Cel dydaktyczny: Bóg jest obecny w swoim stworzeniu.
Zrozumienie prawdy, że czyniąc dobro okazujemy miłość Bogu.

Cel wychowawczy: Postawa stałej gotowości do pełnienia dobra.

Metody: metoda słowna: opowiadanie, pogadanka,
metoda zajęć praktycznych: śpiewanie piosenki, uzupełnienie ilustracji

Środki dydaktyczne: arkusz szarego papieru, rysunek człowieka i rysunek ludzkiej dłoni
(dla uczniów), plansza z tekstem z Pisma Świętego.


PRZEBIEG LEKCJI:

1.Modlitwa
2.Przypomnienie wiadomości o stworzeniu świata.
3.Głośne czytanie uczniom opowiadania (przygotowujemy uczniów na przyjęcie nowej prawdy):

,,Popękany zbiornik” Bruno Ferrero

,, Na polu w odległości kilkudziesięciu metrów od siebie, stały dwa zbiorniki na wodę. Spogladały na siebie, a od czasu do czasu zamieniały kilka słów. Były bardzo różne.
Pierwszy zbiornik był doskonały. Tworzyły go solidne i dokładnie dopasowane kamienie, tak, że zadna kropla cennej wody nigdy nie została uroniona.
Drugi miał kilka szczelin, przypominających rany, z których sączyły się strumyczki wody.
Pierwszy, wyniosły i dumny ze swojej doskonałości, wyraźnie rysował sie na tle zielonych pól i błękitu nieba. Jedynie jakieś owady i kilka ptaków ośmielało zbliżyć sie do niego.
Drugi był otoczony kwitnącymi roslinami, morwami i powojem, które spijały wodę sączącą się ze szczelin. Nieustannie brzęczały tam owady, a ptaki wiły swe gniazda na jego krawędziach. Nie był wprawdzie doskonały, lecz czuł się bardzo szczęśliwy.”

Czym różniły się zbiorniki na wodę?
Dlaczego wokół drugiego zbiornika kwitły kwiaty, a ptaki wiły gniazda na jego krawędziach?
Do jakich ludzi porównamy te zbiorniki?
Do czego porównamy strumyczki wody wypływające z drugiego zbiornika?
Dlaczego zbiornik był szczęśliwy?

4.Oba zbiorniki na wode to przykłady ludzi. Ludzi takich spotykamy wokół siebie; jedni szcześliwi, inni mniej albo wcale. Szczęście w opowiadaniu – dawało zbiornikowi towarzystwo owadów, ptaków i roślin. Był szcześliwy, bo nie był sam- miał przyjaciół. Był szczęśliwy, bo pomagał innym- dawał cos od siebie. Mimo, iż na pozór niedoskonały, jednak o wielkim sercu – przepełnionym dobrem- które darował innym. Strumienie dobra wypływające ze zbiornika, były źródłem szczęścia dla innych, ale i dla niego samego.

Na poprzedniej lekcji mówilismy, że wszystko co stworzył Pan Bóg było bardzo dobre. Dobre i szczęśliwe.
- Czy również i dziś, świat jest nadal taki , jak w chwili stworzenia?

Każdy z nas, każdy człowiek, ma możliwość by owe szczęście zapanowało wokół niego i w nim samym. Mamy wokół siebie bliźnich, wobec których powinniśmy kierować się dobrem i miłością.

W Piśmie Świętym znajdziemy słowa Pana Jezusa, który mówi:

,,WSZYSTKO, CO UCZYNILIŚCIE JEDNEMU Z TYCH BRACI MOICH NAJMNIEJSZYCH.MNIESCIE UCZYNILI.''

Każdy z nas chce być szczęśliwy, chce miec przyjaciół, chce by go inni szanowali, okazywali dobro.
W jaki sposób możemy to osiągnąć? (samemu czynić dobro)

Pan Bóg chciał, by swiat pozostał dobrym. I to, czy tak będzie zalezy tylko od nas.
Czyniąc dobro bliźnim, okazuję miłość Bogu, który czeka na mnie w Królestwie niebieskim.
Dlatego my dzisiaj chcemy zobowiązać się do tego, by od tej chwili czynić tylko dobro.
Każdy z was pokoloruje otrzymany rysunek dłoni, podpisze swoim imieniem i przyklei na przygotowanym plakacie pt.,, Ta ręka czyni dobro”

5.Zapisanie tematu na tablicy – uczniowie w zeszycie.
6.Przepisanie tekstu z tablicy.
7.Wspólne odśpiewanie piosenki religijnej.
8.Uzupełnianie otrzymanego rysunku i wklejenie do zeszytu.
9.Wykonanie ilustracji do opowiadania.
10.Modlitwa.

Wyświetleń: 3434