Katalog

Anna Wcisło
Różne, Różne

Bajka źródłem wzruszenia i wiedzy

- n +

Bajka – źródłem wzruszeń i wiedzy

J. Porazińska "Szewczyk Dratewka" - opracowanie lektury kl. II Cele edukacyjne:

  • wdrażanie do samodzielnego czytania książek,
  • budzenie wrażliwości na przeżycia innych ludzi,
  • kształtowanie przekonań o potrzebie niesienia pomocy,
  • wdrażanie do dłuższych wypowiedzi na podstawie lektury,
  • kształcenie umiejętności wyrażania własnego sądu o postaciach,
  • stosowanie w rozmowie podstawowych form grzecznościowych,
  • uświadamianie znaczenia przyjaźni w życiu człowieka,
  • stymulowanie do aktywności twórczej,
  • poznanie cech wyrazistego mówienia,
  • zdobywanie umiejętności prowadzenia rozmowy.
I. Temat dnia: Wyrażanie własnego sądu o głównej postaci z bajki J. Porazińskiej ”Szewczyk Dratewka”.

1.Oglądanie wystawki książek J.Porazińskiej (”Kichuś majstra lepigliny”, ”Smyk, smyku na patyku”, ”Psotki i śmieszki”, ”Kopciuszek”, ”W Wojtusiowej izbie”, ”Polskie baśnie ludowe”. Zachęcanie dzieci do czytania.

2. Otwarcie lektury na stronie tytułowej-głośne odczytanie jej treści. Zapisanie metryczki książki na tablicy i przepisanie do zeszytów.

3.Sprawdzenie znajomości treści samodzielnie przeczytanej lektury.Ustne odpo- wiadanie na pytania zadane przez nauczyciela: 
  • Kto jest głównym bohaterem bajki? Wymień pozostałe postacie.
  • Kim był i co robił Szewczyk Dratewka?
  • W jaki sposób Dratewka pomógł mrówkom?
  • Co zobaczył u pszczół?
  • Dzięki czemu zyskał wdzięczność kaczek?
  • Dokąd dotarł podczas swojej wędrówki?
  • Jakie zadania dostał Dratewka od złej czarownicy?
  • Kto pomógł Szewczykowi i dlaczego?
  • Co stało się z czarownicą po uwolnieniu panny?
  • Jakie jest zakończenie bajki?
4.Wypowiedzi uczniów na temat wydarzeń i udziału w nich postaci głównej.
  • Porządkowanie mrowiska (udzielanie pomocy mrówkom w naprawie ich domu),
  • Naprawa barci (pomoc pszczołom w naprawie barci),
  • Spotkanie z kaczkami (nakarmienie kaczek okruchami chleba),
  • Rozmowa z ludźmi (przejęcie się losem dziewczyny),
  • Wykonywanie zadań czarownicy (odwaga Szewczyka, pokonywanie trudności, dążenie do celu),
  • Uwolnienie księżniczki (otrzymanie nagrody za dobre uczynki).
5.Różne zabawy: naśladowanie czynności wykonywanych przez Szewczyka, zabawa ”ludzie do ludzi”, zabawa ”co to jest” (losowanie z zamkniętymi oczami rekwizytu związanego z lekturą, nazwanie go i mówienie z jakim zdarzeniem się kojarzy.

6.Ocena głównej postaci. Wspólne redagowanie notatki wspomagane pytaniami nauczyciela:
  • Jakim człowiekiem był Dratewka?
  • Co nam się u niego podobało?
  • Czy rezygnował z obranego celu, gdy napotykał przeszkody?
  • Kto pomagał mu w trudnych chwilach?
  • O co zawsze się starał?
Szewczyk Dratewka był dobrym i życzliwym człowiekiem. Chętnie pomagał innym w potrzebie. Odważnie pokonywał wszystkie przeszkody, by uwolnić dziewczynę z wieży. Pomagali mu w tym przyjaciele, którym kiedyś okazał dobre serce. Zawsze starał się żyć w zgodzie z otaczającym światem(ludźmi, zwierzętami).

