Katalog

Agata Darewicz
Uroczystości, Scenariusze

Tradycje wigilijne - scenariusz apelu

- n +

Scenariusz apelu pt. "Tradycje wigilijne"

Cele apelu:
- zapoznanie uczniów z dawnymi tradycjami świątecznymi,
- kultywowanie tradycji i zwyczajów świątecznych,
- ukazanie uroków, nastroju rodzinnych świąt,
- kształcenie umiejętności poprawnego wygłaszania wierszy i śpiewu kolęd,
- wdrożenie do umiejętnego zaprezentowania się na scenie.

Scenografia: cały wystrój przypomina stylizację domowego pokoju, w kącie bogato ozdobiona choinka, pod choinką prezenty, w tle zawieszone duże okno z kolorową firanką, za oknem widać zimowe widoki, nad oknem wisi gwiazda betlejemska ( elektryczna), obok okna wisi dużych rozmiarów kartka z kalendarza z datą zaznaczoną na czerwono - 24 grudnia - Wigilia. Przed dekoracją stoją ukośnie postawione ławeczki dla występujących, na samym środku sceny stoi pięknie wystrojony świąteczny stół. Z boku ustawiona jest atrapa stołu kuchennego wraz z naczyniami, ceratą, przygotowanymi potrawami, uczennica przy nim stojąca na podczas swojej recytacji założy na strój galowy fartuszek. Wszyscy uczniowie ubrani na galowo.

Rekwizyty: elementy do dekoracji stołu, opłatek w dużych ilościach, szablony potraw wigilijnych z kartonu, kartki z życzeniami dla każdego nauczyciela i jego klasy, maskotka pieska pod stołem, siano, płyty CD, kasety, imitacja stołu kuchennego z naczyniami i potrawami.

Występujący: cała klasa

Czas trwania: ok. 40 minut

PRZEBIEG APELU:

Dziecko 1:
Wychodzi na środek sceny i mówi:

Wigilia to najbardziej uroczysty i wzruszający wieczór roku, wyzwalający w ludziach ich najlepsze uczucia.
Za oknem zimno, a w domu najcieplej i dziwnie urokliwie. W każdy kąt wciska się woń świerkowych igieł, grzybów w kapuście i kompotu z suszonych śliwek.
Zapraszamy wszystkie dzieci na spotkanie, które przybliży nam tradycje wigilijne.

Dziecko 2:
Już od rana w naszym domu trwają świąteczne przygotowania. Każdy chce być przydatny, chce pomagać, aby zapewnić sobie pomyślność w nadchodzącym roku. Dzieci ubierają w świecidełka choinkę. Choinka zwana była kiedyś "podłaźniczką" lub "wiechą". Tradycja ubierania jej w ozdoby przywędrowała do nas z Niemiec 100 lat temu. Choinka miała chronić domowników przed chorobami, zapewniając dobrobyt, zgodę i miłość w rodzinie. Dziś nie wyobrażamy sobie Świąt Bożego Narodzenia bez choinki.

Cała klasa:
śpiewa piosenkę pt. "Zielona panna" - melodia z kasety.

Dziecko 3:
Podchodzi do choinki i mówi:

To zielone drzewko, ten zapach igliwia, jak uścisk matczyny serce uszczęśliwia.

Dziecko 4:
Podchodzi do stołu, w ręce trzyma kupkę siana i mówi:

Dość rozpowszechnionym zwyczajem w przygotowywaniu Wigilii jest wkładanie siana pod obrus. Jest to symbol sianka ze stajenki.
Kiedyś młodzież wróżyła sobie z siana po wieczerzy. Wyciągnięte zielone źdźbło oznaczało powodzenie w życiu. - wkłada sianko pod obrus i odchodzi.

Dziecko 5:
Wychodzi na środek i mówi wskazując ręką:

Choinka już wystrojona, stół wigilijny prawie gotowy. Zajrzę do kuchni i zobaczę co się tam dzieje. Już od rana mama krząta się w kuchni: piecze, gotuje, smaży potrawy wigilijne.

Mama:
W fartuszku, stoi za kuchennym stołem i mówi:

Na wigilię szykuje się najczęściej 12 postnych potraw. Wszystkim daniom już od wieków przypisywano jakieś znaczenie:
OPŁATEK - symbolizuje zgodę i jedność wśród ludzi,
CHLEB - dobrobyt i początek nowego życia,
ZIARNO ZBÓŻ I WYPIEKI Z MĄKI - miały zapewnić pomyślność w nadchodzącym roku,
RYBA - przypomina o chrzcie, jest symbolem zmartwychwstania,
KAPUSTA - symbolizuje siłę sprawiającą, że po zimowym uśpieniu cała przyroda ponownie odrodzi się na wiosnę,
GROCH - chroni przed chorobami,
GRZYBY - symbolizują łączenie świata żywych ze światem umarłych,
MAK - symbolizuje urodzaj w polu i w sadzie,
MIÓD - przyniesie domownikom szczęście,
ORZECHY - chronią przed bólami gardła, zębów i głowy.

