Katalog

Anna Zając
Uroczystości, Scenariusze

"To już pora na Wigilię..." - scenariusz akademii przedświątecznej

- n +

TO JUŻ PORA NA WIGILIĘ, TO JUŻ CZAS...
scenariusz spotkania świątecznego

Dekoracja:
z lewej - szopka wśród choinek, pusty żłóbek, rozesłane siano;
po prawej - choinka w domu, obok leżą przygotowane bomki, łańcuchy, stół, na nim złożony obrus

Występują: rodzina (matka, ojciec, córka, syn), goście, pastuszek, św. Maria, stara kobieta oraz dzieci deklamujące wiersze

CHÓR śpiewa kolędę "Cicha noc.."

wchodzi rodzina: wnosi Biblię, świecznik, stroik, opłatki; rozpoczynają się przygotowania do Wigilii: nakrywają obrusem stół i ustawiają na nim stroik, Biblię, świecznik - zapalają świece; dzieci zawieszają bombki na choince, ojciec zapala lampki (te przygotowania trwają podczas recytacji innych uczestników)

(jednocześnie grupa 4 osób mówi wiersze)

Ucz.1
Kiedy gwiazdka jest już blisko,
To się zwykle tak przydarza,
Że wiem o tym bez pytania
I bez kalendarza.
Bo przedziwne rzeczy wtedy
Widać wokół bezustannie:
Ryby, zamiast pływać w stawie,
Pluskają się w wannie!

Ucz.2
Grudzień, grudzień, pada miękki śnieg.
Pachnie jodła, pachnie świeży chleb.
W domu rwetes, wielkie krzątanie,
Będzie, będzie kolędowanie.

Ucz.3
Wigilią pachnie cały dom,
O bliskich myśli każdy,
Zapal choinkę, wyjdź przed sień
Poszukać pierwszej gwiazdy.

Ucz.4
Jest taka tylko jedyna - jedna jedyna
co radosnym mrugnięciem Wigilię zaczyna.
A kiedy wreszcie ta gwiazdka
Uśmiechnie się wesoło-
Zapalimy świeczki na choince.
Zasiądziemy do wspólnego stołu.

(Wchodzą dalsze 2 osoby deklamujące; rodzina nadal krząta się wokół stołu i choinki)

Ucz.5
Zatrzymajcie się na chwilę w gonitwie codziennych spraw
Uciszcie wasze myśli.
Jeśli uda wam się wsłuchać w ciszę swej duszy,
to na pewno usłyszycie pukanie do drzwi.
To Bóg przynosi wam swego Syna, abyście Go przyjęli.
Zapalcie świecę, usiądźcie przy wigilijnym stole,
podzielcie się opłatkiem i świętujcie, świętujcie, świętujcie...

Ucz.6
....I przychodzi czas, by zasiąść przy wigilijnym stole.
Wtedy - ubieramy odświętne stroje, obdarzamy się życzliwością,
uśmiechamy się do siebie, przebaczamy sobie nawzajem,
zapominamy urazy. Stajemy się lepsi, piękniejsi.
Dlaczego dopiero teraz ? (opuszczają scenę, rodzina zostaje)

CHÓR śpiewa np. "Maleńka miłość"

(wchodzą goście - 2,3 osoby, witają się z rodziną, siadają po jednej stronie stołu)

(wchodzą 4 osoby recytujące)

ucz.7 (komentuje tę scenkę)
Są domy w święta za ciasne. Dzieci przyjechały do rodziców. Dzieci? Trudno nawet już tak powiedzieć, tak dorośli, zmężnieli. Ubrani odświętnie gromadzą się wokół stołu, dowcipami pokrywają rosnące wzruszenie. Na stole leży opłatek. Za chwilę dwie dłonie spotkają się. Pretensje rodziców, żale dzieci odchodzą w mrok, nikną. Przebaczanie... Darowanie...

Ucz.8
W taki wieczór, gdy jaśniej świeci rodzinna gwiazda,
Kiedy życzenia składamy bliskim przez biel opłatka
Kiedy z daleka w rodzinne progi dzieci przybiegną,
A w serca miłość i przebaczenie zlewa się w jedno.
Jakby amnestia zakwitła w blasku wielkiego święta:
By innym smutki z doznanej krzywdy już nie pamiętać...
Dzieci całują rodziców twarde od pracy ręce....
Czemuż w niejednym domu dni takich nie bywa więcej..."

(wchodzi stara kobieta , siada przy końcu stołu samotnie)

Ucz.9
Są domy w święta za wielkie: cztery ściany, schludnie urządzony pokój. Przy stole jeden człowiek. Matka staruszka, o której dzieci w świecie zapomniały. Na stole leży opłatek. Za chwilę trzeba go wziąć i podzielić się. Z nimi wszystkimi, nieobecnymi, z którymi kiedyś szło się przez życie. To za chwilę, najpierw modlitwa: tak jak dawniej, w domu rodzinnym. Odchodzi ból, żal, poczucie krzywdy - rodzi się przebaczenie.... Bóg się rodzi....

