Katalog

Beata Łysiak
Uroczystości, Scenariusze

Scenariusz akademii z okazji 3-go Maja

- n +

Scenariusz akademii z okazji 3 Maja w wykonaniu uczniów klas nauczania zintegrowanego

1. Powitanie przybyłych przez nauczyciela.

Szanowni Państwo!

Tradycją stało się już, że co roku - w naszym (...) środowisku - zbieramy się na majowej uroczystości. Nasza obecność tu jest wyrazem patriotycznych postaw dzieci i młodzieży oraz całej społeczności (...). W dniu tym ponownie odtwarzamy i przeżywamy brzemienne dla przyszłości Polski chwile, gdy obóz patriotów polskich wyrwał naród z zaklętego kręgu niemocy, rozkładu i zgorszenia. Konstytucja 3 Maja - druga na świecie a pierwsza w Europie - była widomym znakiem siły narodu polskiego, który w trudnym okresie dziejowym zdołał położyć podwaliny pod odrodzenie narodowe.

Pamięć o Konstytucji 3 Maja jesteśmy winni naszym przodkom - wielki patriotom. Realizujemy też ich testament patriotyczny - przekazania wielkich wartości demokracji - wobec współczesnych pokoleń a zwłaszcza wobec naszych dzieci. Czynimy to z pokorą a zarazem dumą narodową, że jesteśmy Polakami, że mamy własną tożsamość, że dziś - realizując ten testament - wnosimy do kultury europejskiej wartości, o które walczyli nasi przodkowie w okresie Sejmu Czteroletniego.

W imieniu nauczycieli i uczniów, dyrektora i pracowników Zespołu Szkół pragnę serdecznie powitać wszystkich Państwa na dzisiejszej uroczystości. Szczególnie serdecznie witam Księdza Dziekana wraz z Kapłanami i Siostrami zakonnymi. W patriotycznym uniesieniu wysłuchajmy programu upamiętniającego rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Naszą radość, nasze święto niech wypełni też program rozrywkowy zaprezentowany przez uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum. Zapraszamy. Uroczystość rozpoczniemy od odśpiewania hymnu. Proszę wszystkich o powstanie.

2. Odśpiewanie hymnu Polski przez wszystkich zebranych.

3. Inscenizacja

(Służący wnosi świecę, stawia na stole, przy którym siedzą pochyleni nad papierami, zapracowani trzej mężczyźni. Służący wchodzi ponownie z tacą pełną korespondencji, wyczytuje nazwiska, rozdając listy.)

Służący:
Poczta dla ichmość panów:
Stanisława Małachowskiego,
Hugona Kołłątaja,
Ignacego Potockiego.

(Służący wychodzi, obdarowani listami łamią pieczęcie, czytają listy, coś zapisują i dzielą się uwagami.)

Małachowski:
No, panowie, utrafiliśmy z ustawą w samą porę: przeciwników reformy nie masz jeszcze w stolicy, a tylko patrzeć jak zjadą po świętach, gotowi do walki o swoje prawa.

Potocki:
Czas ogłosić ustawę. Jutro trzeci maj.

Kołłątaj:
Dalibóg panowie, możemy być dumni: prawa dla mieszczan ustanowione, tron dziedziczny w miejsce wolnej elekcji, postulat sądów nieustających, zniesienie liberum veto. Nasza konstytucja dorówna amerykańskiej.

Potocki:
Rezydencja waszmość Stanisława Małachowskiego przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie przejdzie do historii. Już prawie świta - pora wziąć krótki oddech przed ogłoszeniem konstytucji. Rankiem do Zamku Królewskiego, panowie.

(Wychodzą. Na scenie zapalają się jasne światła. Dobiegają dźwięki melodii "Wiwat maj, trzeci maj, dla Polaków błogi raj." W rytm tej melodii wchodzą dzieci odświętnie ubrane.)

Recytator:
Świeci słonko nad Warszawą,
Biją dzwony w kościele.
Pod zamkową dziś bramą
Przygrywają kapele.

Dziecko I:
Któż tam kroczy ulicą?
Roześmiane ma lico?

Dziecko II:
Dekert ci to - mąż prawy,
Głowa miasta Warszawy,
Prezydentem stolicy wybrany.