Cała klasa:
śpiewa piosenkę pt. "Wigilia"

Dziecko 6:
Podchodzi do stołu wigilijnego i mówi:

Jest jeszcze jeden miły zwyczaj, który zachował się w wielu domach -
przy stole musi pozostawać jedno wolne miejsce dla strudzonego
wędrowca, przybysza, samotnego sąsiada.

Dziecko 7:
Gdy zmierzch zapada, a stół wigilijny już przygotowany, niecierpliwie wypatrujemy pierwszej gwiazdki.

Nauczyciel gasi światła w sali, a wybrany uczeń włącza gwiazdę betlejemską, drugi uczeń zapala świecę na stole wigilijnym.

Dziecko 8:
Wychodzi przed stół wigilijny i mówi:

Wigilią pachnie cały dom,
O bliskich myśli każdy,
Zapal choinkę, wyjdź przed sień
Poszukać pierwszej gwiazdy.
Gwiazda - jest taka jedna, jedyna,
Co radosnym mrugnięciem Wigilię zaczyna.
A kiedy wreszcie ta gwiazda uśmiechnie się wesoło,
Zasiądziemy do wspólnego stołu.[1]

Cała klasa:
śpiewa I zwrotkę kolędy Czerwonych Gitar "Jest taki dzień"

Uczniowie (7 osób):
podchodzą do stołu, ustawiają się w półkolu

Dziecko 1:
Bierze do ręki opłatek i mówi:

Pamiętaj - będą ludzie samotni, opuszczeni, niepotrzebni nikomu.
I nikt z nimi słowa nie zamieni, nie zaprosi do domu.
Weź do ręki biały opłatek,
Choćbyś nawet nie miał go z kim dzielić,
życz szczęścia całemu światu.
I niech się wszystkie serca rozweselą.

Dziecko 2:
Gdy opłatkiem się łamiemy, to życzymy bliskim,
żeby pokój był na ziemi i niósł miłość wszystkim.

Dziecko 3:
Żeby słońce nam świeciło, raj był naokoło,
żeby ludziom tutaj było dobrze i wesoło.

Dziecko 4:
Tatusiom spełnienia planów i marzeń,
sukcesów w różnych zawodach,
osiągnięć w sporcie i miłych wrażeń,
i niech im sprzyja pogoda.

Dziecko 5:
Mamusiom, aby miały trochę wytchnienia
i mniej kłopotów codziennych,
by też spełniły się ich marzenia
w dzieciach rozsądnych i dzielnych.

Dziecko 6:
Życzymy również całemu światu
tego, co wszystkim potrzeba,
uśmiechów, słońca i kwiatów,
pokoju na świecie, pracy i chleba.

Dziecko 7:
Wszystko to niechaj spełni się
bez końca pod gwiazdą
naszych przeplecionych rąk.[2]

Uczniowie splatają ręce, podnoszą do góry i śpiewają kolejne zwrotki kolędy "Jest taki dzień".
Potem biorą do rąk kartki świąteczne z życzeniami i opłatkiem i idą do nauczycieli i gości.


Dziecko 9:
Wychodzi na środek z opłatkiem w ręce i mówi:

Po zakończonej wieczerzy nie zapominajmy o zwierzętach. Podajemy im opłatek, aby zapewnić im zdrowie. Panuje też przekonanie, że tej nocy zwierzęta przemawiają ludzkim głosem. Pamiętajmy więc o naszych milusińskich: psach, kotach, chomikach, papużkach. - chłopiec improwizuje podawanie opłatka maskotce pod stołem.

Dziecko 10:
Wychodzi na środek i mówi:

Gdy Wigilia dobiega już końca, zbliża się najprzyjemniejsza chwila - czyli rozdawanie prezentów spod choinki, a potem cała rodzina zasiada do wspólnego kolędowania. Polskie kolędy są bardzo stare i należą do klejnotów polskiej pieśni ludowej.

Cała klasa:
śpiewa kolędę "Dzisiaj w Betlejem" - I zwrotka.

Dziecko 11:
Wychodzi na środek i mówi:

Po kolędowaniu dorośli szykują się na Pasterkę. Jest to uroczysta msza o północy, gdzie przy śpiewie kolęd oddaje się hołd narodzonemu Jezusowi.

Cała klasa:
śpiewa kolędę "Przybieżeli do Betlejem" - I zwrotka.

Cała klasa:
wstaje i głośno mówi:

Życzymy wszystkim miłych i radosnych Świąt Bożego Narodzenia!

Przypisy:

1. fragment wiersza "Wigilia" K. Dzikowski
2. fragmenty wierszyków z podręcznika Nasza Szkoła - kl.II część grudzień
 

Opracowanie: Agata Darewicz

Wyświetleń: 4651


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.