Scenariusz ślubowania dla klas pierwszych

W scenariuszu wykorzystano wiersze ze zbioru Krystyny Lenkiewicz pt. "wybór wierszy okolicznościowych dla klas I- III", piosenki z repertuaru klas I- III oraz własne teksty.

OSOBY:
Pinokio - chłopiec ubrany kolorowo
Dzieci ubrane na galowo; dziewczynki- jednokolorowe kokardy we włosach, chłopcy- muszki w tych samych kolorach. Gromadka dzieci otacza półkolem stolik, na którym leży stos podręczników. Dzieci przeglądają je i pokazują sobie nawzajem.

I DZIECKO:
Rachunki...

II DZIECKO:
Ile ćwiczeń!

III DZIECKO:
Gruby elementarz...

IV DZIECKO:
Jak się tego nauczyć? Jak to zapamiętać?

V DZIECKO:
Pewnie będę jedynki zbierać...

IV DZIECKO:
Wiecie chyba najlepiej zaraz rzucić szkołę.

V DZIECKO:
(zauważa wchodzącego Pinokia)
O ktoś tutaj idzie. I jaki wesoły!

PINOKIO: (wesoło)
Cóż to za kwaśne miny?

DZIECI: (razem)
Boimy się szkoły!

VI DZIECKO:
A ty kto jesteś?

PINOKIO:
Jestem Pinokio.

VI DZIECKO:
Pamiętam! To pajac, który sprzedał własny elementarz.

PINOKIO:
To prawda wstyd się przyznać, lecz prawda, sprzedałem elementarz, bo chodzić do szkoły nie chciałem. Wolałem się wyprawić z łobuziaków zgrają do krainy, gdzie cały rok wakacje trwają.

VII DZIECKO:
Tylko, że w końcu ośle uszy ci wyrosły!

VIII Tak było, oni wszyscy zmienili się w osły!
(Pinokio potakuje)

IX DZIECKO:
Jeśli dobrze pamiętam, mój Pinokio, chyba wylądowałeś potem w brzuchu wieloryba...

X DZIECKO:
Później za błędy musiał pajac pokutować...

PINOKIO: (potakując)
Trzeba się było uczyć i na chleb pracować.
Lecz jak się potem cieszył ojczulek Dżeppetto,
gdy przynosiłem ze szkoły piątkowe świadectwo.

XI DZIECKO:
I za to z drewnianego nicponia- leniuszka, w chłopca z krwi i kości zmieniła cię wróżka.

XII DZIECKO:
Mógł swawolny pajacyk zdziałać takie cuda,
więc i nam, drodzy koledzy się uda.

XIII DZIECKO:
My nie jesteśmy przecież z drewna kukiełkami...

XIV DZIECKO:
Ani na wyspę osłów się nie wybieramy.

RAZEM:
Za sto lat albo więcej
Znikną troski dziecięce.

XV DZIECKO:
Dziecko nikt liczeniem nie będzie się męczył,
bo komputer go wyręczy.

XVI DZIECKO:
Zyska ten także, kto dużo czyta,
wszystko nagrane będzie na płytach.

RAZEM:
Tak będzie kiedyś, ale dopóki, nie jest
radzimy zabrać się do nauki.

XVII DZIECKO:
W szkole różne są przedmioty,
ale z nas są małe trzpioty.
Nie lubimy liczenia, pisanie to nuda,
chociaż wiemy, że bez tego
przyszłość się nie uda.

XVIII DZIECKO:
Lecz prócz tych nudnych czynności,
w szkole jest moc przyjemności,
np. muzyka- tej nikt nie unika.
Pinokio kochany, coś ci zaśpiewamy.

RAZEM: (piosenka pt. "Chociaż mało mamy lat" )

Chociaż mało mamy lat,
tak na prawdę nie wiele.
Choć lubimy w piłkę grać i pojeździć rowerem.
Choć na wszystko mamy czas,
tyle zabaw nas czeka.
Wiemy że każdy z nas,
wyrośnie każdy z nas,
na wielkiego człowieka.

Refren:
Bo co może, co może mały człowiek,
taki jak ja albo ty.
Może pani, albo pan odpowie,
my zgodzimy się z tym.

Właśnie tyle lat co my
mają Bolek i Lolek,
może kiedyś ja lub ty
odegramy ich role.
Może będzie któryś z nas
najważniejszy na świecie.
Będzie miał tyle sił,
Dołoży wszystkich sił,
aby były szczęśliwe
wszystkie dzieci.

XIX DZIECKO:
Na plastyce czy technice każdy z nas
bardzo miło spędza czas.
Malować, rysować, ciąć i majsterkować
chciałby nawet leń,
gdyby trwać to miało choćby cały dzień.

XX DZIECKO:
W szkole czasami zabrudzimy się farbami.
Pani wcale się nie gniewa, myśli, że artystów
miewa.

RAZEM: Nasze panie uczą nas, jak sportowo spędzać czas.

