Katalog

Mariola Majewska
Wychowanie fizyczne, Ankiety

Ocena szkolna z wychowania fizycznego

- n +

Ocena szkolna z wychowania fizycznego

Od 1987 roku jestem nauczycielem wychowania fizycznego w Zespole Szkół Nr1 w Myszkowie. Od pewnego czasu na swoich i kolegów zajęciach obserwowałam wzrost braku zainteresowania lekcjami wychowania fizycznego. Zastanawiałam się, jaka może być przyczyna unikania uczestniczenia w tych zajęciach. Program nauczania staraliśmy się z kolegami dostosować do potrzeb uczniów i możliwości szkoły, która z biegiem lat modernizowała naszą bazę dydaktyczną. Posiadamy boisko do piłki nożnej, bieżnię o długości 200 m skocznię w dal miejsce przeznaczone do pchnięcia kulą i rzutu oszczepem, zewnętrzne boisko do piłki ręcznej i koszykowej a także w trakcie budowy jest boisko do siatkówki plażowej, posiadamy w miarę dobrze wyposażoną siłownię z ładnym zapleczem i szatnią dla młodzieży oraz salę gimnastyczną. W planach jest budowa nowoczesnej hali sportowej z pełnym węzłem sanitarnym i bogato wyposażonym zapleczem. Do niedawna mogliśmy również korzystać z pływalni miejskiej.

Zdecydowałam się przeprowadzić ankietę wśród uczniów w/w szkoły, aby poznać opinię na temat zainteresowań aktywnością ruchową i roli oceny szkolnej z wychowania fizycznego w procesie kształcenia. Wśród ankietowanych uczniów 47% deklarowało, iż bardzo lubi lekcje wychowania fizycznego, dla 8,5% zajęcia te są obojętne, a 2,5% zdecydowanie nie lubi tych zajęć, pozostali po prostu je tylko lubią. Dla 68% społeczności uczniowskiej ten przedmiot jest ważny, dla 20% mogłoby go wcale nie być. 72,5 % twierdzi, że gdyby zajęcia te nie były obowiązkowe i tak by w nich uczestniczyło. Okazało się też, że za najbardziej atrakcyjne zajęcia uważają te, na których ocenia się już zdobyte umiejętności (42,5%) dodatkowo wskazując na różne gry zespołowe, jako najatrakcyjniejszą formę zajęć ruchowych (65%). Na drugim miejscu znajduje się lekkoatletyka, następnie gimnastyka a 7,5% nie lubi w ogóle zajęć wychowania fizycznego. Młodzież wysoko ocenia swoje umiejętności ruchowe, ponieważ aż 62% uważa, iż może reprezentować szkołę w rozgrywkach międzyszkolnych a 55% swoją sprawność fizyczną ocenia na "bardzo dobry" Po sprawdzeniu ocen z wychowania fizycznego w roku szkolnym 2003/2004 okazało się, iż, 10% uczniów otrzymało ocenę celującą, 45% ocenę bardzo dobrą 22,5% dobrą, 22,5% dostateczną, 5% dopuszczającą i 2,5 % ocenę niedostateczną. Dla 65% respondentów, ocena z wychowania fizycznego powinna być wystawiana a 10% uważa, że zajęcia te nie powinny podlegać ocenie. Na pytanie "czy lubisz swojego nauczyciela w-f?" 47,% Odpowiedziało twierdząco a 17,5, że zdecydowanie nie lubi. Według ankietowanych, cechą, na którą nauczyciel niepotrzebnie zwraca uwagę jest strój, a głównie jego kolor, a drugim czynnikiem jest frekwencja, dalej była dyscyplina, znajomość przepisów gier i zasad sędziowania, brak umiejętności asekuracji na lekcji na końcu higiena osobista.

Analizując wszystkie odpowiedzi uczniów można stwierdzić, że posiadają stosunkowo wysoką samoocenę, generalnie, lekcje wychowania fizycznego są dla nich ciekawe i lubiane. Lubią być oceniani na lekcjach, gdzie ocena jest czynnikiem wysoce mobilizującym w przyswajaniu sobie nowych umiejętności i doskonaleniu posiadanych.

Przyczyną niechęci do uczestniczenia w zajęciach mogą być wymagania nauczyciela, które wg. badanych są niepotrzebne a dotyczące zajęć, np. kolor stroju. Młodzież w znacznej mierze jest chętna do ćwiczeń, jednak jej wymagania wobec nauczyciela i przedmiotu są duże. Dotyczą one zarówno osoby nauczyciela jak i sposobu prowadzenia zajęć, oceny na lekcji i atrakcyjnych form ruchu.

