Katalog

dominika kustra, 2018-07-03
kozienice

Katarzyna Sikorska
Język angielski, Plany metodyczne

Program własny - nauczyciel dyplomowany język angielski

- n +

PROGRAM WŁASNY

Katarzyna Sikorska, Dominika Kustra
“The Cat’s family- Our favourites”
„Nasi ulubieńcy – Kocia rodzinka”

Program wspomagający rozwój umiejętności komunikacyjnych
dzieci w wieku przedszkolnym
Kociołki 2017/18


Spis treści :
I. WSTĘP
II. UZASADNIENIE WYBORU DZIAŁAŃ EDUKACYJNYCH
III. WYBÓR TEMATU
IV. CELE OGÓLNE
V. CELE SZCZEGÓŁOWE
VI. CELE OPERACYJNE
VI. METODY I FORMY PRACY
VII. TREŚCI PROGRAMOWE
VIII. ZADANIA LOGOPEDY
a) Założenia i cele pracy logopedycznej
b) Metody i formy pracy logopedycznej
c) Treści terapii logopedycznej.
d) Etapy pracy logopedycznej.

IX. ZADANIA NAUCZYCIELA JĘZYKA ANGIELSKIEGO
X. PLANOWANE EFEKTY.
XI. EWALUACJA PRACY LOGOPEDY.
XI. EWALUACJA PRACY NAUCZYCIELA JĘZYKA ANGIELSKIEGO
XII EWALUACJA PROGRAMU
XIII ZAŁĄCZNIKI




I. WSTĘP

Powyższy program edukacyjny dotyczy kształtowania i wspomagania rozwoju mowy, zdolności komunikacyjnych, postawy aktywnego słuchacza i „czytelnika ” literatury dziecięcej oraz rozwijania słownictwa u dzieci w wieku przedszkolnym, a także osłuchanie się z językiem angielskim, wprowadzony do realizacji, jako program uzupełniający treści programowe.
Program „Rozwijanie umiejętności komunikacyjnych u dziecka w wieku przedszkolnym Nasi ulubieńcy – Kocia rodzinka” będzie realizowany w Publicznej Szkole Podstawowej z oddziałem przedszkolnym w Kociołkach. Jest to placówka wiejska. Obecnie w tej szkole naukę pobiera 50 uczniów. W całej placówce zatrudnionych jest 17 nauczycieli. Uczniowie uczą się dwóch języków obcych (język angielski, język niemiecki). Na terenie placówki organizowane są dodatkowe zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze. Działają kółka: plastyczne, czytelnicze. Szkoła posiada dobrze wyposażoną salę informatyczną i gimnastyczną. Szkoła jest otwarta na kontakty ze środowiskiem lokalnym. Co roku organizowane są Jasełka, Dzień Babci i Dziadka, dzień Mamy i Taty, Festyn Rodzinny.
Grupa w której będzie realizowany program, to pięciolatki i sześciolatki z oddziału przedszkolnego.

II. UZASADNIENIE WYBORU DZIAŁAŃ EDUKACYJNYCH:
Wiek przedszkolny to czas przygotowania dziecka do nauki w szkole. To także czas przygotowań do funkcjonowania w nowym środowisku, osiąganie wyższych poziomów rozwoju: intelektualnego, emocjonalnego, jak i społecznego. Rozwój mowy i myślenia w tym okresie rzutuje na przyswajanie umiejętności: uważnego słuchania ze zrozumieniem, poprawnego budowania wypowiedzi, ustalania ciągu logicznego zdarzeń, formułowania wypowiedzi na piśmie.
Współczesne dzieci dorastają w środowisku ubogim językowo. Jesteśmy świadkami czasów kryzysu kulturowego. Ludzie coraz gorzej komunikują się ze sobą. Zagonieni rodzice mają bardzo mało czasu dla dzieci, a wspólna rozmowa bywa krótką wymianą zdań. Niewielu ludzi czyta dzieciom codziennie wieczorem bajki. Dorośli zamiast rozmawiać ze sobą często piszą w komputerze, czytają krótkie posty nie mające niczego wspólnego z dobrą literaturą. Dzieci rzadko widują rodziców pochylonych nad lekturą książki lub dobrego czasopisma. Telewizja i komputer wypiera kontakt z żywym słowem.
Narzędziem telewizji jest obraz, nie język. Obcowanie z telewizją powoduje ubogie słownictwo, problemy z konstruowaniem wypowiedzi, a w efekcie zaburzenia w porozumiewaniu się z innymi. A tymczasem język warunkuje sukces w dalszym życiu. Przedszkole może zaradzić rodzącym się problemom językowym małych dzieci. Co więcej, może dać impuls do przedłużenia działań w domu. W ostatnich latach zauważyłyśmy ,że z roku na rok dzieci przedszkolne wykazują coraz niższy poziom zasobu pojęć, wiadomości wyniesionych z domu. Ten niski poziom zasobu rozumianych pojęć przekładał się wprost proporcjonalnie na mały zasób słów u dzieci. Stwierdziłam, że jest to bardzo ważny obszar rozwoju dzieci i należy się tym niezwłocznie zająć. Rodzice niestety sami nie stanowią dobrego wzorca czytelniczego, stąd pomysł zwielokrotnienia działań w przedszkolu. Program ma pomóc dzieciom rozwijać myślenie, zainteresowania i słownictwo.