7.Głośne odczytanie sporządzonej notatki i po analizie ortograficznej przepisanie do zeszytu.

8.Rozmowa nauczyciela z uczniami na temat podstawowych wartości utworu.

9.Zadania o Szewczyku. Do podanych działań na odejmowanie (Szewczyk dawał innym), układanie zadań tekstowych i rozwiązywanie ich.

10.Rysowanie trasy wędrówki Dratewki z uwzględnieniem krajobrazów i miejsc, które mijał. Ustne układanie zdań do wykonanych ilustracji.

11.Napisz kilka zdań na temat: Które z wydarzeń opisanych w książce spodobało ci się najbardziej?

II. Temat dnia: Wspólne układanie opowiadania o wędrówce Szewczyka Dratewki. Przygotowanie do inscenizacji.

1.Praca grupowa-zabawa w skojarzenia. Każda grupa otrzymuje karteczki. Zada- niem dzieci jest wpisanie na każdej kartce po jednym wyrazie, który kojarzy się z wędrówką. Odczytanie wyrazów i tworzenie asocjogramu skojarzeń. Dzieci przyklejają kartki (w sposób uporządkowany) na wspólnym kartonie z napisem ”wędrówka”.

2.Opowiadanie przygód Dratewki przez chętne dzieci. Wyszukiwanie i odczytywanie odpowiednich fragmentów lektury.

3.Rozdanie kopert z karteczkami zawierającymi tytuły wydarzeń.

Propozycja tytułów wydarzeń:
  • Wyprawa Szewczyka w świat, Udzielenie pomocy mrówkom,
  • Naprawa barci,
  • Pobyt wśród kaczek,
  • Spotkanie z ludźmi,
  • Rozmowa z czarownicą,
  • Przebieranie maku przez mrówki,
  • Pomoc kaczek w odnalezieniu kluczyka,
  • Pomoc pszczół w rozpoznaniu księżniczki,
  • Wesele Dratewki.
Zadaniem dzieci jest uporządkowanie tytułów zgodnie z kolejnością zdarzeń. 4.Głośne odczytanie uporządkowanych tytułów wydarzeń.

5.Zabawa ruchowa przy muzyce. Swobodny taniec w rytmie melodii charakterystycznych dla danych regionów Polski zwiedzanych przez Dratewkę (krakowiak, mazur, góralski). Nauka podstawowego kroku krakowiaka.

6.Ustne przekształcanie równoważników zdań (tytułów wydarzeń), w zdania.

7.Indywidualne opowiadanie treści bajki przy pomocy ułożonego planu.

8.Wspólne redagowanie krótkiego opowiadania, np.

Szewczyk wędrował przez świat i naprawiał ludziom buty. Pewnego razu zobaczył zniszczone mrowisko. Uporządkował je, bo żal mu się zrobiło mrówek. Potem pomógł pszczołom naprawić barć. Po drodze nakarmił dzikie kaczki. Zwierzęta podziękowały mu za jego dobroć i obiecały pomóc w potrzebie. Dratewka dowiedział się od ludzi o dziewczynie uwięzionej na wieży. Postanowił ją uwolnić. Musiał wykonać trzy trudne zadania wymyślone przez czarownicę. Z pomocą przyszły mu zwierzęta. Szewczyk uwolnił księżniczkę i ożenił się z nią. 9.Głośne, indywidualne czytanie ułożonego opowiadania. Wyjaśnienie pisowni trudnych wyrazów i przepisanie tekstu do zeszytu.

10.Przygotowanie dekoracji do inscenizacji bajki. Podział uczniów na 5 grup. Każda grupa maluje na dużym formacie papieru pakowego ilustrację do jednego wydarzenia (losowanie wydarzenia z pośród podkreślonych powyżej).

