Katalog

Edyta Pciak-Rogala, Renata Woroniak
Ekologia, Scenariusze

Scenariusz apelu z okazji Dnia Ziemi

- n +

Scenariusz apelu na 22 kwietnia Dzień Ziemi

Narrator:

Ziemia byłaby oazą piękna i spokoju, gdyby nie my - ludzie. Zadymiliśmy ją, zaśmiecili, niszczymy zieleń, zatruwamy wodę i glebę, nie pozwalając żyć roślinom, zwierzętom i sobie.

22 kwietnia obchodzimy Święto Ziemi. Po raz pierwszy Dzień Ziemi obchodzono
w Stanach Zjednoczonych w 1970 roku. W ten sposób ludzie, którym nie były obojętne losy naszej planety, chcieli wyrazić protest przeciwko dalszemu niszczeniu oblicza Matki - Ziemi. Dołączmy i my do przyjaciół naszego globu i wspólnie z nimi walczmy o nasz dom.

Ochrona środowiska jest bardzo ważna. Rok w rok niezmiernie bogata przyroda staje się uboższa. Niektóre gatunki roślin i zwierząt możemy dzisiaj podziwiać już tylko na obrazkach. Wielu gatunkom grozi wyginięcie. Jest to następstwem często nieprzemyślanych działań człowieka. Okazuje się, że zniszczenia dokonane w przyrodzie przez człowieka zaczynają zagrażać samemu człowiekowi.

Pragniemy mieć swój udział w ochronie środowiska, w którym żyjemy. Jesteśmy jego częścią i chroniąc je przed zagładą, gwarantujemy sobie lepsze zdrowie, a nawet życie. Kochamy naszą Ziemię, na której rośniemy i która nas żywi.

Dziecko I:
Nasza Ziemia jest piękna
i najbliższa, bo nasza.
Dobra jak oczy matki,
kiedy patrzą na nas.

Tu rośniemy,
tu co dzień
nas zabawa zaprasza,
tutaj budzi nas słońce,
nasze słońce z rana.

Nasza Ziemia nas karmi,
daje nam złote ziarno,
wiosną błękit i kwiaty,
latem słodkie wiśnie.

Więc kochajmy tę Ziemię
i piaszczystą, i czarną.
Zasypiajmy spokojnie,
kiedy gwiazda błyśnie.
Cz. Janczarski


Dziecko II:
Ziemia jest dana wszystkim nam.
Nie jesteś tu człowieku sam.
To samo słońce grzeje nas,
więc zrozum to, bo nadszedł czas.
Człowiek jest tylko gościem na tej Ziemi,
A nasze serca są z kamieni.
Ona nas karmi i ochrania.
A co dostaje od nas w zamian?


Narrator:

Obecnie do śmieci wyrzucane są odpady, które rozkładają się wiele lat lub nigdy nie ulegną rozkładowi. Papier rozkłada się od 1 do 5 lat, skórka z banana - 2 lata, puszki aluminiowe - 80 do 100 lat, butelki szklane - milion lat, niektóre butelki plastikowe - nie rozłożą się nigdy.


Dla pełniejszego wykorzystania odpadów powinniśmy je segregować. Odzyskany drogą segregacji surowiec to bardzo cenny składnik wielu nowych produktów.

Warto wiedzieć, że tona makulatury oszczędza życie 3-4 sosnom w wieku 40 lat, które inaczej trzeba by przeznaczyć na papier. Szkło można wykorzystać do produkcji nowych opakowań szklanych.

Z ochroną środowiska mogą się czasem wiązać niewygody.

W rezerwatach trzeba chodzić tylko po wyznaczonych szlakach. Śmieci można wyrzucać tylko do pojemników. Należy brać udział w akcjach sadzenia kwiatów, drzewek lub krzewów. Nie wolno skracać sobie drogi przez trawnik. Należy kupować książki i zeszyty
z papieru ekologicznego, czyli produkowanego głównie z makulatury, które są zwykle trudniej dostępne i droższe.

Są to jednak niewielkie poświęcenia dla dobra środowiska, a zarazem dla naszego wspólnego dobra.

