Katalog

Bożena Wrońska, 2010-04-12
Końskie

Różne, Scenariusze

Scenariusze zajęć logopedycznych "Wiosna wokół nas"- terapia logopedyczna dzieci niepełnosprawnych.

- n +

I. KONSPEKT ZAJĘĆ LOGOPEDYCZNYCH - TERAPIA LOGOPEDYCZNA
DZIECKA Z NIEDOSŁUCHEM

Diagnoza: sygmatyzm addentalny , ubogi zasób słownictwa, zaburzona prozodia wypowiedzi na podłożu niedosłuchu odbiorczego obustronnego
Metoda pracy : audytywno-werbalna
Forma pracy: indywidualna
Temat: „Wiosna wokół nas”- wzbogacanie słownictwa oraz kształtowanie prawidłowej wymowy głosek trzech szeregów: ciszącego, syczącego, szumiącego u dziecka
z niedosłuchem
Cele ćwiczeń:
1. Wychowanie słuchowe:
• rozwijanie umiejętności lokalizacji dźwięków,
• ćwiczenia z użyciem dźwięków charakterystycznych: głosy zwierząt,
osób, otoczenia,
• rozwijanie percepcji słuchowej,
• rozwijanie wrażliwości na elementy prozodyczne mowy,
• doskonalenie rozumienia dłuższych wypowiedzi słownych.
2.Rozwijanie aktywności językowe:
• wzbogacanie słownictwa,
• kształtowanie umiejętności budowania dłuższych wypowiedzi słownych,
• rozwijanie rozumienia pojęć,
• ćwiczenia w prawidłowym rozumieniu i używaniu wyrażeń przyimkowych,
• kształtowanie prawidłowej artykulacji głosek szumiących, syczących, ciszących.
3.Ćwiczenia emisyjne i głosowe:
• usprawnianie narządów artykulacyjnych,
• ćwiczenia prawidłowego toru oddechowego,
• wydłużanie fazy wydechowej,
• doskonalenie cech prozodycznych mowy (akcent, intonacja, tempo, rytm).

Przebieg zajęć:

1. Gimnastyka narządów mowy –„ Poszukiwanie wiosny”
Zbliżała się wiosna. Za oknem słychać było śpiew ptaków (dziecko naśladuje głosy ptaków). Języczek wybrał się do lasu na poszukiwanie oznak wiosny. Jechał na koniku („kląskanie” językiem).Na łące zobaczył bociany (dziecko wymawia „kle. kle, kle”). Zatrzymał się na leśnej polanie (dziecko wymawia „prr”). Zsiadł z konia, rozejrzał się wokoło (oblizują wargi ruchem okrężnym). Świeciło słońce, wiał delikatny wiatr (wykonuje krótki wdech nosem, chwilę zatrzymuje powietrze – bezdech – i długo wydycha ustami). Było ciepło i przyjemnie (uśmiecha się, rozchylając wargi). Na skraju polany zakwitły wiosenne kwiaty zawilce i sasanki. Pachniało wiosną (dziecko oddycha głęboko, wdychając powietrze nosem, wydychając ustami). Języczek pochylił się i powąchał kwiaty (wdycha powietrze nosem) i kichnął (dziecko kicha wymawiając „apsik”). W tym momencie zauważył przeciskającego się przez zarośla zaspanego jeża (dziecko ziewa; przeciska język między złączonymi zębami). Zrobiło się późno. Języczek wsiadł na konia
i pogalopował do domu („kląskanie”, uderzając szerokim językiem o podniebienie).

2. Zabawa oddechowa – „Wiosenny wiatr”
Dziecko delikatnie dmucha na papierowe trawki długim strumieniem powietrza.
Naśladuje wiosenny wiatr. Logopeda zwraca uwagę na prawidłowy
tor oddechowy.

