Katalog

Emilia Dec
Matematyka, Artykuły

Izzak Newton - źródła jego matematyki

- n +

Izaak Newton - źródła jego matematyki

Izaak Newton urodził się w Woolsthorpe -wsi nieopodal miasteczka Grantham w hrabstwie Lincoln na północ od Londynu -w Boże Narodzenie roku 1642. Ojciec zmarł przed jego urodzeniem. Kiedy miał 3 lata, matka wyszła powtórnie za mąż, zamieszkując u jego ojczyma w sąsiedniej wsi. Izaak pozostał w dawnym domu na wychowaniu u babci. W Woolsthorpe zaczął chodzić do szkoły. Kiedy miał lat 12, rodzina przeniosła go do szkoły w Grantham. Do 19 -tego roku życia miasteczko Grantham stanowiło centrum jego świata. Nie był to jednak świat zabity deskami. Szkoła Królewska w Grantham - bezpłatna - rówieśniczka Oksfordu, była budowana przez tego samego co Oksford budowniczego. Dawała wykształcenie ogólne: łacina, geometria, historia, literatura klasyczna. Zajmowała jedną salę, w której wszystkie dzieci uczyły się razem. Newton nie od razu był w niej najlepszym uczniem.

Rodzina Newtona od strony matki była- jak na Woolsthorpe- bogata ze źródłem dostatku w postaci gospodarstwa. Wuj Izaaka - brat matki był pastorem w Grantham , co wymagało wykształcenia. Zdobył je w Trinity College w Cambridge. Ojczym był również pastorem i odbył studia w Oksfordzie. Młodego Newtona umieszczono w domu aptekarza Clarka- przyjaciela wuja. W jego bibliotece płynęły szkolne lata Newtona. Sporo książek zostawił Newtonowi ojczym, który zmarł kiedy Newton miał lat piętnaście.

Otwarciu na świat sprzyjały również czasy, na które przypadło dzieciństwo Newtona. Rok jego urodzenia zbiega się z początkiem rewolucji Cromwella. Jest jeszcze w szkole, kiedy ścięty zostaje Karol I, a w ostatnim roku jego pobytu w szkole Stuartowie wracają na tron.

Zainteresowania Izaaka wychodziły poza wymagania szkoły. Interesowały go zagadnienia przyrodnicze, a że miał talent rysunkowy, jego notatnik zapełniony był rysunkami roślin i zwierząt. Pracownia chemiczna doktora Clarka była jeszcze jednym miejscem, gdzie chętnie przebywał. Sporządzał dla swoich rówieśników zabawki mechaniczne, ale potrafił także zbudować zegar słoneczny.

Dostatecznie wiele matematyki mógł nauczyć się w szkole. Ale czytał wiele książek ponadto Wiedział o Koperniku, Kuplerze i Galileuszu. Jakaś anegdota mówi, że trygonometrii nauczył się z książki kupionej na targu. Z dwiema książkami jakoby nigdy się nie rozstawał, z Metamorfozami Owidiusza i z Biblią. Czy to dlatego, że częścią wspólną obu ksiąg była kosmologia, czy dlatego, że teologia była jeszcze jedną jego pasją?

Biblię i Owidiusza wziął ze sobą, kiedy jako 15-to letni chłopiec opuszczał Grantham- wydawało się na stałe- aby wraz z matką, która owdowiała po raz drugi i wróciła do Woolsthorpe, zająć się gospodarstwem. Żałował porzuconej szkoły, ale znał swoje obowiązki wobec rodziny. Pobliskie Grantham i dom aptekarza, skąd przynosił książki, odwiedzał często. Z książkami widywano go na polu, gdzie doglądał owiec.

Po roku wuj William zadecydował o jego dalszym losie i zabrał go do szkoły, którą ukończył po dwóch latach. Izaak skończył szkołę jako najlepszy uczeń, jednak nigdy nie był cudownym dzieckiem. Młody Newton poszedł do Cambridge za radą małomiasteczkowego nauczyciela, staraniem i za zrozumieniem jego wiejskiej rodziny.
Była to wieś i miasteczko ludzi wykształconych, gdzie na jarmarku można było kupić książkę.

Pierwszym zachwytem Newtona w Cambridge był Arystoteles. Zaimponował mu ogrom arystotelesowego systemu fizyki i to, co go musiało w nim urzec, to dyscyplina myślenia i ciągły dyskurs z własnymi myślami. Arystoteles jest kluczem do Newtona.

Przez pierwsze dwa lata studiuje geometrię, trygonometrię, arytmetykę, teologię, łacinę i języki starożytne, grekę i hebrajski. Zapewne, tak czy inaczej, jego zdolności były zauważone.

W roku 1665 Newton uzyskał stopień bakałarza. Był to rok, w którym do Cambridge dotarła epidemia dżumy, groźna jeszcze przez następne dwa lata. Większość tego czasu Newton spędza w Woolsthorpe, gdzie jest bezpieczniej. Z tego właśnie czasu- jak będzie później twierdził- pochodzi jego teoria fluksji i zamysł jego mechaniki.

Na zasady mechaniki Newtona można patrzeć jak na syntezę tego, czego dokonali przed nim Calculatorowie z Oksfordu, Oresme, Buridan i ich następcy. Uporządkował ich pojęcia, określił intensywność zmiany- fluksję- jako stan graniczny i przy takim jej rozumieniu adaptował twierdzenie Barrowa dla swoich celów.

Synteza dokonana przez Newtona jest teorią imponującą. Z przypadkowych lektur i zasłyszeć złożył w logiczną całość zabłąkane pod strzechy doktryny scholastyków sprzed trzech stuleci.

Opracowanie odkryć przychodziło Newtonowi z pewnym trudem, ogłaszał swoje wyniki z wielkim opóźnieniem co powodowało później liczne spory o priorytet.

Wśród źródeł odkryć Newtona są dzieła Arystotelesa i Euklidesa oraz Biblia.
Dużą rolę odgrywa Anglia, kraj z którego nie trzeba wyjeżdżać, aby zdobyć wykształcenie, w którego stolicy trzej uczeni mogą spotkać się w kawiarni, by postanowić, co robić dalej z hipotezą o torach planet.

Z łatwością śledzimy jak idee przechodzą z kraju do kraju, przekształcając się w prądy myślowe i mody.
Życie i odkrycia Newtona ściśle łączą się z Anglią.

Opracowanie: Emilia Dec

Wyświetleń: 1494


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.