PIERWSZA CZĘŚĆ PROJEKTU

Pierwszy kontakt z Flamandami nawiązaliśmy w październiku 2002r., kiedy to w odpowiedzi na zamieszczoną przez nas na stronach internetowych informację, otrzymaliśmy ofertę współpracy w ramach Projektu Językowego Comenius.
Chęć tę wyraziło dwóch nauczycieli z Sint – Aloysiuscollege w Diksmuide w Belgii. Zaś już w listopadzie myśl przeistoczyła się w działanie i poznaliśmy Krisa Vande Moortel i Paula De Cock, których zainteresowanie naszym regionem było nie mniejsze niż nasze.
A ponieważ ich szkoła także jest położona w regionie wiejskim, projekt zatytułowaliśmy:
Poszukiwanie cech wspólnych
w dwóch oryginalnych regionach wiejskich

I już w listopadzie przystąpiliśmy do działań związanych z projektem.
Priorytetem było :
- rozbudowanie motywacji do nauki języków obcych dzieci i dorosłych,
- pogłębienie wiedzy o tradycjach naszego regionu,
- zdobycie informacji o dziedzictwie kulturowym Flamandów,
- poznanie sposobu funkcjonowania państwa w UE
- integracja środowiska lokalnego.
Zachęcaliśmy uczniów, rodziców i nauczycieli do włączenia się w projekt. Ani książki, ani telewizja, ani nawet Internet nie dostarczą im tylu informacji o Flamandach, co z nimi obcowanie – wspólne posiłki i rozmowy przy stole.
Ci uczniowie, których znajomość języka angielskiego jest większa niż „podstawowa” i którzy gotowi są poświęcić swój czas na rzecz projektu, przez blisko dwa październikowe tygodnie 2003 roku byli członkami 23 rodzin flamandzkich i razem z dziećmi tychże rodzin, chodzili do szkoły.
Tam jak każdy uczeń Sint – Aloysiuscollege, uczyli się języka angielskiego,
francuskiego, chemii, biologii i religii, a także uczestniczyli w zajęciach z plastyki, wychowania fizycznego i dodatkowych. Wraz ze swymi „partnerami” uczęszczali na próby szkolnej orkiestry, których efekty podziwialiśmy min. na trwającym wówczas festiwalu „Musica, Festiva”, którego byliśmy specjalnymi gośćmi.
Popołudniami zwiedzaliśmy okolicę - bliższą (ślady po I Wojnie Światowej, farmy) na rowerach i dalszą ( Ieper, Brugge, Zeebrugge, Nieuwpoort, Brussels) autokarem.
Początkowo przerażał nas napięty program dnia: lekcje od 8.20 do 12.00, godzinna przerwa na obiad, wyjazdy od 13.00 nawet do 19.00, a na koniec spotkania podsumowujące. Bywało, że zmęczeni , ostatkiem sił spełnialiśmy codzienny obowiązek – spisywanie wrażeń z mijającego dnia:
Rezultatem wycieczek i wspólnego przebywania były nie tylko wspomnienia niezapomnianych chwil, lecz przede wszystkim szereg zdjęć i notatek na stronach internetowych Projektu, a także fragment słownika Duth – English – Polish, obejmującego wyrazy związane z rolnictwem, wojną i przemysłem.
Nakręciliśmy film obrazujący osoby i miejsca związane z projektem. Stworzyliśmy gazetki i plakaty prezentujące nasze działania, z którymi można się było zapoznać zwiedzając jedną z sal lekcyjnych, zwaną „Mała Polska”, zaadaptowaną na potrzeby projektu.
Dwutygodniowy pobyt za granicą, potwierdził słuszność i celowość nauki języków obcych. Cieszy fakt, że pomimo ogromu zadań, jakim musieli nasi uczniowie sprostać, mimo początkowego uczucia obcości, braków w słownictwie i zwyczajnego strachu, udało się nie tyle zrealizować postawione wcześniej cele, co zbliżyć do siebie młodzież wywodząca się z odmiennych kręgów kulturowych.

