Opis i analiza przypadku dydaktycznego i wychowawczego

1. IDENTYFIKACJA PROBLEMU
Uczennica klasy II gimnazjum miała problemy z nauką.
Pochodzi z pełnej rodziny. Na istnienie problemu wskazywały słabe oceny z kilku przedmiotów. Zwróciłam szczególną uwagę na ten przypadek ze względu na specyficzne zachowanie się wychowanki.

2. GENEZA I DYNAMIKA ZJAWISKA
Z rozmów z mamą dowiedziałam się, że dziewczynka była pilną uczennicą w szkole podstawowej, nie sprawiała kłopotów wychowawczych, osiągała dobre i bardzo dobre wyniki w nauce a nawet uzyskała świadectwo z wyróżnieniem. Wywiad przeprowadzony z wychowawczynią ze szkoły podstawowej oraz pedagogiem szkolnym potwierdził informacje uzyskane od rodziców. Mama miała ambitne plany wobec córki, która powinna uzyskiwać dobre oceny w szkole. Rodzice wychowywali córkę dość rygorystycznie.

Po przejściu do gimnazjum dziewczyna zmieniła środowisko i chętnie przebywała w gronie rówieśników, którzy mieli lekceważący stosunek do nauki. Oprócz tego w II klasie B. zakochała się w koledze z klasy. Niestety, chłopak się z nią rozstał. Wrażliwa dziewczyna zaczęła arogancko zachowywać się wobec nauczycieli i rodziców, świadkami jej kłótni z chłopakiem była cała klasa. Wzajemne obrzucanie się obelgami było na porządku dziennym. Równocześnie dziewczyna przestała się uczyć, osiągała - ku rozpaczy rodziców - coraz słabsze wyniki w nauce.

Początek III klasy przyniósł uspokojenie emocji. Dziewczyna dorosła, zaczęło jej zależeć na dobrych ocenach i dostaniu się do dobrego liceum.
Na koniec I semestru była trzecia w klasie pod względem nauki.

3. ZNACZENIE PROBLEMU
Moim zdaniem przyczynę zjawiska można analizować w oparciu o teorię Erika Eriksona. Dziewczyna przechodziła trudny okres dorastania. W tym czasie młodzi ludzie poszukują własnej tożsamości. Naciski ze strony rodziców odnosiły odwrotny do zamierzonego skutek. Prawdopodobnie nie mogła sprostać ich oczekiwaniom. Przyjęła drogę sprzeciwu. Dostosowując się do grupy, wybrała tożsamość negatywną. Bardzo zależało jej na zdobyciu akceptacji.
W fazie buntu uczennica nie funkcjonowała prawidłowo w gronie klasowym. Często kłóciła się z koleżankami i kolegami, nawet podczas lekcji, co utrudniało prowadzenie zajęć.

4. PROGNOZA
Gdyby dziewczyna nadal trwała w wewnętrznym rozdarciu między poszukiwaniem swojej tożsamości a oczekiwaniami rodziców, to prawdopodobnie nie udałoby się jej nadrobić zaległości w nauce. Po ukończeniu gimnazjum musiałaby podjąć naukę w szkole zawodowej, zamiast w liceum.

5. PROPOZYCJE ROZWIĄZANIA I WDRAŻANIE ODDZIAŁY-WAŃ
Celem wdrażanych oddziaływań wychowawczych było uświadomienie dziewczynie, że jej postępowanie nie przyniesie dobrych skutków. Jako wychowawczyni często rozmawiałam z dziewczyną. Wyjaśniałyśmy wiele nurtujących ją problemów. Spokojnie i rzeczowo starałam się rozwiązywać spory prowadzone na forum klasy. Dojrzałością wykazał się jej były chłopak. Na moją prośbę przestał reagować na zaczepki dziewczyny. Dzięki temu utarczki słowne ucichły, dziewczyna wróciła do wewnętrznej równowagi.

W rozwiązywaniu problemu pomagała także pani pedagog, u której kilkakrotnie zasięgałam porady. Pani pedagog razmawiała także z B. na temat jej zachowania.

Z rodzicami wychowanki byłam w stałym kontakcie. Starałam się rozwiać ich niepokoje oraz próbowałam ich zachęcić do okazania córce większego zaufania. Mama na bieżąco informowała mnie o zachowaniu się córki w domu, co dawało mi pełniejszy obraz sytuacji.

6. EFEKTY ODDZIAŁYWAŃ
Moim zdaniem oddziaływania wychowawcze przyniosły pozytywny skutek. Okres buntu i poszukiwania własnej tożsamości przebiegał u uczennicy w sposób bardzo trudny. Zawiedziona miłość pogłębiła tylko rozdarcie wewnętrzne dziewczyny. Na szczęście pod wpływem wdrożonych oddziaływań udało się uczennicy w porę wyciszyć. Zaczęła zdobywać coraz lepsze oceny, zaczęło jej zależeć na dobrej szkole. Z zaangażowaniem przygotowywała się do testów końcowych i dostała się do szkoły średniej.

Opracowanie: Magdalena Nowaczyk
Gimnazjum w Kostrzynie

Wyświetleń: 5214