III. WYBÓR TEMATU

Pisząc program miałyśmy na uwadze przede wszystkim zainteresowania dzieci oraz ich rozwój. Podczas zajęć w przedszkolu obserwujemy zabawy swobodne dzieci. Jedną z ulubionych zabaw w grupie jest naśladowanie zwierząt, głównie są to psy i kot. Obserwacja pozwoliła również określić jak kształtuje się mowa u dzieci w tej grupie. Są to dzieci z małej społeczności wiejskiej. Widać wyraźnie, że rodzice poświęcają im zbyt mało czasu, a może tak naprawdę, nie potrafią bawić się jednocześnie ucząc swoje dzieci. Być może nie rozmawiają tyle ze swoimi dziećmi ile one tego potrzebują. Problem prawidłowej mowy jest bardzo ważny dla funkcjonowania w życiu. Połączenie edukacji przyrodniczej i zainteresowania dzieci z usprawnianiem ich mowy pozwoli osiągnąć większe efekty w kształtowaniu kompetencji językowej i komunikacyjnej.
Wpływ na wybór tematu miała także felinoterapia czyli jeden z rodzajów zooterapii, której główną ideą jest to, że obcowanie ze zwierzakiem ma pozytywny wpływ na poprawę zdrowia fizycznego i psychicznego człowieka. Taka terapia niweluje różne zahamowania, ułatwia komunikację, poprawia zdolność uzewnętrzniania uczuć i emocji. W terapii grupowej kot jest w pewnym sensie jednym z uczestników zajęć. Każdy może mieć bezpośredni kontakt z kotem. Można głaskać kota, bawić się z nim, dopuszczalne jest nawet karmienie kota. Terapię wzbogaca się opowieściami o kotach, rozmową na temat kotów i innych zwierząt. W ten sposób zmniejsza się opór w kontakcie terapeutycznym i stres. Zyskuje się płaszczyznę do dialogu. Felinoterapię można łączyć z innymi technikami terapeutycznymi. Może to być arteterapia, muzykoterapia czy biblioterapia. Prowadzone badania dowodzą, że nawet krótkie obcowanie ze zwierzętami ma pozytywny wpływ na zdrowie i psychikę człowieka. Przebywanie z kotem prowokuje ruch i aktywność, a niejednokrotnie przynosi po prostu radość życia. Podwyższa poczucie bezpieczeństwa, zmniejsza lub eliminuje lęki i uspokaja.

IV. CELE OGÓLNE:
1. Budowanie dziecięcej wiedzy o świecie zwierząt.
2. Kształtowanie opiekuńczego i odpowiedzialnego stosunku do zwierząt.
3. Kształtowanie postawy aktywnego słuchacza i „czytelnika” literatury dziecięcej podczas codziennego obcowania ze „słowem drukowanym”. Przygotowanie do czytania i pisania.
4. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci. Kształtowanie u przedszkolaków mowy komunikatywnej. Kształtowanie umiejętności poprawnej artykulacji. Poszerzanie zasobu słownictwa podczas poznawania i recytowania krótkich wierszyków edukacyjnych.
5. Budzenie zaciekawienia językiem angielskim poprzez osłuchanie dzieci z tym językiem

