Scenariusz podwieczorku dla mamy - "Taka jest moja mama"

Scenariusz przygotowany przez klasy IVd i IVe
(maj 2002)

Cele:
- motywowanie do działań twórczych,
- uczenie szacunku wobec osób bliskich,
- wzbudzanie refleksji: "kim jestem w mojej rodzinie i co mogę zrobić?"
- współżycie w zespole- integracja uczniów klas IV e i IVd

Kilka dni wcześniej uczniowie poinformowali o uroczystości swoje mamy, wręczając przygotowane przez siebie zaproszenia z życzeniami okolicznościowymi.
Zadbali o kameralny nastrój w szkolnej świetlicy, odpowiednią dekorację oraz słodki poczęstunek dla zaproszonych rodziców.

***
(motyw muzyczny)

Kto to jest?
Od rana do późnej nocy
O nas się kłopocze,
Z nami troski wszystkie dzieli,
Pragnie, byśmy byli weseli?

***
chyba wszyscy się zgadzamy, że to nasze... MAMY!

***
Twoje serce, Mamo,
Jest takie ogromne;
Gniazdo z Twoich ramion
- tak bezpieczne.
Kiedy się w nie wtulam,
Łatwo jest zapomnieć
Wszystkie smutki, smuteczki,
Strach niedorzeczne.

***
Chciałbym w tym dniu powiedzieć
jakieś ciepłe słowo...
Jakąś wyrazić myśl wspaniałą...

Ale pragnienie owo
Tak jakoś trudno ubrać w odpowiednie słowo,
Więc powiem prosto i szczerze:
Kocham Cię, Mamo.
(piosenka Violetty Villas)

***
(na tle melodii Dla Elizy)

A teraz naradę otwieramy,
Za co kochamy nasze Mamy.

***
Najbardziej kocham moją Mamę za to, że jest bardzo pracowita
i dba o mnie.
Nie skarży się na swój los i nie narzeka.

***
Kocham swoją mamę najbardziej za to, że jest łagodna i elegancka,
ma ładne oczy i ładne włosy, jest wesoła i często się śmieje.
I nie lubi stać w kolejkach- to mi się bardzo podoba,
bo ja też tego nie lubię.
***
Najbardziej kocham moją mamę za to, że mi kupuje ładne ubrania, że mi nie żałuje na gumę do żucia i czekoladę, chociaż nawet ma mało pieniędzy.

***
Najbardziej kocham moją mamę za to, że mnie rozumie, że jest sprawiedliwa.
Nigdy nie gniewa się o takie rzeczy, które zdarzają się przypadkiem. Raz nawet zgubiłem sporo pieniędzy i wróciłem z płaczem, powiedziała:

- Trudno, synu, nie płacz już.
Na drugi raz staraj się bardziej uważać.
Lubię ją dlatego, że nie kłóci się z tatą.

***
Najbardziej kocham moją mamę za to, że jest dobra dla wszystkich, dla całego świata, dla wszystkich dzieci, nawet tych, o których tylko czyta w gazetach, słuch w radiu i które ogląda w telewizji. Bardzo się oburza, że są dzieci głodne i aż zaciska dłonie, kiedy o tym słyszy.
I zawsze zapisuje sobie numery konta, gdzie można przesłać pieniądze i wysyła choćby parę groszy.

***
Moja mama uśmiech się do innych, chociaż sama miewa zmartwienia i zawsze pomaga jak może. Nie przechodzi obojętnie obok głodnych, bezdomnych psów i kotów, karmi je, a jeżeli są bardzo słabe i wynędzniałe- mama przygarnia je, a potem szukamy dla nich kogoś dobrego albo umieszczamy w schronisku, chociaż to już ostateczność

***
Muszę jeszcze opowiedzieć o takiej przygodzie w autobusie. Mama siedziała, ja stałem obok,
Kiedy wsiadł na przystanku starszy pan z laską.
Zaraz zerwała się młoda dziewczyna i zawołała na cały autobus:
"Proszę, niech pan siada! Pan przecież jest inwalidą i nie może stać!"

Ten pan poczerwieniał i powiedział do dziewczyny:
"Dziękuję pani, ale mogę stać".

Wzruszyła ramionami i usiadła z powrotem.
Autobus szarpnął i ten pan z trudem utrzymywał równowagę. Po chwili moja mama podniosła się i powiedziała do niego z uśmiechem:
"My już wysiadamy, proszę pana, zwalnia się miejsce".

Ten pan uchylił kapelusza, spojrzał uważnie na mamę i zapytał:
"Czy na pewno pani już wysiada?"

Już chciałem się wtrącić i przypomnieć mamie, że mamy jeszcze cztery przystanki, ale ona ścisnęła mnie mocno za rękę.

"Ależ oczywiście, że wysiadamy" - powiedziała.

Pan z laską podziękował i usiadł, a my wysiedliśmy. I na tym samym przystanku czekaliśmy bardzo długo na następny autobus tej samej linii. Było bardzo zimno i padał deszcz i byłem trochę zły na mamę... Ale potem rozjaśniło mi się w głowie i zrozumiałem, dlaczego wysiedliśmy. Wtedy poczułem, że jeszcze bardziej kocham moją mamę.