Stara kobieta:
Trzy stare kobiety usiadły przy stole
Przy białym obrusie na gwiazdkę czekają
A jedna kobieta nad pustym nakryciem
To dla syna - mówi, co uciekł od życia
A druga powiada
Mój syn w Ameryce
Przysłał piękną suknię
Późno dzisiaj wstałam
I łamią opłatek nad białym obrusem
Młodzi się po kątach śmieją ze starości
A one źdźbła siana spod płótna wyciągną
Wróżby sobie wróżą choć nic ich nie czeka.
To za nasze dzieci, dzieci zbuntowane
Lub nienarodzone
Lub zamordowane
Trzy stare kobiety usiadłszy przy stole
czarne winą piją, na gwiazdkę czekają. (kobieta wstaje, wychodzi)

Ucz.10
To właśnie tego wieczoru, gdy mróz lśni jak gwiazda na dworze,
przy stołach są miejsca dla obcych, bo nikt być samotny nie może;
To właśnie tego wieczoru, gdy wiatr zimny śniegiem dmucha,
w serca złamane i smutne cicha wstępuje otucha.
To właśnie tego wieczoru od bardzo wielu wieków
pod dachem tkliwej kolędy Bóg się rodzi w człowieku.


CHÓR śpiewa "Wigilii czas" (piosenka w podr.do muzyki dla kl.VI)

(na scenie pozostaje rodzina, która gromadzi się wokół stołu)

Matka (trzyma w ręce opłatek)
Przy wigilijnym stole łamiąc opłatek święty,
Pomnijcie, że dzień ten radosny w miłości Boga poczęty.
Że, jak mówi wam wszystkim dawne, odwieczne orędzie,
Z pierwszą na niebie gwiazdą Bóg w waszym domu zasiędzie.
Sercem go przyjąć gorącym, na ścieżaj otworzyć wrota -
Oto, co czynić wam każe Miłość

Ojciec (otwiera Biblię iczyta Ewangelię)
Ewangelia według świętego Łukasza ...

(w trakcie czytania wchodzi Maria z dzieciątkiem Jezus, układa go w żłóbku, kołysze; za nią wchodzi pastuszek - zdejmuje czapkę, przyklęka, kłania się Jezuskowi)

Pastuszek:
Gdy przybiegli pasterze - patrzyli ze zdumieniem
Że Bóg tak wątłym ciałem objawić się może-
Bo był wiotki jak płomień i kruchy jak cienie,
i proste tylko siano i żłób miał za łoże.....
I trzej królowie oczom nie chcieli uwierzyć,
że taka garstka ciała może zmieścić Boga -
i choć wiedzieli wszyscy, że Bóg w żłobie leży,
o jego słabość zimna przejęła ich trwoga.....

Kolęda "Jezus malusieńki"... (śpiewa Maryja z chórem)

córka
Właśnie ojciec kiwa na matkę, że już wzeszła gwiazda na niebie,
że czas się podzielić opłatkiem, więc wszyscy podchodzą do siebie
i serca drgają uroczyście jak na drzewie przy liściach liście.
(Ojciec dzieli się opłatkiem z matką)

córka
Ta kolęda od opłatka się zaczyna, bo opłatkiem
Najpierw dzieli się rodzina.
Od opłatka i od życzeń naszej mamy,
Od tych słów nad opłatkiem wyszeptanych;
syn
Kiedy mama się dzieliła ze mną tym opłatkiem
miała w oczach łzy, widziałem, otarła ukradkiem.
Nie wiem, co też mama chciała szepnąć mi do ucho,
bym na drzewach nie darł spodni, pani w szkole słuchał.
Niedojrzałych jabłek nie jadł, butów też nie brudził -
nagle słyszę, mama szepce - "bądź dobry dla ludzi"

CHÓR śpiewa "To już pora na wigilię.."

(wchodzą następni recytatorzy)

Ucz.11
Świeciła gwiazda na niebie srebrna i staroświecka.
Świeciła wigilijnie. Każdy ją zna od dziecka
Zwisały z niej z wysoka długie, błyszczące promienie.
A każdy promień to było jedno świąteczne życzenie.

Ucz.12
Pomódlmy się w Noc Betlejemską, w noc szczęśliwego Rozwiązania,
by wszystko nam się rozplątało węzły , konflikty, powikłania
Aby się wszystkie trudne sprawy porozkręcały jak supełki,
własne ambicje i urazy zaczęły śmieszyć jak kukiełki.
I aby w nas złośliwe jędze pozamieniały się w owieczki,
a w oczach mądre łzy stanęły jak na choince świeczki.

Ucz.13
Pamiętaj, będą ludzie smutni, opuszczeni,
Niepotrzebni nikomu-
I nikt z nimi słowa nie zamieni,
Nie zaprosi do swego domu.
Weź do ręki biały opłatek,
Choćbyś nawet nie miał go z kim dzielić
I życz szczęścia całemu światu:
Niech się wszystkie serca rozweselą...

Ucz.14
I zaśpiewaj, zakolęduj nam, kolędo,
że najbliżsi zawsze blisko przy nas będą,
że nikogo nie zabraknie przy tym stole,
przy kolędzie najpiękniejszej z wszystkich kolęd.

Ucz.15
Wesołych Świąt! Bez zmartwień,
z barszczem, z grzybami, z karpiem,
z gościem co niesie szczęście!
Czeka nań przecież miejsce.
Wesołych Świąt!
A w święta niech się snuje kolęda.
I gałązki świerkowe niech wam pachną na zdrowie.
Wesołych Świąt!
A z Gwiazdką - pod świeczek łuną jasną
życzcie sobie - najwięcej:
zwykłego ludzkiego szczęścia.

(uczestnicy biorą do ręki opłatki leżące na stole - czekają na koniec kolędy, a potem składają życzenia nauczycielom)

CHÓR śpiewa kolędę - mogą zaśpiewać wszyscy uczestnicy i słuchacze

Opracowanie: Anna Zając, SP w Tęgoborzy

Wyświetleń: 4443


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.