Katalog

Dariusz Cichy
Edukacja europejska, Artykuły

Instytucje Unii Europejskiej

- n +

Instytucje Unii Europejskiej

Cel główny lekcji
- zapoznanie uczniów z instytucjami Unii Europejskiej

Cele operacyjne
- uczniowie potrafią wymienić instytucje UE
- uczniowie potrafią wymienić miasta w których znajdują się instytucje UE
- przedstawiają proces ewolucji instytucji UE
- wymieniają zadania, które wykonują poszczególne instytucje UE

Metoda pracy
- praca indywidualna
- zespołowa
- w parach

Środki dydaktyczne
- tekst dotyczący instytucji UE
- mapa ścienna UE
- karteczki z tabelą do uzupełnienia dla uczniów

Przebieg lekcji
1. Nauczyciel przedstawia cel zajęć:
Unia Europejska składa się obecnie z 25 państw, a w przyszłości liczba ta się zwiększy. Kierowanie tak dużym organizmem gospodarczym wymaga istnienia wielu instytucji. Właśnie te instytucje będą przedmiotem dzisiejszego spotkania.
2. Nauczyciel prosi jednego z uczniów, żeby podszedł do mapy ściennej UE i głośno odczytał nazwy państw należących do UE.
3. Następnie nauczyciel rozdaje uczniom tekst dotyczący instytucji UE i prosi ich o zapoznanie się z tym tekstem.
4. Po zapoznaniu się z tekstem uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:
- o jakich instytucjach jest mowa w tekście
- gdzie mają siedziby poszczególne instytucje UE
- kto wchodzi w skład tych instytucji
- jakie mają zadania te instytucje
5. Następnie nauczyciel rozdaje uczniom karteczki z tabelą do uzupełnienia oraz wklejenia do zeszytu

TABELA DO UZUPEŁNIENIA
 
NAZWA INSTYTUCJI SIEDZIBA ZADANIA
   






 
Tekst źródłowy:

Instytucje Unii Europejskiej


INSTYTUCJE UNII EUROPEJSKIEJ
Instytucje Unii Europejskiej, organy odpowiedzialne za funkcjonowanie i politykę Unii Europejskiej. Na mocy tzw. traktatu fuzyjnego od 1967 wszystkie trzy Wspólnoty Europejskie (EWG, EWWiS i Euratom) mają wspólne instytucje.
Zgodnie z obecnie obowiązującymi traktatami i nazewnictwem są to: Rada Europejska, Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, Trybunał Sprawiedliwości, Trybunał Obrachunkowy. Pomocniczymi instytucjami są: Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów oraz Coreper. Siedzibami tych instytucji są: Strasburg, Luksemburg i Bruksela.

Rada Europejska, element struktury instytucjonalnej Wspólnot Europejskich, będący organem Unii Europejskiej. Pozostaje poza systemem instytucjonalnym traktatów wspólnotowych. Początki Rady Europejskiej wiążą się ze szczytami przywódców państw członkowskich Wspólnot (od 1961). Miejsce Rady Europejskiej w strukturze Wspólnot Europejskich zostało potwierdzone w Jednolitym Akcie Europejskim oraz Traktacie o Unii Europejskiej. Ma ona inspirować politykę Unii Europejskiej, stwarzać warunki dla rozwiązania najtrudniejszych kwestii i podejmować kierunkowe decyzje. Obecnie w jej skład wchodzi przewodniczący Komisji Europejskiej. Rada Europejska zbiera się co najmniej dwa razy w roku, pod przewodnictwem kraju, który aktualnie przewodniczy Radzie Unii Europejskiej.

Parlament Europejski, Parlament EWG, organ Unii Europejskiej, wspólny dla Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, EWG i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (EURATOM). Składa się z 518 członków - reprezentantów państw członkowskich Unii Europejskiej, wybieranych w wyborach bezpośrednich, powszechnych, równych, tajnych na okres 5 lat (od 1979 - poprzednio byli wybierani przez parlamenty państw członkowskich).
Od 1962 Parlament Europejski był organem EWG, a powstał w 1958 jako Europejskie Zgromadzenie Parlamentarne wywodzące się z Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. Posłowie nie tworzą grup reprezentujących poszczególne państwa, lecz politycznie zorientowane frakcje. Parlament Europejski obraduje w Strasburgu, a komisje parlamentarne i poszczególne frakcje - w Brukseli.

Parlament Europejski nie jest głównym organem prawotwórczym Unii Europejskiej, jednakże zasięganie jego opinii w procesie stanowienia prawa europejskiego jest obligatoryjne. Ponadto Parlament Europejski uczestniczy w zatwierdzaniu budżetu Unii Europejskiej, posiada polityczną inicjatywę, ma wpływ na przyjmowanie do Unii Europejskiej nowych członków, udziela Komisji Europejskiej absolutorium z realizacji wspólnego budżetu, mianuje rzecznika praw obywatelskich.

Rada Unii Europejskiej, jedno z ciał kolegialnych Unii Europejskiej, które składa się z przedstawicieli na szczeblu ministerialnym wszystkich państw członkowskich, reprezentujących interesy tych państw.

Rada Unii Europejskiej koordynuje ogólną politykę gospodarczą, rozpatruje i uchwala wszelkiego rodzaju akty prawne wewnątrz Wspólnoty Europejskiej, a także zawiera umowy międzynarodowe na podstawie uprawnień udzielonych jej przez Komisję po porozumieniu z Parlamentem. Bierze także udział w tworzeniu wspólnej polityki zagranicznej i zapewnianiu bezpieczeństwa.
Współpracuje z in. organami w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych. Obraduje na sesjach zwykłych, w których uczestniczą ministrowie spraw zagranicznych, a także na sesjach specjalnych, w których biorą udział szefowie innych resortów.

Posiedzenia Rady Unii Europejskiej zwołuje zasadniczo i kieruje nimi jej przewodniczący, mogą być także zwoływane z inicjatywy jednego z jej członków lub Komisji Europejskiej. Urząd przewodniczącego pełnią kolejno przedstawiciele wszystkich państw (po 6 miesięcy).

Komisja Europejska, do chwili Traktatu o Unii Europejskiej - Komisja Wspólnot Europejskich. Jeden z najważniejszych elementów wspólnotowego systemu instytucjonalnego. Od połączenia w 1967 ciał wykonawczych trzech Wspólnot, pozostaje organem Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

Od 1995 liczy 20 członków (po 2 z Francji, Niemiec, W. Brytanii, Włoch i Hiszpanii, po 1 z pozostałych krajów), mianowanych na 5 lat. W realizacji przyznanych jej uprawnień posiada dużą samodzielność. Reprezentuje wspólnotowe interesy jako "strażniczka traktatów" i nie musi uznawać instrukcji jakiegokolwiek państwa członkowskiego. Ma pełnię inicjatywy legislacyjnej, jest wykonawcą ustaw wspólnotowych, decyduje w sprawach określonych przez traktaty. O jej rozwiązaniu decyduje Parlament Europejski.

Duże znaczenie odgrywa przewodniczący. I tak np. W. Hallstein (1958-68) ukształtował w dużej mierze jej ponadnarodowy charakter, J. Delors (1985-94) przyczynił się do zintensyfikowania prac nad tworzeniem Unii Europejskiej i jej rozszerzaniem na kolejne kraje. Obecnie na czele Komisji Europejskiej stoi R. Prodi.

Trybunał Sprawiedliwości, organ Unii Europejskiej pełniący funkcję sądu międzynarodowego, konstytucyjnego, administracyjnego. Jako sąd międzynarodowy rozstrzyga wszelkie spory pojawiające się przy realizacji traktatów i dotyczą naruszenia prawa europejskiego. Jako sąd konstytucyjny kontroluje legalność aktów prawnych przyjmowanych przez Parlament Europejski i Radę Unii Europejskiej oraz dokonuje m.in. interpretacji traktatów, wykładni prawa europejskiego. Spory między Wspólnotami a funkcjonariuszami Unii Europejskiej rozstrzyga w ramach funkcji sądu administracyjnego. Trybunał Sprawiedliwości jest także instancją odwoławczą od decyzji Komisji.

Składa się z 13 sędziów, którymi są obywatele państw członkowskich Unii. Ich kadencja trwa 6 lat i może być odnawiana. Przewodniczącego wybierają sędziowie spośród siebie. Trybunał Sprawiedliwości obraduje na sesjach plenarnych i w sprawach szczególnych może tworzyć 3-5-osobowe izby.

Trybunał Obrachunkowy, nazywany też Europejskim Trybunałem Rewidentów Księgowych lub Trybunałem Rewizyjnym, instytucja Wspólnot Europejskich kontrolująca ich finansową politykę, dochody i wydatki. Funkcje swe spełnia wraz z Parlamentem Europejskim i Radą Unii Europejskiej, organami odpowiedzialnymi za kwestie budżetowe. To one decydują zarazem o jego składzie personalnym, mianując 15 rewidentów na 6 lat. Działa w Luksemburgu od 1975 na mocy układu, który wszedł w życie od 1 VI 1977.

Komitet Ekonomiczno-Społeczny, organ wspólny dla Wspólnoty Europejskiej i EUROATOM-u (Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej). Składa się z przedstawicieli rozmaitych społeczności i środowisk Wspólnot. Wydaje opinie z własnej inicjatywy dla Rady i Komisji, a także obligatoryjnie, gdy taki wymóg przewidują postanowienia traktatu. Pominięcie konsultacji w ostatnim przypadku stanowi uchybienie proceduralne i może stanowić podstawę do zaskarżenia decyzji do Trybunału Sprawiedliwości.

Komitet Regionów, instytucja Wspólnoty Europejskiej powołana traktatem o Unii Europejskiej, działa od 1994. Reprezentuje ponad 200 regionów europejskich, zasiada w nim 222 przedstawicieli tychże regionów i samorządów lokalnych. Jako organ doradczy opiniuje decyzje Rady Europejskiej oraz Komisji Europejskiej dotyczącej polityki regionalnej oraz konkretnych regionów, współpracuje z funduszami strukturalnymi, m.in. Europejskim Funduszem Socjalnym, Funduszem Kohezyjnym. Jego rola może wzrastać w miarę rozwoju regionów.
 

Opracowanie: mgr Dariusz Cichy

Wyświetleń: 1124


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.