3. Opis ilustracji przedstawiającej wiosnę – „Wiosna wokół nas”
Ilustracja przedstawia staw, po którym pływają łódeczki, brzozę okrywającą się pierwszymi listkami, leszczynę z baziami. Po łące spaceruje bocian, fruwają motylki
i ptaszki , rosną kolorowe kwiatki. Logopeda opisuje obrazek, a następnie zachęca
dziecko do powtarzania zdań opisujących sytuacje na ilustracji i do wskazywania
fragmentów ilustracji, o których mówi. Szczególną uwagę zwraca na powtarzanie wyrazów, w
których występują zaburzone głoski trzech szeregów oraz prawidłowy układ artykulatorów podczas ich wymawiania. Układ narządów mowy kontrolowany jest w lustrze.
4. Zabawa słuchowa– Loteryjka słuchowa: „Wiosenne porządki w naszym domu”
Logopeda rozkłada ilustracje przedstawiające rodziców wykonujących różne czynności domowe:
• Tata odkurza dywan
• Mama pierze ubrania
• Mama myje naczynia
• Tata trzepie dywany
• Mama zamiata podłogę
Do obrazków przedstawiających czynności należy dopasować obrazki pojedynczych przedmiotów: szczotki, odkurzacza, firanki, pralki, trzepaczki. Dziecko nazywa
te przedmioty. Następnie logopeda odtwarza z taśmy magnetofonowej dźwięki odpowiadające poszczególnym czynnościom. Dziecko po rozpoznaniu dźwięku kładzie
na obrazek przedstawiający czynność, pasujący do niej obrazek przedmiotu.
5. Zabawa słuchowo – artykulacyjna – „Porządkowanie zbioru”
Logopeda układa obrazki i tablice przedstawiające szafę, kosz, zagrodę. Dziecko kolejno wybiera jeden obrazek, podaje jego nazwę, zwracając szczególną uwagę na prawidłową wymowę głosek szeregu ciszącego, syczącego, szumiącego. Następnie decyduje
o przyporządkowaniu go do odpowiedniej tablicy. Po wykonaniu zadania, logopeda wspólnie z dzieckiem ustala nazwy utworzonych zbiorów (ubrania, warzywa, zwierzęta).
6. Utrwalanie nazw kolorów, roślin i zwierząt związanych z wiosną
Dziecko wskazuje elementy ilustracji, o które pyta logopeda, np.: „ Jak nazywa się przysmak bociana? Itp. Potem dziecko zadaje pytania (zwracamy uwagę na prawidłową intonację). Następnie rysunek zostaje zasłonięty kartką z okienkami; logopeda odtwarza
z magnetofonu odgłosy kumkania żaby, klekotania bociana, płynącej wody, szumu drzew,
a dziecko wskazuje odpowiedni element ilustracji odkrywając okienko.
7. Zabawa artykulacyjna – „Wiosenne wierszyki”
Logopeda prosi dziecko o dokończenie krótkich wierszyków:

Zawitała do nas wiosna,
pani piękna i …(radosna).

W prezencie przyniosła kwiecie,
by cudnie było na …(świecie).

Na drzewo i ten krzew szary
rzuciła zielone …(czary).

Ptaków tłumy czarowała,
piękne nutki …(darowała).

Dobrze jest mieć takie dary,
bo dotąd świat nasz był …(szary).

Zimę i szarą pogodę
wysłała w daleką …(drogę).

• Lata osa koło …(nosa).
• Radują się dzieci, gdy słonko mocno… (świeci).
• Za chwilę zakwitną żółte …(żonkile).
• Drzew koronę zdobią pączki …(zielone).
• Piękna i radosna idzie do nas…(wiosna).

8. Zakończenie zajęć:
- podziękowanie dziecku za udział w zajęciach i aktywne jego uczestnictwo.

II. KONSPEKT ZAJĘĆ LOGOPEDYCZNYCH – TERAPIA LOGOPEDYCZNA
DZIECKA Z DYZARTRIĄ
Diagnoza: dyzartria na podłożu porażenia dziecięcego
Metoda pracy: słowna, oglądowa, czynna
Forma pracy: indywidualna
Temat: Utrwalanie prawidłowej wymowy głosek wargowych m, b ,p
w zabawie „Misie budzą się z zimowego snu”

Cele ćwiczeń:
• usprawnianie oddychania i fonacji,
• opanowanie ślinotoku,
• ćwiczenia usprawniające mięśnie warg i policzków,
• zniesienie napięcia mięśni krtani i gardła,
• doskonalenie artykulacji głosek wargowych.

