U progu dojrzałości

KONSPEKT LEKCJI WYCHOWAWCZEJ W KLASIE VI

Cel dydaktyczny:
- Ukazanie cech dojrzałości i niedojrzałości psychicznej.
Cele wychowawcze:
- Kształcenie umiejętności analizy cech dojrzałości odniesieniu do samego siebie.
- Budzenie pragnienia pracy nad sobą.
Pomoce dydaktyczne: karty pracy uczniów, opaska na oczy z instrukcją, małe karteczki do pracy w parach, plansza z napisem dojrzałość
Metody: pogadanka, dyskusja
Formy: indywidualna, zbiorowa, praca w parach, praca w grupach.

Przebieg lekcji:
1. Czynności organizacyjno-porządkowe:
- sprawdzenie obecności
- rozdanie uczniom kart pracy do uzupełnienia (zał. nr 1)
- usprawiedliwienie nieobecności (uczniowie uzupełniają zał. nr 1)
2. Omówienie kart pracy:
-Czego dotyczyły te zdania niedokończone?
-Czy łatwo jest wyrażać swoje uczucia w obecności innych ludzi?
Uczucia możemy skrywać, lub mówić o nich, lub je okazywać. Trzeba również kontrolować swoje uczucia i emocje. Potrafi to robić człowiek dojrzały.
Czy wy jesteście dojrzali?
3. Podanie i zapis tematu na tablicy: U progu dojrzałości.
4. Co to jest dojrzałość i jakie sfery życia obejmuje? (społeczna, emocjonalna, fizyczna i psychiczna)
5. Zabawa dydaktyczna: ciuciubabka- wybór dwóch uczniów, jedna osoba zakłada drugiej opaskę na oczy, po czym oprowadza ją po sali po określonej trasie, nie dotykając jej, a tylko posługując się słowami.

Omówienie:
Czy łatwo było słuchać instrukcji z opaską na oczach?
Czy instrukcje były jasne?
Czy trudno było kierować partnerem nie dotykając go?
Czym musiały wykazać się obydwie osoby?- wzajemne zaufanie i precyzyjne informowanie czyli zdolność komunikowania się.
Istnieje komunikacja werbalna i niewerbalna (krótkie omówienie).
Czy umiejętność komunikowania się świadczy o dojrzałości?

Uzasadnienie - Komunikacja werbalna i niewerbalna kształtuje relacje między ludźmi, jest podstawą dobrych kontaktów koleżeńskich, rodzinnych, przyjacielskich i innych.
6. Praca w grupach czteroosobowych: uczniowie otrzymują karty pracy z cechami dojrzałości i niedojrzałości, a następnie łączą w pary wyrazy o znaczeniu przeciwnym. (zał. nr 2)
Omówienie: uczniowie wymieniają cechy osoby dojrzałej. Odpowiadają na pytanie - dlaczego łączyliśmy te wyrazy w pary. (w takim kierunku powinna iść praca nad sobą).
7. Praca w parach: wypisują na małych samoprzylepnych karteczkach, które cechy uważają za najważniejsze i najbardziej charakterystyczne dla osoby dojrzałej.(każda para ma 4 karteczki, na każdej karteczce pisze jedną cechę).
Na tablicy nauczyciel przykleja hasło DOJRZAŁOŚĆ a następnie uczniowie odczytują swoje wyrazy i grupują je w promyki słońca od hasła dojrzałość.
8. Podsumowanie.- sformułowanie definicji człowieka dojrzałego
9. Zadanie domowe: na ile jestem dojrzały - podkreśl twoje cechy na zał. nr 2 i sprawdź nad czym musisz jeszcze popracować by dążyć do dojrzałości.
10. Ewaluacja: na kartach pracy nr 1 narysuj zarys twarzy a na niej minę wyrażającą co w tej chwili czujesz.

Zał. nr 1

KARTA PRACY UCZNIA

1. Dopisz zakończenia do poniższych zdań:

Kiedy muszę zabrać głos przed całą klasą, czuję się ..................................
Kiedy jestem sam, czuję się .......................................................................
Kiedy muszę porozmawiać z rodziną, czuję się ........................................
Kiedy muszę poprosić nauczyciela o pomoc, czuję się ..............................
Kiedy okłamuję mamę, czuję się ................................................................
Kiedy wagaruję, czuję się ...........................................................................
Kiedy wszystko mi się udaje, czuję się .......................................................

Zał. nr 2

Połącz w pary wyrazy o przeciwnym znaczeniu:

opanowanie	egoizm (zbytnie zajmowanie się sobą)
szacunek	głupota (brak wiedzy)
mądrość	lekceważenie (obowiązków, ludzi)
altruizm	popędliwość (nieopanowanie uczuć i zmysłów)
rzetelność	efekciarstwo (działanie na pokaz, dla popularności)
delikatność	nerwowość (wewnętrzny niepokój)
cierpliwość	wulgarność (w słowach i zachowaniu)
odpowiedzialność	kłamstwo (mijanie się z prawdą)
wytrwałość	niesamodzielność (brak własnego zdania, nieumiejętność decydowania)
prawdomówność	"słomiany zapał" (szybkie zapalanie się do czegoś i szybkie zniechęcanie się)
samodzielność	nieodpowiedzialność

Opracowanie: Małgorzata Rokicka

Wyświetleń: 5642