Scenariusz spektaklu teatralnego "POWROTY MAŁEGO KSIĘCIA"

/ Na scenie: z przodu, z lewej strony stoi motocykl, z prawej strony ławka, przy motocyklu siedzi Dominik, naprawia go /

/ Muzyka - wchodzi Róża, tańczy, rozgląda się, szuka Małego Księcia, wychodzi smutna. Wchodzi Mały Książę, podchodzi do motocykla, mówi do Dominika /

Mały Książę:
- Bardzo proszę. .. narysuj mi baranka

/ Dominik nie reaguje /

Mały Książę:
- Narysuj mi baranka - proszę

Dominik:
- Co takiego!?

Mały Książę:
- Narysuj mi baranka - proszę

/ Dominik wyciąga kartkę, rysuje i pokazuje Małemu Księciu /

Mały Książę:
- Nie, ten jest bardzo chory, narysuj mi innego

/ Dominik rysuje i pokazuje Małemu Księciu /

Mały Książę:
- Sam popatrz, to nie jest baranek, to baran - ma rogi

/ Dominik zły, rysuje następnego baranka /

Mały Książę:
- Ten jest za stary, chcę baranka, który będzie długo żył

/ Dominik rzuca kartkę na podłogę, bierze skrzynkę, jest zły /

Dominik:
- To jest skrzynia, baranek o jakiego ci chodzi jest w środku

Mały Książę:
/ zagląda do środka /

- To jest dokładnie to, czego chciałem. Jak myślisz czy ten baranek musi mieć dużo trawy?

Dominik:
/ naprawia motocykl /

- Dlaczego pytasz?

Mały Książę:
- Bo u mnie jest mało miejsca

Dominik:
- Wystarczy na pewno. Zrobiłem małego baranka

Mały Książę:
- Wcale nie taki malutki. O popatrz, zasnął!

/ idzie ze skrzynką do ławki, siada /

Mały Książę:
- Jeżeli baranek zjada trawę, to je także kwiaty?

Dominik:
/ cały czas naprawia motocykl /

- Baranek je wszystko co napotka

Mały Książę:
- Nawet kwiaty które mają kolce?

Dominik:
- Tak nawet kwiaty które mają kolce

Mały Książę:
- A więc do czego służą kolce?

Dominik:
- Kolce nie służą do niczego, to tylko złośliwość kwiatów

Mały Książę:
/ podchodzi do Dominika, stawia na podłodze skrzynkę /

- Nie, nie wierzę ci - i ty sądzisz że kwiaty. ..?

Dominik:
/ zniecierpliwiony, przerywa mu /

- Ależ nie, nic nie sądzę. Odpowiedziałem byle co, nie mam czasu, zajmuję się poważnymi sprawami
/ Mały Książę też zły /

Mały Książę:
- Poważnymi sprawami? !
- Nic nie rozumiesz!
- Wszystko mieszasz!
- Jeżeli ktoś / do widowni / kocha kwiat, który jest jedyny na milionach gwiazd, to mu wystarcza patrzenie na gwiazdy. I mówi sobie - gdzieś tam jest mój kwiat ...

/ do Dominika /

-. .. lecz jeśli baranek zje kwiat, to tak jakby wszystkie gwiazdy zgasły i to nie jest ważne? !!

/ Muzyka disco - wbiegają dziewczyny w czarnych, skórzanych kurtkach, tańczą nie zwracając na nic uwagi. Mały Książę chowa skrzynkę z barankiem, przygląda się tańczącym dziewczynom, próbuje nawiązać z nimi kontakt, chodzi między nimi. Dziewczyny nie zwracają na niego uwagi zajęte tańcem. Mały Książę zrezygnowany odchodzi /

Dominik:
/ głos nagrany na muzyce, taniec trwa /

- Wśród ludzi także można być samotnym

Mały Książę:
/ nagrane /

- Na mojej gwieździe miałem różę, ona zawsze mówiła pierwsza

/ siada zrezygnowany na ławce /

Dominik:
/ nagrane, idzie w kierunku Małego Księcia, siada obok niego na ławce /

- Jesteś dla nich tylko chłopcem podobnym do stu tysięcy chłopców. Nie potrzebują Ciebie. Lecz jeśli się poznacie możesz stać się dla nich jedyny na świecie

Mały Książę:
/ nagrane /

- Zaczynam rozumieć, jest jedna róża, zdaje się, że ona mnie potrzebuje

Dominik:
/ nagrane /

- Ludzie mają zbyt mało czasu aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół

/ wraca do pracy przy motocyklu /

Mały Książę:
/ nagrane /

- Oni też?

