Katalog

Edyta Miler
Zajęcia zintegrowane, Konspekty

Życie z wyobraźnią - konspekt zajęć zintegrowanych dla klasy III

- n +

Życie z wyobraźnią - konspekt zajęć zintegrowanych dla klasy III

Myślenie twórcze i kreatywne dzieci jest w procesie dydaktycznym jest bardzo pożądanym elementem, do którego rozwoju uczniowie powinni być nieustannie pobudzani. Proponowany konspekt "Życie z wyobraźnią" jest próbą wyjścia naprzeciw temu zadaniu. Zajęcia stawiają dzieci w sytuacji konieczności oceniania i wartościowania zachowań, dokonywania wyborów, przedstawiania własnych propozycji konstruktywnych rozwiązań. Pomagają kształtować postawę otwartości i umiejętnego radzenia sobie w sytuacji trudnej.

Blok tematyczny: Nasz świat, nasze sprawy.

Temat dnia:
Życie z wyobraźnią.

Temat jednostkowy:
Ocena postępowania bohaterów opowiadania "Żółty balonik". Tworzenie dalszego ciągu wydarzeń. Rola wyobraźni w życiu człowieka. Posługiwanie się wyobraźnią w działalności plastycznej. Wykonywanie obliczeń z zastosowaniem rozdzielności mnożenia.

Zakres edukacji: społeczna, polonistyczna, plastyczna, matematyczna

Przewidywany czas pracy uczniów: 2 x 45 min.

Metody: pogadanka, dyskusja, burza mózgów, problemowa, ćwiczeniowa

Formy pracy:
jednolita zbiorowa, jednolita indywidualna

Środki dydaktyczne:
- Podręcznik cz. I - "Całoroczna podróż" s. 124- 126
- Zeszyt ćwiczeń 2 - "Całoroczna podróż" s. 92
- Kartoniki z kanwą balonika - 2 dla ucznia
- Wzory prac z rozbudowaną kanwą - kilka

Przebieg zajęć:
Nauczyciel: Wiadomości, umiejętności, efekty wychowania (cele operacyjne)
Uczniowie:
1. Wzorowo odczytuje uczniom opowiadanie pt. "Żółty balonik", kończące się pytaniem, na które autor nie udziela odpowiedzi. 1. Słuchają ze zrozumieniem.
2. Zwraca się do uczniów z pytaniem: "Czy wy potrafilibyście udzielić odpowiedzi?". 2. Uczniowie opierając się o własny system wartości próbują znaleźć odpowiedź na pytanie autora. Wypowiadając się spontanicznie oceniają postępowanie postaci, wyrażają własne sądy, podają analogie znanych im sytuacji życiowych. Kojarzą fakty, opisują zdarzenia. Krytykują postawy negatywne.
3. Nauczyciel proponuje temat lekcji: "Życie z wyobraźnią". Zwraca się do dzieci, aby zastanowiły się, czy temat ten wiąże się z treścią wysłuchanego opowiadania. 3. Dzieci wskazują na postać bohaterki (wzór pozytywny), która posługując się wyobraźnią, potrafiła uatrakcyjnić swój wolny czas. Opisują ustnie poznane zdarzenia-przemianę balonika w psa i ptaka.
4. N-l przedstawia dzieciom kolejne zadanie- ułożenie zdań z wyrazem "wyobraźnia". 4. Uczniowie budują zdania ze wskazanym wyrazem i prezentują je. Najciekawsze zdania zostają zapisane na tablicy i odwzorowane w zeszytach, np. Wyobraźnia jest w życiu bardzo potrzebna. Dzięki wyobraźni możliwy jest postęp, odkrywanie nowości.
5. N-l zadaje dzieciom pytanie, czy podoba im się zakończenie opowiadania. 5. Uczniowie wyrażają swą opinię i chęć innego zakończenia usłyszanej historii. Przedstawiają własne propozycje konstruktywnych rozwiązań. Wypowiedzi przyjmują formę opowiadania twórczego, w którym np. chłopcy nie wyrządzają krzywdy dziewczynce, któryś z nich naprawia szkodę lub pojawia się nowa postać, która łagodzi sytuację.
6. N-l proponuje dzieciom wykonanie ćwiczenia (tekst luk, zeszyt ćw s. 92) i dopisanie krótkiego zakończenia. 6. Czytają tekst ze zrozumieniem, wpisują brakujące wyrazy. Dopisują zdanie, które wprowadza wydarzenie pozytywne, łagodzące trudną sytuację. Potrafią wskazać środki zaradcze i zapisać swój pomysł.
7. W nawiązaniu do dziecięcej wyobraźni i ilustracji z podręcznika, n-l prezentuje uczniom prace plastyczne pt. "Niezwykłe baloniki". 7. Uczniowie dokonują analizy rysunków, wypowiadają się na podstawie obserwacji. Wskazują na szczegóły, które przemieniły zwykłe baloniki w coś odmiennego.
8. Wspólnie z dziećmi tworzy wystawę prac. Proponuje obliczenie ich ilości z wykorzystaniem rozdzielności mnożenia względem dodawania i odejmowania. 8. Na rozdanych im kartonikach z kanwą balonika tworzą dwa własne pomysły.
  9. Wykonują obliczenia:
2x28=2x(20+8)=2x20+2x8=40+16=56
2x28=2x(30-2)=2x30-2x2=60-4=56
i podobne np. Ile byłoby prac, gdyby było dwóch nieobecnych?
2x 26=...
Ile byłoby prac, gdyby każdy tworzył trzy?
3x28=.... itp.

