Katalog

Stanisława Zabłocka
Zajęcia zintegrowane, Program nauczania

Program pracy z dzieckiem nadpobudliwym psychoruchowo w klasach I-III

- n +

Program pracy z dzieckiem nadpobudliwym psychoruchowo w klasach I-III

I. Opracowanie:
mgr Stanisława Zabłocka

II. Odpowiedzialni za realizację programu:
- dyrektor szkoły
- mgr Stanisława Zabłocka

III. Ogólne założenie programu.
Spośród uczniów sprawiających problemy w szkole coraz większą grupę stanowią dzieci określane jako nadpobudliwe. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej przejawia się w sferze ruchowej, emocjonalnej i poznawczej jednostki. Najbardziej widocznym i uciążliwym dla otoczenia symptomem jest nadmierna ruchliwość demonstrowana przez dziecko w zakresie motoryki dużej i małej. W sferze emocjonalnej nadpobudliwość przybiera formę nie zrównoważenia, braku opanowania i labilność nastroju. W sferze poznawczej nadpobudliwość wyraża się trudnościami w koncentracji uwagi. Aby pomóc dzieciom z wyżej wymienionymi zaburzeniami postanowiłam napisać program postępowania z tymi dziećmi w szkole.

IV Cele ogólne.
1. Stworzenie warunków do prawidłowego rozwoju intelektualnego, społecznego i emocjonalnego dla dziecka nadpobudliwego psychoruchowo.
2. Zapewnienie metod wychowania i nauczania dopasowanych do możliwości i potrzeb dziecka nadpobudliwego.
3. Terapia rodziny, leczenie farmakologiczne i terapia indywidualna dziecka.

V Cele szczegółowe.
1. Kształcenie umiejętności skupiania uwagi.
2. Wyrabianie umiejętności aktywnego słuchania, które oprócz przyjmowania i słyszenia słów pozwala zrozumieć ich treść.
3. Kształcenie umiejętności panowania nad emocjami.
4. Rozumienie potrzeby kontrolowania emocji.
5. Dostosowanie tempa pracy do możliwości dziecka.

