"Jakże nie płonąć w podzięcie..."

Scenariusz zakończenia klas szóstych

Na scenie umieszczony stół przykryty bordowym obrusem, na nim złota księga i kwiaty. Na stole przygotowane świadectwa, nagrody, listy gratulacyjne i pochwalne. U góry zawieszone hasło "Jakże nie płonąć w podzięcie...". Przy stole siadają wójt, inspektor oświaty, przewodniczący rady szkoły, dyrektor szkoły, wychowawcy.

KONFERANSJER:
Witamy przybyłych na dzisiejszą uroczystość gości, panią dyrektor,
grono pedagogiczne, pracowników szkoły, rodziców oraz
koleżanki i kolegów z klas piątych.

Baczność! Poczet sztandarowy wprowadzić.
Do hymnu państwowego.
Po hymnie.

KONFERANSJER:
Klasa szósta do ślubowania wystąp. Baczność!

Sztandar szkoły pochylony, trzech reprezentantów klasy szóstej klęczy na prawym kolanie, dwa palce ręki prawej (wskazujący i środkowy) unoszą w kierunku sztandaru. Pozostali uczniowie klasy szóstej stoją na baczność.
Tekst ślubowania

My, ABSOLWENCI Szkoły Podstawowej im. Alfonsa Zgrzebnioka naszej Ojczyźnie i Tobie, Szkoło

ŚLUBUJEMY:
- zdobytą wiedzę, umiejętności i sprawności jak najlepiej wykorzystać w dalszym swym życiu,
- zawsze pracować sumiennie i uczciwie, czynnie współuczestniczyć w życiu społecznym, kulturalnym Kraju,
- w dalszym życiu wysoko nieść zaszczytne miano WYCHOWANKA Szkoły im. Alfonsa Zgrzebnioka

ŚLUBUJEMY

KONFERANSJER:
Po ślubowaniu. Spocznij.

KONFERANSJER:
A teraz nastąpi przekazanie sztandaru przedstawicielom klas piątych.
Klasa piąta do ślubowania wystąp. Baczność!

Sztandar szkoły pochylony, trzech reprezentantów klasy piątej klęczy na prawym kolanie, dwa palce ręki prawej (wskazujący i środkowy) unoszą w kierunku sztandaru. Pozostali uczniowie klasy piątej stoją na baczność.

Tekst ślubowania

"Ślubujemy ci szkoło strzec wiernie twego honoru a dalszą pracą i nauką rozsławiać twoje imię. Ślubujemy ci szkoło!"
Spocznij!

Następuje przekazanie sztandaru klasie piątej (wymiana szarf biało - czerwonych, rękawic i sztandaru)

Pożegnanie klas szóstych przez piąte

Uczennica klasy piątej żegna koleżanki i kolegów z klasy szóstej.

KONFERANSJER:
Proszę o zabranie głosu panią dyrektor

(następuje rozdanie świadectw, listy gratulacyjne dla rodziców, listy pochwalne dla najlepszych uczniów, nagrody, wpis do "złotej księgi")

KONFERANSJER:
Baczność! Poczet sztandarowy wyprowadzić.

Zapraszamy na program artystyczny.

Uczniowie ustawieni w półkolu, trzymają w dłoni czerwoną różę

Rec.:
Ten program artystyczny wraz z ciepłymi słowami: "W podzięce za dar
najpiękniejszy, za wiedzę i serce" całej Radzie Pedagogicznej, Dyrekcji, Rodzicom, Gościom dedykujemy- my szóstoklasiści- ROCZNIK 1989
Przed sześciu laty rozpoczęliśmy naukę w naszej szkole. Dużo przez ten czas nauczyliśmy się, wiele przeżyliśmy, a dziś nadszedł czas wspomnień i refleksji. Posłuchajcie.

KONFERANSJER:
Teraz kilka słów dla naszych kochanych mam

Rec.:
Ona pierwsza wyciągnęła do ciebie drżące ręce,
złożyła pierwszy pocałunek na twej
głowie i łzę uroniła,
Bo już cierpiała, myśląc o tym, że ty, jej dziecko cierpieć możesz.

Rec.:
Ty, najdroższa
Wynosiłaś mnie pod sercem
I dałaś mi swe serce
Ogromne.
Dzieliłaś je
Jak bochen
Między swe pisklęta
Niesforne.
Pragnęłaś
Nieba przychylić,
Wiedziałaś,
Jak boli skaleczony palec,
Zranione w młodości serce
I każda dwója z życia.
Dziękuję Ci, Mamo
Za
Wczoraj i dziś,
Za

Twe pieszczoty pełne ręce
Spracowane,
Za
Przeszłe i przyszłe dni,
Za
Złoty uśmiech i srebne sny...

Wręczanie kwiatów rodzicom.

KONFERANSJER:
Podziękowania dla nauczycieli i wszystkich pracowników szkoły.

