Katalog

M. Chmielowiec-Wałachowska
Edukacja czytelnicza, Artykuły

"Zmartwychwstanie. Czy świadectwa historyczne potwierdzają zmartwychwatanie Jezusa Chrystusa" - recenzja książki Josha McDowella

- n +

Recenzja książki Josha McDowella "Zmartwychwstanie. Czy świadectwa historyczne potwierdzają zmartwychwatanie Jezusa Chrystusa"

W 1987 roku Towarzystwo Krzewienia Etyki Chrześcijańskiej w Krakowie wydało książkę Josha McDowella "Zmartwychwstanie. Czy świadectwa historyczne potwierdzają zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa". Publikację tę zaliczyć można do nurtu książek poszukujących odpowiedzi na pytanie: Czy Bóg istnieje?. W prezentowanej pozycji autor snuje dywagacje wokół jednego tylko zagadnienia - zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, będącego jednym z kluczowych wydarzeń w historii.

Omawiana publikacja zawiera osiem rozdziałów oraz trzy tzw. dodatki. Układ pracy jest niezwykle przejrzysty i logiczny. W obrębie rozdziałów, będących jak gdyby kolejnymi etapami procesu sądowego, mającego dowieść: czy Chrystus rzeczywiście zmartwychwstał, autor dodatkowo jeszcze wypunktował kolejne dowody. Aby czytelnik miał przez cały czas klarowny obraz przedstawianych argumentów, każdy rozdział na końcu ma podsumowanie, zawierające istotne spostrzeżenia z przedstawianego w danym rozdziale materiału.

Uznanie budzi też sposób przedstawiania problemu. Autor zdaje sobie sprawę, że w XX wieku (prawie XXI) trudno człowiekowi uwierzyć w cuda. Nawet chrześcijanie przyjmują informację o zmartwychwstaniu a priori, nie będąc do końca przekonanymi czy takie zdarzenie rzeczywiście miało miejsce w historii. Ta świadomość sprawia, że autor podchodzi do problemu jak sceptyk, próbujący zbadać intelektualnie twierdzenie, że Jezus Chrystus był Synem Boga, że został pogrzebany i w trzy dni później zmartwychwstał, że może przemienić życie człowieka w "dwudziestym wieku".

W I rozdziale autor stawia trzy podstawowe pytania, na które każdy z nas powinien chcieć udzielić odpowiedzi: "Kim jesteś?. Dlaczego jesteś właśnie tutaj?. Dokąd zmierzasz?."

Josh McDowell nie potrafił tego uczynić. Rozpoczął więc poszukiwania swojego sensu życia. Próbował wielu dziedzin, które by dały mu upragnione szczęście i wolność. Ani władza (był przywódcą studenckim), ani pieniądze, ani nawet religia niewłaściwie pojmowana nie uczyniły go człowiekiem wolnym i szczęśliwym. Przypadkowe zetknięcie się z grupą młodych studentów i ich wykładowców twierdzących, że Jezus Chrystus przemienił ich życie, postawiło przed autorem wyzwanie obalenia chrześcijaństwa.

Kolejne rozdziały stanowią swoisty proces sądowy. Rozpoczyna go rozdział II "Oczywiste obserwacje". Autor w swojej próbie obalenia chrześcijaństwa dokonał dziewięciu ważnych obserwacji. Stwierdził mianowicie istnienie obszernych historycznych, literackich i prawnych świadectw potwierdzających zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Skonstatował również, że metoda przyrodnicza nie może być wykorzystana, ponieważ nie można jej powtórzyć w obecności badaczy. Należy więc zastosować te same kryteria, co przy badaniu innych wydarzeń historii.

Rozdział III przedstawia historię pojmania, ukrzyżowania, śmierci i pochowania Syna Bożego. Poncjuszem Piłatem i Żydami kierowały motywy religijne i polityczne. Autor, analizując wiele materiałów z zakresu archeologii jak i historii stwierdził, że ówcześni władcy przeciwdziałając zapowiedzianemu zmartwychwstaniu, podjęli sześć ważnych środków ostrożności. Między innymi: śmierć Jezusa przez ukrzyżowanie, przebicie jego boku włócznią, solidny, zabezpieczony dwutonowym głazem grób, pieczęcie na grobie, oddziały straży rzymskiej-jednej z najskuteczniejszych "machin walczących" i namaszczenie ciała Chrystusa.

Fakt zmartwychwstania nastąpił - są na to liczne, niepodważalne dowody w rozdziale IV, a mianowicie:

- Rozgłaszanie informacji zarówno przez Żydów jak i Rzymian, ze grób jest pusty;
- Usunięcie sprzed wejścia do grobu dwutonowego kamienia w czasie, gdy czuwała przy nim rzymska straż;
- Ucieczka wysoce zdyscyplinowanej rzymskiej straży wojskowej i przekupienie jej przez władze, aby kłamała na temat tego, co się rzeczywiście wydarzyło;
- Ukazanie się Jezusa Chrystusa ludziom w różnych sytuacjach, i to nie tylko w niego wierzącym.


Rozdział V omawia pięć naturalistycznych teorii wyjaśniających zmartwychwstanie na podstawie przesłanki, że grób pozostał nienaruszony: Teoria nieznanego grobu, niewłaściwego grobu, legendy, duchowego zmartwychwstania i teoria halucynacji. Autor przytaczając wszystkie znane fakty, towarzyszące wydarzeniu zmartwychwstania odrzuca je jedną po drugiej.