(piosenka pt. "Gimnastyczna piosenka" dzieci śpiewając ilustrują słowa ruchem)

Lew głośno ryczy, trąbi słoń.
Słuchaj orkiestry, plecy skłoń.
Czubkami palców dotknij stóp.
Teraz się już wyprostuj znów.

Musi się starać, kto chce być mocny.
Jeśli się zmęczysz, trochę odpocznij.
A teraz odchyl głowę w tył.

Ćwicz, jeśli chcesz mieć dużo sił.

Słoń głośno trąbi, ryczą lwy.
Może chcą ćwiczyć tak jak wy.
Więc rozłóż ręce w bok.
Zrób jeden długi krok.

XXI DZIECKO:
Gdy się budzi nowy dzień,
wstępuje w nas szkolny leń.
Humor po lekcjach powraca,
gdy do domu się powraca.

XXII DZIECKO:
Po drodze radość śmiech i zabawa.
Gorzej gdy ciemno, to trudna sprawa.
A wtedy znaczki odblaskowe,
czynią, że drogi są kolorowe,
a my wracamy całe i zdrowe.

(piosenka pt. "Znaczki odblaskowe")
Droga koleżanko i kolego miły,
jeśli idziesz drogą, to widoczny bądź.
Przypnij do plecaka znaczek odblaskowy,
niech cię widza wszyscy, co w pojazdach mkną.

Lewą strona szosy poruszaj się pewnie,
tak jest najbezpieczniej, proszę uwierz mi.
Prawą stroną chodzisz po chodniku w mieście,
a na wiejskiej szosie lewej trzymaj się.

Zawsze bądź uważny, zawsze bądź ostrożny,
to nie takie trudne, to jest prosty plan.
Jeśli będziesz kroczył lewą stroną szosy,
nikt cię nie zaskoczy, przekonasz się sam.

REF:

Znaczki odblaskowe małe i błyszczące
świecą ciepłym blaskiem, chronią nas, gdy mrok.
Uwaga, uwaga, bo piszesz na drodze,
mówią do pojazdów, co po szosie mkną.

XXIII DZIECKO: Czasami trzeba przejść przez drogę,
wtedy pamiętaj Pani przestrogę:

RAZEM:
"Jeśli ci rozumu nie brak,
przechodź tam gdzie zebra"

XXIV DZIECKO: Ale, gdy jej nie ma,
to się wcale nie martw.
Zapamiętaj słowa te,
których nauczyłeś się.

(piosenka pt. "Na chodniku", dzieci przechodzą przez przyklejone na podłodze pasy)

Na chodniku przystań bokiem raz, dwa, trzy.
Popatrz w lewo bystrym wzrokiem raz, dwa, trzy.
Skieruj w prawo wzrok sokoli, znów na lewo spójrz powoli.
Jezdnia wolna, więc swobodnie mogą po niej przejść przechodnie.
Raz, dwa, raz. Dwa, raz, dwa, raz.

PINOKIO: Z tego co tu słyszę dużo wiecie,
więc chyba trochę oszukujecie.
Wcale się szkoły nie boicie,
tylko pożartować lubicie.
Żegnajcie! Miło, że was poznałem
i chęć do nauki w wasze serca wlałem.
(odchodzi, macha ręką na pożegnanie)

XXV DZIECKO: Jaki ten Pinokio mądry.
Dzięki niemu teraz wiemy, że...

RAZEM: Kiedy będziemy już duzi,
chcemy się ludziom przysłużyć.
Dużo czytać i umieć, żeby wszystko zrozumieć.
Chcemy być dobrymi Polakami;
cały tydzień pracować,
a w niedzielę być ptakami.

NAUCZYCIEL: Skoro takie są wasze marzenia i chcecie, aby się spełniły, musicie odpowiedzieć na kilka pytań. (przewodnicząca samorządu szkolnego wydaje komendy przygotowujące do złożenie ślubowania, wybrani wcześniej uczniowie składają ślubowanie na sztandar szkoły, pozostali podnoszą dwa palce do góry)

Czy ślubujecie?
Być dobrymi uczniami. Być przyjaciółmi zwierząt i roślin. Szanować wszystkich, który pracują w szkole, aby nam było w niej dobrze. Być dobrymi kolegami i koleżankami kolegami.
Swoja nauką i zachowaniem sprawiać radość rodzicom i nauczycielom.

UCZNIOWIE ODPOWIADAJĄ: ŚLUBUJEMY!

Po ślubowaniu dyrektor szkoły pasuje pierwszoklasistów na uczniów przez symboliczne dotknięcie lewego ramienia dziecka dużym piórem mówiąc: "Pasuję ciebie na ucznia"

Każde dziecko po pasowaniu otrzymuje pamiątkowy dyplom)

Po części oficjalnej uczniowie wraz z zaproszonymi gośćmi rodzicami udają się na poczęstunek.
 

Opracowanie: Elżbieta Bielecka

Wyświetleń: 4570