Katalog

Agnieszka Rogalska-Ruchała
Uroczystości, Scenariusze

Między dawnymi i młodszymi laty - rzecz o średniowieczu i współczesności. Scenariusz akademii z okazji święta patrona szkoły króla Władysława Jagiełły

- n +

Między dawnymi i młodszymi laty - rzecz o średniowieczu i współczesności

SCENARIUSZ AKADEMII Z OKAZJI ŚWIETA PATRONA SZKOŁY
(Króla Władysława Jagiełły)

W uroczystości zostały wykorzystane wiersze z literatury epoki średniowiecza i krótkie teksty na temat współczesnego szkolnictwa, tańca, zabawy i komunikacji.

NARRATOR 1
(ubrany w strój średniowiecznego żaka)

Bardzo serdecznie witamy wszystkich zaproszonych gości, a szczególnie uczniów klas pierwszych. Na dzisiejszej uroczystości chcemy przedstawić kontrast dwóch epok- średniowiecza i zbyt- jak na mój gust- swobodnego wieku XXI.

Serdecznie zapraszamy!

SCENKA 1

ŚREDNIOWIECZNE SZKOLNICTWO


W scenie bierze udział pięciu żaków i nauczyciel.
Podczas czytania tekstu przez NARRATORA 1 zostaje przedstawiona inscenizacja średniowiecznej szkoły.
(Nauczyciel prowadzący lekcję wymierza żakom karę chłosty, zmusza do recytacji utworów w języku łacińskim z pamięci, każe długo klęczeć a jednego z niesfornych uczniów zakuć w dyby).

NARRATOR 1

W średniowiecznej szkole uczono łaciny. Znajomość tego języka osiągano pamięcią i rózgą - jedynymi środkami, na jakie się wtedy pedagogika średniowieczna zdobyła. Uczeń był bity kiedy okazał się leniwy, ale też dostawał rózgi za to, że nie był zdolny. Bito -niemiłosiernie, tylko okaleczenie było zabronione. Czytania i pisania uczono po łacinie, uczono sylabizowania najniezbędniejszych słówek. Było to zatem nauczanie pamięciowe, werbalne. Uczeń musiał najpierw słuchać pilnie a potem głośno powtarzać. Ćwiczono więc pamięć słuchową i jeżeli uczeń nie potrafił przytoczyć podanego fragmentu lekcji do zapamiętania otrzymywał karę chłosty. Pamiętać trzeba, że uczeń nie posiadał wówczas książek .Były zbyt rzadkie i bardzo drogie. Celem wychowawczym u ucznia było kształtowanie pokory, pokory, pokory i posłuszeństwa. Długie godziny dnia i nocy wypełniały mu modły obowiązkowe, nauka szkolna przy pełnym poddaniu się woli przełożonych. Starano się pilnie aby uczeń nie posiadał wolnego czasu dla siebie, wypełniając go modlitwami, udziałem w nabożeństwach i nauką szkolną. Nauka łaciny była uciążliwa, wymagająca czasu i trudu. Jednolitości językowej odpowiadała też jednolitość nauczania. Zaczynało się wyuczeniem tzw. 7 sztuk wyzwolonych: gramatyki, dialektyki i retoryki uczącej układania mów i listów. Tę trójcę uzupełniały: nauka rachunków, geometrii, astronomii i śpiewu.

Po scence następuje dialog:

NARRATOR 1: Ach, cóż to za wyjątkowa klasa!

NARRATOR 2 (ubrany współcześnie): Ależ to niehumanitarne, gdzie jest UNICEF? Metody nauczania są naprawdę średniowieczne. Dzisiejsza edukacja kładzie nacisk na umiejętności a nie pamięciową wiedzę.
(W tym momencie wchodzą osoby, które mają przedstawiać scenkę na temat współczesnego szkolnictwa)

NARRATOR 1: A co ma znaczyć ta swoboda w ubiorze?

NARRATOR 2: Słonko, teraz młodzież oddaje poprzez wygląd swoją indywidualność i wyjątkowość!

NARRATOR 1: Tak, ale obowiązują w końcu jakieś normy.