V. CELE SZCZEGÓŁOWE.
1.Stworzenie warunków do częstych i bezpośrednich, kontaktów dziecka z książką i literaturą dziecięcą:
a) poznawanie zasad korzystania z książek,
b) wyrabianie nawyku czytelniczego, jako jednej z wielu wartościowych form spędzania wolnego czasu,
c)wyrabianie nawyku wyciszenia się podczas dnia przy lekturze.
2. Kształtowanie upodobań literackich dzieci:
a) rozróżnianie :bajki ,baśni ,opowiadania i wierszyka,
b) rozróżnianie bajki przygodowej od bajki o życiu codziennym.
3. Kształtowanie prawidłowych postaw moralnych:
a) rozpoznawanie świata dobra i zła,
b) budowanie postawy postępowania „ fair play”
4. Rozbudzanie zainteresowań światem zewnętrznym:
a) poznawanie i rozumienie otaczającego świata przyrody
b) poznawanie świata kotów, ras, warunków życia.
5. Uwrażliwienie dzieci na losy zwierząt.
6. Kształtowanie umiejętności uważnego słuchania .
7. Kształtowanie umiejętności wypowiadania się na temat usłyszanej lektury z zachowaniem logicznego ciągu zdarzeń.
8. Nabywanie umiejętności słuchania przedmówcy, bez przerywania jego wypowiedzi.
9. Rozbudzanie zainteresowań światem słowa pisanego i drukowanego, będącego kluczem do możliwości poszukiwania innych źródeł informacji
a) nabywanie umiejętności korzystania z encyklopedii i fachowych książek.
10. Kształtowanie umiejętności poprawnej artykulacji podczas recytacji wierszy lub fragmentów przedstawień.
11. Rozwijanie słownictwa poprzez przybliżanie dzieciom różnorodnej tematyki poszerzającej zasób nowych pojęć w wierszykach edukacyjnych.
12. .Kształtowanie umiejętności prawidłowego operowania oddechem podczas deklamacji.
13. Wyrabianie pamięci długotrwałej podczas prób i licznych występów.
14. Kształtowanie umiejętności wprowadzania nowopoznanych słów do mowy codziennej.
15. Kształtowanie umiejętności kulturalnego prowadzenia rozmowy z kolegą lub dorosłym.
16. Wyrabianie umiejętności głośnego i wyraźnego wypowiadania się na forum
17. Motywowanie do nauki języka angielskiego poprzez wzbudzanie poczucia sukcesu i akceptacji oraz bezpieczeństwa (pozytywne ocenianie, dostosowanie sposobu nauczania do aktywności dziecka)
18. Dostarczanie dzieciom radości poprzez udział w zabawach muzyczno-ruchowych, logorytmicznych, dydaktycznych oraz działalność plastyczną.
19. Rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych.
20. Wprowadzanie dzieci w świat wartości estetycznych.
21. Zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych.
22. Rozwijanie umiejętności pracy w zespole.

VI. CELE OPERACYJNE:
Dziecko:
• aktywnie pracuje w grupie,
• opisuje zwyczaje kotów, sposób życia i odżywiania,
• słucha treści wierszy, opowiadań, bajek o kotach,
• odtwarza z pamięci teksty dla dzieci,
• przedstawia inscenizację wybranych wierszy o kotach,
• wzbogaca bierny i czynny słownik,
• prawidłowo wymawia głoski,
• wykonuje ćwiczenia ortofoniczne, śpiewa piosenki,
• wykonuje prace plastyczne,
• rozwiązuje zagadki słuchowe,
• bierze aktywny udział w zabawach,
• koncentruje uwagę na wykonywanym zadaniu,
• przestrzega zawartych umów,
• przełamuje lęk przed mówieniem.
• zna zasady zachowania się podczas czytania lektury,
• rozumie sens czytanej lektury,
• zna zasady dobrego zachowania,
• dostrzega potrzeby innych,
• rozumie otaczające je otoczenie,
• zna zasadę kulturalnego prowadzenia rozmowy.

VI. METODY I FORMY PRACY.

Zajęcia będą się odbywały na terenie placówki szkolnej lub poza nią pod opieką nauczycieli realizujących program. Nauczyciele będą realizowali program stosując innowacyjne formy prowadzenia zajęć, różnorodne metody oraz środki dydaktyczne. Realizacja programu „Nasi ulubieńcy – Kocia rodzinka” polegać będzie na stosowaniu różnorodnych metod pracy:
• metoda samodzielnych doświadczeń –opartych na inicjatywie własnej dziecka podczas zajęć z tekstem (mini dramy, mała pantomima, zapoznanie się z postacią, zabawy ze słowem, rymowanie);
• metoda zadań stawianych dziecku przez nauczyciela- dziecko rozwiązuje zadanie samodzielnie wg własnego pomysłu - tworzenie własnych opisów, własnej ilustracji plastycznej, słownej lub mimicznej po przeczytaniu wiersza;
• metoda ćwiczeń-powtarzanie fragmentów tekstów, ćwiczenia logorytmiczne , uczenie się prawidłowej wymowy;
• metoda odtwarzania - podczas nauki wiersza na pamięć;
• metody słowne – rozmowy, opowiadania, zagadki;
• metoda żywego słowa-podczas improwizacji słownych na temat przeczytanego wierszyka, zabaw słowotwórczych, ”rodzinki wyrazów”;
• metoda obserwacji i pokazu - przedmiotów przedstawionych w wierszykach o zawodach, plansz tematycznych, plakatów;
• metoda przykładu– ilustracje, historyjki obrazkowe, slajdy ,widowisko teatralne;
• metoda uprzystępniania sztuki;
• metoda oglądowa- prezentacja ilustracji służących realizacji tematów poruszanych w wierszykach;
• metoda odkrywania nowych wiadomości;
• metoda słowna -słuchanie wierszy, opowiadań, bajek;
• metody aktywizujące - przeżywanie odgrywanej roli, losów bohaterów;
• metoda praktyczna-wykonywanie rekwizytów i części dekoracji, - scenografii;
• metody waloryzacyjne -eksponujące emocje podczas działań artystycznych;
Stosowanie tych metod odbywać się będzie w formie zabaw grupowych, a na zajęciach logopedycznych również indywidualnych.

W realizacji celów projektu zostaną wykorzystane różne sytuacje edukacyjne:
• gry i zabawy dydaktyczne, tematyczne,
• praca z książką,
• praca z obrazkiem,
• historyjka obrazkowa,
• praca z tekstem literackim – wiersze, piosenki, opowiadania, bajki, baśnie,
• pedagogika zabawy,
• spacery i wycieczki,
• sytuacje okazjonalne,
• teatrzyki,
• zabawy i ćwiczenia usprawniające aparat mowy,
• działalność plastyczna,
• twórczość muzyczna,
• konkursy i quizy,
• układanki.










VII. TREŚCI PROGRAMOWE


Obszar działalności przedszkola
Treści programowe Umiejętności i wiadomości wychowanka nabyte po realizacji programu
Kształtowanie umiejętności społecznych. 1. Zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych. • obdarza uwagą dzieci i dorosłych,
• przestrzega reguł,
• współpracuje w grupie.
Wspomaganie rozwoju mowy dzieci. 1. Wdrażanie do obcowania z literaturą.
2. Stymulowanie rozwoju mowy. • uważnie słucha,
• wzbogaca bierny i czynny słownik,
• stara się mówić poprawnie.
Dbałość o bezpieczeństwo własne oraz innych. 1. Zagrożenia płynące ze świata zwierząt. • określa zagrożenia płynące ze świata zwierząt (choroby od zwierzęce)
Wychowanie przez sztukę. 1. Dziecko widzem i aktorem.
2. Muzyka, śpiew, pląsy.
3. Różne formy plastyczne. • odpowiednio zachowuje się w teatrze,
• odgrywa role w zabawach parateatralnych,
• śpiewa piosenki,
• umie wypowiedzieć się w różnych technikach plastycznych.
Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt. 1. Poznawanie świata zwierząt i warunków potrzebnych do ich rozwoju. • opisuje sposób życia i odżywiania kotów,
• wymienia jakie są zwyczaje kotów.
Wspomaganie rozwoju intelektualnego wraz z edukacją matematyczną. 1. Określanie położenia, kierunku i przeliczanie. • określa położenie obiektu,
• posługuje się liczebnikami porządkowymi.
Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania. 1. Zainteresowanie czytaniem i pisaniem.
2. Zainteresowanie książkami.
3. Czytanie globalne. • recytuje wiersze,
• słucha opowiadań i bajek o kotach,
• odpowiada na pytania do tekstów,
• czyta globalnie słowa: kot, lew, tygrys.
Uwrażliwienie dzieci na posługiwanie się językiem obcym ,a zwłaszcza rozwój kompetencji komunikacyjnych

Kształtowanie motywacji do nauki języka angielskiego i stwarzanie sytuacji sprzyjających odkrywaniu świata. 1.Zapoznanie z podstawowym słownictwem dotyczącym
najbliższego świata dziecka, np. My favourite
toys,
2.Zapoznanie z podstawowymi strukturami
pozwalającymi na komunikację w języku obcym • potrafi pracować z kolegą/koleżanką w parze;
• rozumie bardzo proste polecenia w języku obcym nowożytnym i reaguje na nie;
• używa wyrazów i zwrotów mających znaczenie dla danej zabawy lub innych podejmowanych czynności;
• powtarza rymowanki i proste wierszyki, śpiewa piosenki w grupie;
• rozumie ogólny sens krótkich historyjek opowiadanych lub czytanych, gdy są wspierane np. obrazkami, rekwizytami,
• ruchem, mimiką, gestami


VIII. ZADANIA LOGOPEDY

„Mowa jest aktem w procesie językowego porozumiewania się w słowie. W akcie tym osoba mówiąca (nadawca) przekazuje informację, a rozmówca (odbiorca) ją odbiera. Oba te procesy, przekazywanie informacji i jej odbiór, są możliwe tylko dzięki temu, że zarówno nadawca, jak i odbiorca znają, tzn. umieją ten sam język”
Mowa ma bardzo duży wpływ na ogólny rozwój dziecka i jego osiągnięcia w nauce. Nieskorygowane przed podjęciem nauki szkolnej zaburzenia mowy powodują, że dzieci piszą z błędami, mają problemy z czytaniem, mają trudności w wypowiadaniu się i nawiązywaniu kontaktów społecznych. Na podstawie tego jak mówi dziecko oceniany jest poziom jego rozwoju intelektualnego, a u dziecka kończącego przedszkole – po części jego dojrzałość szkolna.
Bardzo ważną rolę w procesie kształtowania mowy dziecka odgrywają rodzice i najbliższe otoczenie. To oni są jego pierwszymi nauczycielami mowy poprzez wspólne zabawy, czytanie książeczek, ich opowiadanie i śpiewanie piosenek. Istotną rolę odgrywa również nauczyciel wychowania przedszkolnego. To właśnie on poprzez zabawę uczy nowych słów, ćwiczy oddech, głos, słuch i wymowę. Doskonali formy gramatyczne uwzględniając przy tym akcent, melodię i rytm mowy. Poprzez zabawę stymuluje rozwój wszystkich funkcji, od których zależy prawidłowy rozwój mowy.
Podstawa programowa wychowania przedszkolnego w zakresie wspomagania rozwoju mowy zakłada, że dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:

1. Zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;
2. Mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji lub komunikuje się w inny zrozumiały sposób;
3. Uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach;
4. W zrozumiały sposób mówi lub w inny sposób komunikuje o swoich potrzebach i decyzjach.

Z badań i z moich własnych obserwacji wynika jednak, że bardzo dużo dzieci w wieku przedszkolnym ma problemy z mową, rozumieją wszystko, ale bardzo mało mówią, zasób słownictwa jest niewielki, źle budują zdania, nieprawidłowo wymawiają niektóre głoski lub wcale ich nie wymawiają. Porównując miejskie przedszkola z którymi mam kontakt uważam, że to zjawisko jeszcze bardziej nasilone jest na terenach wiejskich.
Przekonanie o potrzebie podjęcia działań profilaktycznych w stosunku do grupy dzieci z małego wiejskiego przedszkola powstania tego programu. Wskazane jest bowiem jak najwcześniejsze rozpoczęcie świadomego usprawniania mowy oraz korygowanie wszelkich nieprawidłowości. Wczesne stosowanie ćwiczeń i zabaw wspomagających rozwój mowy, pobudzających rozwój języka, stymulowanie i motywowanie dzieci do mówienia szybciej wyrównają defekty i usuną trudności. W przypadku dzieci przedszkolnych wadliwą wymowę koryguje się znacznie łatwiej i szybciej aniżeli u dzieci w wieku szkolnym. Słuszne jest więc wprowadzanie dodatkowych zabaw, mających na celu rozbudzanie aktywności słownej dzieci, wpływających na rozwój mowy dziecka.

a) Założenia i cele pracy logopedycznej

Zajęcia logopedyczne organizuje się dla dzieci pięcioletnich uczestniczących w projekcie. Zajęcia specjalistyczne będą prowadzone indywidualnie i grupowo. Zajęcia grupowe z zakresu profilaktyki logopedycznej poprowadzi nauczyciel w przedszkolu i logopeda.

