Katalog

Damuta Majewska, 2010-06-28
Kazimierów

Pedagogika, Artykuły

Opis i analiza przypadku problemu wychowawczego.

- n +

OPIS I ANALIZA PRZYPADKU PROBLEMU WYCHOWAWCZEGO

1.Identyfikacja problemu
Kiedy chłopiec przyszedł do szkoły do klasy zerowej nie było z nim problemu. Być może dlatego, że zajęcia w klasie zerowej mają charakter bardziej swobodny. Od dziecka nie wymaga się zbyt dużych wiadomości i umiejętności. Dziecko funkcjonuje bardziej na zasadzie dowolności. Kiedy rozpoczął naukę w klasie pierwszej zaczęły się problemy z jego zachowaniem. Dał się poznać jako dziecko trudne wychowawczo. A co za tym idzie zaczął mieć problemy dydaktyczne. W sytuacjach trudnych chłopiec często zamykał się w sobie. Nie chciał nawiązywać kontaktu z nauczycielem. Kiedy stopień trudności narastał, reagował agresją. Przejawiał także zachowania agresywne wobec rówieśników.

2.Geneza i dynamika zjawiska
Badanie przyczyn takiego zachowania aktualny wychowawca dziecka rozpoczął od dokładnej obserwacji zachowania chłopca oraz rozmów z nim. Z racji tego, że uczę w małej wiejskiej szkole i także prowadziłam zajęcia w klasie chłopca, znałam problem i byłam w niego wtajemniczona. Rozmowy z chłopcem oraz częściowa znajomość środowiska domowego dziecka naświetliły nam przyczyny takich a nie innych zachowań dziecka. Chłopiec pochodzi z rodziny patologicznej. Ojciec nadużywa alkoholu. Matka jest ofiarą przemocy domowej do której się nie przyznaje . W domu są bardzo trudne warunki materialne. Chłopiec od wczesnego dzieciństwa wzrastał w niekorzystnej atmosferze wychowawczej. Aby w jakiś sposób pomóc dziecku w jego trudnej sytuacji zdecydowałyśmy się porozmawiać z jego matką. Rozmowa ta musiała być przeprowadzona w sposób niezwykle taktowny aby nie urazić godności osobistej rodzica a jednocześnie osiągnąć zamierzony efekt. Pragnęłyśmy przedstawić matce dziecka istotę problemu i wspólnie poszukać jego przyczyn oraz sposobu pomocy dziecku. Rozmowa z matką chłopca niewiele wniosła do naszych starań pomocy dziecku i jej samej. Okazała się ona osobą bardzo skrytą nie potrafiącą sprzeciwić się postępowaniu męża (jak wiele kobiet w Polsce). Udało nam się tylko nakłonić ją aby zgłosiła się do GOPS po pomoc materialną dla rodziny. Dzięki temu rodzina została objęta nadzorem GOPS a chłopiec dożywianiem na terenie szkoły.

3. Znaczenie problemu
Napięta atmosfera w domu i brak prawidłowych wzorców sprawiały , że bardzo wrażliwy chłopiec czuł się niepewnie, był niezrównoważony emocjonalnie. Miał poczucie mniejszej wartości. Przyczyną takiego zachowania jest fakt , że dziecko żyjące w ustawicznej niepewności i braku poczucia bezpieczeństwa często postrzega szkołę jako jeszcze jeden czynnik stresu . Nauczyciele wywołują w nim lęk i brak zaufania. Dziecko takie boi się niepowodzeń szkolnych i obawia się , że inni uczniowie nie będą go lubić . Wszystko to zwiększa jego niepokój i stres. Dodatkowo dziecku trudno się uczyć lub pamiętać o zadaniach domowych w domu w którym na co dzień panuje chaos. Nieprzewidywalność i zamęt wywierają duży wpływ na wyniki w nauce. Dzieci z rodzin patologicznych w szkole często wstydzą się swoich rodziców . Tą dla nich bolesną prawdę chcą ukryć przez brawurę i arogancję. Tym sposobem pragną zaznaczyć swoją wartość , gdyż nie potrafią tego zrobić wynikami w nauce. Jak wynika z przeprowadzonych badań , dzieci z rodzin z problemem alkoholowym wykazują niższy poziom funkcjonowania w roli ucznia. Ich nieprzystosowanie przejawia się w trzech sferach: instytucjonalnej – gorsze wyniki w nauce, społecznej – trudności w kontaktach z rówieśnikami, emocjonalnej – negatywny stosunek do szkoły.

