Człowiek XXI wieku - jego radości i problemy

 Scenariusz lekcji w ramach Godziny Do Dyspozycji Wychowawcy - godzina wychowawcza (GDDW)


Autor:
Nauczyciel prowadzący: inż. Zdzisława Wujcicka

Szkoła: Zespół Szkół Nr 1 w Ostrowcu Św. Im. M. Kopernika w Ostrowcu Św. - Technikum Odzieżowe

I Cele lekcji:
* poznawczy:
- ukazanie różnych typów postaw i charakterów ludzkich
* kształcący:
- zdobywanie wiedzy pomagającej w rozwiązywaniu trudnych problemów i załamań
* wychowawczy:
- kształtowanie umiejętności pracy w zespole
- wyrabianie troski i odpowiedzialności za koleżanki z grupy
- integracja grupy
- pogłębianie wrażliwości na codzienne problemy ludzi

II Metoda:
- elementy metody projektów - przygotowany pod kierunkiem nauczyciela wychowawcy pokaz z podkładem muzycznym odpowiadający na zadane pytanie - problem - tytuł lekcji
- pokaz
- dyskusja

III Pomoce dydaktyczne:

- wybór poezji: utwory poruszające poszczególne problemy
współczesnego człowieka
- odpowiednio dobrany podkład muzyczny (muzyka Z. Preissnera,
"Enigma",E.Geppert, Myslowitz...)

IV Przebieg lekcji:

Lp	Przebieg zajęć	Czas (min)	Metoda	Nauczyciel	Uczniowie
1	Spr. obecności	3	podanie	- czyta	odpowiadają
2	Podanie tematu lekcji oraz omówienie sposobu jego realizacji	5	pogadanka	- omawia sposób prowadzenia zajęć	Słuchają zadają pytania
3	Udział w inscenizacji	20	pokaz	obserwuje	prezentują program
4	Dyskusja n/t problemów poruszanych w pokazie	14	dyskusja	zadaje pytania bierze udział w dyskusji	Odpowiadają dyskutują wyciągają wnioski
5	Podsumowanie lekcji -przedstawienie współnych wniosków z dyskusji	3	pogadanka	podsumowuje lekcję	Słuchają dziękują gościom

WYBÓR POEZJI.

-1-
- Całe życie udawać, że mój ten ich świat i wiedzieć,
że hańbiące takie udawanie, ale co mogę zrobić?
Tacy ludzie, jak ja, błądzą ulicami, śpią na ławkach w parku, w pasażach,
na asfalcie: bo więzień za mało, aby pozamykać wszystkich biednych.
Uśmiecham się i milczę: "Mnie już nie dopadną"...

-2-
Musimy coś zrobić, co by od nas zależało, zważywszy,
że dzieje się tak dużo, co nie zależy od nikogo.

- 3-
Pamiętajcie, człowiek nie ma wyboru, musi być człowiekiem.

-4-
Jest próg trwania: mogłem, umiałem, wytrwałem...
Za progiem jest noc. Jest punkt, w którym odrywa się kamień
i toczy bez ratunku. Myśl, gdy jeszcze jest czas.
Zdarza się, że jeden krok oznacza życie. Ale także jedno słowo
wyznacza śmierć nawet największych wartości.

- 5 -
Człowiek jest odporny, twardy, cierpliwy, wierzący, radosny...
Do czasu. Do punktu ukrytego przed nim samym,
w którym uderzy o ziemię i przestaje być sobą.
Rodzi się wtedy człowiek bezradny.

- 6 -
Piwko, trawka, heroina...Tak się nałóg ten zaczyna.
Gdy w tym wszystkim zasmakujesz, w niezłe bagno się wpakujesz...
Rysiek z tego już nie wyszedł, lecz na ciebie czas nie przyszedł.
Stąd naiwne zakończenie- musisz przecież sam spróbować
SWOJE ŻYCIE URATOWAĆ!!!

- 7 -
Człowiek codzienny, jak deska stołu, jak zdeptany but, jak kolor szyby.
Nie spostrzegany, nie podziwiany, nie słyszany nie uznany...

- 8 -
Człowiek - to brzmi dumnie!

- 9 -
Może dlatego jesteś sam, by wiedzieć, co znaczy samotność?
Może trzeba pamiętać własne rany, by dość delikatnie dotykać cudzych?...

- 10 -
Uciekamy przed samotnością, godząc się na byle jakie przyjaźnie.
Uciekamy przed ośmieszeniem, pędząc jak owce za innymi.
Uciekamy przed bólem, opuszczając cierpiących.
Uciekamy przed strachem, dokładnie zamykając za sobą drzwi.

- 11 -
My z drugiej połowy XX wieku
Rozbijający atomy
Zdobywcy Księżyca
Wstydzimy się
Miękkich gestów
Czułych spojrzeń
Ciepłych uśmiechów.
Kiedy cierpimy
Wykrzywiamy lekceważąco wargi
Kiedy przychodzi miłość
Wzruszamy pogardliwie ramionami.
Silni, cyniczni
Z ironicznie zmróżonymi oczami.
Dopiero późną nocą
Przy szczelnie zasłoniętych oknach

Gryziemy z bólu ręce - umieramy z miłości.


 

Opracowanie: inż. Zdzisława Wujcicka

Wyświetleń: 4310