Po zapoznaniu się z opiniami uczniów na temat oceny i wychowania fizycznego w ogólnym znaczeniu, nasuwają się wnioski jak należałoby prowadzić te zajęcia i na co w szczególny sposób zwracać uwagę aby je uatrakcyjnić i zmobilizować do ćwiczeń, uważam, że należy:

1. Rozbudzić ciekawość poznawczą uczniów, zainteresować aktywnością ruchową i angażować ich emocjonalnie.
2. Wspierać uczniów w działaniu, a nie dyrygować i pouczać, podsuwać nowe propozycje a nie narzucać swojej woli.
3. Pozwolić uczniom współdecydować w programowaniu i realizacji zajęć w-f.
4. Rozwijać umiejętności projektowania i organizowania zajęć ruchowych przez młodzież.
5. Stwarzać warunki do samorealizacji, powierzając odpowiedzialne role: organizatora, sędziego, asekurującego...
6. Uczyć pokonywania bariery lęków, braku wiary we własne możliwości i siły.
7. Pomagać poznawać samego siebie, co potrafię?, co lubię?, czy jestem sprawny?, agresywny, ugodowy...
8. Stosować atrakcyjne metody i formy zajęć, oparte na współzawodnictwie i współdziałaniu.
9. Stosować zasadę "dla każdego coś dobrego", nie ma uczniów niezdolnych ruchowo w ogóle, każdy może spełniać się w innej dziedzinie.
10. Współdziałać z rodzicami, samorządem lokalnym, organizacjami młodzieżowymi.
11. Starać się aby wychowanie fizyczne miało praktyczny wymiar czyli to czego nauczę się na lekcji, będę umiał wykorzystać poza nią w środowisku pozaszkolnym, rodzinnym...-- Wychowanie fizyczne stanowi najwęższy, ale najbardziej dostępny krąg wychowania. Jest fundamentem, na którym opiera się wychowanie młodego człowieka. Głównymi postaciami są tu nauczyciele i uczniowie. Najistotniejsze działanie nauczyciela sprowadza się do jak najbardziej obiektywnego, rzetelnego i sprawiedliwego oceniania ucznia. Jest to zadanie bardzo trudne, ale i konieczne. Zniesienie stopnia z wychowania fizycznego pogłębiłoby przekonanie innych nauczycieli i rodziców małej wartości tego przedmiotu. Kryzys kultury fizycznej pogłębia się, poprawa stanu zdrowia naszego społeczeństwa staje się tylko pobożnym życzeniem. Spadek pozycji nauczyciela wychowania fizycznego może wpłynąć na obniżenie możliwości oddziaływań wychowawczych.

Wśród uczniów różnie pojmowane jest wychowanie fizyczne, dla jednych istotnym kryterium jest opanowanie programowego materiały, dla innych sprawność fizyczna, postęp w jej usprawnianiu, dla jeszcze innych są to wyniki, osiągnięcia lub postawa społeczna. Każdy nauczyciel może obrać inne kryterium. I jaka jest tu rola ucznia? co on ma zrobić? Dlaczego niektórzy z nich z niechęcią przychodzą na zajęcia w-f? Jaka jest tego przyczyna? Nudne lekcje? Nielubiany nauczyciel? Złe metody pracy, czy strach przed otrzymaniem słabej oceny z testu lub sprawdzianu?

Moim zdaniem najważniejszą funkcją oceny w wychowaniu fizycznym powinna być postawa społeczna ucznia, jako element procesu wychowania. Postawa społeczna ucznia to wg.mnie stosunek ucznia do zajęć, obowiązkowość, punktualność, staranność, aktywność inicjatywa, samodzielność, poczucie odpowiedzialności umiejętności organizatorskie, stosunek do kolegów umiejętność współpracy w zespole, samokontrola i samoocena, przestrzeganie przepisów, zasad i regulaminów. Dopiero następnym kryterium powinny być umiejętności. Nauczyciel ocenia dla orientacji ucznia i swojej, w jakim stopniu została opanowana dana czynność ruchowa. Jak ważne są też wiadomości o wychowaniu fizycznym i zdrowiu, należałoby je sprawdzić aby mieć pewność, że udział ucznia w lekcji jest pełny i świadomy. Receptą, aby uczniowie lubili zajęcia z wychowania fizycznego powinna być strategia ukierunkowana na ucznia, działania powinny uwzględniać zainteresowania, możliwości i potrzeby uczniów.

Nasze społeczeństwo znajduje się obecnie w stanie wielkiej przebudowy, burzony jest świat patologicznej hierarchii wartości, świadomości i osobowości jednostek. Pojawiają się nowe perspektywy, nowe spojrzenie na świat, jest to początek drogi do humanizmu, do priorytetu ludzkiej wartości a w związku z tym i do wartości kultury fizycznej. Fakt istnienia oceny z wychowania fizycznego jest istotnym kryterium tej hierarchii. Uważam, że od nauczyciela powinno zależeć jaką hierarchię kryteriów przyjmiemy przy wystawianiu oceny. Mam nadzieję, iż wraz z reformą oświaty zmienią się również kryteria oceniania z wychowania fizycznego i będą odpowiadały oczekiwaniom i potrzebom uczniów, nauczycieli i rodziców, ponieważ jak twierdzi R. Więckowski "ocena powinna z narzędzia selekcyjnego stawać się źródłem informacji dotyczącej zakresu pomocy dziecku w dalszym rozwoju"

 

Opracowanie: Mariola Majewska

Wyświetleń: 3011


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.