Koncert Piosenki Francuskiej

I. Cele:
- zapoznanie uczniów z kulturą Francji
- zacieśnienie więzi nauczyciele z wychowankami poprzez spotkania w godzinach pozalekcyjnych
- organizowanie czasu wolnego młodzieży
- możliwość pracy z uczniem zdolnym
- kształcenie języka francuskiego w zakresie rozszerzonym
- rozbudzanie ambicji i motywowanie uczniów do dalszej pracy nad językiem francuskim
- promocja języka francuskiego w szkole i w mieście
- promocja szkoły w mieście i okolicy

II. Czas realizacji: 3 miesiące

III. Uczestnicy: chętni uczniowie z klas licealnych i gimnazjalnych uczący się języka francuskiego; można też zaprosić wykonawców spoza szkoły

IV. Zadania dla nauczyciela:
1. Zgromadzenie podkładów muzycznych i tekstów piosenek.
(warto skorzystać ze strony www.paroles.fr zawierającej teksty wszystkich piosenek francuskich, piosenki można wykonywać przy akompaniamencie instrumentów lub przygotować podkłady muzyczne)
2. Zapoznanie z sylwetkami znanych wykonawców piosenki francuskiej:
E Piaf, J. Brel, G. Brassens, M. Marhieu, G. Gecaud, C. Dion, J. Dassin,
F. Hardy, Ch. Aznavour, P. Kaas. (wiele informacji znajduje się w książce Mirosława Azembskiego "Paryskie ABC")
3. Współpraca z grupą redagującą zapowiedzi konferansjera koncertu. (wykorzystujemy zgromadzone wcześniej wiadomości, raczej ciekawostki, sensacje niż suche fakty z życiorysów) Zadaniem nauczyciela jest nadanie ostatecznego kształtu.
4. Pomoc w doborze repertuaru i opanowaniu tekstu.
5. Opieka artystyczna nad wykonawcami - próby indywidualne i grupowe.
6. Pomoc w zorganizowaniu koncertu.
(koncert może się odbyć w auli szkolnej lub w sali domu kultury; w tym przypadku istnieje możliwość wykorzystania profesjonalnego sprzętu nagłaśniającego i oświetlenia, którym dysponuje dom kultury)
7. Zadbanie o odpowiednią scenografię.
(powinna ona oddawać klimat Paryża).
8. Zorganizowanie grupy plastycznej, która zajmie się wykonaniem zaproszeń i plakatów.
(tę grupę można także wykorzystać przy tworzeniu scenografii.)
9. Organizacja widowni.
(koncert jest adresowany nie tylko do młodzieży szkolnej, ale także do środowiska lokalnego; można przy okazji zbierać fundusze na różne cele społeczne)

V. Przykładowy scenariusz koncertu
Koncert odbywa się na kameralnej scenie domu kultury. W tle napis OLYMPIA,
a z boku stylizowana, podświetlona Wieża Eiffel'a.
Słychać dźwięki muzyki i na scenie pojawia się wykonawczyni piosenki "Un, deux, trois".

*Piosenka............................ "Un, deux, trois"

Gdy milkną ostatnie tony piosenki, wychodzi osoba prowadząca:

Mesdames et Messieurs, bonsoir!
"Un, deux, trois
Ma politique à moi
C'est d'ętre aimée de toi et chanter"
Polityką dzisiejszego wieczoru będzie właśnie śpiewanie.
Miło nam zaprosić Państwa na wieczór poświęcony piosence francuskiej.
Przenieśmy się zatem do Paryża pod adres znany wszystkim miłośnikom piosenki, czyli 28, Boulevard des Capucines. Jesteśmy w jednej z najsłynniejszych sal koncertowych, w paryskiej "Olympii", uważanej za świątynię piosenki.
Z "Olympią" wiążą się 2 pojęcia: "debiuty" i "powroty" oraz nazwisko Bruno Coquatrix. On to obejmując dyrekcję w 1954 roku i posiadając genialne wyczucie zaczął wprowadzać na scenę młodych, utalentowanych artystów, którzy potem jeden po drugim stawali się "vedette", czyli gwiazdami estrady. I tak zadebiutowali doskonale nam znani: Charles Trenet, Edith Piaf, Charles Aznavour, Gilbert Bécaud, Jacques Brel, Yves Montand i Mireille Mathieu. Ich piosenki zabrzmią w trakcie naszego spotkania.
Bruno Coquatrix nie ograniczył się tylko do promowania młodych talentów, ale ponownie sprowadzał na scenę "Olympii" artystów, którzy kiedyś tu właśnie zaczynali, a w toku wieloletniej kariery zdobyli ogromną sławę. Były to tzw. "powroty".
A teraz powraca do nas piosenka Edith Piaf zatytułowana "Milord".

