Katalog Ewa Fąfara Język polski, Konspekty Zapytajmy ten wiersz! Scenariusz lekcji języka polskiegoZapytajmy ten wiersz!1. Temat: Zapytajmy ten wiersz!2. Poziom nauczania, przedmiot, klasa, liczba jednostek: Szkoła podstawowa, j. polski, kl. VI, 45 minut 3. Cele: - Uczeń będzie umiał: - czytać tekst poetycki ze zrozumieniem, - interpretować wiersz poprzez postawione przez siebie "do" wiersza pytania, - wskazywać na baśniowe elementy w poezji, - odnajdywać w wierszu "słowa-klucze" pomocne w wyjaśnieniu przenośnego charakteru warstwy semantycznej wiersza, - wskazywać na stylistyczne środki poetyckie i ich rolę w odczytaniu przesłania, sensu wiersza. 4. Metody: Problemowa 5. Formy: Praca w grupach, praca z całą klasą 6. Środki dydaktyczne: Wiersz Teofila Lenartowicza "Złoty kubek" 7. Przebieg lekcji: a. Odczytanie przez wszystkich uczniów zadania domowego, jego celem było wyjaśnienie znaczenia kilku wyrazów: sioło, złotnik, szczere (pole), ustronie, będzie to przydatne w dalszej fazie lekcji. b. Wyjaśnienie celu lekcji, zasad pracy i jej etapów. Zapisanie tematu. c. Przeczytanie wiersza Teofila Lenartowicza "Złoty kubek", pierwszy raz czyta tekst głośno nauczyciel, drugi raz to ciche czytanie utworu przez uczniów. Wyjaśnienie archaizmu fleksyjnego - anieli. d. W dwuosobowych grupach uczniowie stawiają pytania "do" wiersza. Nauczyciel wyjaśniając cel tej pracy podkreśla, że pozostawione pytania mają pomóc zinterpretować wiersz, zrozumieć jego warstwę "metaforyczną", czyli tzw. drugie dno. W trakcie tej części lekcji uczniowie szukają także "słów-kluczy", a więc takich wyrazów w wierszu, które mają podstawowe znaczenie dla zrozumienia wiersza (l0 minut). e. Poszczególne grupy przedstawiaj ą pozostawione przez siebie pytania, na ich podstawie nauczyciel sporządza listę najistotniejszych, zapisuje je na tablicy. f. Interpretacja wiersza przebiega dzięki odpowiedziom (próbom odpowiedzi) na pytania i wskazywaniu przez uczniów "słów-kluczy". Nauczyciel dopuszcza do różnych prób odczytań sensu wiersza, podkreślając "otwartość" - utworu poetyckiego. g. Wskazywanie na narracyjne fragmenty wiersza i dialogowe - określenie i nazywanie osób mówiących w wierszu. h) Sporządzanie samodzielnych notatek interpretacyjnych, ich odczytywanie. i) Zestawienie baśniowych cech utworu z elementami realistycznymi (tabelka). j) Wykonywanie ilustracji do wiersza (przekład intersemiotyczny). k) Objaśnienie zadania domowego: Jak wyglądałby Twój złoty kubek, gdybyś mógł (mogła) poprosić o niego złotnika z wiersza. Teofil Lenertowicz "Złoty kubek" W szczerym polu na ustroni Złote jabłko na jabłoni, Złote liście pod jabłkami. Złota kora pod liściami. Aniołowie przylecieli W porankową cichą porę: Złote jabłka otrząsnęli, Złote liście, złotą korę. Nikt nie wiedział w całym świecie, Ludzkie oczy nie widziały, Tylko jedno małe dziecię, Małe dziecię z chatki małej. Pan Bóg łaskaw na sierotę, Przyjaciela znad strumyka Pobierała jabłka złote, Zawołała na złotnika: "Złotniczeńku, zrób mi kubek, Tylko, proszę, zrób mi ładnie: Zamiast uszka ptasi dzióbek. Moją matkę zrób mi na dnie. A po brzegach naokoło Liść przeróżny się zaświeci, A po bokach małe sioło A na spodku małe dzieci". Ja ci zrobię śliczny kubek I uleję wszystko ładnie Zamiast uszka ptasi dzióbek, Twoją matkę zrobię na dnie; A po brzegach naokoło Liść przeróżny się zaświeci, A po bokach małe sioło, A pod spodem małe dzieci. Ale czyjeż ręce, czuje, Będą godne tej roboty? Ale któż się nim napije, Komu damy kubek złoty? Kto się w dłonie wziąć ośmieli, W złotym denku przejrzeć liście? "Sam Pan Jezus i Anieli, I Maryja, i dziewice". Złotnłczeńku, patrz weselej, Czemu twoje w łzach źrenice? Sam Pan Jezus i Anieli, I Anieli i dziewicę. Opracowanie: Ewa Fąfara Wyświetleń: 3969
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |