Realizacja ścieżek edukacyjnych
na zajęciach techniki

        Głównym celem pracy edukacyjnej jest dążenie do wszechstronnego rozwoju każdego ucznia. Aby to osiągnąć należy realizować zadania w zakresie nauczania, kształcenia umiejętności i wychowania w sposób harmonijny i wzajemnie się uzupełniający. Jest to możliwe pod warunkiem współdziałania i współpracy wszystkich nauczycieli w procesie nauczania. Istotnym czynnikiem wspomagającym przyswajanie przez uczniów systemu wiedzy, umiejętności i postaw w sposób spójny i całościowy jest integracja przedmiotowa. W przybliżeniu oznacza to wspólne nauczanie danego zakresu z perspektywy różnych przedmiotów, zaś praktycznie polega na współpracy nauczycieli, rozpatrywaniu zbieżnych zagadnień i ich korelacji czasowej, a nawet realizowaniu wspólnych przedsięwzięć np. metodą projektów.
        W szkole podstawowej i w gimnazjum Podstawa programowa kształcenia ogólnego wprowadziła obowiązkowe nauczanie przedmiotów (bloków przedmiotowych) oraz ścieżek edukacyjnych czyli zestawu treści i umiejętności o istotnym znaczeniu wychowawczym, których realizacja może odbywać się w ramach nauczania różnych przedmiotów (bloków) lub w postaci odrębnych zajęć. Problematyka ścieżek edukacyjnych musi być ujęta w szkolnym zestawie programów nauczania, a za ich realizację odpowiadają nauczyciele przedmiotów, którzy podczas realizacji własnego programu uwzględniają treści danej ścieżki.
        Ścieżki edukacyjne realizowane są najczęściej w dwojaki sposób:

• dyrektor przydziela godziny pozostające w jego dyspozycji na realizację ścieżki jako odrębnego przedmiotu;
• wybrane treści ścieżek są realizowane przez nauczycieli poszczególnych przedmiotów, którzy włączają je do swego programu nauczania.

        Drugi sposób nie wymaga osobnych godzin w planie nauczania, lecz konieczna jest współpraca nauczycieli przy takim modelu realizacji ścieżki. Każdy nauczyciel powinien dokonać analizy podstawy programowej ścieżek oraz swego przedmiotu i porównać występujące w nich treści. Wynikiem takiego podejścia jest dostosowanie wybranych treści ścieżek do programu nauczania własnego przedmiotu. Oczywiste jest, że treści poszczególnych ścieżek będą bardziej uwzględnione w konkretnych przedmiotach, zaś w innych mniej. Pojawi się grupa tzw. przedmiotów wiodących wobec danej ścieżki edukacyjnej np.: przyroda, wf, godzina z wychowawcą i technika zawierają stosunkowo dużo treści edukacji prozdrowotnej w porównaniu z innymi przedmiotami. Mając dokładne porównanie treści przedmiotowych i treści ścieżek zespoły międzyprzedmiotowe mogą konstruować szczegółowe programy nauczania poszczególnych ścieżek dla własnej szkoły.
        Na potrzeby nauczycieli techniki dokonałem analizy porównawczej podstaw programowych techniki i poszczególnych ścieżek edukacyjnych. Jak pokazuje zestawienie tabelaryczne, przedmiot technika powinien w szkole podstawowej i w gimnazjum szczególnie uwzględniać treści edukacji: prozdrowotnej, ekologicznej, czytelniczej i medialnej oraz regionalnej. W gimnazjum dodatkowo należy ująć w programie nauczania treści ścieżki Obrona cywilna.

       Tabela przedstawia zbieżność treści poszczególnych ścieżek edukacyjnych i treści przedmiotu technika występujących w Podstawach programowych kształcenia ogólnego.