MODUŁOWE PROGRAMY NAUCZANIA W KSZTAŁCENIU
ZAWODOWYM:
AKTY NORMATYWNE
REGULUJĄCE PODSTAWY FORMALNE MODUŁOWYCH
PROGRAMÓW NAUCZANIA:
·
21.07.1995R. Ustawa o
Systemie Oświaty
·
dn. 21.01.2000r. – zmiany
w zakresie prac programowych dot. Profilu kształcenia, wymagań
egzaminacyjnych.
·
Rozp. MEN z dn.
15.02.1999r. w sprawie warunków trybu
dopuszczenia do użytku szkolnego programów nauczania;
·
27.04.1999r. Rop. MEN
w sprawie zmian w poprzednim zapisie,
·
Dz. U. z 23.02.2000r.
w sprawie podstawy programowej kształcenia
Programy modułowe w
szkolnictwie zawodowym szkoła opracowuje sama dostosowując je do lokalnych
potrzeb rynku pracy, MENIS ich nie posiada.
Modułowy
program kształcenia w
najprostszym rozumieniu może być zdefiniowany jako zbiór modułów
ukierunkowanych na osiągnięcie jasno sprecyzowanych celów kształcenia, przy
czym kryterium ich doboru stanowią zbiory wiedzy i umiejętności dobrane pod
kątem uzyskania określonych umiejętności (kompetencji) zawodowych.
Moduł to taka objętość materiału nauczania,
wyodrębniona część kursu lub programu nauczania poszczególnych przedmiotów,
która ukierunkowana jest na ukształtowanie jasno określonych i sprecyzowanych
oraz podlegających ocenie celów umiejętności (kompetencji) zawodowych, zarówno
intelektualnych teoretycznych, jak i praktycznych, niezbędnych do wykonania
określonego zadania zawodowego, określonej, konkretnej pracy. Moduł powstaje
przez podzielenie całego materiału nauczania na mniejsze proporcje wiedzy i
umiejętności, które mogą być łączone w różny sposób i różne konfiguracje.
Poszczególne moduły, jako zamknięte zbiory wiedzy i umiejętności pochodnych w
stosunku do tej wiedzy, można stosować wymiennie w nauczaniu różnych zawodów
lub różnych specjalności, gdyż różne kombinacje pozwalają uzyskiwać różne
umiejętności i różne kwalifikacje zawodowe. Każdy moduł jest oceniany i
zaliczany osobno. Uczący się uzyskuje zaświadczenie jako dowód swojej pracy i
swoich osiągnięć uczenia się, potwierdzające opanowanie wszystkich jednostek
modułowych lub jednej jednostki modułowej danego modułu. Zaświadczenie
potwierdzające uzyskanie kwalifikacji zawodowych właściwych danemu modułowi
może - w zależności od wymogów danego zawodu (specjalności), specjalizacji oraz
od potrzeb i możliwości uczącego się - łączyć wszystkie jednostki modułowe,
grupę wybranych jednostek modułowych lub jedną jednostkę modułową danego
modułu. Moduł jako swoistego rodzaju zbiór treści programowych składa się z
układu jednostek modułowych lub jednostki modułowej.
Jednostka
modułowa to taka ilość
wiedzy i umiejętności, która jest niezbędna do wykonania jednej skończonej
operacji lub logicznie zakończonej pracy. Poziom przyswojonej wiedzy i
umiejętności objętych jednostką modułową musi być mierzalny; dotyczy
określonego wycinka pracy nie podlegającego dalszym podziałom. Użycie tu
określenia „kształcenie" w odróżnieniu od „nauczania" i „uczenia
się" ma istotne znaczenie.
Moduły
mogą być łączone w różny sposób i w różne konfiguracje, tworząc tym samym
modułowe programy nauczania stanowiące podstawę do zorganizowania dowolnego
kursu lub szkoły.
Moduły
zdobyły największą popularność w kształceniu zawodowym zwłaszcza kursowym.
Nauczanie modułowe może
wypełnić lukę pomiędzy standardem edukacyjnym i oczekiwaniami pracodawców. W
kształceniu zawodowym powinien dominować system modułowy zorganizowany zgodnie
z wymogami kształcenia technologicznego (czyli winien to być naukowo
zorganizowany system, w którym proces kształcenia rozpoczyna się od trafnego
formułowania celów kształcenia , gdyż wtedy istnieje realna szansa na
poprawienie efektywności kształcenia).
Różnica pomiędzy
przedmiotowym programem nauczania a modułowym:
·
nazewnictwo :
moduł
ogólny = przedmiot,
moduł
jednostkowy =dział,
(
jest to taka ilość wiedzy i umiejętności, która jest niezbędna do wykonania jednej
skończonej operacji. Poziom przyswojonej wiedzy i umiejętności musi być
mierzalny poprzez zastosowanie narzędzi pomiaru np. testy.