Skoro hipotezy o nienaruszalności grobu straciły rację bytu, w kolejnym VI rozdziale Josh McDowell zajmuje się analizą faktu, że grób Jezusa Chrystusa był pusty trzeciego dnia.

Wysunięto cztery naturalistyczne teorie dla wyjaśnienia tego:
- Pierwsza z nich twierdzi, że to uczniowie wykradli ciało Jezusa Chrystusa (jest to nierealne z powodu dwutonowego kamienia)
- Druga utrzymuje, że to władze zabrały ciało z grobu, przemilcza jednak pytanie: dlaczego nie położyły ciała na wozie i nie obwiozły go po Drodze Krzyżowej? To wystawienie ciała na widok publiczny zabiłoby chrześcijaństwo nie tylko w kołysce, ale w zarodku. Władze jednak nie mogły tego uczynić, ponieważ nie miały ciała i nie wiedziały, gdzie ono jest.
- "Teoria omdlenia" przedstawia niewiarygodną historię tego, jak Jezus Chrystus - który był tak osłabiony swymi procesami i biczowaniem, że nie mógł nieść belki swego krzyża - najpierw jedynie pozornie umarł na krzyżu, a potem - ocucony zimnym grobowym powietrzem, odsunął dwutonowy kamień, pokonał w walce rzymską straż i ukazał się uczniom jako Pan życia.
- Inna wersja tej teorii, znana jako "spisek paschalny" podaje, że Jezus Chrystus uknuł spisek, by wypełnić proroctwa o żydowskim Mesjaszu i miał tylko udawać śmierć na krzyżu. Nieplanowane uderzenie włócznią w bok pozbawiło go jednak życia. Nieznany młody człowiek został następnie błędnie uznany za Jezusa przez Maryję i uczniów, a nikt nigdy nie skorygował ich pomyłki.


Żadna z tych naturalistycznych teorii nie wyjaśnia wszystkich znanych faktów dotyczących zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.

Rozdział VI i VII zawierają ostateczne dowody faktu historycznego, jakim było zmartwychwstanie. Autor przytacza pięć punktów silnego dowodu poszlakowego wskazującego niezawodnie na cielesne zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Oto one:
- Kościół chrześcijański powstał i istniał w Jerozolimie w tym samym czasie, w którym wstrząsnęło nią zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa;
- Fakt, że pierwsi chrześcijanie - którzy wszyscy byli gorliwymi Żydami - zmienili "dzień kultu" z soboty (szabat) na niedzielę, może być wyjaśniony jedynie tym, że w niedzielę dokonało się zmartwychwstanie;
- Chrześcijański chrzest w wodzie, datowany na czas pierwszych chrześcijan, był z pewnością obrazem wierzącego wzbudzonego z martwych wraz z Jezusem Chrystusem przy wyjściu z wody;
- Chrześcijański sakrament komunii świętej nie mógłby być radosnym świętowaniem śmierci i pogrzebu Jezusa Chrystusa, gdyby po nich nie nastąpiło zmartwychwstanie;
- Zjawisko przemienionego życia pierwszych uczniów nie może być wyjaśnione bez zmartwychwstania. Wśród niewiarygodnie wrogich warunków uczniowie byli niewzruszeni w swojej pewności co do zmartwychwstania. Nawrócenie i posługa apostoła Pawła jest jedną z najgłębszych przemian zapisanych w całym Nowym Testamencie.

Materiał dowodowy zgromadzony przez niewierzącego jeszcze wtedy autora zmusił go w rozdziale VIII do weryfikacji swoich poglądów i dnia 19 grudnia 1959 uznał dogmat wiary - prawdziwości zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.

Trzy dodatki, "A", "B" i "C", zamieszczone w książce po ostatnim - VIII- rozdziale stanowią uzupełnienia tez zawartych w publikacji. Pierwszy z nich, posługując się nazewnictwem stosowanym przez Żydów, uzasadnia słowa Chrystusa: "Syn Człowieczy powstanie znowu po trzech dniach".

Dodatek "B" to cytaty z czterech Ewangelii, dotyczące życia Jezusa Chrystusa. Czytelnik dzięki temu mógł od razu bez sięgania po "Nowy Testament" skonfrontować tezy przedstawione przez autora.

Ostatni z dodatków zawiera ocenę wiarygodności uczniów jako świadków. Stosując prawnicze kryteria Josh McDowell udowadnia, że ewangelistom należy wierzyć.

Na zakończenie pragnę dodać, że książkę przeczytałam "jednym tchem", lecz przemyślenia w niej zawarte zostaną we mnie na długo. Gorąco polecam tę publikację nie tylko chrześcijanom, ale także ludziom niewierzącym. Może dzięki niej oni także wpuszczą Chrystusa do swojego serca i jak Josh McDowell staną się innymi, szczęśliwymi ludźmi. Autor jednak ostrzega czytelnika, iż jego konflikty i problemy dnia codziennego nie zniknęły, lecz stanowczo stwierdza, iż nabył on zdolności stawiania im czoła.

 

Opracowanie: Mariola Chmielowiec-Wałachowska

Wyświetleń: 2391


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.