SCENARIUSZ
apelu poświęconego patronowi szkoły - Dzieciom Zamojszczyzny
Pieśń - "Jest takie miejsce....."
Na scenę wchodzi prowadzący i kilkoro dzieci z młodszych klas. Narrator zadaje pytania dzieci odpowiadają.
- Kto ty jesteś?
— Polak mały.
— Jaki znak twój?
— Orzeł biały.
— Gdzie ty mieszkasz?
— Między swemi.
— W jakim kraju?
— W polskiej ziemi.
— Czym ta ziemia?
— Mą Ojczyzną.
— Czym zdobyta?
— Krwią i blizną.
— Czy ją kochasz?
— Kocham szczerze.
— A w co wierzysz?
— W Polskę wierzę.
Dzieci schodzą lub zajmują jakieś miejsce z boku lub tyłu sceny

Pieśń - "Jak pięknie by mogło być"
Prowadzący I
Tak jak my - byli Polakami
Tak jak my - mieszkali między swymi
Tak jak my - kochali ojczyznę.

Prowadzący II
O kim mowa? O Dzieciach Zamojszczyzny - małych bohaterach, którzy cierpieli i oddali życie za ojczyznę, a dzisiaj są patronami naszej szkoły. Przypomnijmy ich losy i oddajmy im cześć.
Aktor
Ucz się dziecko polskiej mowy, te przed domem to są groby.
Małe groby, wielki cmentarz - taki jest twój elementarz.
Aktor
Są jeszcze dni, do których wrócić trzeba
Do ojcowskiego spojrzenia
W zgęstniałe od krwi lata.
Widzisz śmierć – kamienne łzy pomników
- czas na zmartwychwstanie. Ze złotych ran potomnych
Patrzą tylko z powagą
Bezimienne twarze
Z tysięcy grobów przydrożnych
Z popiołów obozowych...
...Gdy tak krzyczą krzyże
świat zaciska pięści!
I pokoju chce ,
Pokoju bez dna
Prezentacja - początek wojny - dokument
Prowadzący I
1 września 1939 r. - to początek ogromnej tragedii narodu polskiego. Właśnie wtedy uzbrojone hitlerowskie dywizje wtargnęły w granice naszego kraju.
Aktor
A potem kraju runęło niebo.
Tłumy obdarte z serca i z ciała,
i dymił ogniem każdy kęs chleba,
i śmierć się stała.

Prowadzący II
Do walki z najeźdźcą stanął cały naród. Walka była długa i ciężka, gdyż naród polski nigdy nie pogodził sie z utratą wolności.

Aktor
Na krwawy, matko, idę bój , żołnierska trąbka woła...
Żołnierski, szary na mnie strój, lecz w ręku miecz anioła...
Jeśli powrócę matko, dzień ten będzie dniem wesela.
Zapukam cicho w twoją sień, w majowe strojną ziela.
Do stóp przypadnę twych i złożę starganą z szyi mej obrożę.
Piosenka " Deszcz jesienny"
Aktor
Każda minuta była z ognia i ołowiu, a nad nami bezkresne niebo.
Kule jak osy - żądła z wiatrem rozpuszczały, a ziemia rozrzucała pęknięte ramiona.

Aktor
Piasku, pamiętasz? Krew czarna w supły
związana — ciekła w wielkie mogiły,
jak złe gałęzie wiły się trupy
dzieci — i batów skręcone żyły.