***
A jaka jest twoja mama?

***
(na tle melodii ludowej Dwie gitary)

Moja mama jest jak słońce
I jak rosa srebrzysta na łące.
Choć potrafi też jak groźna burza
Krzyknąć, gdy ją coś oburza.

***
A twoja?

***
Moja mama jest jak piękny kwiat
I tak cicha, delikatna jak stokrotka.
Czuła, dobra jak polna tymotka
I dlatego ją kocham tak.

***
Jeśli nasze mamy tak bardzo kochamy,
To co im dzisiaj w darze damy?

***
Myślę, że słowo: kocham.

***
(w tle Etiuda E-dur op. 10 nr 3)
Ile ryb żyje w morzu,
Ile ptaków jest w przestworzu,
Ile gwiazd na niebie lśni,
Tyle, Mamo, tu na świeci
Dni radosnych - Twoje dziecię
Dzisiaj z serca życzy Ci.

***
Droga Mamo, niech pogoda
Życiu Twemu stale świeci.
W niepogodę sił Ci doda
Szczera miłość Twoich dzieci.

***
Mówiła mi Matuś, że kocha kwiateczki,
więc pragnę być kwiatkiem mojej mateczki.
Chcę o każdej porze- czy zimą, czy latem
być dla niej najdroższym i najmilszym kwiatem
Więc dziś przyniosłem Ci kwaty
zerwane na naszej łące.


Pachnące chabry i maki
otrzymasz z dziecięcy rączek...

(piosenka dla Mamy - śpiew dzieci, które wręczają przyniesione przez siebie polne kwiaty)

***
O, słońce wyjrzało zza chmury,
Jakoś tak jasno i ciepło.
Ktoś po schodach idzie do góry.
Otworzę drzwi, bo chyba wiem kto.

***
Dlaczego w domu staje się inaczej,
Choć niby wszystko jest tak samo?-
Bo o tej porze
Wraca z pracy mama!

***
Dziś takie zadanie sobie stawiamy,
Wymienić wszystkie zawody mamy.
A może powiem prościej,
Wyliczmy naszej mamy
Wszystkie codzienne czynności.

***
(dzieci mówią wiersz, prezentując jednocześnie plansze z przygotowanym zawodami kobiet.)

Kiedy na przykład czesze Anię,
Mama jest fryzjerką znakomitą.
A gdy szykuje kokardki i układa falbanki,
Mogłaby stawać w szranki
Z projektantką "Domu Mody"...

***
Mama najwdzięczniej i najmilej
Podaje do stołu
I dla niej to najpiękniejsze chwile,
Gdy jemy z apetytem.
(a gdy kochamy nasze mamy
w zmywaniu naczyń jej pomagamy).

***
A gdy ze szkoły wracamy,
Zaczyna się inny zawód naszej mamy,
O którym jakże dobrze wiemy:
Ona uczyć potrafi
I śpiewu, i geografii,
I jeszcze do tego jest nauczycielką -polskiego.

***
Mama to także rodzinna księgowa,
Którą od liczenia boli głowa,
By zmieścić się w domowym budżecie
I kupować to, co chcecie.
***
A teraz o tym przypomnieć warto,
Że gdy ktoś z nas zachoruje,
Mama staje się troskliwą pielęgniarką.
Biega z termometrem, piciem aspiryną,
Pod dotknięciem jej ręki, wszystkie bóle zginą.

***
I jeszcze jeden zawód dodaj: krawcowa,
Bo przecież ciągle ma co szyć od nowa:
Guzik do koszulki, łatę na nowych spodniach
I tak ciągle i ciągle co dnia.

***
Jak więc odgadnąć tę naszej mamy tajemnicę:
Skąd ona bierze czas,
By jeszcze tak bardzo kochać nas?

***
- Czy lubisz mnie, mamo, troszeczkę?

- Lubię cię jak koteczkę białą,
Którą w ramionach pieszczę.

- To mało.
Powiedz, jak jeszcze?

- Lubię cię jak gałązkę zieloną,
Która w niebo wystrzela listkami.

- Listki opadną.
Takie lubienie to na nic.

- Lubię cię jak biedronkę,
Kiedy przed lotem
Lekkim skrzydełkiem rusza.

- Nie chcę! Biedronka jest mała,
A ja jestem duża.

- Lubię cię jak chmurkę
Różowiejącą w blasku promieni.

- Chmurka jest beksa,
W deszczową łzę się zmieni.

- Lubię cię...
Nie, nie lubię, lecz kocham.

- Kochasz? Jak to? Mów szybko!

- Kocham jak cały świat,
Ty mój dzióbku od starego czajnika.

(Walc cis-moll op. 64 nr 2)

***
Mamo, chodź z nami!
Damy Ci- łąkę!
Z kwiatami, ze skowronkiem, ze słonkiem.
Do wąchania, słuchania, patrzenia...

Nawet, gdy się zachmurzy na niebie,
Nawet, gdy się kłopotów nazbiera,
My uśmiechamy się do siebie zawsze, jak teraz.

(Dzieci kłaniają się i zapraszają mamy do obejrzenia wystawy portretów oraz lektury napisanych przez siebie charakterystyk mam.)

Opracowanie: Robert Tyczyński
Lidia Mostowska

Wyświetleń: 2651