Katalog

Iwona Cupriak
Zajęcia zintegrowane, Konspekty

Nałogi - Blok tematyczny. Temat ośrodka: Narkotyki

- n +

Zapoznanie dzieci z pojęciem narkotyk

Klasa III

Blok tematyczny: Nałogi

Temat ośrodka: Narkotyki

Cele ogólne:

- dostrzega zgubny wpływ narkotyków na zdrowie i życie człowieka,
- poznaje sposoby odmawiania, gdy ktoś proponuje narkotyk,
- poznaje różne postacie narkotyku,
- wykonuje plakat pt. "Dziękuję nie biorę".

Cele operacyjne:

- rozumie pojęcia: narkotyk, narkoman, uzależnienie, przedawkowanie,
- poznaje przyczyny brania narkotyków przez młodzież i dorosłych,
- wie, że narkotyki zawierają substancje trujące zagrażające zdrowiu i życiu,
- potrafi odmówić przyjęcia od osoby obcej cukierków, gumy, nalepek, znaczków itp.,
- rozumie konsekwencje przyjęcia "cukierków" od obcego,
- dowiaduje się, że narkotyki mogą występować w różnych postaciach,
- potrafi zaprojektować i wykonać plakat dowolną techniką.

Metody
: wg Kupisiewicza
- słowna,
- oglądowa,
- oparta na działaniu praktycznym.

Formy pracy:

- zbiorowa jednolita,
- praca w grupach jednolita i zróżnicowana.

Środki dydaktyczne:

fragment pamiętnika narkomanki, plansze przedstawiające wzorki znaczków nasączonych narkotykiem, ilustracje różnych postaci narkotyków, zdania do pracy w grupach, karteczki z poleceniami do scenek rodzajowych, materiały do wykonania plakatów.

Przebieg zajęć:


1. Powitanie w kręgu:
- Zabawa "Witam wszystkich, którzy....",
- określanie swojego nastroju.
2. Wspólne rozwiązanie krzyżówki z hasłem "narkoman".
3. Odczytanie przez nauczyciela fragmentu pamiętnika narkomanki.
4. Wyjaśnienie niezrozumiałych słów i zwrotów występujących w tekście.
5. Rozmowa ukierunkowana pytaniami nauczyciela na temat wysłuchanego tekstu.
- W jakiej sytuacji dziewczynka spotkała się po raz pierwszy z narkotykami?
- Jak się czuła po zażyciu nieznanej substancji?
- Jak się czuła następnego dnia?
- Dlaczego zaczęła brać narkotyki regularnie?
- Jak zareagowali rodzice, gdy się dowiedzieli o problemie córki?
6. Rozmowa z dziećmi na temat ich wiedzy o narkomanii.
- Co to są narkotyki?
- Jak one mogą wyglądać?
- Czy ktoś z was widział narkotyki?
- Czy ktoś wam proponował coś podejrzanego do wąchania lub jedzenia?
- Czy mówiliście o tym rodzicom?
- W jaki sposób ludzie zażywają narkotyki?
- Kto to jest narkoman?
7. Zaznajomienie uczniów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi narkomanii.
8. Postawienie dzieciom problemu - Czy narkomanom można pomóc i w jaki sposób?
* Próby rozwiązania problemu przez dzieci.
* Uzupełnienie wiedzy dzieci o informacje podane przez nauczyciela.
- terapie z psychologiem,
- leczenie szpitalne,
- leczenie w ośrodkach dla narkomanów np. MONAR
9. Przyporządkowanie początków i końców zdań. (praca w grupach)
- Nigdy nie biorę słodyczy od obcych.
- Nie wącham żadnych substancji chemicznych.
- Jeśli ktoś zmusza mnie do czegoś, to mówię o tym komuś dorosłemu.
- Czasami cukierek od dorosłego może być narkotykiem.
- Jeśli wiem, że kolega bierze narkotyki, mówię o tym dorosłym.
10. Zaprojektowanie i wykonanie dowolną techniką plakatu nt "Dziękuję nie biorę".
11. Omówienie prac, wybranie najciekawszych pomysłów i umieszczenie ich w klasowej galerii.
12. Podsumowanie zajęć - przygotowanie i przedstawienie w grupach scenek rodzajowych. (tematy scenek wybrane drogą losowania)

ANEKS

Narkotyk
- to substancja pochodzenia naturalnego lub chemicznego, której przyjmowanie powoduje zawsze zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu a nawet śmierć. Jest to środek zmieniający nastrój, który uśmierza ból.

Narkoman
- to człowiek, który przyjmuje narkotyki. Nie może on normalnie pracować, uczyć się, ponieważ jest uzależniony czyli nie może obyś się bez danego środka.

Środki odurzające
- substancje chemiczne, których zażywanie powoduje zmiany nastroju oraz sposobu myślenia lub postępowania.

Polecenia do scenek rodzajowych:

- Obcy częstuje was cukierkami - nie daj się skusić.
- Kolega proponuje wam wąchanie kleju - pamiętaj to może się źle skończyć.
- Rodzice znajdują w twoim pokoju podejrzane substancje - przyznaję się i tłumaczę swoje zachowanie.
- Zauważyłem, że mój kolega zachowuje się inaczej niż dotychczas - rozmawiam z nim o tym, usiłuję mu pomóc.

Tekst:

Chce pani wiedzieć co było przedtem zanim za zaczęłam brać. Byłam zwyczajną dziewczyną, dobrze się uczyłam. Pierwszy raz wzięłam z głupoty. Kolega zaproponował mi "coś" po czym poczuję się świetnie. I rzeczywiście tak było, ale następnego dnia dobry nastrój zniknął, czułam się źle, wymiotowałam, bolała mnie głowa. Nie zrezygnowałam jednak z brania narkotyków, ponieważ przynosiły mi chwilowe ukojenie i zapominałam o kłopotach. Brałam je pomimo złego samopoczucia, gdy przestawały działać. Długo nikt się nie orientował w mojej sytuacji, w szkole szło mi coraz gorzej, zupełnie nie mogłam skupić się na lekcjach. Wszystko wyszło na jaw, kiedy moja mama znalazła w moim pokoju igły i strzykawkę. Zrobiła mi straszną awanturę. od tego momentu zaczął się mój dramat, dowiedzieli się inni. Często ze mną rozmawiali, dawali dobre rady, a nawet umieścili mnie w szpitalu. Ale to nic nie dało. Narkoman musi zrozumieć sam, że jest uzależniony od narkotyków i że jest to choroba, inaczej żadna terapia nie zakończy się sukcesem.

Mnie się udało, poddałam się leczeniu, a teraz pomagam innym wychodzić z nałogu.
 

Opracowanie: Iwona Cupriak

Wyświetleń: 2747


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.