Katalog

Barbara Janczura
Uroczystości, Scenariusze

"Szczęśliwej drogi już czas..." - scenariusz pożegnania maturzystów

- n +

"Szczęśliwej drogi już czas..." pożegnanie maturzystów

Scenariusz uroczystości szkolnej.

- "Tyle razem dróg przebytych
tyle ścieżek przedeptanych..."

- Ile w trudzie nieustannym
wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń?

- Oto jest nasz dzień codzienny,
nasze małe budowanie
trud uparty i niezmienny,
nieustanne kształtowanie.

- Słońce wschodzi i zachodzi,
drzewa kwitną, liście ronią,
my strumień rzeczywistości
kształtujemy naszą dłonią.

- Jesteśmy cząstką w zespole,
z niego płynie nasz siła...

- Z dnia na dzień tkaninę tkamy
wzorzystą dla pokolenia.

- Nie jesteśmy, by spożywać
urok świata, ale po to,
by go tworzyć i przetaczać
przez czasy jak skałę złotą.

- Dni i noce z nami biegną,
a my z nimi ku przodowi,
w trudzie, tworząc piękno, piękno,
które znów służy trudowi.

(K. I. Gałczyński: "Pieśni".)

- Jak pędzi moje pokolenie
Jak skacze w górę, jak się stara
Dosięgnąć - co najbardziej w cenie
Co ma mieć jutro mieć od zaraz.
I ja tak gonię razem z nimi
Niestary jeszcze, choć niemłody
Wiedzący już jak płyną wody
A nie znający gdzie płyniemy.

(Ernest Bryll)

- Więc zaczynamy wędrówkę wspaniałą, zdumieni,
że tak długo czekać trzeba
na piękność, co powinna być widzialna
i łatwa nawet dziecku.

Więc to jest ta wielka dojrzałość?
Trochę mądrość, trochę żałość
Życia własnego niedbałość.

- Niech Cię nie niepokoją
Cierpienia twe i błędy.
Wszędy są drogi proste,
Lecz i manowce są wszędy.
Oto chodzi jedynie,
By naprzód wciąż iść śmiało,
Bo zawsze się dochodzi
Gdzie indziej, niż się chciało.
Każdy z nas jest Odysem
Co wraca do swej Itaki.

(L. Staff: "Odys".)

- Jak epoki geologiczne
Idą dzieje. Czy idą, czy stoją?
Nie wiesz nawet. I nie pytaj milczeń,
Co nie znają twego niepokoju.

Patrzysz w wodę - czy ty płyniesz z nią,
Czy też ona unosi cię sobą?
Nieruchome, przepastne dno.
Spojrzyj. Przeraź się. Zacznij na nowo!

(M. Jastrun: "Dzieje".)

- Na żarnach dni się miele, dno życia się wierci,
By prawdy się najgłębszej dokopać istnienia.

(J. Lechoń: "Pytasz...")

- Bo coś w szaleństwach jest młodości,
Wśród lotu, wichru, skrzydeł szumu.
Co jest mądrzejsze od mądrości
I rozumniejsze od rozumu.

(L. Staff: "Znad ciemnej rzeki.")

- Kochać i tracić, pragnąć i żałować,
Padać boleśnie i znów się podnosić,
Krzyczeć tęsknocie - precz i błagać: prowadź!
Oto jest życie i nic, a jakże dosyć...

Zbiegać za jednym klejnotem pustynie,
Iść w toń za perłą o cudu urodzie,
Ażeby po nas zostały jedynie
Ślady na piasku i kręgi na wodzie.

(L. Staff: "Kochać i tracić".)

- Siedzi ptaszek na drzewie
I ludziom się dziwuje,
Że najmądrzejszy z nich nie wie,
Gzie się szczęście znajduje.

Bo szukają dokoła
Tam, nigdzie nie bywa,
Trwonią życia dzień jasny
Na zabiegi i żale,
Tylko w piersi swej własnej
Nie szukają go wcale.

(A. Asnyk: "Siedzi ptaszek".)

- Oto nasz świat. On jest na szali. (...)
Na dziś nie daję ci nadziei,
Nie czekaj darmo trenga Dei,
Bo z życia, które tobie dano,
Magiczną nie uciekniesz bramą.

(Cz. Miłosz: "Traktat moralny".)

- Żyjesz tu, teraz. Hic et nunc.
Masz jedno życie, jeden punkt.
Co zdążysz zrobić, to zostanie.

- Nie jesteś jednak tak bezwolny,
A choćbyś był jak kamień polny,
Lawina bieg od tego zmienia,
Po jakich toczy się kamieniach (...)
Możesz, więc wpłyń na bieg lawiny.
Łagodź jej dzikość, okrucieństwo,
Do tego też potrzebne męstwo.

- Jak widzisz, nie mam ja recepty,
Do żadnej nie należę sekty,
A ocalenie tylko w tobie.
Jest to po prostu może zdrowie
Umysłu, serca równowaga,
Bo czasem prosty lek pomaga.

(Cz. Miłosz: "Traktat moralny".)

- Szanuj nabyte umiejętności, o dziecię Europy.
Dziedzicu gotyckich katedr, barokowych kościołów(...)
Dziedzicu Kartezjusza i Spinozy, spadkobierco słowa "honor".
Pogrobowcze Lenidasów.


- Umysł nasz wyćwiczony, umiejący rozpoznać natychmiast
złe o dobre strony każdej rzeczy.

(Cz. Miłosz: "Dziecię Europy".)

- Idź wyprostowany wśród tych co na kolanach
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch
ocalałeś nie po to aby żyć
masz mało czasu trzeba dać świadectwo
bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny
w ostatecznym rachunku jedynie to się liczy
niech nie opuszcza ciebie, twoja siostra Pogarda
dla szpiclów katów tchórzy...

- Strzeż się oschłości serca kochaj źródło zaranne
ptaka o nieznanym imieniu dąb zimowy(...)

- Czuwaj - kiedy światło na górach daje znak -
wstań i idź(...)
idź bo tylko tak będziesz przyjęty do grona
zimnych czaszek
do grona twoich przodków: Gilgamesza Hektora Roland(...)
Bądź wierny Idź

(Z. Herbert: "Przesłanie Pana Cogito".)

- Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
(...)
najważniejsze tak prędkie, że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego
Nie bądź pewny że czas masz
bo pewność niepewna
kochamy wciąż za mało i stale za późno
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą.

(J. Twardowski: "Śpieszmy się".)

"Szczęśliwej drogi, już czas..., bo:
Cząstka pracy wykonana
I znów cząstka, i znów cząstka.
I znów noc, i znów od rana
Do cząstki dodana cząstka."

Jesteśmy w pół drogi. Droga
pędzi z nami bez wytchnienia.
Chcielibyśmy i wasz ślad na drogach
Ocalić od zapomnienia.

(K.I. Gałczyński: "Pieśni".)

Do włączenia piosenki:

- "Upływa szybko życie",
- "Profesorze".
- "Szczęśliwej drogi już czas...".
- "Pożegnania - Tak niedawno żeśmy się spotkali...".

 

Opracowanie: Barbara Janczur

Wyświetleń: 16216


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.