Do zadań logopedy będzie należało przede wszystkim:
• przeprowadzenie diagnozy w celu ustalenia stanu mowy dzieci,
• odpowiednio do wyników diagnozy zorganizowanie pomocy logopedycznej,
• prowadzenie terapii logopedycznej indywidualnej lub w grupach,
• prowadzenie zajęć z zakresu profilaktyki logopedycznej,
• współpraca z rodzicami oraz nauczycielami.
Głównym celem pracy logopedycznej jest zapobieganie powstawaniu zaburzeń mowy oraz stymulowanie jego rozwoju by prawidłowo
porozumiewało się z otoczeniem.

Cele szczegółowe zajęć grupowych z zakresu profilaktyki logopedycznej:
• nauczenie i utrwalenie właściwego toru oddechowego,
• usprawnianie motoryki narządów mowy,
• podnoszenie sprawności w zakresie motorki dużej i małej,
• rozwijanie percepcji słuchowej przez kształcenie wrażliwości słuchowej, różnicowania dźwięków otoczenia,
• wyrabianie poczucia rytmu,
• bogacenie słownictwa związanego z najbliższym otoczeniem dziecka,
• rozwijanie mowy zdaniowej i opowieściowej,
• kształcenie umiejętności słuchania,
• rozwijanie i doskonalenie artykulacji.

Cele szczegółowe indywidualnych zajęć logopedycznych:

• wczesne wykrycie ryzyka zaburzeń mowy,
• usuwanie wad wymowy,
• kształtowanie prawidłowej mowy poprzez korygowanie zaburzeń,
• stymulowanie opóźnionego rozwoju mowy,
• doskonalenie mowy już ukształtowanej,
• wdrażanie do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy przyswojonej w toku ćwiczeń.

Cele szczegółowe ukierunkowane na rodziców (opiekunów):

• nawiązanie ścisłej współpracy z rodziną dziecka,
• popularyzowanie działań profilaktycznych,
• wdrażanie do czynnego udziału w proces terapeutyczny,
• eliminowanie niewłaściwych postaw rodziców wobec dziecka z wadą wymowy,
• wspieranie, motywowanie dziecka do wspólnych ćwiczeń i zabaw z rodzicem,
• organizowanie zajęć otwartych dla rodziców,
• pomoc rodzinie w zakresie kontaktu z innymi specjalistami (np. laryngolog, foniatra).

b) Metody i formy pracy logopedycznej

Metody i formy pracy opierać się będą na zabawie. Wybór metody pracy będzie podyktowany rodzajem zaburzenia.
Do realizacji tego programu wykorzystane będą metody:
• słowne,
• poglądowe,
• praktyczne,
W tym najczęściej:
• ćwiczenia logopedyczne: oddechowe, fonacyjne, artykulacyjne, słuchu fizycznego, fonemowego i fonetycznego,
• pokaz i wyjaśnianie ułożenia narządów artykulacyjnych,
• uczulanie miejsc artykulacji,
• kontrola wzrokowo-dotykowa,
• metoda fonetycznych przekształceń,
• ćwiczenia rytmizujące,
• techniki relaksacyjne.

Formy pracy: indywidualna, grupowa.

Środki dydaktyczne dobrane będą odpowiednio do metod i form pracy. Będą to środki dostępne w placówce, zakupione na cele projektu oraz wykonane przez logopedę między innymi: lusterka, szpatułki, rekwizyty do ćwiczeń oddechowych, materiały obrazkowe, woreczki i szarfy do zabaw rytmicznych, płyty CD, wzory ćwiczeń grafomotorycznych, teksty wierszyków, rymowanek i piosenek o kotach.

c) Treści terapii logopedycznej.

Treści pracy logopedycznej muszą być dostosowane do indywidualnych potrzeb i możliwości dziecka. Objęcie dziecka zajęciami wymaga zgody rodziców. Po badaniu mowy rodzice będą powiadomieni o stanie mowy dziecka. W trakcie projektu zostanie zorganizowane szkolenie dla rodziców dotyczące profilaktyki logopedycznej oraz omówienia najczęściej występujących zaburzeń mowy i wskazania właściwej drogi postępowania.
W projekcie edukacyjnym „Nasi ulubieńcy – Kocia rodzinka” logopeda będzie prowadził zajęcia na których zastosuje ćwiczenia i zabawy kształtujące mowę, doskonalące mowę już ukształtowaną i ćwiczenia mające na celu opanowanie techniki wymowy. Będą to przede wszystkim ćwiczenia oddechowe, ćwiczenia fonacyjne, ćwiczenia artykulacji i ćwiczenia intonacji.1. Kształtowanie prawidłowego toru oddechowego. Różnicowanie fazy wdechowej i wydechowej. Wydłużanie fazy wydechowej.

