"Co rozum ma do zdobycia, a serce do ukochania!" - uroczystość zakończenia klas III

1)
Muzyka - "Piosenka pożegnalna" - wstęp

Konferansjer 1: (recytuje) - wprowadzenie

Po raz ostatni wola nas dzwonek -
śpiew, oklaski i wrzawa.
A potem nagle się? wszystko zapada
W ciszę tak wielką,
że tyko słychać, jak brzęczy za szyba
samotnej muchy skrzydełko.
I już po wszystkim. I już składamy
pióra, zeszyty i książki.
Więc żegnaj, szkoło. Już milczy teraz
klasa i pusty korytarz.
Szkoło, już nigdy nas nie powitasz.

Konferansjer 2:

Szanowna Dyrekcjo!
Drodzy Nauczyciele i wychowawcy, pracownicy szkoły, zaproszeni goście, rodzice, koleżanki i koledzy. W imieniu uczniów klas III witamy wszystkich na dzisiejszej akademii. Ma ona wyjątkowy charakter. Jest to nasz ostatni dzień w szkole. Spędziliśmy tu razem trzy lata. Tu przeżywaliśmy radość sukcesów i gorycz porażek. Dziś kończy się kolejny etap w naszym życiu. Przed nami nowa szkoła, nowi koledzy
i nauczyciele, nowe problemy. Wchodzimy w świat dorosłych. Czekaliśmy na ten moment. A jednak serce tak dziwnie uderza, mgle jakaś oczy zastania. Pojawia się tęsknota za tym, co minęło bo...

Konferansjer 3: (recytuje)

Tak jak w szkole nigdy potem ci nie będzie, choćbyś zjeździł za przygodą cały świat,
jeśli wszystko poznasz i zdobędziesz,
nie zapomnisz nigdy smaku szkolnych lat.

Konferansjer 2:

Dlatego chcemy ten trzyletni okres naszej kariery uczniowskiej zachować w pamięci...

Konferansjer 1:
"Byłaś mi wierna i wiele dobrego dla mnie zrobiłaś. Jestem twym przyjacielem, a przyjaźń to wielka siła. Uczyłaś mnie świata i życia, jakie ma człowiek zadania,
Co rozum ma do zdobycia, a serce do ukochania!"

2)
Muzyka - "Iść, ciągle iść, w stronę słońca"

Konferansjer 2:

Prosimy o zabranie głosu p. dyr. /dyr. Przemawia/

Konferansjer 2:

Dziękujemy p. Dyrektor. Czy ktoś z zaproszonych gości zechciałby zabrać głos? /Czeka. Jeśli ktoś się zgłasza, zaprasza/ Bardzo proszę.../Jeśli ktoś przemawia, dziękuję/ Dziękujemy. Wysłuchaliśmy słów pana/pani... A teraz kolej na podziękowania. Najpierw rodzicom. Za wszystko. Bo są. Są wspaniali.
Są podporą. Chwalą piątki. Pocieszają, gdy jedynki. W dodatku sponsorują. I nas,
i szkolę.

Konferansjer 3:

Pod twoim wzrokiem matko, ojcze,
Jak pod wielkim cieniem
Za który oddam chłody całej flory świata Wyrasta moja młodość i w ciebie się wplata
Jak drzewa w głąb ziemi idące korzeniem
Pierś moja się podnosi wraz
Z Twoim westchnieniem
A z twoim niepokojem sen z powiek mych wzlata
Tak oto co dni wzięły oddają nam lata "

Konferansjer 2:

Szczególne podziękowania należą się tym, którzy działają w Prezydium Rady Rodziców - za wszelką, pomoc szkole, a zwłaszcza za zrozumienie potrzeb uczniów.
Za wspaniała, zabawę na komersie. Dziękujemy! (mówią razem K1, 2 i 3)

3)
Muzyka -," Zamigotał świat "

Konferansjer 1:

A teraz oficjalnie i z dyplomami podziękuje im p. Dyrektor. Prosimy!