Dominik:
/ nagrane /

- Tak, nie znają pewnej tajemnicy

Mały Książę:
/ nagrane /

- Tajemnicy?

/ Muzyka gwałtownie urywa się na słowo "tajemnicy", dziewczyny odwracają głowy w kierunku Małego Księcia, zatrzymują się /

Dominik:
- Mówiłeś, że masz różę, którą kochasz

Mały Książę:
- Moja róża jest jedyna na całym świecie, jest jedyna na milionach gwiazd

/ dziewczyny zbliżają się do siebie, naradzają się, dwie z nich przynoszą kosze z różami. Muzyka: dziewczyny ściągają kurtki, pozostają w zielonych "trykotach". Każda z nich bierze różę /

/ Taniec róż - kuszenie Małego Księcia. Na zakończenie tańca dziewczyny dają Małemu Księciu róże. Odchodzą do tyłu: stoją i siedzą tyłem do widowni /

Mały Książę:
/ zawiedziony /

- Sądziłem, że posiadam jedyny na świecie kwiat a tymczasem mam różę jak wiele innych
/ do Dominika /

- Czarowała mnie pięknem, zapachem i słowami. Nigdy nie trzeba słuchać kwiatów. Trzeba je oglądać i wąchać

Dominik:
- Ludzie kochają 5 tysięcy róż w jednym ogrodzie i nie znajdują tego czego szukają. A tymczasem to czego szukają może być ukryte w jednej róży

Mały Książę:
- Bo oczy są ślepe, a szukać należy sercem?

Dominik:
- Tak. Idź jeszcze raz zobaczyć różę. Zrozumiesz wtedy, że twoja róża jest jedyna na świecie. Twoja róża ma dla ciebie tak wielkie znaczenie ponieważ poświęciłeś jej wiele czasu

Mały Książę:
/ do widowni /

- Ponieważ poświęciłem jej wiele czasu

/ Muzyka, Mały Książę spogląda z daleka na Róże (dziewczyny), podchodzi do nich, przygląda się im. Róże wdzięczą się do niego. Mały Książę zwraca im róże (kwiaty), Róże dziewczyny obrażają się, odwracają od niego głowy, stoją bez ruchu /

Mały Książę:
- Jesteście piękne lecz próżne, nie można dla was poświęcić życia

/ Róże kolejno odchodzą, zabierają kurtki z ławek, stają tyłem do Małego Księcia /

- Oczywiście moja róża wydawałaby się zwykłemu przechodniowi podobna do was. Lecz dla mnie ona jedna ma większe znaczenie niż wy wszystkie razem. Ponieważ ją podlewałem i osłaniałem. Ponieważ słuchałem jej skarg, jej wychwalań się, a czasem jej milczenia. Ponieważ jest moją różą

Dominik:
- Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu

Kasia (jedna z Róż):
- Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu?

Mały Książę:
/ Do Róż - dziewczyn /

- Tak. Dobrze widzi się tylko sercem. Ludzie zapomnieli o tej prawdzie lecz wam nie wolno zapomnieć

/ idzie po skrzynkę z barankiem, zabiera ją, wychodzi, jedna z Róż zatrzymuje go /

Kasia:
- Zaczekaj, dokąd idziesz?


Mały Książę:
- Wiesz, moja róża, jestem za nią odpowiedzialny. Ma tylko 4 kolce do obrony przed całym światem

/ Muzyka - Mały Książę wychodzi, za nim Róże - dziewczyny, słychać nagrany głos /

- nie wierz swoim oczom szepnął wiatr, jeżeli kochasz sercem patrz

Dominik:
/ nagrane /

- Znacie już prawdę, a jeżeli poczujecie się samotni, spójrzcie w niebo. Może przyjdzie do was śmiejący się chłopiec o złotych włosach. Zgadniecie kto to jest. Nie zostawiajcie mnie w moim smutku, bądźcie tak mili i napiszcie szybko, że wrócił. ..

/ wraca do pracy przy motocyklu - pusta scena /

/ Muzyka - wchodzi Róża, tańczy, szuka Małego Księcia, siada na ławce, płacze. Wchodzi Mały Książę ze skrzynką, po chwili dostrzega Różę, stawia skrzynkę na podłodze, szybko podchodzi do Róży, dotyka ją. Róża rzuca mu się w ramiona, okręcają się kilka razy, podchodzą do widowni - ukłon, dochodzi do nich Dominik - ukłon, wchodzą Róże (dziewczyny) - ukłon /

W scenariuszu wykorzystano fragmenty książki: Antoine de Saint-Exupery "Mały Książę".

Opracowanie: Krystyna Kuskowska
Anna Łukowiec

Wyświetleń: 12528