Przykładowe ćwiczenia:
• dmuchanie na kotki wycięte z papieru,
• dmuchanie na kłębuszki wełny,
• „koci mecz pingpongowy”,
• gra na gwizdkach i trąbkach,
• nadmuchiwanie balonów,
• zabawa „śpiący kotek”,
• ćwiczenia „koci grzbiet”,
• zabawa „mruczenie kotka”.

2. Rozwijanie sprawności motorycznej w zakresie motoryki małej i dużej.

Przykładowe ćwiczenia:
• chodzenie na czworakach,
• kroczenie z wysoko podniesionymi kolanami,
• bieganie,
• bieganie i chodzenie na palcach,
• naśladowanie ruchem kotów,
• układanie puzzli,
• zbieranie kulek do pojemnika,
• modelowanie w plastelinie,
• zamalowywanie rysunków z zaznaczonymi konturami.

3. Kształcenie słuchu muzycznego i poczucia rytmu. Rozwijanie umiejętności
wiązania ruchu z muzyką i mówieniem. Rozwijanie koordynacji słuchowo- ruchowej.

Przykładowe ćwiczenia:
• zabawa „kotek odpoczywa”,
• chodzenie lub bieganie w rytm muzyki, zabawa „kotek na spacerze”,
• taniec w rytm muzyki (wolno – szybko), zabawa „kotki tańczą”,
• zapamiętywanie i odtwarzanie prostych rytmów - uderzanie w bębenek,
• zabawa „naśladowania zwierząt”,
• zabawa „kotki śpią”,
• zabawa „spragnione kotki”.

4. Rozwijanie sprawności narządów mowy. Kształcenie umiejętności wykonywania celowych ruchów przez narządy artykulacyjne. Ćwiczenia języka, warg, podniebienia miękkiego, żuchwy.

Przykładowe ćwiczenia:
• podnoszenie języka do nosa, opuszczanie go do brody,
• wysuwanie języka do przodu i cofanie go w głąb jamy ustnej,
• dotykanie językiem do kącików ust,
• podnoszenie języka do podniebienia ,
• kląskanie, mlaskanie,
• pokazywanie przyjaciół kota,
• zabawa „kotki piją mleczko”,
• zabawa „kotki jedzą”,
• mruczenie, chrapanie,
• wysuwanie żuchwy do przodu i cofanie,
• poruszanie żuchwą na boki,
• żucie,
• ziewanie.

5. Różnicowanie dźwięków płynących z otoczenia. Rozwijanie umiejętności słuchania i skupiania uwagi na wrażeniach słuchowych. Kształcenie umiejętności wskazywania źródła dźwięku. Różnicowanie głosek opozycyjnych.

Przykładowe ćwiczenia:
• zabawa „Kto jest kotkiem”,
• zabawa „Gdzie jest kot?”,
• rozpoznawanie odgłosów zwierząt,
• rozpoznawanie dzieci po głosie,
• rozpoznawanie dźwięków instrumentów muzycznych,
• słuchanie tekstów: opowiadań o kotach wspomaganych ilustracją lub mini inscenizacją za pomocą pacynek,
• zapamiętywanie i odtwarzanie prostych rytmów, krótkich rymowanek, piosenek.

6. Rozwijanie zasobu leksykalnego. Rozwijanie form językowych.

Przykładowe ćwiczenia:
• przyswajanie słownictwa dotyczącego najbliższego otoczenia,

• nazywanie osób, przedmiotów, zwierząt i wykonywanych przez nich czynności,
• posługiwanie się słowami określającymi: położenie przedmiotów w przestrzeni (na, pod, za, obok, nisko - wysoko) zabawa „ Gdzie jest kot?”, kierunek (w przód - w tył, do góry- na dół), wielkość (duży- mały) „Zabawy kotów”,
• utrwalanie znajomości barw zabawa „Kolorowe kotki”,
• poznawanie zbiorów przedmiotów, próby ich klasyfikacji,
• porównywanie zbiorów,
• budowanie zdań i formułowanie wypowiedzi: odpowiedzi na pytania dotyczące treści opowiadań o kotach, wspólne odtwarzanie usłyszanej opowieści, wyrażanie opinii i dokonywanie oceny postępowania bohaterów opowiadania, luźne rozmowy.

