Katalog

Elżbieta Toboła, 2010-06-03
Firlej

Pedagogika, Artykuły

Opis i analiza przypadku wychowawczego. UCZEŃ Z NADPOBUDLIWOŚCIĄ PSYCHORUCHOWĄ.

- n +

I. OPIS I ANALIZA PRZYPADKU WYCHOWAWCZEGO

UCZEŃ Z NADPOBUDLIWOŚCIĄ PSYCHORUCHOWĄ



Aby wspierać uczniów w harmonijnym rozwoju, by dostosować wymagania edukacyjne do potrzeb o specjalnych potrzebach i obniżonym poziomie sprawności i intelektualnych, jak również z nadpobudliwością psychoruchową w okresie trwania stażu ukończyłam wiele form doskonalenia zawodowego. Między innymi:
- „ Praca z dzieckiem nadpobudliwym w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym” zorganizowanym przez Centrum Rozwoju Dziecka w Lublinie (18.12.2004r.),
- „ Opis i analiza przypadków rozpoznawania i owiązywania problemów edukacyjnych i wychowawczych” zorganizowanym przez Wojewódzki Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Lublinie (17.02.2006r.),
- „ Współpraca Nauczycieli i Rodziców” zorganizowany przez Wojewódzki Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Lublinie (18.05.2005r.),
Wpłynęły one w znaczący sposób na nabycie nowych umiejętności i doświadczeń, były mi bardzo przydatne w pracy pedagogicznej w celu wspierania uczniów z deficytami rozwojowymi .

1. Identyfikacja problemu.

We wrześniu 2003 roku zostałam wychowawczynią klasy I szkoły
podstawowej. Chcąc skutecznie organizować proces dydaktyczno – wychowawczy oraz pomóc dzieciom w szybkiej adaptacji do nowych warunków szkolnych starałam się pomóc jak najlepiej swoim wychowankom.
Podczas obserwacji moich wychowanków zauważyłam ucznia,
który chętnie nawiązywał kontakt z dziećmi, ale często koledzy przestawali się z nim bawić. W czasie zajęć nie potrafił dłużej skoncentrować się na wykonywaniu jednej czynności. Często nie kończył rozpoczętej pracy, szybko się zniechęcał. Wychodził z ławki i zaglądał do kolegów rozpraszając ich uwagę. Nie uznawał formy zgłaszania się przez podniesienie ręki i głośno wypowiadał swoje myśli. Wszystko chciałby robić jednocześnie. Na uwagi nauczyciela reagował często po powtórnym lub czasami po kilkakrotnym przypominaniu. Nie przestrzegał zasad obowiązujących w grach i zabawach. Jeżeli ponosił porażkę zaczynał krzyczeć, piszczeć, a nawet próbował bić swoich kolegów.

2. Geneza i dynamika zjawiska

Z wywiadu przeprowadzonego z mamą chłopca dowiedziałam się, że uczeń
jest najstarszym dzieckiem w domu i ma jeszcze dwójkę rodzeństwa. Ojciec często wyjeżdża do pracy za granicę, a matka zajmuje się domem. Chłopiec w domu pełni wiele obowiązków, a szczególnie zajmuje się młodszym rodzeństwem. Uczeń od urodzenia był już niespokojnym dzieckiem. Często płakał, broił i niszczył zabawki. W swoim pokoju nie utrzymywał porządku.
Od momentu, kiedy ojciec zaczął opuszczać dom, chłopiec stał się bardziej
agresywny. Sytuacja mieszkaniowa i materialna rodziny jest dobra. Matka interesuje się postępami syna w nauce i zachowaniu, przychodzi na spotkania rodzicielskie oraz często kontaktuje się indywidualnie.

3. Znaczenie problemu

Uczeń był badany w Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej
w Lubartowie. Na podstawie przeprowadzonych badań psychologicznych stwierdzono u chłopca cechy wzmożonej pobudliwości psychomotorycznej. Zaznacza się nadmierną ruchliwość w postaci zmian pozycji ciała, chęci ciągłej manipulacji przedmiotami. Występują trudności w koncentracji uwagi. Reakcje emocjonalne są niewspółmiernie silne w porównaniu z wywołującymi je bodźcami, gwałtowne zmienne. Nie umie współpracować w grupie. Posiada małą odporność na niepowodzenia, często spostrzega innych ludzi jako „zagrożenie”, uznaje tylko własny system wartości.

4. Prognoza

Problemy chłopca mogą mieć wpływ na gorsze wyniki w nauce. Ze względu na swą nadpobudliwość ma gorsze kontakty z rówieśnikami. Częste upominanie i karanie go może być przyczyną obniżenia samooceny i utraty motywacji do dalszych działań. Dziecka nadpobudliwego nie można zmienić , można mu jednak pomóc w dostosowaniu się do wymagań szkolnych.