Piosenka dla nauczycieli.

Rec.:
Dziś dziękujemy Wam, NAUCZYCIELE,
Za to, że biegniemy coraz śmielej
Po ścieżkach wiedzy
Ku przyszłości celom

Rec.:
Dziękujemy za naukę czytania i pisania,
Za tabliczkę mnożenia,

Rec.:
I za bujne marzenia.
Za wędrówki w nieznane,

Rec.:
Za sportowe rozgrywki,
Za ludowe przyśpiewki,

Rec.:
I za piątki, i szóstki,
Za minusy i plusy,

Rec.:
Za pochwały, nagany,
Za cenzurki z paskami

Rec.:
Za naukę jak żyć,

Rec.:
Za światło co się rozszerza
Za dar najpiękniejszy, za wiedzę
Dla Was i o Was nauczyciele

Rec.:
Matematycy, biologowie,

Rec.:
Poloniści i historycy

Rec.:
Nauczyciele nauczania zintegrowanego, językowcy

Rec.:
Muzycy, wuefiści, katecheci, plastycy

Rec.:
Dziękujemy pani sekretarce, pani woźnej,
Paniom sprzątaczkom, panu konserwatorowi,
Palaczom za to, że dbali o nas
DZIĘKUJEMY (wszyscy razem)

Rec.:
Dzisiaj na chwile tak uroczyste
jak promyk słońca w poranek szary-
możemy przynieść z głębin szczerości
tylko - jak kwiaty- serc naszych dary.
Jak kwiaty wiosny- świeże i białe,
Rosą poranków jasnych oblane...
Kwiaty za wszystkie godziny wspólne,
Na resztę życia niezapomniane.
Kwiaty- za serce. Serce tak ludzkie,
Że zawsze wszystkich nas rozumiało.

Uczniowie wręczają kwiaty pracownikom szkoły.

KONFERANSJER:
A wakacje tuż, tuż...
Piosenka: "Gdy przyjdzie pora roku"

Rec.:
Wakacje to jest taki czas,
Kiedy uczeń, czyli każdy z nas,
Leniuchuje, nic nie kuje
I bez przerwy kombinuje.

Aby miło spędzić czas-
Uczeń, czyli każdy z nas,
Biega, pływa, skacze, gra-
Radość wielką z tego ma.

Rec.:
Nareszcie mam trzynaście lat i windą pojadę do nieba,
W obłokach zobaczę swój świat, niczego mi już nie trzeba.
Dla mnie budzi się dzień, dla mnie śmieje się sen,
Dzisiaj kończę trzynaście lat.

Nareszcie mam trzynaście lat, dostałam czerwone korale,
Z lalkami nie będę już spać, bo po co mam bawić się stale.
W szkole- wszystko na plus, w sercu- dżinsowy luz,
Michał pierwszy zerwie mi kwiat.

Piosenka: "Niby nic"

KONFERANSJER:
Nadeszła chwila pożegnania

Rec.:
Trudne są chwile pożegnań, bo coś ściska za gardło i łza kręci się w oku. Cieszymy się, że udało nam się szczęśliwie zakończyć naukę w szkole podstawowej, ale jednocześnie żal tych wielu wpaniałych dni, które się już nie powtórzą. Tu pozostawiamy nasze dzieciństwo i wkraczamy w życie bardziej samodzielne i dorosłe, dlatego lękamy się. Nikt nie będzie prowadził nas za rękę i podpowiadał, jak należy postąpić. Musimy sami stawiać czoło życiu- dzień po dniu.

Rec.:
A życie jak mówi poeta, jest:
Nie jak róże miękkie,
Nie jak jedwabie cienkie,
Nie jak pieściwe plusze,
Lecz srogie jesteś życie (...)
Klnę się na móją duszę!
(...)
O życie, daj mi siłę
Ująć cię w karb i ryzę (...)

Piosenka: "Każdy dzień"

Rec.:
Mamy jednak w pamięci i sercu przestrogi naszych nauczycieli i wychowawców; dzięki nim będziemy się mniej potykać, popełniać błędów. Teraz dopiero docenimy ich troskę, cierpliwość i umiejętność przekazywania nie tylko wiedzy naukowej, ale także życiowej. W podziękowaniu chylimy przed Wami, drodzy Nauczyciele, nasze głowy. Jednocześnie przepraszamy za chwile niemiłe, przykrości, których byliśmy przyczyną.

Życzymy Wam wspaniałych wakacji, a potem w szkole lepszych od nas uczniów, byście z radością mogli zbierac plon swej pracy.

Piosenka: "Tango".

KONFERANSJER:
Dziękujemy za wysłuchanie programu artystycznego i zapraszamy wszystkich na wspólny słodki poczęstunek.

Opracowanie: mgr Danuta Kmieć
nauczycielka
Szkoły Podstawowej
im. A. Zgrzebnioka
w Dziergowicach

Wyświetleń: 12393