DRUGA CZĘŚC PROJEKTU
Oto grupa 24 flamandzkich uczniów, która 10 kwietnia 2004 roku pojawiła się po raz pierwszy w Platerowie, Święta Wielkanocne spędziła w polskich domach. Flamandowie wspólnie z naszą młodzieżą uczestniczyli w Świątecznych Nabożeństwach, podtrzymywali rodzime zwyczaje i zajadali się tradycyjnymi mazurkami.
Na czas trwania projektu Flamandowie zatrzymali się w dwóch gospodarstwach agroturystycznych w Zabużu i Klepaczewie. Kolejno Flamandowie zagłębiali się w naturę najbliższej dzikiej okolicy ( marszobieg z harcerzami po Mężeninie), poszukiwali śladów pocisku V2 ( okolice Sarnak),
poznawali folklor i kulturę Ciechanowca, spacerowali doliną Bugu oraz liczyli żubry w Puszczy Białowieskiej.
Wspólnie udaliśmy się na czterodniową wycieczkę do Krakowa. Tam pod opieką pani przewodnik zwiedziliśmy Wawel, Sukiennice i Kościół Mariacki,
a także klasztor w Tyńcu. Jednak największe wrażenie na Flamandach zrobiła położona w pobliżu Kopalnia Soli w Wieliczce.
Ostatnim punktem wycieczki był Oświęcim...
Każdy wyjazd, a nawet każde wyjście w teren poprzedzane było spotkaniem w Małej Belgii a także nim kończone.
W wyniku tych spotkań powstały: dalsze strony słownika Dutch – English – Polish ( wojna, natura, sztuka i folklor), plakaty o wojnie ( refleksje, skutki), przewodniki turystyczne, mapy i foldery.
Efektem wspólnie z naszymi uczniami spędzonych świąt była wystawa palm, pisanek i wielkanocnych stroików.
W dalszej kolejności projekt wzbogacił się o kolejne setki zdjęć dokumentujących działania i ich skutki, a także szereg sojuszników, których pomoc okazała się niezbędna. I tak podziękowania należą się koleżankom i kolegom nauczycielom, którzy nie tylko służyli fachową pomocą, ale także tym, na barki, których spadły obowiązki dnia codziennego, powiększone o godziny zastępstw. Dużą cierpliwością wykazały się nasze panie kucharki, którym w udziale przypadło wyżywienie nie tylko naszych, bo polskich, ale i belgijskich dzieci oraz kierowca szkolnego autobusu, całkowicie oddany projektowi. Zaś nad całością działań skrzętnie czuwała Dyrektor Publicznego Gimnazjum Maria Daszko oraz władze lokalne na czele z Wójtem Gminy Platerów Jerzym Garuckim.
Wszyscy wyżej wymienieni, rodzice, a także młodzi uczestnicy projektu z obu krajów 22 kwietnia o godzinie 12.00 z dumą zasiedli w specjalnie przystrojonej sali gimnastycznej, by przyjrzeć się efektom prawie 2-letniego projektu.
I już na pierwszy rzut oka dostrzeżono pierwszy rezultat, oto na podłodze przed nami zasiadła grupa 49 uczniów, cieszących się swą obecnością. W mieszanych zespołach odpowiadali na pytania będące podsumowaniem projektu, podziwiali swe dokonania i oklaskiwali nagradzanych Certyfikatami Comeniusa kolegów i nauczycieli.
Poważna i „sztywna” atmosfera towarzysząca tego typu uroczystościom, przerodziła się w wesołe i spontaniczne spotkanie dwóch pozornie dalekich narodów.
Na pytanie: ”Co dalej?”nie potrafię udzielić odpowiedzi w imieniu wszystkich . Projekt przewidziany do realizacji zakończyliśmy, myślę, że z powodzeniem. Reszta należy do tych młodych ludzi, których wciągnęliśmy do działań. Od ich kreatywności lub jedynie wytrwałości zależą dalsze losy, już nie Projektu Językowego Comenius, ale rozpoczętych znajomości.
Oto uczestnicy projektu:

Birgit Castelein -Katarzyna Barzyńska
Lien Colpaert -Katarzyna Michaluk
Charlotte Houthoofd -Monika Ilczuk
Katrijn Vanassche -Anna Troć
Annelies Waeyaert -Karolina Marciniuk
Floris Tallieu -Katarzyna Rypna
Steffen Tallieu -Karolina Obrępalska
Thijs Trybou - Dominika Czelej
Nele De Brabander -Anna Rogala
Liesa Hoet -Marta Agapow
Tine Maes -Patrycja Szymaniuk
Sien Monbailliu -Dorota Marciniuk
Jeroen Vanbelleghem -Kamil Lesiuk
Joost Vynckier -Karolina Warecka
Kristof Fruru -Mariola Andrasik
Cosie Goudesone -Paulina Borsuk/Kamila Borsuk
Hannes Van Brabant -Kamil Lewczuk
Laurens Vandamme -Marcin Siemieniuk
Annelore Vandendriessche -Urszula Kęcel
Charles Dumolin -Kamil Stefański
Ewald Verhaeghe -Paulina Romaniuk
Jolien Van Hove -Katarzyna Michaluk
John Calcoen -Emilia Ciołek
Klaas Mackelberg. –Łukasz Dziuban

A także ich refleksje:

Nie potrafię opisać, co czuję na myśl o Diksmuide, Belgii, tamtych uczniach. Jedno jest pewne, nigdy ich nie zapomnę. Do tej pory wysyłamy do siebie e-maile, bo tylko tak możemy „porozmawiać”
/Paulina Romaniuk/

Moim zdaniem, była to wspaniała przygoda, której nie zapomnę, podobnie jak inni jej uczestnicy. Wszyscy wspominamy i jeszcze długo będziemy wspominać wspaniałych ludzi, których tam zostawiliśmy.[...] Za wszystkimi bardzo tęsknię i kiedy to tylko możliwe, piszę do nich e-maile, bo to najtańszy i najszybszy sposób kontaktowania się z nimi.
Zakochałam się w tym pięknym kraju...
/Emilia Ciołek/


Alicja Zienkiewicz – Zielińska
Szkolny Koordynator Projektu

Wyświetleń: 1453