VI Procedury osiągania celów.
- Wykorzystywanie zasobów energii dziecka w pracach na rzecz szkoły i klasy, np. dyżury na stołówce, na korytarzu, na podwórku szkolnym.
- Wzmożona kontrola działań ze strony nauczyciela, częste podchodzenie i sprawdzanie, czy dziecko pracuje, czy wie, co ma robić.
- Skłanianie do uczestnictwa w zorganizowanych zajęciach ruchowych takich jak: wycieczki, gimnastyka korekcyjna, kółko muzyczno-ruchowe.
- Przeznaczenie dla dziecka nadpobudliwego miejsca w ławce tak, aby nie skupiało na sobie uwagi innych uczniów i swoim kręceniem się nie przeszkadzało w prowadzeniu lekcji.
- Dziecko powinno siedzieć z osobą spokojną i zrównoważoną.
- Zorganizowanie raz w tygodniu wspólnego z rówieśnikami odrabiania zadania domowego.
- Dostosowanie zadań powierzonych dziecku do jego aktualnych możliwości, aby mogło ono im sprostać, gdyż porażki działają rozstrajająco i niepotrzebnie wpływają na obniżenie u niego poczucia własnej wartości.
- Cele, do którego ma doprowadzić działanie dziecka nadpobudliwego nie mogą być zbyt odległe, odroczone w czasie.
- Dzielenie pracy powierzonej dziecku na małe i racjonalne odcinki. Np.: zorganizowanie ćwiczeń typu "grupowy obrazek", "jestem, potrafię, mam".
- Częste wprowadzanie przerw na odpoczynek z uwzględnieniem ćwiczeń relaksacyjnych, np. "Kto chce być królem?", "Co umiesz najlepiej?", "Kto jest kotkiem?", "Popraw mi humor."
- Zakres obowiązków powierzonych uczniowi nie powinien być za szeroki, nie należy obarczać go wieloma zadaniami jednocześnie.
- Skłanianie dziecka do sfinalizowania rozpoczętych działań, w tym także dyskretna pomoc pozwalająca na osiągnięcie celu i zakończenie zadania.
- Przypominanie częste o zobowiązaniach tylko w atmosferze pozbawionej napięć, złości, wymówek, czy kar. Nie "wyrywanie" dziecka do odpowiedzi, lecz przygotowanie go do niej poprzez naprowadzenie na określony temat.
- Unikanie nadmiernej krytyki, pokpiwania i żartowania z dziecka.
- Stosowanie częstych pochwał motywujących do pracy.
- Zapewnianie spokojnego zajęcia w czasie przerw między lekcjami poprzez organizowanie np. gier stolikowych takich jak warcaby, szachy. Nie dopuszczanie do zbyt żywiołowych, chaotycznych zabaw.
- W ocenie osiągnięć szkolnych uwzględnianie ograniczeń wynikających z nadpobudliwości np. trudności koncentracji uwagi.
- W sytuacjach konfliktowych odraczanie rozwiązania problemu do chwili wyciszenia i wygaśnięcia emocji.
- Omawianie zaistniałych sytuacji społecznych ze wskazaniem na właściwe postępowanie, np. ocenianie raz w miesiącu zachowania swojego i kolegów na podstawie punktów otrzymywanych za dobre i złe zachowanie.
- Skłanianie do refleksji i krytycznej oceny własnego zachowania.
- Prowadzenie rozmów o charakterze wychowawczym w atmosferze bezpieczeństwa, bez agresji i wywoływania poczucia winy.
- Stosowanie jasnego i zrozumiałego dla dziecka systemu reguł rządzących życiem klasy i szkoły. Opracowanie i zapoznanie uczniów z zasadami "ABC zachowania w klasie i szkole".
- Nie hamowanie nadmiernej aktywności dziecka, lecz stale dyskretne ukierunkowanie jej na właściwy cel. Organizowanie zabaw typu: "Start rakiety", "Papierowa wojna", "Walka kogutów", "Hasła przyjaźni".
- Wykluczanie z rejestru kar ograniczenia swobodnego poruszania się (np. stanie w kącie).
- Unikanie nieustannego uskarżania się na złe zachowanie i niedociągnięcia ucznia.
- Korygowanie niewłaściwych oddziaływań wychowawczych rodziców poprzez wskazywanie jak mają pracować z dzieckiem, a tym samym ujednolicanie działań szkoły i domu.
- Okazywanie zrozumienia, że trudności są niezależne od woli dziecka i jego rodziców.
- Zmiana niekorzystnych postaw rodzicielskich przez wskazywanie pozytywnych cech dziecka i jego starań.
- Właściwa współpraca z rodzicami dziecka.
- Zorganizowanie z udziałem rodziców zajęć otwartych dotyczących emocji, okazywania ich i panowania nad nimi.
- Taktowne zasugerowanie rodzicom, aby skonsultowali się z psychologiem.

VII Przewidywane osiągnięcia.
Dziecko nadpobudliwe:
1. Koncentruje uwagę w czasie zajęć dydaktycznych.
2. Wypełnia obowiązki wynikające z roli ucznia.
3. Respektuje zasady współżycia w grupie.
4. Nawiązuje pozytywny kontakt z kolegami i nauczycielami.
5. Kontroluje swoje emocje.

VIII Uwagi o realizacji programu.
W trakcie realizacji programu należy wziąć pod uwagę fizyczne i psychiczne możliwości dzieci, ich zaburzoną koncentrację uwagi, nadruchliwość i impulsywność. Przy planowaniu i prowadzeniu zajęć należy uwzględniać możliwie wszystkie zasady postępowania z dzieckiem nadpobudliwym. W całym procesie wychowawczo-terapeutycznym dziecka nadpobudliwego psychoruchowo ważne są świadome, przemyślane, konsekwentne działania wychowawcze jak również współpraca z rodzicami.

Na podstawie literatury:
1. Nartowska H. "Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo - zaburzenia w zachowaniu i trudności szkolne" Warszawa PZWS 1985r.
2. Nartowska H. "Wychowanie dziecka nadpobudliwego" Warszawa 1986r.
3. Opolska T., Potemska E. "Dziecko nadpobudliwe - program korekcji zachowań" Warszawa Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno - Pedagogicznej MEN, 1998r.

Opracowanie: mgr Stanisława Zabłocka,
nauczycielka kształcenia zintegrowanego w Szkole Podstawowej nr 2 im. Papieża Jana Pawła II w Kamieńcu Ząbkowickim,

Wyświetleń: 5149


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.