Prognoza negatywna

Jestem nauczycielem , wychowawcą i mam prawo reagować na niewłaściwe zachowania oraz przeciwdziałać niepokojącym zjawiskom. Uczeń wymaga szczególnego zainteresowania oraz opieki i troski ze strony wychowawcy i domu rodzinnego. Pozostawienie go bez opieki może wpłynąć na nasilenie się negatywnych zachowań w szkole, czego następstwem mogą być problemy w nauce oraz nieprawidłowy rozwój osobowy


Prognoza pozytywna

Ujednolicony front działań pedagogicznych szkoły, wychowawcy oraz domu rodzinnego wpływa pozytywnie na zmianę zachowań ucznia. Stopniowo dostosowuje Siudo reguł i zasad oraz norm społecznych i grzecznościowych obowiązującym w zespole klasowym. Odczytuje, iż jest akceptowany w klasie przez rówieśników oraz doceniany przez wychowawczynię, dzięki czemu uzyskuje drobne sukcesy.

5. Propozycje rozwiązania problemu

a. Poświęcanie mu więcej uwagi i czasu podczas zajęć lekcyjnych oraz przerw.
b. Przekazywanie treści w jasny i prosty sposób.
c. Ustalenie zasady zachowania w domu, szkole itp. i zachęcać do ich przestrzegania.
d. Konsekwentne egzekwowania wykonania poleceń.
e. Stosowanie systemu różnorodnych nagród za postępy w nauce, zachowaniu porządku na ławce, pochwała wobec klasy.
f. Współpraca z rodzicami – polecenie literatury dotyczącej dziecka nadpobudliwego, wymiana uwag i spostrzeżeń.
g. Angażowanie w działania na rzecz klasy w przygotowaniu uroczystości klasowych, aby mógł spożytkować nadmiar energii, wykazać się umiejętnościami i czuć się potrzebnym.
h. Prowadzenie częstych rozmów indywidualnych z chłopcem, aby pomóc mu w nabyciu właściwych wzorów zachowania w różnych sytuacjach z rówieśnikami.
i. Pokazanie dziecku, że jest dla nas ważne i chcemy je zrozumieć mimo wszystkich trudności.
j. Częstsze kontakty ojca z chłopcem.
k. Zapewnienie poczucia akceptacji i bezpieczeństwa.
l. Redukcja napięć emocjonalnych poprzez zastosowanie technik plastycznych, malowanie palcami na dużych arkuszach papieru, modelowanie z plasteliny , malowanie i rysowanie na dowolny temat.
m. Uczenie różnych sposobów radzenia sobie w sytuacjach trudnych.

Zadania dla nauczyciela :

- uczestnictwo w systematycznym doskonaleniu zewnętrznym i wewnętrznym w celu nabywania i doskonalenia umiejętności w zakresie pracy z uczniem przysparzającym trudności wychowawczych,
- czytanie fachowej literatury pedagogicznej, psychologicznej i czasopism,
- systematyczna współpraca z domem rodzinnym,
- opracowanie katalogu działań w zakresie pomocy uczniom z nadpobudliwością psychoruchową,
- systematyczny kontakt z pracownikami Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej
- uczestnictwo z w konsultacjach, organizacja pogadanek i spotkań z rodzicami,
- systematyczna realizacja wskazań psychologa i pedagoga w procesie dydaktyczno – wychowawczym.



6. Efekty oddziaływania

Intensywna praca z uczniem trwała cały rok i przyniosła dużą poprawę w
zachowaniu. Łatwiej można było nawiązać z nim kontakt słowny. Koledzy brali go do gier i zabaw. Powierzali mu dominujące role, a on był wtedy bardzo zadowolony. Jego ruchy stały się bardzo przemyślane, celowe i kontrolowane. Powoli wdrożył się do wykonywania zadań wymagających skupienia i uwagi. Nauczył się zgłaszać do odpowiedzi poprzez podniesienie ręki. Potrafił już dłużej skupić się nad jakimś zadaniem. Starał się przestrzegać zasad obowiązujących w grupie. Utrzymywał porządek na ławce i w plecaku. Potrafił samodzielnie wykonać estetyczną pracę plastyczną. Podczas porażki jego zachowanie stawało się mniej agresywne. Jest to dowód na to, że trafne oddziaływania prowadzą małymi kroczkami do uzyskania pozytywnych osiągnięć
Od początku mojej pracy zawodowej będąc nauczycielem wychowawcą
klasy spotykam się z różnymi problemami wychowawczymi, rodzinnymi i środowiskowymi swoich uczniów. Wymagają one często diagnozy pedagogicznej i psychologicznej oraz organizacji odpowiednich form pomocy stosownie do istniejących problemów. Zauważając problem zwracam się z prośbą o badanie ucznia w Poradni Pedagogiczno – Psychologicznej w celu podjęcia diagnozy pedagogicznej i psychologicznej. Precyzyjne zdiagnozowanie problemu i zalecenia pozwalają na dostosowania wymagań edukacyjnych dóbr odpowiednich treści, zastosowanie pomocy koleżeńskiej, uczestnictwo w zajęciach wyrównawczych.
Efektem współpracy jest zapewnienie pomocy pedagogiczno –
psychologicznej uczniom stosownie do rozpoznawanych potrzeb, udzielenie wskazań rodzicom do pracy z uczniem oraz wspieranie nauczycieli w pracy dydaktyczno – wychowawczej, co wpływa na podniesienie jakości pracy szkoły.




Wyświetleń: 2709


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.