Tajemniczych znaków świat - scenariusz spotkania z przedstawicielem komendy policji

Cele spotkania:

- wdrażanie dzieci do bezpiecznego i kulturalnego uczestnictwa w ruchu drogowym jako pieszy;
- bezpieczne przechodzenie przez jezdnię w wyznaczonych miejscach;
- umiejętne korzystanie z przejścia dla pieszych (z sygnalizacją świetlną i bez sygnalizatora);
- zakaz zabawy na i w pobliżu jezdni;
- zakaz wchodzenia pod barierki, zapory, łańcuchy;
- bezpieczne poruszanie się na poboczu jezdni i po chodniku.

Przebieg imprezy:

I. Pogadanka prowadzona przez policjanta na temat wybranych zagadnień z kodeksu ruchu drogowego.

Rozmowa policjanta z dziećmi, zadawanie pytań przez uczniów.

II. Część artystyczna:

Dziecko I:
Poznaj od najmłodszych lat
tajemniczych znaków świat,
bo kto o nich wszystko wie,
temu w życiu nie jest źle!
Każdy znak ma kolor swój:
gdy czerwony - wtedy stój;
gdy zielony - wejdź na szlak,
bo to zawsze dobry znak!

Dziecko II:
Gdy chcesz sam do szkoły iść,
o zieleni zawsze myśl;
gdy o zmroku wracasz z niej,
to czerwone szkiełko miej!

Piosenka pt. "Znaczki odblaskowe" - śpiewana przez wszystkie dzieci.

Dziecko III:
Możesz stracić, życie, zdrowie,
gdy na jezdnię wejdziesz źle.
więc ci w krótkich słowach powiem:
Na ulicy nie gap się!

Dziecko IV:
Trzeba iść wzdłuż białych pasów!
Troszkę dalej! To i cóż!
Chociaż stracę chwilę czasu,
Lecz mi nic nie grozi już!

Dziecko V:
Czy opłaca się narażać i kaleką zostać? Nie!
Więc ostrożny bądź! Uważaj!
Nie skacz w biegu! Nie spiesz się!

Na scenie zostają tylko chłopcy. W głębi widoczne skrzyżowanie ulic i sygnalizator świetlny.

Konrad:
Dobra nasza! Hulaj dusza!
Czas do szkoły już wyruszać!

Radek:
Co? Bez taty i bez mamy?

Grześ:
Tak! Idziemy wreszcie sami!

Mateusz:
Od dziś życie będzie piękne:
nikt nie weźmie mnie za rękę!

Dawid:
Już mam dosyć wszystkich nianiek,
przecież nic nam się nie stanie!

Patryk:
Choć do szkoły jest daleko,
nie chcę chodzić pod opieką!

Kamil:
A więc naprzod! Konrad, prowadź!
Nikt nie musi nas pilnować!

Na sygnalizatorze zaczynają się dość szybko zmieniać światła. Na scenę wjeżdżają dzieci
na rowerkach i hulajnogach. Powstaje zamieszanie. Otoczeni przez rozpędzone pojazdy
śpiewają piosenkę "Jadą rowery".

Radek:
Tutaj chyba nie przejdziemy!

Dawid:
Ty zbyt wiele Radek nie myśl!

Grześ:
Po to jest sygnalizator, by nie powstał w ruchu zator!

Kamil:
Nie rozumiem do tej pory czemu są aż trzy kolory?

Patryk:
To jest jasne jak na dłoni:
kiedy kolor jest zielony, to przechodzą starsi ludzie...

Mateusz:
Gdy jest żółty - młodzież pójdzie...

Patryk:
Gdy czerwony się zaświeci, wtedy mogą iść już dzieci!

Grześ:
Czy to prawda moi mili?
Patryk chyba coś pomylił?!

Dawid:
Myślę, że czerwony kolor samochody szybkie wolą!

Konrad:
No a żółty jak się zdaje przeznaczony jest dla jajek, co mądrzejsze są od kury...

Radek:
A dla dzieci kolor który?

Konrad:
Wszystkie trzy są właśnie dla nas i już sprawa rozwiązana!

Grześ:
Konrad rację ma, bo przecież wszystko dla nas jest na świecie!

Patryk:
Patrzcie! Jest czerwone światło! Teraz już nam pójdzie łatwo!

Konrad:
Za mną chłopcy! Idźmy śmiało! Któżby wierzył tym sygnałom?!

