Katalog Barbara Janczura Uroczystości, Scenariusze "Szczęśliwej drogi już czas..." - scenariusz pożegnania maturzystów"Szczęśliwej drogi już czas..." pożegnanie maturzystówScenariusz uroczystości szkolnej.- "Tyle razem dróg przebytych tyle ścieżek przedeptanych..." - Ile w trudzie nieustannym wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń? - Oto jest nasz dzień codzienny, nasze małe budowanie trud uparty i niezmienny, nieustanne kształtowanie. - Słońce wschodzi i zachodzi, drzewa kwitną, liście ronią, my strumień rzeczywistości kształtujemy naszą dłonią. - Jesteśmy cząstką w zespole, z niego płynie nasz siła... - Z dnia na dzień tkaninę tkamy wzorzystą dla pokolenia. - Nie jesteśmy, by spożywać urok świata, ale po to, by go tworzyć i przetaczać przez czasy jak skałę złotą. - Dni i noce z nami biegną, a my z nimi ku przodowi, w trudzie, tworząc piękno, piękno, które znów służy trudowi. (K. I. Gałczyński: "Pieśni".) - Jak pędzi moje pokolenie Jak skacze w górę, jak się stara Dosięgnąć - co najbardziej w cenie Co ma mieć jutro mieć od zaraz. I ja tak gonię razem z nimi Niestary jeszcze, choć niemłody Wiedzący już jak płyną wody A nie znający gdzie płyniemy. (Ernest Bryll) - Więc zaczynamy wędrówkę wspaniałą, zdumieni, że tak długo czekać trzeba na piękność, co powinna być widzialna i łatwa nawet dziecku. Więc to jest ta wielka dojrzałość? Trochę mądrość, trochę żałość Życia własnego niedbałość. - Niech Cię nie niepokoją Cierpienia twe i błędy. Wszędy są drogi proste, Lecz i manowce są wszędy. Oto chodzi jedynie, By naprzód wciąż iść śmiało, Bo zawsze się dochodzi Gdzie indziej, niż się chciało. Każdy z nas jest Odysem Co wraca do swej Itaki. (L. Staff: "Odys".) - Jak epoki geologiczne Idą dzieje. Czy idą, czy stoją? Nie wiesz nawet. I nie pytaj milczeń, Co nie znają twego niepokoju. Patrzysz w wodę - czy ty płyniesz z nią, Czy też ona unosi cię sobą? Nieruchome, przepastne dno. Spojrzyj. Przeraź się. Zacznij na nowo! (M. Jastrun: "Dzieje".) - Na żarnach dni się miele, dno życia się wierci, By prawdy się najgłębszej dokopać istnienia. (J. Lechoń: "Pytasz...") - Bo coś w szaleństwach jest młodości, Wśród lotu, wichru, skrzydeł szumu. Co jest mądrzejsze od mądrości I rozumniejsze od rozumu. (L. Staff: "Znad ciemnej rzeki.") - Kochać i tracić, pragnąć i żałować, Padać boleśnie i znów się podnosić, Krzyczeć tęsknocie - precz i błagać: prowadź! Oto jest życie i nic, a jakże dosyć... Zbiegać za jednym klejnotem pustynie, Iść w toń za perłą o cudu urodzie, Ażeby po nas zostały jedynie Ślady na piasku i kręgi na wodzie. (L. Staff: "Kochać i tracić".) - Siedzi ptaszek na drzewie I ludziom się dziwuje, Że najmądrzejszy z nich nie wie, Gzie się szczęście znajduje. Bo szukają dokoła Tam, nigdzie nie bywa, Trwonią życia dzień jasny Na zabiegi i żale, Tylko w piersi swej własnej Nie szukają go wcale. (A. Asnyk: "Siedzi ptaszek".) - Oto nasz świat. On jest na szali. (...) Na dziś nie daję ci nadziei, Nie czekaj darmo trenga Dei, Bo z życia, które tobie dano, Magiczną nie uciekniesz bramą. (Cz. Miłosz: "Traktat moralny".) - Żyjesz tu, teraz. Hic et nunc. Masz jedno życie, jeden punkt. Co zdążysz zrobić, to zostanie. - Nie jesteś jednak tak bezwolny, A choćbyś był jak kamień polny, Lawina bieg od tego zmienia, Po jakich toczy się kamieniach (...) Możesz, więc wpłyń na bieg lawiny. Łagodź jej dzikość, okrucieństwo, Do tego też potrzebne męstwo. - Jak widzisz, nie mam ja recepty, Do żadnej nie należę sekty, A ocalenie tylko w tobie. Jest to po prostu może zdrowie Umysłu, serca równowaga, Bo czasem prosty lek pomaga. (Cz. Miłosz: "Traktat moralny".) - Szanuj nabyte umiejętności, o dziecię Europy. Dziedzicu gotyckich katedr, barokowych kościołów(...) Dziedzicu Kartezjusza i Spinozy, spadkobierco słowa "honor". Pogrobowcze Lenidasów. - Umysł nasz wyćwiczony, umiejący rozpoznać natychmiast złe o dobre strony każdej rzeczy. (Cz. Miłosz: "Dziecię Europy".) - Idź wyprostowany wśród tych co na kolanach wśród odwróconych plecami i obalonych w proch ocalałeś nie po to aby żyć masz mało czasu trzeba dać świadectwo bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny w ostatecznym rachunku jedynie to się liczy niech nie opuszcza ciebie, twoja siostra Pogarda dla szpiclów katów tchórzy... - Strzeż się oschłości serca kochaj źródło zaranne ptaka o nieznanym imieniu dąb zimowy(...) - Czuwaj - kiedy światło na górach daje znak - wstań i idź(...) idź bo tylko tak będziesz przyjęty do grona zimnych czaszek do grona twoich przodków: Gilgamesza Hektora Roland(...) Bądź wierny Idź (Z. Herbert: "Przesłanie Pana Cogito".) - Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą zostaną po nich buty i telefon głuchy (...) najważniejsze tak prędkie, że nagle się staje potem cisza normalna więc całkiem nieznośna jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy kiedy myślimy o kimś zostając bez niego Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna kochamy wciąż za mało i stale za późno Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą. (J. Twardowski: "Śpieszmy się".) "Szczęśliwej drogi, już czas..., bo: Cząstka pracy wykonana I znów cząstka, i znów cząstka. I znów noc, i znów od rana Do cząstki dodana cząstka." Jesteśmy w pół drogi. Droga pędzi z nami bez wytchnienia. Chcielibyśmy i wasz ślad na drogach Ocalić od zapomnienia. (K.I. Gałczyński: "Pieśni".) Do włączenia piosenki: - "Upływa szybko życie", - "Profesorze". - "Szczęśliwej drogi już czas...". - "Pożegnania - Tak niedawno żeśmy się spotkali...". Opracowanie: Barbara Janczur Wyświetleń: 16216
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |