Katalog

Maciej Wierzchnicki, 2018-08-07
Słupsk

Historia, Artykuły

Od Cezara do cesarstwa

- n +

Od Cezara do cesarstwa

Państwo rzymskie w I wieku p.n.e. było nękane wojnami domowymi o panowanie nad imperium, które prowadzili między sobą politycy i wodzowie. Ci drudzy stali na czele armii złożonej z zawodowych żołnierzy, którzy służyli za żołd, czyli żołnierską pensję. Legioniści czuli się znacznie bardziej związani ze swoim dowódcą (który dawał im możność wzbogacenia się), niż z władzami republiki reprezentowanymi przez konsulów i senat.
Sposób rządzenia rozległym imperium rzymskim okazał się nieodpowiedni, ponieważ prowincje były nieumiejętnie zarządzane, co prowadziło do ich wyniszczenia.
Znaczenie senatu stopniowo malało, gdyż senatorowie ze starych arystokratycznych (arystokrata - przedstawiciel warstwy społecznej, zajmującej najwyższą pozycję w danej społeczności) rodów spierali się o władzę i dochody pieniężne, zapominając, że ich praca jest zaszczytną służbą państwową. W tak złożonej sytuacji politycznej państwa rzymskiego, która doprowadziła do osłabienia rządów republikańskich, wielką rolę odegrał Gajusz Juliusz Cezar, który zasłynął jako wybitny wódz. Podbił on całą Galię i uczynił z niej prowincję rzymską. W tym czasie udało mu się zorganizować i wyćwiczyć świetną armię, posiadał do dyspozycji 13 legionów w pełni oddanych sobie żołnierzy. W 49 roku p.n.e. Cezar przekroczył graniczną rzekę między Galią a Italią - Rubikon - i ruszył na Rzym. W ten sposób rozpoczął zwycięską dla siebie wojnę domową, w której wyeliminował przeciwników - obrońców republiki - i został jedynym władcą państwa rzymskiego.
W 44 roku p.n.e. Cezar otrzymał tytuł dożywotniego dyktatora. Złamał w ten sposób zasadę, która w republice rzymskiej przyznawała dyktaturę tylko na 6 miesięcy i to w razie zagrożenia bezpieczeństwa państwa.
Za swoich rządów Cezar przeprowadził wiele reform (zmian), m.in.:
- w zarządzaniu prowincjami, gdzie ustanowił państwowych poborców podatkowych i wydał szereg ustaw przeciw nadużywaniu przez urzędników rzymskich władzy w prowincjach;
- do senatu zostali wprowadzeni przedstawiciele arystokracji pochodzący z prowincji;
- prawo obywatelstwa rzymskiego uzyskali mieszkańcy niektórych prowincji, np. Galii;
- została przeprowadzona kolonizacja, to znaczy nadano ziemię biedocie rzymskiej oraz weteranom (weteran - żołnierz zwolniony z służby wojskowej), rozsyłając ich na obszary imperium;
- żołnierzom zawodowym podwyższono żołd;
- podjęto prace przy rozbudowie Rzymu.
Cezar skupił w swym ręku nie tylko władzę dyktatorską, ale był jednocześnie konsulem, imperatorem - czyli zwycięskim wodzem, trybunem, najwyższym kapłanem. Pomimo że istniał jeszcze senat i zgromadzenie ludowe, w praktyce Cezar nie liczył się z ich opinią.
Chociaż Cezar miał wielu zwolenników, szczególnie w prowincjach i w armii, jego przeciwnikami byli zwolennicy republiki, którzy pozbawili go życia 15 marca 44 r. p.n.e.
Śmierć Cezara nie przywróciła państwu rządów republikańskich, ponownie wybuchła wojna domowa, z której zwycięsko wyszedł przybrany syn Cezara, Oktawian.
Mimo że Oktawian zrezygnował z tytułu dożywotniego dyktatora, został faktycznie pierwszym cesarzem rzymskim.
Okres panowania Oktawiana Augusta to czasy pokoju (początek okresu Pax Romana - pokoju rzymskiego), odnowy rzymskich obyczajów i reform religijnych oraz rozszerzenia granic imperium (następcy Augusta rozszerzyli imperium o Brytanię, Arabię, Armenię i Mezopotamię; w Europie granica państwa rzymskiego przebiegała wzdłuż rzek Ren i Dunaj). Wszystkie te czynniki spowodowały pomyślny rozwój gospodarczy państwa i wzrost dobrobytu jego obywateli, określano te czasy „złotym wiekiem” państwa rzymskiego. Cesarstwo rzymskie (istniało od 44 roku p.n.e. do 476 roku n. e., czyli 520 lat).

Maciej Wierzchnicki

Wyświetleń: 0


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.