Katalog Anna Izdebna, 2010-08-09 Zagórów Zajęcia przedszkolne, Referaty Referat na temat Konwencji Praw DzieckaKonwencja o prawach dziecka Co to jest Konwencja o prawach dziecka? Konwencja o prawach dziecka – międzynarodowa Marek Henryk Michalak. Konwencja Praw Dziecka składa się z trzech zasadniczych części zawierających 54 artykuły i szereg dodatkowych postanowień. Pierwsza cześć zawiera preambułę oraz 41 artykułów bezpośrednio określających definicję i zakres praw dziecka w kontekście różnorodnych potrzeb i sytuacji. Część druga ujmuje obowiązki ONZ oraz wyspecjalizowanych agend i agencji Narodów Zjednoczonych i państw ratyfikujących konwencję związane z praktyczną realizacją praw zawartych w dokumencie. Trzecia część postanawia, że aktualna Konwencja jest otwartą kodyfikacją praw dzieci na świecie i istnieje możliwość jej uzupełniania bądź rozwijania. Kogo dotyczy Konwencja? Artykuł 1 tego dokumentu uściśla treść pojęcia „dziecko”, używanego w Konwekcji. Oznacza ono „każdą istotę ludzką w wieku poniżej osiemnastu lat chyba że zgodnie z prawem odnoszącym się do dziecka uzyska ono wcześniej pełnoletniość” i zaznacza, że są to prawa wszystkich dzieci bez względu na narodowość, kolor skóry, religie czy pochodzenie. Status dziecka, jaki ustanowiła konwencja oparty został na następujących założeniach: dziecko jako istota ludzka wymaga poszanowania jego tożsamości, godności i prywatności; dziecko jest samodzielnym podmiotem i ze względu na swoją niedojrzałość psychiczną i fizyczną wymaga szczególnej opieki prawnej; rodzina jest najlepszym środowiskiem wychowania dziecka; państwo powinno wspierać rodzinę a nie wyręczać w jej funkcjach. Prawa dziecka: Zgodnie z Konwencją dziecko ma niezaprzeczalne prawo do życia, nazwiska, obywatelstwa, narodowości oraz prawo do życia w rodzinie, jeśli jest to zgodne z "jego najlepszym interesem", prawo do wzmacniania kontaktów z obojgiem rodziców w przypadku separacji. Konwencja daje też dziecku prawo do wyrażania swych poglądów oraz brania pod uwagę opinii dziecka w sprawach bezpośrednio go dotyczących, prawo do wolności ekspresji, poszukiwań, uzyskiwania informacji, propagowania własnych idei i sądów w formie ustnej, pisanej, artystycznej lub innej; prawo do wolności spotkań, zrzeszania się, gromadzenia , jeśli nie gwałci to praw innych ludzi i jest zgodne z porządkiem, zdrowiem oraz morałami społecznymi. Dziecko ma prawo do wolności myśli, wyznania i manifestowania wiary, która jest traktowana jako sprawa osobista oraz prawo do ochrony przed ingerencją w prywatność rodziny, domu, korespondencji. Konwekcja jest dokumentem międzynarodowym stanowiącym kapitalne osiągnięcie na płaszczyźnie ochrony dziecka. Precyzuje ona w sposób jednoznaczny wszystkie prawa, wynikające z praw przysługujących jako człowiekowi, a także dodatkowe uprawnienia związane z jego specyficznymi potrzebami jako jednostki " specjalnej troski" z tytułu niedojrzałości psychicznej i społecznej. Konwencja nie jest końcem problemów dziecka, funkcjonuje jedynie jako narzędzie działań ochronnych, które skłaniają rządy do poważnego analizowania możliwości w tym zakresie, uznania i rozumienia praw dziecka. Ponadto ma służyć jako "przewodnik" w rozpoznawaniu specyficznych potrzeb, problemów i sytuacji dziecka oraz podstawą niepodważalnych argumentów dla promowania i realizacji właściwych akcji na rzecz dzieci. Konwencja o prawach dziecka, a państwo, w którym żyjemy Państwa- strony mają obowiązek podjąć wszelkie właściwe środki, by zapewnić ochronę praw dziecka, jego interesy nadrzędne w takim zakresie, w jakim jest to konieczne dla jego dobra, oczywiście uwzględniając prawa i obowiązki jego rodziców, opiekunów lub innych osób prawnie za nie odpowiedzialnych. Prawo wewnętrzne kraju, który ratyfikował Konwekcję o prawach dziecka, musi w swej treści uwzględnić postanowienia tego traktatu. Na mocy Konwencji o prawach dziecka ustanowiono Komitet Praw Dziecka, który czuwa nad realizacją traktatu ratyfikowanego przez poszczególne państwa. Mają one obowiązek składania sprawozdań o podejmowanych środkach zmierzających do realizacji praw dziecka określonych w Konwencji. Dziecko, jako osoba niepełnoletnia, ma ograniczoną zdolność do czynności prawnych, podlega władzy rodzicielskiej. To rodzice tworzą reguły i prawa, których dziecko musi przestrzegać. Część z tych uprawnień delegują do szkoły. Ale dziecko ma swoje potrzeby, ważne sprawy i własne zdanie. Chce mieć swoje prawa uznane społecznie, a nie na zasadzie pobłażliwej zgody opiekunów. Nie jest to bynajmniej zamach na autorytet dorosłych, ale przygotowanie do życia w demokratycznym społeczeństwie. BIBLIOGRAFIA: 1. Maria Gensler, Ewa Marciniak- „Wiedza o społeczeństwie” WSiP; 2. Jolanta Szymańczak - „Uwagi o realizacji konwencji przez Rzeczpospolitą Polską” strona internetowa sejmu RP; 3. Wikipedia- „Konwencja o prawach dziecka” Opracowała: Anna Izdebna Wyświetleń: 2135
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |