Bo najpiękniejsze są polskie kwiaty

Osoby:
Dziewczyna
Chłopak
Recytator
Dziesięciu chłopców
Chórek szkolny

Rekwizyty:
Kolorowe kwiaty w doniczkach
Ławka ogrodowa
Szary papier
Latarki
Znicze
Parawan
Zielone, brązowe i czerwone płótna
Magnetofon
Instrument

Czas trwania przedstawienia: ok. 30 min.

Dekoracja: Lato. Kolorowo. Zielone płótna na ziemi, wszędzie kolorowe kwiatki ułożone
w zielonych doniczkach, na środku stoi ławka ogrodowa. Jest widno.
W oddali stoi parawan, na którym umieszczone są czerwone,
brązowe i zielone materiały.
W oddali widać szary papier symbolizujący wzgórza na Monte Cassino.

Chórek: "Mazurek Dąbrowskiego"

Chwila ciszy.

Fragm. utworu F. Chopina "Fantazja na tematy polskie".

W trakcie utworu wchodzą dziewczyna i chłopak - trzymają się za ręce.
Siadają na ławce. Muzyka przycicha.

Dziewczyna śpiewa: 1 zwrotka piosenki "Lato" - do refrenu dołącza chórek

Utwór: "Burza" (nagrania)

Światło gaśnie. Półmrok. Dziewczyna i chłopak przestraszeni uciekają. Gra świateł. Z boku dwóch chłopaków trzyma imitację drzwi. Chwila ciszy. Półmrok.
Wchodzi recytator i mówi:
1 września 1939 roku - wybuch II wojny światowej.

Następnie recytator puka mocno w drzwi i mówi:

Kiedy przyjdą podpalić dom,
ten, w którym mieszkasz - Polskę,
kiedy rzucą przed siebie grom,
kiedy runą żelaznym wojskiem
i pod drzwiami staną i nocą
kolbami w drzwi załomocą -
ty, ze snu podnosząc skroń,
stań u drzwi.
Bagnet na broń!
Trzeba krwi!
(fragm. wiersza "Bagnet na broń" W. Broniewskiego)

Recytator odchodzi w bok.

Chłopiec pierwszy wchodzi i mówi:
Człowiek człowiekowi wilkiem
Następni chłopcy wchodzą po kolei i mówią swoje kwestie ustawiając się w dwuszeregu.

Chłopiec 2:
Człowiek człowiekowi strykiem

Chórek:
Lecz ty nie daj się zgnębić
Lecz ty nie daj spętlić

Chłopiec 3:
Człowiek człowiekowi szpadą

Chłopiec 4:
Człowiek człowiekowi zdradą

Chórek:
Lecz ty nie daj zgładzić
Lecz ty nie daj się zdradzić

Chłopiec 5:
Człowiek człowiekowi pumą

Chłopiec 6:
Człowiek człowiekowi dżumą

Chórek:
Lecz ty nie daj się pumie
Lecz ty nie daj się dżumie

Chłopiec 7:
Człowiek człowiekowi łomem

Chłopiec 8:
Człowiek człowiekowi gromem

Chórek:
Lecz ty nie daj się zgłuszyć
Lecz ty nie daj się skruszyć

Chłopiec 9:
Człowiek człowiekowi wilkiem

Chórek:
Lecz ty nie daj się zwilczyć

Chłopiec 10:
Człowiek człowiekowi bliźnim

Chórek:
Z bliźnim się możesz zabliźnić
("Człowiek człowiekowi" E. Stachura)

Chórek: "Rota"

Fragm. utworu M. Musorgskiego "Gnom".
Światło gaśnie. Zamieszanie na scenie (chłopcy stojący na scenie trzymając w ręku zapalone latarki skierowane w podłogę, następuje tzw. gra świateł)
W trakcie trwania utworu recytator mówi:
Maj 1944r. - bitwa o Monte Cassino

Chwila ciszy.
Półmrok.

Chórek: "Idzie żołnierz"
Podczas trwania utworu:
Wchodzi chłopiec w potarganym ubraniu i siada na podłodze.
Chłopiec bierze do ręki kwiatek i siedzi w zamyśleniu...

Utwór F. Chopina "Walc Es-dur"

Na tle muzyki F. Chopina chłopiec mówi:

Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba
Podnoszą z ziemi przez uszanowanie
Dla darów Nieba...
Tęskno mi, Panie...
*
Do kraju tego, gdzie winą jest dużą
Popsować gniazdo na gruszy bocianie,
Bo wszystkim służą...
Tęskno mi, Panie...
*
Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony
Są - jak odwieczne Chrystusa wyznanie:
"Bądź pochwalony!"
Tęskno mi, Panie...
*
Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej,
Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie,
Równie niewinnej...
Tęskno mi, Panie...
*
Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia,
Do tych co mają tak za tak - nie za nie -
Bez światło-cienia...
Tęskno mi, Panie...
*
Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi?
I tak być musi, choć się tak nie stanie
Przyjaźni mojej!...
Tęskno mi, Panie...
(wiersz "Moja piosnka II" C. K. Norwida)

Chórek: "Kwiaty Polskie"
Chłopiec bierze bukiecik kwiatów i odchodzi.
Chwila ciszy.
Wchodzi recytator i mówi:
Rok 1945

Utwór F. Chopina "Fantazja na tematy polskie" (fragm.)
Wchodzi dziewczyna z zapalonym zniczem.
Stawia go na ziemi siada, zastawia twarz rękami ("płacze").

Solistka śpiewa: "Czerwone Maki na Monte Cassino" (refren śpiewa cicho chórek)
Podczas piosenki wybrane cztery osoby z chórku wychodzą po kolei z zapalonymi zniczami.
Każda z nich siada na podłodze. Tworzy się krzyż z pięciu zapalonych zniczy.
Po piosence dziewczyny odchodzą.

Utwór F. Chopina "Fantazja na tematy polskie" (fragm.)
W trakcie trwania utworu wchodzi chłopiec trzymający bukiecik kwiatków, kładzie rękę na ramieniu dziewczyny, która odwraca się i rzuca mu się na szyję. Są szczęśliwi.
Siadają na ławce.
Chórek: 3 zwrotka piosenki "Kwiaty Polskie"

Wchodzi recytatorr i mówi:

"Wierszu, rodzona moja mowo,
Polsko, matczyne moje słowo,
Matko, dla której żadnych nigdy
Słów nie znalazłem prócz modlitwy,
Matko, co swemu niemowlęciu
Śliczności wyśmiewałaś tkliwe,
Do dziś szumiące w głowie siwej,
A chłopcu mazurkowe zwrotki,
Gdy dźwięk z oddźwiękiem się sprzymierzał.
Wprawiając serce w podziw słodki (...)
Matko i wierszu, i ojczyzno,
Umiłowani trój- jedynie(...)"
(fragm. wiersza "Kwiaty polskie" J. Tuwima)

Chórek: 3 zwrotka piosenki "Kwiaty Polskie"
Światło.
Występujący wychodzą i kłaniają się w kolejności:
Recytator
Chłopiec i dziewczyna
Pięciu chłopców
Pięciu chłopców
Chórek

 

Opracowanie: mgr Anna Gawron

Zgłoś błąd    Wyświetleń: 3957