Piasku, to tobie szeptali leżąc,
wracając w ciebie krwi nicią wąską,
dzieci, kobiety, chłopi, żołnierze:
„Polsko, odezwij się, Polsko”.
Prowadzący I
W podbitej Polsce okupant rozpoczyna swoje rządy. Odbywają się masowe egzekucje, zabija się mężczyzn, kobiety, a nawet dzieci. To wszystko jednak za mało. Organizuje się więc obozy koncentracyjne, w których zaczynają dymić krematoria.
Aktor
Słuchajcie! Dzieje się coś złego!
Coś złego stało się tutaj tej nocy
Łomot do domu... drugiego... trzeciego...
Jakieś słowa okrutne...
Jakieś gesty przemocy...
Tu Grodno! Co robić? Och... Pomoc niełatwa...
Tu również zapalają się światła...
Łomot bram... I znowu... i jeszcze...
Kroki na bruku... Kroki złowieszcze...
Już tyle okien przestraszonych się świeci...
Miotają się... Płaczą... Płaczą dzieci!
Tu też to samo!
Okno za oknem, brama za bramą...
Łomot i strach... Strach i łomot...
Brama za bramą! Dom za domem!
Coś złego dzieje się tutaj tej nocy!
Ratunku!
Pomocy!
Ratunku!
Pomocy!
Aktor
Mój Boże, Twój wyrok nieznany...
Miotają się ludzie od ściany do ściany...
Wciąż popędzają ich... Dokąd tak pilno?
Co to wszystko znaczy?
Tyle przemocy!
Tyle rozpaczy!

Tu też wieje grozą!
Wiozą ich zewsząd! Wiozą ich, wiozą!
Bracia Polacy, brakuje słów!
Bracia, jak dawniej...... jak od stuleci....
wywożą nasze dzieci!
Aktor - w tle podkład muzyczny
Oddzielili cie, syneczku, od snów, co jak motyl drżą,
haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią,
malowali krajobrazy w żółte ściegi pożóg,
wyszywali wisielcami drzew płynące morze.

Wyuczyli cię, syneczku, ziemi twej na pamięć,
gdyś jej ścieżki powycinał żelaznymi łzami.
Odchowali cię w ciemności, odkarmili bochnem trwóg,
przemierzyłeś po omacku najwstydliwsze z ludzkich dróg.

I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc,
i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut - zło.
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.
Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?


Prowadzący II
Szczególnie okrutny los spotkał mieszkańców Zamojszczyzny, których traktowano z wyjątkową brutalnością. Zamojszczyzna była dla Niemców obszarem eksperymentalnym, na którym przeprowadzono wysiedlenia ludności polskiej w ramach tzw. Generalnego Planu Wschodniego. Plan ten przewidywał zniemczenie zdobytych obszarów w Europie Wschodniej. Łącznie podczas akcji wysiedleńczych hitlerowcy wysiedlili z 297 wsi ok. 110 tys. ludności polskiej, w tym ok. 30. tys. dzieci. Akcji tych dokonywali hitlerowcy w sposób brutalny i bezwzględny. Wczesnym rankiem nadjeżdżały ciężarówki z Niemcami, którzy otaczali wioskę, mordowali ludzi, nie mając litości nawet dla dzieci.

Prezentacja - slajdy
Prowadzący I

Oto autentyczne wspomnienia osób, które były uczestnikami i świadkami tych tragicznych wydarzeń.

Świadectwo I ( czytają poszczególni uczniowie lub puszczamy autentyczne wspomnienia - można je znaleźć w Internecie)
"Wirkowice zostały przez Niemców wysiedlone w sierpniu 1943 roku. W nocy usłyszałem strzały, a zaraz po nich zobaczyłem swoich sąsiadów, którzy uciekali . Ludność polską Niemcy wypędzali z mieszkań, nie dając czasu na zabranie niezbędnego ubrania i żywności. Wszystkich Polaków wtedy wypędzono. Nie zwracali uwagi na chorych, dzieci, niemowlęta.

Świadectwo II
" Było to przy końcu 1942 roku w porze zimowej, jak świtaniem otoczyli naszą wieś Udrycze w gminie Stary Zamość Niemieccy esesmani razem z Ukraińcami i zabrali ze wsi wszystkich ludzi. W czasie wysiedlenia strzelali do ludzi i bili ich. W obozie Niemcy odbierali dzieci od rodziców. Duża ilość dzieci zmarła z powodu głodu i zimna. Ja sam widziałem, że przez okres tygodnia Niemcy wywozili dzieci samochodami (...) chodziły pogłoski, że dzieci wywożą na stracenie".

