Rozwijanie ekspresji muzycznej dzieci w wieku wczesnoszkolnym

Przemiany zachodzące we wszystkich obszarach rzeczywistości wyznaczają nowe zadania edukacji szkolnej, która powinna wspierać i ukierunkowywać rozwój dziecka. Dziecko w szkole powinno mieć możliwość wszechstronnego rozwoju osobowości: rozwijać się fizycznie, moralnie i duchowo, kształcić zmysły, uczyć się kierować emocjami, nabywać sprawności intelektualne. Cel ten może być osiągnięty jedynie na drodze zaktywizowania dzieci poprzez odpowiedni dobór treści i zastosowanie metod, pobudzających ich zainteresowania i wyobraźnię. W złożonym procesie kształtowania osobowości dziecka istotną rolę spełnia kontakt ze sztuką, który wpływa korzystnie na rozwój procesów poznawczych, rozładowuje stany napięć emocjonalnych, a tym samym utrzymuje równowagę psychiczną dziecka. Te wartości możemy realizować w szkole przez muzykę.

W wieku wczesnoszkolnym powinniśmy skupić się na zaspokojeniu podstawowych potrzeb dzieci wynikających z ich rozwoju psychofizycznego. Tak, więc kontakt z muzyką odbywa się w formie różnorodnej działalności:
- śpiew i ćwiczenia mowy,
- ruch z muzyką, taniec,
- gra na instrumentach,
- tworzenie i słuchanie muzyki.

Podstawową formą aktywności muzycznej dzieci w klasach młodszych jest śpiew. Piosenka stanowi najprostszy, najbliższy dziecku utwór muzyczny, zrozumiały, będący źródłem emocjonalnych przeżyć. Piosenka jest podstawą rozwoju wrażliwości słuchu w różnych jej przejawach: wysokości dźwięku, czasu trwania, dynamiki, tempa i artykulacji. Należy również podkreślić, że ogromne znaczenie ma również wspólny śpiew dla rozwoju uczuć i więzi społecznych. Przyczyną ich powstania jest wspólne emocjonalne przeżycie piosenki i wspólna odpowiedzialność za ostateczny kształt artystyczny utworu.

Kolejną niezwykle ważną formą działania dzieci jest ruch z muzyką. Poprzez ekspresję ruchową rozwijamy rytm i wrażliwość muzyczną, a także wprowadzamy do zajęć wiele radości, poczucie sukcesu i rozbudzamy zainteresowanie muzyką.

Inną formą muzykowania jest gra na prostych instrumentach muzycznych, która wpływa na powstawanie wyobrażeń słuchowych, zwiększa zdolność koncentracji i podzielność uwagi oraz doskonali sprawność manualną.

Nauka słuchania muzyki, zapoznawanie uczniów z dziełami muzycznymi stanowią treści w pełni zintegrowane z całością procesu dydaktyczno-wychowawczego. Powinniśmy prezentować dzieciom muzykę różnorodną pod względem wykonania, brzmienia, wyrazu emocjonalnego, gatunku i stylu muzycznego. Nie zapominajmy również o stopniowaniu trudności, które dotyczy zarówno problemów muzycznych jak również treści piosenek i zabaw zaplanowanych dla poszczególnych klas.

Ważnym elementem rozwijania muzykalności jest uczestnictwo dzieci we wszelkiego rodzaju koncertach i przedstawieniach muzycznych, dzięki którym kształtujemy potrzebę uczestnictwa w kulturze.
 

Opracowanie: Agata Pieczyńska-Bączyk

Wyświetleń: 1199