Adopcja Serca - wychowanie do miłości i odpowiedzialności

"Więcej szczęścia jest w dawaniu, aniżeli w braniu". Dz 20, 35.


Uczniowie poznają na lekcjach religii nauczanie Chrystusa, zapoznają się z zasadami chrześcijańskiego postępowania, ale w praktyce niestety niewielu stosuje je w życiu. Trudno zauważyć w ich reakcjach postawę przebaczenia czy bezinteresownej pomocy. Częściej raczej obserwuje się wzajemne dokuczanie, wynoszenie się dzieci z bogatszych rodzin nad te z rodzin uboższych. Nierzadko wysoki stan posiadania jest powodem wywyższania się jednych uczniów nad drugimi a niski stan posiadania przedmiotem drwin czy uszczypliwych uwag. W efekcie dochodzi nawet do zjawisk agresji w postaci przemocy fizycznej.

Jak takim sytuacjom zapobiegać? Co zrobić, aby dotrzeć do tego co dobre w dzieciach, jak obudzić ich serca i zaangażowanie, aby miejsce zachowań nietolerancyjnych i egoistycznych wypełniło się odruchami przebaczenia i wrażliwości na potrzeby innych? Takie pytanie stawia sobie wielu pedagogów.

Okazjonalne akcje pomocy ubogim organizowane wśród dzieci i młodzieży wykazują, że dość łatwo wzbudzić wśród nich odruchy pozytywne. Okazuje się, że umieją one dzielić się swoimi zabawkami, za własne pieniądze potrafią kupić potrzebującym przybory szkolne czy słodycze, wykazując w ten sposób wrażliwość na krzywdę i biedę innych ludzi. Nierzadko wkładają w te działania wiele energii, poświęcając swój wolny czas, aby pomóc innym. Zwykle jednak działania te mają krótkotrwały charakter, gdyż najczęściej koncentrują się w okresach świątecznych.

Działalnością, która pozwala na długotrwałą i systematyczna pomoc najbiedniejszym, a także umożliwia systematyczną pracę nad postawami uczniów jest Adopcja Serca. Podejmując świadomą decyzję o opiece nad dzieckiem z Afryki przez dłuższy okres czasu (np. 3 lata) uczniowie biorą na siebie zobowiązanie, które uczy ich odpowiedzialnych zachowań i otwartości na potrzeby innych. Opieka ta przebiega na dwóch płaszczyznach: duchowej i materialnej. Opieka duchowa polega na codziennej modlitwie w intencji "adoptowanego" dziecka oraz misjonarzy pracujących w Afryce. Każde nawet najuboższe polskie dziecko może włączyć się w ten rodzaj pomocy. Modlitwa, pozwala pamiętać, że są ludzie słabsi i bardziej niż my potrzebujący opieki i pomocy.

W płaszczyźnie materialnej opieka nad adoptowanym dzieckiem afrykańskim polega na wpłacaniu na konto Sekretariatu Misyjnego równowartości 15 dolarów miesięcznie (ok. 70 zł). Pieniądze przekazywane są na konto pallotyńskich placówek misyjnych z przeznaczeniem dla konkretnego dziecka. Dzięki tym funduszom objęte opieką dziecko ma zapewnione utrzymanie i możliwość kształcenia się. Adopcja Serca nie jest anonimowa lecz wprost przeciwnie. Zaraz po zaadoptowaniu, opiekujący się danym dzieckiem uczniowie, otrzymują podstawowe informacje o nim oraz zdjęcie. Umożliwia to wymianę listów i bliższe poznanie się dzieci.

Już po pierwszych miesiącach od włączenia się w Adopcję Serca obserwuje się zmianę postaw uczniów. Wspólne działania i wspólny cel wyklucza niezdrową atmosferę. Uczniowie mobilizują się nawzajem do modlitwy, przypominają o wpłacaniu miesięcznej składki. Rezygnacja z własnej przyjemności polegająca na odmówieniu sobie raz w miesiącu jednego batonika czy puszki coca-coli tworzy odpowiednie podstawy do przemiany duchowej dziecka. Uczy obowiązkowości i odpowiedzialności, nie chwilowej związanej z jakimś krótko trwającym wydarzeniem, ale przez dłuższy okres czasu. Świadomość czynienia dobra daje dzieciom głęboką satysfakcję i poczucie własnej wartości. Społeczności klasowe zaangażowane w Adopcję Serca jednoczą się. W sytuacjach konfliktowych w klasach zaangażowanych w Adopcję Serca łatwiej doprowadzić do pojednania i porozumienia. Wśród uczniów biorących udział w Adopcji Serca mniej jest przemocy i konfliktów, więcej zrozumienia i wzajemnej pomocy. Tak więc Adopcja Serca to nie tylko dar dla młodych Afrykańczyków ale także prezent dla osób, które podejmują to dzieło.
 

Opracowanie: Barbara Grabińska
Szkoła Podstawowa
Nr 2 w Puławach

Wyświetleń: 925