4.Prognoza
Negatywna- zaniechanie pracy nad dzieckiem, pozostawienie go samemu sobie, egzekwowanie od niego wiadomości i umiejętności bez otoczenia go troską i dodatkowym wsparciem ze strony nauczyciela, spowoduje pogłębianie się nieprawidłowych emocji i zachowań dziecka. Chłopiec zupełnie straci motywację do nauki i nawiązywania kontaktów społecznych. Będzie w sobie rozwijał jak najgorsze zachowania. W szkole może osiągać dużo niższe wyniki niż pozwalają na to jego możliwości intelektualne. A w dorosłym życiu sięgnąć po alkohol, narkotyki popaść w konflikt z prawem.

5. Pozytywna
Objęcie szczególną opieką chłopca. Nawiązanie z nim kontaktu emocjonalnego, szukanie dróg porozumienia, spowoduje u dziecka otwartość, poczucie bezpieczeństwa. Chłopiec zaufa środowisku szkolnemu, zdobędzie się na spontaniczność działania. To z kolei spowoduje, że dziecko w pełni wykorzysta swój potencjał intelektualny na zdobywanie nowych wiadomości i umiejętności które pozwolą mu na lepsze funkcjonowanie w dorosłym już życiu.

6. Propozycja rozwiązania\ wdrażanie oddziaływań
Aby w jakiś sposób pomóc dziecku rozwiązać jego trudną sytuację przeprowadziłyśmy kolejną już rozmowę z mamą chłopca, w trakcie której została między innymi zapoznana z konsekwencjami jakie niesie ze sobą wzrastanie dziecka w atmosferze ciągłego niepokoju. Wyraziła też zgodę na wizytę z chłopcem w Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej. Podczas wizyty w poradni mamie chłopca udzielono wielu wskazówek dotyczących postępowania z dzieckiem. Podkreślono również ważność wspierania syna w nauce oraz konieczność podejmowania odpowiednich oddziaływań wychowawczych w celu eliminowania nieporządnych zachowań. Mamie zaproponowano również udział w poradzie psychologiczno-pedagogicznej, jednak nie skorzystała z tej oferty. Następnym etapem moich działań była szczera rozmowa z chłopcem w trakcie której pełniłam już rolę wychowawczyni jego klasy. Podczas tej rozmowy i następnych starałam się zdobyć zaufanie chłopca. Doprowadzić do wyzbycia się przez niego lęku przed szkołą . W tym celu wykorzystywałam różne metody działania. Motywowałam chłopca do aktywności poznawczej. Wspierałam go w pokonywaniu trudności. Chwaliłam każdy jego sukces w celu wzmacniania poczucia własnej wartości. Starałam się dostrzegać i eksponować najmniejszy nawet przejaw pozytywnej aktywności, nie koniecznie związany z osiągnięciami szkolnymi. Jednocześnie w bezpośredni konsekwentny sposób egzekwowałam od chłopca przestrzeganie norm szkolnych. Każdą sytuację wychowawczą starałam się rozwiązać w sposób łagodny ale stanowczy. Kiedy była ku temu okazja nie szczędziłam dziecku pochwał i zachęt tłumacząc jednocześnie mechanizm zaistniałej sytuacji. Próbowałam nauczyć chłopca poczucia odpowiedzialności na co dzień i wobec powierzonych mu zadań o charakterze społeczno-użytecznym.

7.Efekty oddziaływań
Niesienie pomocy dzieciom z rodzin patologicznych jest trudne. Dzieci nie powinny ponosić negatywnych skutków sytuacji która od nich nie zależy. Dlatego często dobre chęci, małe kroczki bądź pomocna dłoń wyciągnięta do dziecka potrafią zdziałać wiele. Przykładem tego są efekty jakie zaczyna przynosić praca z moim uczniem. Jest on coraz bardziej otwarty i spontaniczny. Już tak często nie zniechęca się do działalności szkolnej. Coraz częściej cechuje go wytrwałość, rozumienie zaistniałych sytuacji społecznych, wyciszenie emocjonalne. Mam wrażenie, że nie traktuje już szkoły jak zło konieczne, lecz miejsce w którym panuje przyjazna atmosfera. Gdzie nikt nie bije, nie straszy, nie wyśmiewa. Przede mną jeszcze rok pracy z chłopcem(w klasie trzeciej). Myślę, że przez ten rok uda mi się w dalszym ciągu kształtować w chłopcu wszystkie pożądane cechy i zachowania, które pozwolą mu na w miarę normalne funkcjonowanie w dalszym życiu. Mam jednak świadomość, że podczas tej pracy muszę być bardzo ostrożna aby nie zepsuć tego co już udało mi się zbudować.

Wyświetleń: 1129


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.