11.Nauczyciel zapowiada inscenizację Szewczyka i przydziela dzieciom role. Dzieci nie otrzymują żadnych tekstów do wyuczenia. Zadaniem domowym jest przygotowanie rekwizytów i kostiumów.

Dratewka: kapelusz, koszula, połatane spodnie, kij, worek na plecy, dratwa, chleb. Czarownica: według wyobraźni i fantazji dziecka.
Mrówki: czarne podkoszulki, obcisłe getry.
Pszczółki: koszulki w paski (można naszyć żółte, papierowe paski), miód.
Kaczki: na kolorowo, własne pomysły.
Ludzie: nakrycia głowy, marynarki, żakiety itp.
Księżniczka: sukienka, korona.
Inne rekwizyty: kluczyk, plecak, tkanina do nakrycia panien.
III. Temat dnia: Próba inscenizacji improwizowanej lektury ”Szewczyk Dratewka”

OSOBY
: Szewczyk Dratewka, czarownica, mrówki, pszczoły, kaczki, ludzie, księżniczka, narrator.
W inscenizacji biorą udział wszystkie dzieci. Po ustaleniu głównych ról (Dratewki, Czarownicy), narratora, księżniczki, pozostali uczniowie podzieleni są na grupy (mrówki, pszczoły, kaczki, ludzie). Dekorację sali stanowią namalowane wcześniej ilustracje wydarzeń.
Etap wstępny inscenizacji:
  • Ustalenie wydarzeń do inscenizacji.
  • Przydzielenie narratorowi fragmentów bajki do czytania.
  • Głośne, wyraziste czytanie wydarzeń celem przypomnienia treści dialogów.
  • Swobodne wypowiedzi dzieci na temat zachowania się Dratewki.
  • Rozmowy Szewczyka z poszczególnymi postaciami (wspólna praca nad układaniem dialogów). Zwrócenie uwagi na stosowanie w rozmowie form grzecznościowych.
  • Zabawa naśladowcza (budowanie mrowiska, naprawianie barci, karmienie kaczek).
  • Nauka kroku walczyka.
Próba inscenizacji:
Dzieci (mrówki, pszczoły, kaczki, ludzie) siedzą grupami w różnych miejscach. Księżniczka na podwyższeniu, a obok niej czarownica. Gdy narrator czyta, Dratewka wędruje.

Narrator: ”Był sobie raz szewczyk Dratewka. Biedak był z niego a biedak! Aby liche odzienie na grzbiecie, aby podarte skórzniaki na nogach, aby torba, a w niej kromka chleba-cały to jego majątek. Od wsi do wsi wędrował i ludziom obuwie łatał”.
Szewczyk podchodzi do mrówek. Mrówki naprawiają mrowisko, krzątają się. Szewczyk z nimi rozmawia, zadaje pytania i pomaga zbudować mrowisko. Mrówki serdecznie dziękują za pomoc i obiecują odwzajemnić się(każde dziecko stara się powiedzieć jedno zdanie na pożegnanie).

Narrator: ”Minęło dni mało-wiele .Szedł znów Dratewka puszczą zieloną, puszczą szumiącą i znów zobaczył wielką krzywdę”.

Dratewka zatrzymuje się przed zatroskanymi pszczołami, rozmawia z nimi, pociesza je. Pszczoły skarżą się na niedźwiedzia. Wszyscy naśladują ruchami naprawianie barci. Dratewka dostaje od pszczółek słoik miodu(z życzeniami zdrowia). Królowa pszczół dziękuje i przyrzeka pomoc w potrzebie.

Narrator: ”Minęło dni mało-wiele. Szedł raz Dratewka długą groblą między wielkimi stawami. Po stawach pływały dzikie kaczki. Jak Dratewkę zobaczyły po trzcinach się pochowały”.

Dratewka podchodzi do kaczek, uspokaja je, wyjaśnia kim jest, karmi odruchami chleba. Głodne kaczki podpływają i opowiadają o myśliwych. Dratewka zachwyca się ich pięknym wyglądem. Kaczki dziękują za okazaną dobroć i obiecują się odwdzięczyć. Ukłony na pożegnanie, machanie rękami.