NARRATOR 2: Co ty możesz wiedzieć o systemie edukacji. Teraz nauczyciel nawiązuje kontakt z uczniami, jest ich przyjacielem.

Scenka przedstawiająca współczesną lekcję.

Lekcja języka polskiego, temat: Kordian - marzyciel, wędrowiec, spiskowiec.
W scence bierze udział 4 uczniów i nauczyciel.

(Uczniowie rozmawiają, odpisują zadania, czytają gazety, jeden z nich je śniadanie; szum, gwar, śmiech. Nauczyciel sprawdza listę obecności a następnie zadanie domowe. Tylko jeden uczeń wykonał polecone ćwiczenie, pozostali usprawiedliwiają się bólem głowy, złym samopoczuciem, przemęczeniem a także urodzinami ojca. Kiedy nauczyciel chce wpisać oceny niedostateczne i wyrzucić z klasy najbardziej krnąbrnego ucznia, wówczas słyszy doskonale wyuczone na pamięć paragrafy i artykuły ze statutu szkoły dotyczące praw i swobód uczniowskich. Dzwonek przerywa dyskusję nauczyciela z uczniami)

PIOSENKA

"Kto za Tobą w szkole ganiał"

SCENKA 2

ŚREDNIOWIECZNA BIESIADA


Na scenie pojawia się NARRATOR 1 - czyta tekst
(W trakcie czytania wchodzi czterech uczniów. Następuje inscenizacja średniowiecznej biesiady; siedzące przy suto zastawionym stole osoby rozmawiają i częstują się owocami)

W średniowieczu wiele uwagi i miejsca poświecono rytuałowi biesiady. Respektowano wiele szczegółowych przepisów dotyczących m.in. odmawiania modlitwy przed posiłkiem, mycia rąk, zajmowanie przy stole właściwego miejsca, odpowiadającego godności i stanowisku biesiadnika. Nawoływano do powściągliwości w spożywaniu pokarmów i picia trunków, taktownego zabierania głosu, zabawiania rozmową, służeniu siedzącym damom, którym należy okazywać szczególną atencję. Formułowano wiele szczegółowych zakazów m.in. maczania nadgryzionego chleba we wspólnej misie, wrzucania tam ogryzionych kości, sapania i mlaskania przy jedzeniu, jedzenia obiema rękami, układania łokci na stole, krytykowania potraw i usypiania przy stole itp. Utwór Słoty "O zachowaniu się przy stole" powstał w atmosferze kultury wielkopańskiego dworu i panujących tam obyczajów biesiadnych.

Po zakończeniu czytania tekstu przez NARRATORA 1 uczniowie recytują (z podziałem na role) wiersz "O zachowaniu się przy stole".

Po recytacji uczniowie tańczą menueta. Słychać muzykę.
(Młodzież sama układa choreografię tańca)

NARRATOR 1: Nie powiesz chyba, że to nie był wspaniały taniec.

NARRATOR 2: Menuet? Jest taki starodawny.

NARRATOR 1: Staromodny! To jestem ciekawa jak teraz bawi się młodzież!?

NARRATOR 2: Oto taniec wyzwolony, pełen ekspresji, własnej inwencji, zero zasad!

Taniec szkolnego zespołu (muzyka współczesna)

PIOSENKA

"Jak się masz kochanie"

SCENKA 3

ŚREDNIOWIECZNY HANDEL


(W czasie czytania tekstu trzech chłopców przebranych za średniowiecznych kupców przedstawia scenkę, pokazując przedmioty wymienione w tekście.
Uczniowie żywo gestykulują, negocjują ceny towarów, zachwalają swoje przedmioty, sprawdzają prawdziwość monet)

NARRATOR 1 czyta:

Na obszarze Polski istniało w XII wieku wiele targów i jarmarków. Sprzedawano na nich nabiał, zwierzęta hodowlane, zboże, produkty leśne, wyroby rzemieślnicze, ozdoby, sól, ryby morskie, suszone i wędzone. Ważną nowością dla handlu i targu było wprowadzenie monety krajowej. Pierwotnie ciężkie denary srebrne, innej monety nie było, ulegały rychłemu pogorszeniu wagi, stawały się coraz lżejszymi, aż w końcu od II połowy XII wieku zastąpiły je blaszki tak cienkie, że można je było tylko po jednej stronie stemplować. Przed epoką wielkich odkryć handel był mało ożywiony, niepewność dróg, rozboje i łupiestwo rycerzy, brak gotówki znacznie go utrudniały. Z kolonizacją zmieniło się to na lepsze; napływała gotówka, miasta warowne dawały więcej bezpieczeństwa. Przez Polskę przechodziło wówczas kilka szlaków handlowych o znaczeniu międzynarodowym. Przywożono towary wschodnie takie jak: jedwab, korzenie czyli przyprawy do potraw. Przywożono do Polski także wyroby metalowe, sukno lepszych gatunków. Przez Gdańsk wywożono z Polski produkty leśne, popiół i drewno. Produktem eksportowym było sukno, najtańsze w tej części Europy.

NARRATOR 2: Witaj słonko, dobrze że cię widzę. Słuchaj jest "czaderska" wyprzedaż w hipermarkecie!

NARRATOR 1: Poczekaj, ale o co w tym wszystkim chodzi? (Wchodzą przedstawiciele współczesnego handlu- akwizytorzy) A to kto?

NARRATOR 2: Oto jak w dzisiejszych czasach załatwia się zakupy!

Akwizytorzy reklamują pastę do zębów, szampon i tabletkę na ból gardła.
(uczniowie prowadzą dowcipny dialog pełen neologizmów)

PIOSENKA

"Kolorowe jarmarki"

SCENKA 4

ŚREDNIOWIECZNA KOMUNIKACJA

NARRATOR 1
czyta tekst:

W średniowieczu przekazywanie informacji - listów, dekretów, ukazów odbywało się za pośrednictwem posłańców. Zła nawierzchnia dróg, trudne warunki klimatyczne, częste rozboje na gościńcach sprawiały trudności w dostarczaniu tych ważnych wieści. Ludzie z niecierpliwością oczekiwali przybycia posłańca, który dopiero po kilku miesiącach zjawiał się w grodzie. Opieczętowane specjalnym glejtem wieści były doręczane osobiście. Przekaz informacji trwał bardzo długo, gdyż jeździec musiał pokonać znaczne odległości dzielące średniowieczne miasta.
Pod koniec tekstu do NARRATORA 1 podchodzi posłaniec, odbiera list i odchodzi.

NARRATOR 1: To nasz najszybszy wierzchowiec, z pewnością już za tydzień doczekam się odpowiedzi!

NARRATOR 2: Oto jak działa dzisiejsza komunikacja!

Scena współczesnej komunikacji - dwóch chłopców siedzi przy komputerze (rozmawiają na temat Internetu i różnorodnych możliwości wykorzystania komputera). W tle słychać piosenkę "Jesteś szalona"

NARRATOR 1: To oni doczekali się już odpowiedzi?
A mój koń jeszcze gdzieś tam galopuje! (posłaniec przebiega kilkakrotnie wokół sali)

NARRATOR 2: Nie martw się załatwimy ci dobrego PC-ta!

PIOSENKA

"Listonosz"

Na scenę wjeżdża na rowerze uczeń przebrany w strój listonosza i rozrzuca listy.

ZAKOŃCZENIE

NARRATOR 2: W ten oto, miejmy nadzieję dość zabawny sposób przedstawiliśmy czasy średniowiecza.

NARRATOR 1: I... nie tak strasznego XXI wieku

NARRATOR 2: Wiele się od tego czasu zmieniło

NARRATOR 1: Ale musimy pamiętać o naszej przeszłości i tradycji.

NARRATOR 2: Abyśmy nie zaginęli w wirze informacji i medialnych nowości

NARRATOR 1: Musimy również pamiętać o tym, aby czerpać doświadczenie z błędów przeszłych pokoleń.

PIOSENKA

"Dopóki ziemia kręci się"

Opracowanie: Agnieszka Rogalska-Ruchała
Agnieszka Motyka

Wyświetleń: 5298


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.