*Piosenka Edith Piaf "Milord"

Prowadząca:
Piosenkę tę skomponował dla znanej już wtedy Edith Piaf młody grecki gitarzysta, kompozytor i piosenkarz Georges Mustaki. Jednak droga do sławy Edith Gassion, bo takie było jej prawdziwe nazwisko, nie była łatwa. Przez kilka lat śpiewała na ulicach Paryża. Przełomem dla niej okazało się poznanie Louis Leplée, właściciela sceny kabaretowej. On to angażując ją uznał, że nazwisko Gassion nie jest odpowiednim na afisz. Zaproponował, żeby nazywała się Piaf, co w żargonie francuskim oznacza "wróbel". I tak narodziła się gwiazda obdarzona silnym, pełnym ekspresji dramatycznym głosem.
Posłuchajmy skomponowanej przez nią samą piosenki "Życie na różowo"
("La vie en rose"). Przebój ten był stałym punktem występów Edith Piaf.

*Piosenka Edith Piaf "La vie en rose"

Prowadząca:
Nasz artystka wiodła burzliwe życie, prawdziwe życie na różowo w ramionach wielu mężczyzn, nie stroniąc od alkoholu i narkotyków. Takie życie wyniszczało jej organizm, ale dodawało jej skrzydeł.
Z małego kabaretu Gernys, poprzez scenę "Olympii" dotarła do sal koncertowych Ameryki. Żyła krótko, lecz intensywnie niczego nie żałując.
"Non, je ne regrette rien" nabierało szczególnej wymowy, kiedy patrzyło się na wyniszczoną chorobami kobietę śpiewającą przejmującym głosem.

*Piosenka Edith Piaf "Je ne regrette rien"

Prowadząca:
Inną gwiazdą piosenki francuskiej wielokrotnie występującą na scenie "Olympii" był Charles Trenet. W odróżnieniu od Edith Piaf doczekał późnej starości - to prawdziwy nestor wśród artystów francuskich, zmarł bowiem w ubiegłym roku w wieku 87 lat. Występował zawsze z nieodłącznym małym kapeluszem. Z jego repertuaru wybraliśmy na dzisiejszy wieczór nastrojową piosenkę zatytułowaną "La mer" ("Morze").

*Piosenka Charles'a Trenet "La mer"

Prowadząca:
Kolejnym odkryciem Coquatrixa był Charles Aznavour, z pochodzenia Ormianin. Ten niewielki wzrostem mężczyzna robił wielkie wrażenie na publiczności. W jego głosie wielbiciele odkrywali patos namiętności, melodramatu i nieszczęść świata. Usłyszymy teraz piosenkę "Les comédiens" (Komedianci ") z repertuaru Charles'a Aznavoura, rozpisaną na kilka głosów.

*Piosenka Charles'a Aznavoura" Les comédiens "

Prowadząca:
Goszczący dzisiaj na naszej scenie zespół wokalny" Pauza "ma w swoim repertuarze inną jeszcze piosenkę francuską należącą do kategorii" populaire " (ludowej).
Posłuchajmy zatem utworu" Dans le jardin de mon père "(" W ogrodzie mego ojca ")

*Piosenka" Dans le jardin de mon père "

Prowadząca:
Po tej dawce popowo-folkowej wróćmy do wielkich przebojów w" Olympii ". W 12 lat po debiucie Aznavoura na scenie paryskiej" Olympii "staje Mireille Mathieu. Ona także nie miała łatwego startu. W karierze pomógł jej amatorski konkurs piosenki, w którym ta 19-letnia robotnica z fabryki kopert zaśpiewała kilka piosenek z repertuaru Edith Piaf. Obdarzona silnym, czystym głosem Mireille Mathieu uważana jest za następczynię Piaf. Teksty, które śpiewa są różnorodne. Dotyczą życia zwyczajnych ludzi Awinionu, z którego artystka pochodzi, uroków Paryża, a także odwiecznego tematu - miłości.
Posłuchajmy teraz jednej z piosenek Mireille Mathieu -" Une femme amoureuse "

*Piosenka Mireille Mathieu" Une femme amoureuse "

Prowadząca:
Obok tradycyjnej piosenki francuskiej wysokie miejsce zajmuje poezja śpiewana. Gatunek ten rozpowszechnili Georges Brassens i Jacques Brel. Obaj jako poeci, którzy swoje utwory przekazują przy akompaniamencie gitary mogą być nazwani trubadurami XX-wieku.
Pierwszy z nich korpulentny, wąsaty, szpakowaty z nieodłączną gitarą to Georges Brassens. Nonkonformista w każdym calu. Tak jak sam nie poddawał się konwencjom, tak jego utwory w sposób uszczypliwy ośmieszały ustalony porządek społeczny, kpiły z armii, żandarmów, z instytucji. Było to bliskie temperamentowi Francuzów i dlatego też jego piosenki odniosły sukces. Dowodem tego może być nagroda Akademii Francuskiej w dziedzinie poezji. Często porównuje się jego teksty do wierszy François Villona.
" Chanson pour l'Auvergnat "jest swoistym podziękowaniem dla 3 osób, które Brassens spotkał na swej drodze i które okazały mu pomoc i życzliwość.