Świadectwo III
"Przypuszczam, że w czasie wysiedlenia Niemcy wywieźli z naszej wioski ponad 100 dzieci. Siostra mówiła mi , że w Pilawie Niemcy sprzedawali Polakom wysiedlone dzieci w cenie 200 zł, jak również mówiła, że w czasie transportu dużo dzieci zmarło w wagonach, gdyż było zimno i głód dzieciom dokuczał, a Niemcy żadnej opieki dzieciom nie dawali . Małe dzieci przeważnie wytrzymywały ani życia obozowego ani transportu."

Aktor
Mijała noc, gasł księżyc i ranek był blisko.
Zajechali autami, w drzwi załomotali,
Nie pytali o winę, o wiek i nazwisko.
Staliście dumni, niemi jak tragiczne drzewa
Przez pioruny walone, groźne i widmowe.
Ostatni raz wam wiatrem świat twarze owiewa,
Ostatni raz ku chmurom podnosicie głowy,
Nareszcie wam kazano kopać sobie doły.
Aktor
"Dzieciom Zamojszczyzny"
Sznury wagonów biegły w nieznaną stronę
mroźny oddech zimowej nocy
kaleczył
przepełnione bólem serca
w oddali pozostał
zapach skoszonej trawy
echo dziecięcych zabaw
hamując oszalałe z rozpaczy myśli
odjeżdżały zamojskie dzieci
w noc
w niepewne jutro
spierzchniętymi ustami
chwytając
ostatni powietrza łyk



Piosenka "Dziwny jest ten świat" - Czesław Niemen

Prowadzący I

Największą liczbę mieszkańców Zamojszczyzny kierowano do obozów koncentracyjnych, gdzie rozdzielano rodziny. Część szła do gazu, innych zabijano zastrzykami fenolu. Dzieci, które odpowiadały Niemcom pod względem rasowym, przeznaczano do specjalnych obozów, gdzie uczono ich posłuszeństwa nowym panom i języka niemieckiego.

Aktor
Dzieci wołały:
-Mamusiu, ja przecież byłem grzeczny! Ciemno! Ciemno!
Widzicie ich? Idą na dno.... Widzicie małe stopy?
Poszli na dno.
Czy widzicie ten ślad - drobne nóżki tu i tam, w kieszeniach pełno sznurków i kamyków i małe koniki z drutu.
Wielka równina geometryczna
i drzewo z czarnego dymu
pionowo martwe drzewo bez gwiazdy w koronie.
Aktor
Aniele Boży, Stróżu mój
Ty już dłużej przy mnie nie stój
Weź ich dusze w swą opiekę
Weź ich dłonie w swoje ręce
I zaprowadź wprost do nieba
Daj im tam kawałek chleba
A mnie
W noc cichą szepnij
że tam
z Bogiem
są bezpieczni....

Prowadzący II
Dzisiaj wskrzeszamy bohaterski czas. Siłą serc i pamięci, Twoje dzieci Polsko przywołujemy we wspomnieniach. Na tej ziemi cierpieli, walczyli i ginęli. Dla ciebie Polsko.

Piosenka "Zwycięstwo, zwycięstwo"

Aktor
I dzisiaj nie dla wszystkich dzieci niebo jest spokojne.
Widzisz, ten świat jest wciąż niedoskonały.
Jednym ciągle zbyt groźny, innym wciąż za mały.
Jest podłość, jest rozpacz i troska i żal.
Są złe siły dookoła i jest moc zdradziecka,
Co więdnąć każe kwiatom, a ptaki pędzi w dal.


Piosenka " A pokój niech będzie z nami"

W scenariuszu wykorzystano wiersze polskich poetów oraz znane piosenki polskich artystów.

Scenariusz opracowała
Krystyna Biedrawa - nauczyciel
Szkoły Podstawowej
im.Dzieci Zamojszczyzny
w Sidzinie

Wyświetleń: 0