Gazetka szkolna lekarstwem na nudę!

"Jest więc taki świat,
nad którym los sprawuję niezależny?
Czas, który wiążę łańcuchami znaków?
Istnienie na mój rozkaz nieustanne?

Radość pisania.
Możność utrwalania.
Zemsta ręki śmiertelnej."
                       Wisława Szymborska


Jestem nauczycielką języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 3 we Włodawie. Od roku 2001 r. redaguję miesięcznik szkolny "Kleks", który współtworzą uczniowie z klas IV-VI. Czasopismo uczniowskie wyzwala działania twórcze, pełni ważną funkcję w edukacji kulturalnej. Jest nie tylko nośnikiem informacji, ale uczy młodych ludzi trudnej sztuki wypowiedzi precyzyjnej, zwięzłej i zrozumiałej dla innych. Pokazuje też, że dziennikarz powinien brać pełną odpowiedzialność za słowo, dlatego doskonale nadaje się do kształtowania postawy uczciwości i wewnętrznej dyscypliny. Redagowanie gazetki szkolnej jest również doskonałą inspiracją twórczości literackiej uczniów, uczy też sztuki wypowiadania krytyki lub pochwały.

Początki były dość trudne, ponieważ musieliśmy uporać z problemem "aktualności" (należało tak zorganizować pracę, by gazetka pokazywała się co miesiąc), jak również dotarcia do czytelnika.

"Kleks" powstaje obecnie w nakładzie 80 egzemplarzy oraz w formacie A3 i kolorowej szacie graficznej. W latach wcześniejszych przygotowywaliśmy numery na papierze A4 i powielaliśmy je na ksero, uprzednio zszywając. Mimo ciekawej treści forma zewnętrzna nie satysfakcjonowała nas. Udało się jednak pozyskać środki z Funduszu Rady Rodziców, dzięki którym zakupiono na potrzeby redakcji dużą drukarkę. Teraz drukujemy duży i kolorowy format, zachęcający do zakupu czasopisma.

Praca nad redagowaniem gazetki szkolnej nie jest łatwym zadaniem. Wymaga ona przede wszystkim systematyczności i poświęcenia dużej ilości czasu. Do mnie, jako redaktora naczelnego, należy czuwanie nad ostatecznym kształtem każdego numeru, którego powstanie przygotowuje cały sztab ludzi, należących do koła redakcyjnego. Chcąc usprawnić pracę, podzieliliśmy się na zespoły: dziennikarski, redakcyjny i edytorsko-poligraficzny. Udało się nam już dopracować stałych działów naszego czasopisma: Reporter "Kleksa" donosi - czyli najważniejsze wydarzenia z życia szkoły; Nasza twórczość - czyli wiersze, opowiadania, baśnie i inne pisane przez uczniów utwory; Podróże małe i duże, czyli wywiady ze znanymi muzykami, pisarzami...; Bzdury i bzdurki z zeszytowej lekturki - humor zeszytów szkolnych; Ciekawostki muzyczne - informacje muzyczne oraz nowości dotyczące zespołów młodzieżowych; Kącik komputerowy - wszystko, co ciekawe o komputerze i internecie; Rusz głową - czyli łamigłówki i krzyżówki ortograficzne. To i owo na sportowo - aktualności z życia sportowego szkoły.

Staramy się, by nie było w naszej gazetce przedruków czasopism młodzieżowych, zamulających umysły młodych ludzi komercją, szmirą i kiczem. Próbujemy trafić do czytelników z artykułem ambitniejszym, zachęcającym do zatrzymania się nad jego treścią. Nie jest to oczywiście proste, dlatego proponujemy w "Kleksie" zagadki dotyczące poszczególnych stron, za których rozwiązanie można zdobyć ocenę celującą z różnych przedmiotów lub wylosować nagrody.
Najbardziej twórczą kolumną w czasopiśmie są wywiady przeprowadzane przez ucznia Krystiana Buczka ze znanymi pisarzami i kompozytorami. Uczeń obmyślił fikcyjną technikę przenoszenia się w czasie i przestrzeni. Podczas swoich podróży przeprowadza rozmowy ze znanymi postaciami z realnego świata kultury. Dzięki Krystianowi możemy stale spotykać się z ciekawymi ludźmi, przenieść się w czasie, by zobaczyć jak żyli, co ich fascynowało, co tworzyli. Mieliśmy już okazję przeczytać wywiad z J. Brahmsem, S.C. Lewisem, M. Ende, J. R. R. Tolkienem.

Tak w największym skrócie przedstawić można cały proces tworzenia szkolnego miesięcznika. Czy nasza praca ma sens? Utwierdzają mnie w tym przekonaniu pytania niecierpliwych czytelników: "kiedy będzie następny numer "Kleksa"?"

Opracowanie: Anna Szczepkowska-Kirszner

Wyświetleń: 2293