Dzieci próbują przekraczać jezdnię na czerwonym świetle. Wpadają pod rowerki
i hulajnogi. Słychać pisk opon i wycie klaksonów.
Do akcji wkracza Harcerska Służba Ruchu.

Harcerz I:
My znamy takich zuchów, co błądzą w mieście swym!
Harcerska Służba Ruchu pomoże zawsze im!

Harcerz II:
Harcerz ci pomoże, harcerz poda dłoń!
Kiedy jest najgorzej, zwróć się zaraz doń!

Konrad:
No, koledzy, mamy pecha, auto mogło nas przejechać!

Grześ:
Całe szczęście, że w tej chwili ci harcerze tutaj byli!

Kamil:
Wszystko by nam poszło łatwo, gdyby nie czerwone światło!

Radek:
Ale strachu się najadłem!

Dawid:
Chłopcy, trzymać mnie, bo padnę!

Patryk:
Jeśli będzie tak codziennie, w domu śmiać się będą ze mnie!

Mateusz:
Ja niczego się nie boję, lecz dostałem też za swoje!

Radek:
Tyle przeszkód na tej drodze...
Drugi raz już nie przechodzę!

Grześ:
U nas w szkole pewnie dzwonek, a tu światło znów czerwone!

Harcerz I:
Poczekajcie chwilę dzieci, wnet zielone się zaświeci!

Harcerz II:
Można przejść na drugą stronę, kiedy światło lśni zielone!

Konrad:
Teraz wiemy już nareszcie, jak przekraczać jezdnię w mieście!

Wszyscy śpiewają piosenkę pt. "Uliczne sygnały". Dzieci naśladują przechodzenie
przez jezdnię.

Patryk:
Znowu jakieś skrzyżowanie, ale świateł nie ma na nim!

Grześ:
Gdzie podziały się sygnały?

Kamil:
Czyżby gdzieś pouciekały?

Dawid:
Nie na każdym przecież rogu te sygnały świecić mogą!

Konrad:
Żaden kłopot drodzy moi, przecież tu policjant stoi! (wskazuje na policjanta)

Radek:
On pomoże zawsze pieszym, którym się do celu spieszy!

Mateusz:
On tu jest największym zuchem, bo kieruje całym ruchem!

Dawid:
I choć innych przejść tu nie brak, pieszym zawsze służy zebra!

Przebrane za zebry dziewczynki leżą nieruchomo udając prawdziwe przejście dla pieszych.
W momencie kiedy chłopcy chcą wejść na jedną z zebr, ta się podrywa.

Zebra I:
Kto tu znowu po mnie depcze?
Czasy są dziś nie najlepsze!
Inne zebry siedzą w Zoo, a nam tutaj niewesoło!

Zebra II:
Dziś kto tylko ma ochotę, może nas pochlapać błotem!

Zebra III:
Tłum przechodniów chodzi po nas i przygniata nas opona!

Zebra IV:
Dawniej ruch był nie tak duży, łatwiej było ludziom służyć!

Zebra I:
Samochodów było mało, motocykli mniej jechało!

Zebra II:
Dymu było mniej i spalin...

Zebra III:
A przechodnie się nie pchali!

Zebra IV:
Ja już mam wszystkiego dosyć!

Zebra I:
Nie chcę dłużej ludzi nosić!

Zebra II:
Mój grzbiet jest zupełnie płaski!

Zebra III:
A ja mam wytarte paski!

Zebry (razem)
Ale warto się tak trudzić, by ratować życie ludzi!

Piosenka "O ruchu drogowym"

III. Zagadki dla uczniów, będących na widowni:

Dziecko I:
Co to jest?
Choć nóg nie posiada, szybko pędzi szosą,
bo nie nogi, ale koła po szosie go niosą. (samochód)

Dziecko II:
Stoją przy drogach na długich nogach,
Wcale nie są to ptaki
Jak jeździć i chodzić trzeba
Nauczyć mogą............... (drogowe ptaki)

Dziecko III:
W białej czapce na ulicy ważną jest osobą.
Dobrym okiem, bystrym słuchem kieruje ulicznym ruchem. (policjant)

Dziecko IV:
Kierownica, dzwonek, koła z oponami.
Jedzie na nim człowiek i rusza nogami. (rower)

IV. Wspólne śpiewanie piosenki "Być kierowcą".

V. Pożegnanie zaproszonego gościa
 

Opracowanie: Hanna Paradowska nauczyciel nauczania zintegrowanego Szkoła Podstawowa w Kątach

Wyświetleń: 2114