A ja to robię tak...

Nie wiem, czy w dobie szybkiej komputeryzacji bibliotek moja rada jeszcze się komuś przyda, ale pewnie jeszcze trochę popracujemy z kartami, zanim cały księgozbiór znajdzie się w komputerze i karty czytelników nie będą potrzebne, więc może...

Kiedy zaczęłam pracę w bibliotece, bardzo przeszkadzał mi sposób oznaczania kart nauczycielskich, które były ułożone wg alfabetu, ale i tak szukało się długo, ponieważ jest wiele nazwisk, np.: na "K" czy "S", co utrudniało szybkie znalezienie. Dlatego wprowadziłam do liter cyfry, np.: A1, A2, A3, itd.

Wygląda to tak: Pan Jaskólski jest na karcie oznaczony - J1, pani Jędrzejczyk - J2, natomiast Jonaszewska - J3, a pan Juwisiak - J4.

Żeby szukało się jeszcze szybciej zastosowałam różne kolory (kontrastowe dla sąsiednich liter) i teraz szukanie danej karty nauczyciela odbywa się dużo sprawniej.

Bardzo trafne okazało się również zastosowanie kolorów w kartotece zagadnieniowej, co również przyspiesza szukanie. Ważne jest, aby przemyśleć hasła główne i podległe. Najczęściej "odwiedzane" są hasła "Scenariusze teatralne" (nie mylić ze scenariuszami lekcji, które "zahasłowaliśmy" na stałe jako konspekty) oraz konspekty lekcji. Scenariusze podzieliliśmy na tematy: pory roku, święta, zdrowie, szkoła, przyroda, Dzień Nauczyciela, Dzień Babci i Dziadka, Dzień Dziecka, baśnie, muzyczne, literackie, bezpieczeństwo (i inne - mniej używane), natomiast konspekty podzieliliśmy na poszczególne przedmioty nauczania. Oprócz tych haseł głównych mamy wiele innych, np.: "zagrożenia" czy "konkursy", "gry i zabawy". Do każdej "rodziny hasłowej" dobraliśmy inny kolor, to znaczy kartki z treścią hasła głównego i podległego są określonego koloru, np.: "zagrożeniom" przypisaliśmy kolor czarny, inscenizacjom niebieski a konspektom zielony, co pozwala znaleźć hasło szybko i sprawnie. Życzę powodzenia koleżankom i kolegom bibliotekarzom.

Opracowanie: Bogumiła Czajka ze Złotowa