Narrator: ”Idzie, idzie... aż zaszedł do takiej krainy, gdzie był zamek, a przy zamku wieża, a w tej wieży zamknięta panna, a tej panny pilnowała czarownica”.

Dratewka zbliża się do ludzi. Na powitanie podaje im rękę i wypytuje o księżniczkę. Ludzie ostrzegają przed czarownicą (każde dziecko stara się włączyć do rozmowy). Dratewka decyduje się jednak uwolnić dziewczynę.

Czarownica wychodzi na środek i daje szewczykowi pierwsze zadanie. Wyjmuje z plecaka książki, zeszyty itp.(piasek z makiem) i wyjaśnia szewczykowi, iż do rana musi oddzielić piasek od maku. Straszy go, że jeśli tego nie uczyni to........ .

Dratewka pozostaje sam i zabiera się do pracy. Głośno ubolewa nad swoim losem, trudnym zadaniem. Martwi się, że nie wykona zadania Zmęczony zasypia. Z pomocą przychodzą mu mrówki(wkładają wszystko do plecaka).
Rankiem czarownica budzi szewczyka. Jest zaskoczona wykonaną pracą. Wypytuje, kto mu pomagał. Dratewka podkreśla, że ma wielu przyjaciół i to oni mu pomogli. Czarownica domyśla się, że to mrówki. Nie daje za wygraną i prowadzi szewczyka nad staw. Nad stawem objaśnia kolejne zadanie ciesząc się, że jest ono bardzo trudne.

Szewczyk spacerując wokół grobli głośno rozmyśla, usiłuje znaleźć kluczyk. Słyszą to kaczki, zbliżają się i pytają w czym mogą pomóc dobremu człowiekowi (wspominają jego dobre serce). Po rozmowie z Dratewką, nurkują (dzieci naśladują pływanie, poszukiwania), a następnie wręczają znaleziony kluczyk. Szewczyk szczerze im dziękuje, żegna się.

Czarownica widząc, że zadanie zostało wykonane, okazuje zakłopotanie i niedowierzanie. Domyśla się, że to znów sprawka przyjaciół. Szewczyk potwierdza, że pomogły mu kaczki-przyjaciółki. Czarownica smuci się z powodu braku przyjaciół. Prosi Dratewkę, aby jej powiedział jak należy postępować, co robić, by ich mieć. Dratewka wyjaśnia czarownicy jakim zachowaniem zyskuje się przyjaciół.

Czarownica dziękuje za dobre rady, ale wyznacza kolejne zadanie-zagadkę.

Czarownica bierze szewczyka za rękę i prowadzi ”na wieżę”. Na środek wybiega dziewięć dziewczynek (razem z księżniczką), ustawiają się w rzędzie. Nauczyciel nakrywa ich głowy materiałem. Czarownica pokazuje szewczykowi panny i tłumaczy na czym polega ostatnie zadanie.

Dratewka zostaje sam. Stara się zgadnąć, która panna jest księżniczką. Chodzi dookoła, ogląda, dogaduje każdej (humorystycznie) na temat wyglądu. Obawia się jednak, że zadania nie wykona. Z pomocą nadlatują z głośnym bzykaniem pszczółki. Oblatują kilkakrotnie rząd panien i zatrzymują się przy jednej. Szewczyk wskazuje ją jako księżniczkę i prowadzi do czarownicy.

Księżniczka dziękuje Dratewce za uwolnienie jej z wieży. Dzieci rozmawiają z czarownicą, chcą ją ukarać. Ona obiecuje się poprawić i nigdy nie wyrządzać nikomu krzywdy. Wszyscy zapraszają ją na wesele.
Dzieci tworzą pary i tańczą na balu walczyka.

Opracowanie: Anna Wcisło
 

Wyświetleń: 13409


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.