Dziecko III:
Gdyby na Ziemi zabrakło drzew,
Gdyby na zawsze ucichł ptasi śpiew,
Gdyby motyle fruwać przestały,
A wieczorami żabki nie kumkały,
Gdyby zniknęły słonie, tygrysy,
Lwy, antylopy, małpki, ibisy,
Gdyby ostatni mały usechł kwiat
Smutną pustynią stałby się świat.
Nas na tym świecie także by nie było!
Tak by się życie na Ziemi skończyło!
Lepiej przed szkodą zmądrzeć
Niż po szkodzie.
Więc nie pozwólmy zginąć przyrodzie!
Nigdy nikomu niszczyć jej nie dajmy.
Wszystko co żyje razem ochraniajmy.


NASZ RAJ...
Narrator:
Odkąd człowiek został wygnany z raju, nie mógł się uwolnić od myśli o utraconym szczęściu. Postanowił więc stworzyć własny ogród, w którym zagościłyby spokój, harmonia. Ponieważ Ziemia wydała mu się niewystarczająco piękna, postanowił ją ulepszyć.

Pierwszego dnia (dziecko IV)
zaczął wycinać lasy, by zrobić miejsce na swe przyszłe dzieło.

Drugiego dnia (dziecko V)
zaprzęgnął do pracy zwierzęta. Te, które były dzikie, nieprzydatne lub miały smaczne mięso - zaczął zabijać.

Trzeciego dnia (dziecko VI)
znudziło mu się mieszkać w szałasie, wybudował więc betonowe bloki. Nie mógł się przy tym nadziwić, jaki jest genialny.

Czwartego dnia (dziecko VII)
poprzecinał Ziemię siatką dróg asfaltowych. Odtąd mógł ingerować w każdy zakątek świata.

Piątego dnia (dziecko VIII)
postanowił uregulować rzeki. Zawsze miłował proste kształty geometryczne oraz symetrię, ujął je więc w sztywne ramy z betonu. Nie miał przy tym żadnych skrupułów. Pamiętał przecież doskonale słowa Boga: "I czyńcie sobie Ziemię poddaną".

Szóstego dnia (dziecko IX)
jeszcze mu tylko błękitne niebo i zieleń trawy nie pasowały do szarych kolorów ziemi. Jednak rozwiązał sprawę tworząc na niebie ciemne obłoki dymu i pokrywając rośliny warstwą kurzu.

Siódmego dnia (dziecko X)
człowiek postanowił odpocząć. Popatrzył na swe dzieło - betonowy ogród i...
Narrator:
Ta bajka nie jest skończona. To czy nastąpi szczęśliwe zakończenie - zależy tylko od nas.
Zuzanna Meissner

Dziecko XI:
Żyć z przyrodą w zgodzie
to wspaniała rzecz,
w lesie czy w wodzie
warto przyjaciół mieć.

Pamiętajmy więc o Ziemi
by utrzymać ją żywą,
by rośliny mogły rosnąć.

Woda niech wolna płynie
nieskażona i czysta.
To zależy od Ciebie,
to dotyczy Ciebie i mnie.

Ziemio, powietrze, wodo -
Bądźcie czyste i służcie nam!
Człowiek otrząśnie się
i pomoże Wam.

Przyrodo nasza - nie giń!
Żyć wraz z Tobą chcemy,
więc składamy obietnicę,
że Ci pomożemy!


Piosenka w wykonaniu uczniów kl. Ia i kl. Ib:

Śmieciu, precz

Kiedy rano słońce świeci,
wybiegają na dwór dzieci.
Lecz zabawa się nie kleci,
bo dokoła sterty śmieci.

Ref. Śmieciu, precz, brudzie, precz!
Ład, porządek dobra rzecz.
Śmieciu, precz, brudzie, precz!
Ład, porządek dobra rzecz.

Tu papierek od cukierka.
Tam po soku jest butelka.
Ówdzie puszka po napoju
I pudełko. Może twoje?

Żyć nie można w bałaganie,
Więc się bierzmy za sprzątanie.
Zmykaj, śmieciu, do śmietnika.
Bałaganie, brudzie, znikaj!
Stanisław Karaszewski

Scenariusz opracowały:
Edyta Pciak-Rogala, Renata Woroniak

Wykonanie piosenki przygotowały:
Barbara Gąbka, Ewa Łysek

Dekoracje:
Danuta Debera, Ewa Suchomska

Wykorzystano materiały:
EKORAJ - ogólnopolski miesięcznik ekologiczny, marzec 1998;
EKOŚWIAT - ogólnopolski miesięcznik ekologiczny, nr 6/2001;
EKOŚWIAT - ogólnopolski miesięcznik ekologiczny, nr 3/2003.
 

Opracowanie: Edyta Pciak-Rogala

Wyświetleń: 12970


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.