Katalog

Elżbieta Tyniecka
Język polski, Artykuły

Szkoła marzeń

- n +

Szkoła marzeń

Szkoła przyszłości będzie instytucją, która w sposób naturalny i bezstresowy umożliwi dziecku pełną realizację jego zdolności. Kreatywność dziecka zostanie wykorzystana w procesie edukacyjnym: już od najmłodszych klas będzie kładziony nacisk na rozwijanie twórczej strony jego osobowości - zajęcia ruchowe przy akompaniamencie muzyki, ćwiczenia rozwijające zdolności plastyczne, różnorodne prace manualne.

W szkole tradycyjnej nacisk został położony na rozwijanie pamięci młodego człowieka, szkoła przyszłości zerwie z paradygmatem pamięciowym, priorytetem stanie się rozwijanie wyobraźni. Wyobraźnia jako potęga człowieczeństwa stanie się bardzo ważnym punktem w nauczaniu szkolnym już od lat najmłodszych - dzieci opanowując zdolności mówienia i pisania zachęcane będą do tworzenia własnych prac.

Wyobraźnia będzie kształtowana poprzez obcowanie ze sztuką - standardem stanie się samodzielne zwiedzanie muzeów i galerii sztuk pięknych. Praktyka ta stosowana w wieku XX jedynie na Zachodzie, w następnym stuleciu stanie się obowiązującą na całym świecie. Muzeum stanie się przyjazne uczniowi, tradycyjne lekcje muzealne pod okiem czujnych strażników odejdą w niepamięć, zaawansowana technologia umożliwi nadzór multimedialny, prawie niewidoczny dla dziecka, dla którego muzeum sztuki stanie się jeszcze jedną płaszczyzną obcowania ze sztuką. Tradycyjne lekcje plastyki, będące pospiesznym wykładem historii sztuki, które dotąd zajmowały jedynie margines zajęć szkolnych staną się bardzo ważnym punktem procesu edukacyjnego.

Kreowanie wyobraźni uczniów nastąpi poprzez nieskrępowany odbiór dzieła sztuki, pobyt w muzeum stanie się inspiracją do tworzenia własnych projektów. Projekty owe zostaną przygotowane już w placówkach muzealnych, gdyż przestrzeń szkoły zostanie w ten sposób rozszerzona o nowe obszary badawcze. W ten oto sposób zostanie definitywnie potwierdzona myśl Alberta Einsteina : "Wyobraźnia jest ważniejsza niż wiedza".

Szkoła też przeniesie się do placówek poszerzającym wiedzę z przedmiotów nieartystycznych - planetarium stanie się okazją do nauczania astrofizyki i astronomii. Muzeum techniki będzie impulsem do ujrzenia historii nie batalistycznej, będącej opowieścią o niezliczonym ogromie faktów historycznych, które w umyśle ucznia nie tworzą integralnej całości, ale historii ludzkich pomysłów, które stworzyły naszą cywilizację. W ten oto sposób sucha wiedza erudycyjna zostanie wyeliminowana przez fascynującą opowieść o dziejach ludzkiego geniuszu. Każdy uczeń w ten sposób zostanie zainspirowany do myślenia o sobie jako o jednostce twórczej o olbrzymim potencjale intelektualnym, zdolnej do zmiany historii myśli ludzkiej. Poprzez tworzenia własnych, czasami małych projektów technicznych uczniowie nauczą się patrzeć na świat w sposób kreatywny, uwierzą, iż mogą w sposób efektywny zmieniać otaczającą ich rzeczywistość.

Szkoła przyszłości na pewno zmieni swoje oblicze - przyporządkowanie terytorialne uczniów do placówek oświatowych ulegnie całkowitemu rozbiciu. Poprzez zaawansowaną technologię multimedialną klasę będą mogli tworzyć uczniowie z całego świata. Poprzez swoje komunikatory będą mogli rozmawiać o problemach uniwersalnych. Oczywistą stanie się wielojęzyczność szkoły - obok języka ojczystego będziemy porozumiewać się kilkoma językami. Możliwe jest też, iż językoznawcy (tacy m.in. jak profesor Anna Wierzbicka) odkryją zasadę trzonu języka uniwersalnego i stworzą go tak, aby wszyscy mieszkańcy globu mogli się ze sobą porozumiewać.