Kolejne podziękowania dla nas, a konkretnie dla tego najlepszego, którego można nazwać -" Primus inter pares ", pierwszy wśród równych sobie.
Prosimy p. Dyrektor! (wręcza nagrodę - najlepszemu

Konferansjer 1:

Dalej dziękujemy najlepszym spośród nas. P. Dyrektor wręczy teraz świadectwa z paskiem i nagrody. Prosimy! (p. dyr. wręcza)

Konferansjer 3:

I jeszcze raz dziękujemy rodzicom. Tym razem za wychowanie wspaniałych dzieci.
Gratulujemy. Prosimy p. dyr. o wręczenie listów gratulacyjnych.

Konferansjer 2:

O szkole można mówić w nieskończoność, wesoło i poważnie... Zawsze w tych wspomnieniach będzie nauczyciel...

Konferansjer 3:

" Ten od pierwszych liter, świata poezji i prozy, techniki, cyfr i wzorów, ojczystych dziejów, wędrówek po mapie, obcych języków, dźwięków i obrazów, cudów przyrody, teorii względności, wieku atomów i religii "

Konferansjer l:

" Niechaj w dobrym zdrowiu płyną wasze dni, niech się staną jawą wasze piękne sny. Niechaj trud wasz zawsze plon obfity da,
Niechaj wartość waszą cała Polska zna "

Konferansjer 3: (recytuje)

" Człowiek z wolna mądrzeje...gdy wstecz się popatrzy,
to widzi, jakie błędy popełnił co kroku.
Zbyt wiele naszych sprawek uszło nam na sucho,
niejedna do rodziców nie dotarła skarga.
Wybaczcie nam Drodzy Nauczyciele, że czasami
byliśmy nieznośni.
Bo jak mawiał Jan Kochanowski:
"Rozum przy młodości - nigdy takiej obfitości"

Konferansjer l: (recytuje)

"Taka jest już młodość...
Dzikie porywy i zapędy
Zuchwałość butna i wyniosła... Wreszcie manowce, winy i błędy
I połamane leżą wiosła.
A jednak:
...coś w szaleństwach jest młodości wśród lotu, wichru, skrzydeł szumie. Co jest mądrzejsze od mądrości
I rozumniejsze od rozumu."

Konferansjer 2:

Dziękujemy wszystkim nauczycielom za trud włożony w nasze wychowanie
i wykształcenie. Bez was bylibyśmy ludźmi bez przyszłości. Dziękujemy Kochanej Dyrekcji, wszystkim pracownikom szkoły, władzom gminy za to, że starali się zrobić wszystko, aby szkoła stała się naszym drugim domem. Kwiaty, które chcemy wam ofiarować, niech będą skromnym symbolem naszej wdzięczności, /wręczają kwiaty -podkład muzyczny/

4) Piosenka

Konferansjer 2:

Część oficjalną zakończymy ślubowaniem. Proszę o wejście na scenę uczniów z flagą oraz przedstawicieli klas III /czeka/. Nadszedł moment rozstania. Za chwile staniemy się absolwentami Gimnazjum nr 1 w Kętach. Proszę wszystkich o powstanie. Do ślubowania! /.../ Po ślubowaniu!

Konferansjer l:

I wreszcie - część artystyczna! Wychodząc z założenia, że zbyt długie słuchanie choćby najpiękniejszych wierszy może stać się nudne, postanowiliśmy zaprezentować wam program na wesoło, na który złożą się scenki podpatrzone w szkole i poza nią. Będzie nam niezwykle miło, jeśli uda się nam wywołać uśmiech na twarzach słuchaczy, Ewentualne oklaski dozwolone. Zapraszamy!

Konferansjer 2:

Prosimy wychowawców klas III oraz ich podopiecznych o udanie się do szkoły na bardziej kameralne pożegnanie. My już dziękujemy i...do zobaczenia na zjeździe absolwentów!
 

Opracowanie:
Agata Ledwoń
nauczycielka historii

Wyświetleń: 7201