Dziecko III:
Pewnie idzie na Sejm Wielki
Ustanawiać prawa wszelkie
Do nowej konstytucji.

Dekert:
Ej, dzieci, czy to wiecie,
Co się dzieje na świecie?

Dziecko I:
Cóż takiego?

Dekert:
Toć prawie
Cuda w naszej Warszawie.
Będzie radość i święto,
Bo nowe prawa przyjęto.
Dla miast swobód będzie wiele
I król ma to przysiądz w kościele.
Wielkie rzeczy się dzieją.
Serca biją nadzieją,
Że znów Polska silną się stanie
I zrzuci obce panowanie.

Dziecko IV:
Wiemy!
Rosja, Austria i Prusy część ziemi naszych wzięli.
Teraz mądrzy ludzie na sejmie się zebrali
I ważnego dzieła dokonali.
Radzą, jak konstytucję mądrą ułożyć,
By mogła dobrze Polakom służyć.

Dekert:
Przyjedźcie tu za parę miesięcy,
A dowiecie się czegoś więcej.

(Dekert wychodzi. Chór śpiewa "Witaj majowa jutrzenko").

Recytator:
Świeci słonko majowe,
Biją dzwony w kościele,
Na dziedzińcu zamkowym
Znów nam grają kapele.

(Wchodzi kolejna grupka dzieci trzymając biało-czerwone chorągiewki.)

Głos I:
Po zamkowych krużgankach suną posłów procesje!
Sam ksiądz Hugo Kołłątaj księgę nowych praw niesie.

Głos II:
Za nim dumnie zaś kroczą inni praw tych twórcy.
Razem zgodnie pracowali nad dziełem konstytucji.

Głos III:
O, Ignacy Potocki i marszałek Małachowski!
Pracowali z wytrwałością,
Teraz dzielą się radością.

Głos IV:
Zaś za nim szeregiem
Wśród sztandarów z muzeum
Uśmiechnięci posłowie stąpają
I "Te Deum" śpiewają.

(Krótki fragment "Te Deum" odtwarzany z kasety lub płyty)

Głos V:
Na królewskim fotelu
Jaśnie król Staś zasiada.
Szczęście bije mu z twarzy,
Bo zwycięstwem skończyła się rada.
Łzy radości jak perły
Błyszczą w oczach kochanych,
Gdy król czyta orędzie!

Król:
Równe w prawach są stany!
Lepiej teraz będzie -
Szlachcic z mieszczaninem
Jak równy zasiądzie.

(Wszyscy klaszczą i wykrzykują.)
Wiwat król kochany, wiwat wszystkie stany!

Król:
Wojsko będzie też większe
Może nawet stutysięczne!

Wszyscy:
Wiwat król kochany, wiwat wszystkie stany!

Król:
Koniec kłótni przy wyborze króla,
Bo tron dziedziczny Konstytucja ustala!
Czyli po ojcu władzę obejmie syn.

Wszyscy:
Wiwat król kochany, wiwat wszystkie stany!

(Podchodzi Hugo Kołłątaj, otwiera księgę i mówi.)

H. Kołłątaj:
Każdego chłopa w opiekę bierzemy i krzywdzić szlachcicowi nie damy
Ponadto swawolę magnatów ukrócamy i większe podatki na nich nakładamy.

Niech żyje wolność wszystkich stanów!
Wiwat maj, trzeci maj, wiwat wielki Kołłątaj!
(Wszyscy ściskają się, wiwatują i schodzą ze sceny.)

Recytator: (na tle melodii "Witaj majowa jutrzenko")
Chorągiewki z bibułki
Weźcie w ręce swe, dzieci.
I krzyknijcie wesoło:
- Niechaj żyje Maj Trzeci!

(Widzowie wykrzykują ostatni wers.)

4. Zakończenie uroczystości

Bardzo Państwu dziękuję za wspólne świętowanie, za cierpliwość i życzliwe przyjęcie programu okolicznościowego. Sądzę, że będę wyrazicielem opinii wszystkich Państwa i podziękuję uczniom za piękną lekcję historii, za piosenki, uśmiech i radość. Czas spędzony wspólnie z Państwem był dla nas prawdziwą przyjemnością. Jeszcze raz Państwu dziękuję.

Opracowanie:
Beata Łysiak

Wyświetleń: 5695


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.