Jak pomóc dziecku uczyć się w kl. I-III?

(referat dla rodziców)

Od czego zależy powodzenie w nauce naszych dzieci? Kto jest winien gdy dziecko nie odnosi sukcesów - czy tylko szkoła, gdyż nie umie nauczyć?

Za rozwój motywacji do nauki i ukierunkowanie zainteresowań naszych dzieci odpowiedzialni są i szkoła i rodzice.

Dziecko w nauczaniu początkowym często jest jeszcze nastawione zabawowo do życia. Na zajęciach nauka odbywa się najczęściej poprzez zabawę, gdyż jest to jedna z najbardziej atrakcyjnych form. Nie każde dziecko umie jednak rozróżnić dowolności zabawy od systematyczności i obowiązkowości w nauce. Szybko się zniechęca widząc, że musi (nawet jeśli nie chce) odrobić zadanie, przygotować wszystko do następnego dnia w szkole.

Rozwój zainteresowania nauką i motywacja do spełnienia obowiązków szkolnych zależy głównie od zainteresowania się rodziców tym, co dziecko robi w szkole. Jeśli rodzice będą pytać, co ciekawego robiono w szkole, podziwiać zapisy w zeszycie, prosić aby przeczytało fragment, którego się nauczyło - a to wszystko będzie pełne podziwu rodziców dla mądrości dziecka, wtedy uczeń będzie czuł satysfakcję z własnych osiągnięć i chętnie będzie pogłębiał wiedzę.

Na początku drugiej klasy nie potrafią same zaplanować dnia, zorganizować sobie prace tak, aby mieć czas na zabawę i naukę. Powinni im to zorganizować rodzice pokazując, jak można sprostać obowiązkom i znaleźć czas na relaks.

Powinniście więc rozpisać z dzieckiem czas na zabawę i naukę. Zachęcać do przejścia na inną zaplanowaną formę zajęć, przypomnieć o lekcjach, sprawdzić ich wykonanie i dbać o estetykę prac. Bez zainteresowania się rodziców nauką uczeń szybko się zniechęci, gdyż nie poradzi sobie z organizacją czasu. Zacznie mu się wydawać, że nauka zajmuje mu cały dzień i traci możliwość do zabawy.

Ignorując naukę będzie nawarstwiał zaległości i coraz bardziej zniechęcał się do obowiązku szkolnego. I znów zadziała mechanizm "błędnego koła". Mając zaległości będzie otrzymywał negatywne oceny (w postaci uwagi). To spowoduje niezadowolenie rodziców i często krytykę metod szkolnych, a zdanie rodziców utwierdzi ucznia, że szkoła jest niesprawiedliwa i tym bardziej przestanie się uczyć.

W klasach początkowych najważniejszą umiejętnością, którą dziecko powinno opanować jest czytanie ze zrozumieniem. Dzieci, które nie posiadają tej umiejętności będą miały kłopoty z uczeniem się.

Jeśli uczeń często w domu korzysta z komputera i ogląda filmy wideo-nie umie skupić myśli na słowach. Nie potrafi w pełni wypowiedzieć się lub opowiedzieć treści przeczytanego tekstu. Dla niego ważne są obrazy. Rodzice często nie zdają sobie sprawy z tego, że dziecko pozostawione bez kontroli może cały dzień spędzać na grach komputerowych - mechanicznym wykonywaniu ruchów i powtarzaniu tych samych czynności. Komputer jest bardzo przydatną do nauki zdobyczą techniki. Jednak niekontrolowana zabawa dzieci może mieć wręcz przeciwny skutek - uniemożliwić myślenie na poziomie abstrakcyjnym i może być "złodziejem czas" - dziecko nie zdąży odrobić zadań i przeczytać lektury, bo ciekawa gra zajęła mu cały dzień. To samo dotyczy filmów. Zbyt częste siedzenie przed telewizorem odciąga od samodzielnego myślenia i od pracy.

Zniechęca do wysiłku umysłowego, powoduje niezadowolenie z czekających obowiązków szkolnych.

Nauczyciel bez pomocy rodziców niewiele może osiągnąć w dziedzinie edukacji. Dotyczy to zwłaszcza uczniów w młodszym wieku szkolnym. Parogodzinny pobyt w szkole nie nauczy dzieci mobilizacji do obowiązków szkolnych, nie umożliwi organizacji dnia i stanowiska pracy przy nauce. Oczekuję od państwa pomocy w nauczaniu swoich dzieci podstawowych zasad spełniania obowiązku szkolnego.
 

Opracowanie: Maria Pryputniewicz

Zgłoś błąd    Wyświetleń: 3764