Przyszłością szkoły stanie się też nauczanie na odległość. Przestrzeń zresztą przestanie być dla szkoły problemem - prawdopodobnie klasy będą mogły się bardzo szybko przemieszczać, szkoła więc przestanie być jednym budynkiem, jej przestrzeń powiększy się: budynek może nawet przestanie istnieć. Być może uczniowie będą zawiadamiani o rozkładzie lekcji poprzez nowoczesną technologię komunikacyjną,

Lekcje muzyki jazzowej będą odbywać się w Nowym Orleanie, historii Rosji uczniowie uczyć się będą zwiedzając Kreml, zaś dzieje literatury romantycznej staną się dla nich zrozumiałe w czasie romantycznej grand tour szlakami twórców XIX wieku.

Wieloletnie prace nad przyczynami zjawisk patologicznych w szkole zostaną zakończone. Agresja zostanie wyeliminowana poprzez mądrą profilaktykę - pedagoga szkolnego, czyli w czasach wcześniejszych jedną osobę, która miała za zadanie zatroszczyć się o całą szkołę zastąpi kolegium psychologiczno - terapeutyczne. Zespół psychologów, pediatrów i terapeutów będzie czuwał nad zdrowiem uczniów, mając niewątpliwie bardzo szerokie kompetencje. Nauczyciele przestaną być bezradni wobec rodzin patologicznych - Rzecznik Praw Dziecka stanie się jedną z najpoważniejszych instytucji państwowych. Zostaną mu nadane bardzo szerokie uprawnienia - patologie rodzinne takie jak alkoholizm, narkomania czy przemoc staną się ważnym punktem w działalności państwa.

Diametralnie zmieni się też status nauczyciela. Wysokie wynagrodzenia w edukacji zmobilizują do ciągłego rozwoju pracowników oświaty. Nauczyciel stanie się osobą posiadającą ogromny autorytet społeczny. Kandydat na nauczyciela zostanie starannie przygotowany: będzie nie tylko absolwentem studiów przygotowujących go do nauczania kilku przedmiotów, ale też będzie poliglotą, gdyż tylko w ten sposób będzie mógł pracować z uczniami pochodzącymi z wielu krajów.

Zostanie przeprowadzona ostra selekcja wśród ubiegających się o pracę nauczyciela: zaawansowane testy kompetencji, a zwłaszcza badania inteligencji emocjonalnej zapobiegną pojawianiu się w szkole nauczycieli, którzy w sposób niewłaściwy postępować będą z uczniami.

Każdy nauczyciel będzie mógł skorzystać z kompleksowej opieki pracownika metodycznego, który czuwał będzie nad doskonaleniem metod pracy. Nauczyciel wspierany będzie przez psychologa, który pomoże mu przezwyciężać stres i inne emocje negatywne typowe dla pracy w oświacie.

Pomocną formą doskonalenia staną się ogólnoświatowe kongresy nauczycieli, które wpłyną na ukształtowanie się etosu nauczyciela nowoczesnego, Wymiana doświadczeń stanie się ważną formą działań edukacyjnych. Identyczna liczba pieniędzy przeznaczanych na oświatę we wszystkich częściach świata rozwiniętego wpłynie na wyrównanie poziomu nauczania: zniknie analfabetyzm, pojawią się w krajach gorzej rozwiniętych dodatkowe fundusze na walkę o nowoczesną oświatę,

Nowoczesny system diagnozy szkolnej sprawi, iż nie będzie już dzieci, które nie mogą się uczyć - dostęp do edukacji stanie się łatwy. Uczniowie będą w szkołach spędzać większość swego czasu - będą się nie tylko uczyć, ale i razem spędzać czas wolny. Szkoła zapewni uczniom nie tylko całkowite wyżywienie, ale i świetną opiekę zdrowotną.

Szkoła przyszłości na pewno wiele nauczy się na błędach popełnianych przez współczesną oświatę, Wydaje się prawdopodobnym, iż dzisiejszy model kształcenia stanie się bardziej uniwersalny, gdyż świat nieuchronnie dąży do globalizacji. Za kilkaset lat prawdopodobnie nie będzie miała znaczenia narodowość ucznia, lecz jego możliwości twórcze.

Opracowanie: Elżbieta Tyniecka

Wyświetleń: 1693


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.