·
W całym cyklu żaden
moduł nie jest powtarzany nawet jeśli uczeń zmieni szkołę. Może mieć to miejsce
dzięki temu, że każdy moduł jest zaliczany i oceniany osobno. Uczeń uzyskuje
zaświadczenie potwierdzające opanowanie jednostek modułowych.
·
Moduły mogą być
łączone w dowolny sposób i w różne konfiguracje tworząc podstawę do
zorganizowania dowolnego kursu lub szkoły.
·
Co roku powinna
nastąpić zmiana specjalizacji w ostatniej klasie, w zależności od potrzeb rynku
pracy.
W kształceniu zawodowym
(ZWŁASZCZA KURSOWYM ) powinien dominować system modułowy zorganizowany zgodnie
z wymogami kształcenia technologicznego (czyli winien to być naukowo
zorganizowany system, w którym proces kształcenia rozpoczyna się od trafnego
formułowania zoperacjonalizowanych celów kształcenia , gdyż wtedy istnieje
realna szansa na poprawienie efektywności kształcenia).
ALGORYTM
PROJEKTOWANIA MODUŁOWEGO PROGRAMU NAUCZANIA :
1.
Podzielić treści
przedmiotu na moduły( M) i określić ramy czasowe.
2.
Podzielić treści
modułu (M) na jednostki modułowe (JM) i określić ramy czasowe.
3.
Określić wiadomości i
umiejętności nabywane w trakcie nauczania w JM i M.
4.
Sporządzić plan
dydaktyczny.
5.
Zapisać cele
kształcenia JM i M.
6.
Zapisać treści
kwalifikacji zawodowych nabywanych w trakcie kształcenia.
7.
Dobrać treści
nauczania gwarantujące realizację celów szczegółowych i przypisać je do JM.
8.
Skorelować treści z
ustalonymi ramami czasowymi, planem dydaktycznym.
9.
Zapisać treści
nauczania w kolejnych JM i M.
10.
Skonstruować i
opracować dokumentację modułowego programu.
11.
Opracować
dokumentację towarzyszącą (pomiar dydaktyczny- opracowanie narzędzi
sprawdzających WIEDZĘ i UMIEJĘTNOŚCI na WE i WY).
12.
Zbadać modułową
dokumentację programową.
13.
Doskonalić mod. dok.
progr. Uwzględniając wyniki badania.
14.
Opracować pakiet
edukacyjny dla nauczyciela i ucznia (poradnik dla nauczyciela i ucznia,
ćwiczenia i zadania dla ucznia,
materiały drukowane i multimedialne do samokształcenia, narzędzia sprawdzające
osiągnięcia).
Schemat
struktury modułu ogólnego:
Rys pochodzi z pracy Sławomira Jędrzejowskiego „Modułowy program
nauczania...”
oznaczenia:
M-OIV
(moduł ogólny realizowany w klasie
czwartej)
M-OV
(moduł ogólny realizowany w klasie
piątej)
(M-01)
moduł jednostkowy
(M-02)
moduł jednostkowy j.w
(M-03)
moduł jednostkowy j.w
(M-04)
moduł jednostkowy j.w
(M-05)
moduł jednostkowy j.w
WARUNKI I TRYB
DOPUSZCZENIA PROGRAMÓW DO UŻYTKU SZKOLNEGO:
1.
Program musi
umożliwiać realizację wymagań ujętych w założeniach programowo - organizacyjnych
zawodzie,
2.
Program ma
gwarantować realizację wymagań dot. zakresu treści kształcenia w poszczególnych
modułach i jednostkach modułowych.
REJESTRACJA PROGRAMU
DYDAKTYCZNEGO:
Wniosek o
zarejestrowanie może złożyć:
1.
szkoła (osoba
prawna);
2.
autor programu (osoba
fizyczna);
ZAWARTOŚĆ WNIOSKU O ZAREJESTROWANIE PROGRAMU:
1.
Nazwa zawodu lub
profilu kształcenia zawodowego,
2.
Typy szkół w Zespole
Szkół,
3.
Autorzy programu,
4.
Załączniki do
wniosku: dwie recenzje programu;
Recenzentem
może być: doradcy metodyczni z Woj. Ośrodków Metod., pracownicy naukowi z
uczelni wyższych,
ABY WDROŻYĆ PROGRAM KONIECZNA JEST :
·
Opinia Rady
Pedagogicznej,
·
Pozytywna odpowiedź z
Kuratorium na wniosek o zarejestrowanie programu,
·
Pozwolenie dyrektora
szkoły.
Program może być
stosowany przez rok, po roku należy
przeprowadzić badanie programu poprzez zastosowanie narzędzi weryfikującą
wiedzę uczniów na WE i WY; np. testy dydaktyczne;
Literatura:
Zespół
autorów pod redakcją Jarosława Kordzińskiego „Praktyczne zarządzanie liceum
profilowanym i szkołą zawodową”
Sławomir
Jędrzejowski „Modułowy Program nauczania ...”