Załącznik
ŻÓŁTY BALONIK
Tak się cieszyła z tego balonika! Dostała go na imieniny i od tego dnia stał się jej najbardziej ulubioną zabawką. Chodziła z nim na podwórze, po zakuty, do parku... Okręcała nitkę wokół palca i balonik unosił się nad nią jak żółty obłoczek.
A czasem balonik przestawał być balonikiem i przemieniał się w coś zgoła innego.
- Jesteś psem -szeptała dziewczynka. -Nazywasz się Żółtek. Jesteś moim dobrym, wiernym psem.
I balonikowi wyrastały cztery łapki, ruchliwy ogonek, spiczaste uszy i zamieniał się w najprawdziwszego psa.
Pewnego dnia dziewczynka poszła z balonikiem do parku. Siadła na ławce, położyła balonik na kolanach i powiedziała:
- Dziś będziesz ptakiem. Polecisz wysoko. Do nieba albo jeszcze wyżej.
Ujęła balonik w dłonie, dmuchnęła i balonik zachybotał w powietrzu.
- No, leć!- zachęcała go. -Leć wysoko!
Balonik uniósł się jeszcze wyżej, a dziewczynka zamknęła oczy i nie widziała już balonika, tylko ptaka, który szybował ku górze.
- A teraz wróć na ziemię. Proszę cię, wróć!- powiedziała głośno.
Otworzyła oczy i balonik przestał być ptakiem, a stał się znowu balonikiem leżącym na ławce.
I właśnie w tym momencie dziewczynka spostrzegła tych trzech. Trzech chłopców zbliżających się do ławki i szepczących o czymś z ożywieniem. Tknęło ją złe przeczucie. Opiekuńczym gestem objęła balonik. A oni podeszli do ławki i usiedli na niej.
- Piękny balon- powiedział pierwszy z nich.
- Można by go wypuścić- dodał drugi.- Poleciałby na koniec świata.
- Można z nim jeszcze coś zrobić- roześmiał się trzeci i wyjął szpilkę zatkniętą w kołnierzu marynarki.
Dziewczynka gwałtownym ruchem przygarnęła balonik.
- Nie!- krzyknęła. - Nie!!!
Ale nie zdołała go uratować. Szpilka przebiła napięty balonik, który jęknął i skurczył się żałośnie. Rozległ się śmiech...długi, niedobry śmiech- i chłopcy poszli dalej.
A dziewczynka patrzyła na pomarszczoną gumę i wielkimi oczami, w których stały łzy, pytała:
- Dlaczego oni to zrobili? Dlaczego? Dlaczego?
Powtarzała to pytanie wiele razy, ale nie otrzymała odpowiedzi.
"Niezwykłe baloniki"
 

Opracowanie: mgr Edyta Miler

Wyświetleń: 3688


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.