Przebieg zajęć:
1. Powitanie, nawiązanie kontaktu z dzieckiem (rozpoznanie jego nastroju).
2. Ćwiczenia oddechowe:
- dmuchanie na paski papieru trzymane przez dziecko w odległości 15 – 20 cm od buzi,
z akcentowaniem podmuchu przez przedłużone wymawianie „p”,
- dmuchanie na płomyk świecy – zabawa „tańczący płomyk” (zbliżanie i oddalanie
ust od świecy),
- próba „kierowania strumienia” wydychanego powietrza na wskazaną przez logopedę kulkę, zawieszoną na statywie do ćwiczeń oddechowych (np. dmuchaj na kulkę żółtą, zieloną …itd.),
- zabawa „watka” (piłka) do bramki, z liczeniem wdmuchanych przeciwnikowi bramek,
- zabawa „burza w szklance wody” – przez rurkę,
- nadmuchiwanie baloników.
3. Ćwiczenia fonacyjne – wiersz „Kto mruczy?”
- dziecko słucha wiersza i odpowiednim miejscu mruczy – cicho, z jednakową głośnością
i jak najdłużej na jednym wydechu wypowiada głoskę m:

Mały kotek wskoczył
na babci kolana,
mruczy, by tu zostać
do samego rana:
- Mmm…, mmm…

A gdy kotek widzi
miskę pełną mleka,
głośno sobie mruczy,
z wypiciem nie zwleka:
- Mmm…, mmm…

Także duże misie
śniąc o plastrach miodu
mruczą bardzo głośno
i nie czują głodu:
- Mmm…, mmm…

Kiedy bure misie
są w pobliżu ula,
przyjemne mruczenie
aż pszczółki rozczula:
- Mmm…, mmm…

Bardzo grzeczne dzieci,
aby mówić pięknie,
na ćwiczeniach mruczą
przyjemnie i dźwięcznie:
- Mmm…, mmm…

- wymawianie „p” z samogłoskami,
- słuchanie i naśladowanie odgłosu uchodzącego z balonu powietrza
(wielokrotne powtarzanie).
4. Ćwiczenia usprawniające język, wargi i policzki:
- masaż twarzy i jamy ustnej,
- zwieranie warg („dzióbek”) i ich rozciąganie boczne – („uśmiech”).
- cmokanie i „kląskanie” wargami,
- uczulanie warg („zgadnij, którym z przedmiotów leżących na stole dotknięto twoich warg?”),
- zaciskanie i rozluźnianie warg (z wykorzystaniem płytki przedsionkowej),
- masaż warg – „gramy na wargach” (palce prawej dłoni obejmują wargi i zwalniają
je przy wydawanych dźwiękach modulowanych),
- próby nadmuchiwania policzków,
- chwytanie wargami i „połykanie smacznego powietrza” przy zaciśniętych wargach i przetaczanie go z jednej strony jamy ustnej na drugą.

5. Ćwiczenia fonacyjno-oddechowe, ćwiczenia artykulacyjne:
- zabawa – „ Misie budzą się na wiosnę”




a) „Misie” śpią, oddychają nosem (wdech i wydech nosem).
b) „Misie” budzą się, ziewają (wdech i wydech ustami).
c) „Misie” wdychają powietrze ustami, zamykają usta i mruczą „mmm”
(wydech nosem). Mruczenie ciche i coraz głośniejsze.
d) W pozycji leżącej wymawianie: mmma (– o, – u, – e, – y, – i), aby dźwięki te brzmiały „na ustach” (głos „na maskę”). Zwracamy uwagę na dokładną artykulację samogłosek,
z prawidłowym układem warg.
e) „Misie” wstają i śpiewają samogłoski, najpierw pojedyncze i krótkie, potem je przedłużają i łączą (np. au, ae, aou, aei),
- łączenie głosek wargowych : m, p, b z przedłużanymi samogłoskami; uderzamy
przy tym np. w bębenek, klaszczemy, stukamy ołówkiem lub palcem, „liczymy” na palcach itp. – dla zaakcentowania długości trwania wypowiedzianej sylaby.

6. Zakończenie zajęć – podkreślenie aktywności dziecka, zachęcanie do dalszych ćwiczeń, nagradzanie wysiłku dziecka.
Opracowała: mgr Bożena Wrońska-logopeda



Wyświetleń: 18002


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.