*Piosenka Georges'a Brassensa" Chanson pour l'Auvergnat "

Prowadząca:
Przyjacielem Brassensa i jego współtowarzyszem w pierwszych krokach na paryskiej estradzie był Jacques Brel, także autor tekstów, kompozytor i wykonawca w jednej osobie. Ich śpiewane wiersze miały wiele elementów wspólnych, obaj jednak różnili się bardzo temperamentem, stosunkiem do świata, wyglądem zewnętrznym, a przede wszystkim życiorysem. Ten chudy, nerwowy człowiek z pochodzenia Belg do 23 roku życia prowadził uporządkowane życie mieszczanina. Miał żonę, 2 dzieci i posadę w fabryce ojca. Jedyne co wykraczało poza schemat, to pisanie wierszy. Dla nich to porzucił domowe ognisko i wyjechał do Paryża. Tam zdobył wielką popularność śpiewając o niepokojach współczesnego człowieka, buncie przeciw pustce życia, przeciw samotności w wielkim mieście, przeciw bezsilności wobec uciekającego czasu i przeciw śmierci. Usłyszymy dziś jedną z najpiękniejszych, najbardziej lirycznych pieśni Jacques'a Brela" Ne me quitte pas "
" Nie opuszczaj mnie.
Wróć do mnie.
Trzeba umieć zapomnieć.
Wszystko, co złe odeszło w cień... "

*Piosenka Jacques'a Brela" Ne me quitte pas "

Prowadząca:
Ale młode pokolenie Francuzów ma także swoich ulubieńców. Bardzo lubianą piosenkarką jest Françoise Hardy, głównie ze względu na piękne melodie, łatwo wpadające w ucho, a przede wszystkim na teksty bliskie młodym ludziom. Wszyscy chłopcy i dziewczęta marzą o miłości. O niej usłyszymy w pierwszej piosence" Tous les garçons et les filles "i w kolejnej, zatytułowanej" Le temps de l'amour " (" Czas miłości ")

*Piosenki Françoise Hardy" Tous les garçons et les filles "i" Le temps de l'amour "

Prowadząca:
W miłości często mówimy" tak ". Stąd tytuł kolejnego utworu" J' suis d'accord "
(" Zgadzam się ")

*Piosenka Françoise Hardy" J'suis d'accord "

Prowadząca:
Kolejną znaną piosenkarką młodego pokolenia jest Patricia Kaas. W jej piosenkach także pojawia się temat stary jak świat - wspomniana wcześniej miłość, ale wyrażona w inny sposób, widziana z innej perspektywy.
Świadczy o tym już sam tytuł następnej piosenki" Mon mec à moi "(Mój facet")

*Piosenka Patricii Kaas "Mon mec à moi"

Prowadząca:
Osobą, która śpiewa po francusku jest doskonale wszystkim znana piosenkarka z Kanady Céline Dion. Posłuchajmy jednej piosenki z jej repertuaru "Pour que tu m'aimes encore".

*Piosenka Céline Dion "Pour que tu m'aimes encore"

Prowadząca:
Stworzono wiele piosenek opiewających piękne zakątki Paryża i Sekwanę przepływającą majestatycznie przez to miasto, bo Sekwana jest kochanką, a jej kochankiem jest Paryż.
"Car la Seine est une amante et son amant est Paris."

*Piosenka................... "La Seine"

Prowadząca:
Pod niebem Paryża toczy się barwne życie. Hemingway nazwał to miasto "ruchomym świętem". Niesamowitą i niepowtarzalną atmosferę Paryża tworzą kawiarenki na Montmartrze, słoneczne bulwary, wąskie uliczki Dzielnicy Łacińskiej i bukiniści nad Sekwaną. Przenieśmy się zatem pod niebo Paryża.

*Piosenka Yves Montand "Sous le ciel de Paris"

Prowadząca:
Główną ulicą Paryża są Pola Elizejskie rozciągające się od Placu Zgody do Placu de Gaulle'a z monumentalnym Łukiem Triumfalnym. O Avenue des Champs-Elysées śpiewa Joe Dassin i my dzisiaj zakończymy nasze rendez-vous z piosenką francuską na Champs-Elysées.

Do wspólnego śpiewania zapraszamy wszystkich artystów wieczoru:

Prowadząca wymienia imiona i nazwiska wykonawców, którzy do tej pory nie byli przedstawieni. Wymienione osoby kolejno wychodzą i zostają na scenie.

Do wspólnego śpiewania zapraszam też organizatora "Wieczoru z piosenką francuską".

Nauczyciel wychodzi na scenę, przedstawia prowadzącą i prosi publiczność o włączenie się do wspólnego wykonania finałowej piosenki.

*Piosenka Joe Dassin "Aux Champs- Elysées"

Prowadząca:
Do widzenia! Au revoir!

Jako autorka tego przedsięwzięcia zachęcam do twórczego korzystania z mojego pomysłu, ponieważ młodzież chętnie włącza się do przygotowań, a publiczność zawsze dopisuje. Dowodem na to jest fakt, że przygotowany przeze mnie koncert prezentowaliśmy 3-krotnie przy pełnej sali. Jest to więc doskonała forma kształcenia języka francuskiego i promocji szkoły.

 

Opracowanie: mgr Anna Kotecka

Wyświetleń: 3215