7. Powiększanie i doskonalenie zasobu fonologicznego.

Przykładowe ćwiczenia:
• utrwalanie prawidłowej wymowy samogłosek,
• demonstrowanie prawidłowej wymowy niektórych spółgłosek,
• ćwiczenie i utrwalanie wymowy głosek (f, w, k, ś, ź, ć, s, z, c, l) w sylabach, wyrażeniach dźwiękonaśladowczych i wyrazach,
• ćwiczenia służące wywołaniu niektórych głosek.

Z dziećmi u których w wyniku diagnozy zostaną stwierdzone wady wymowy będą prowadzone dodatkowe zajęcia indywidualne. Na zajęciach tych według ustalonej kolejności będą zastosowane ćwiczenia właściwe z zakresu korekcji wad wymowy::
• usprawniające motorykę narządów mowy,
• słuchowe w różnicowaniu poprawnego i zaburzonego brzmienia,
• ustawiające narządy mowy pod kontrolą wzrokową, kinestetyczną i słuchową,
• usprawniające wymowę wyćwiczonej głoski w izolacji, w sylabie, w wyrazie, w zdaniu,
W przypadku zaburzonej osobowości podjęta zostanie psychoterapia. Logopeda będzie ściśle współpracował z rodzicami i innymi nauczycielami.


d) Etapy pracy logopedycznej.

Pracę logopedy w tym projekcie można podzielić na następujące etapy:

I. Diagnoza logopedyczna dzieci uczestniczących w projekcie.

Badanie zostanie wykonane we wrześniu w oparciu o kwestionariusz obrazkowy Genowefy Demel. Podczas badania sprawdzony zostanie sposób oddychania dziecka, sposób połykania, słuch (orientacyjnie), aparatu mowy i jego budowa. Zbadana zostanie sprawność narządów mowy, poprawność artykulacyjna mowy oraz rozumienie mowy.

II. Szkolenie dla rodziców

Logopeda na spotkaniu zapozna rodziców z ogólnymi zagadnieniami profilaktyki logopedycznej i konsekwencjami zaniedbań. Przedstawi również ogólne wyniki badań logopedycznych w przedszkolu, omówi najczęściej występujące zaburzenia i utrudnienia rozwoju mowy oraz przedstawi sposoby postępowania. Z zainteresowanymi rodzicami odbędą się konsultacje indywidualne. Zawarta zostanie umowa z rodzicami dzieci uczestniczącymi w projekcie w zajęciach indywidualnych.

III. Cykl zajęć grupowych

W czasie tych zajęć rozwijane będą poszczególne funkcje związane z mówieniem oraz stymulacja rozwoju mowy. Zajęcia odbywać się będą dwa razy w tygodniu po 15 minut. W czasie zajęć rozwijane i kształcone będą umiejętności prawidłowego oddychania i połykania oraz umiejętności motoryczne w zakresie motoryki dużej i małej, a także artykulacyjnej. Kształcone będą również funkcje słuchowe oraz rozwijane umiejętności językowe w zakresie wymowy, systemu leksykalnego, fleksyjnego i składniowego.


IV. Cykl zajęć indywidualnych

W czasie zajęć indywidualnych logopeda będzie pracował nad korygowaniem wymowy. Wywoła prawidłowy wzorzec artykulacyjny danej głoski oraz utrwali go w ciągu mownym. Zajęcia te odbywać się będą jako zajęcia dodatkowe raz w tygodniu po 30 minut dla każdego dziecka z wadą wymowy.

V. Ewaluacja

Po zakończeniu cyklu zajęć logopeda przeprowadzi powtórne badanie logopedyczne. Dokona również analizy ankiet wypełnionych przez rodziców, którzy ocenią realizację projektu.


IX. ZADANIA NAUCZYCIELA JĘZYKA ANGIELSKIEGO

Przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) uczestniczy w zabawach, np. muzycznych, ruchowych, plastycznych, konstrukcyjnych, teatralnych;
2) rozumie bardzo proste polecenia i reaguje na nie;
3) powtarza rymowanki, proste wierszyki i śpiewa piosenki w grupie;
4) rozumie ogólny sens krótkich historyjek opowiadanych lub czytanych, gdy są wspierane np. obrazkami, rekwizytami, ruchem, mimiką, gestami.

Małe dzieci poznają świat w dużej mierze poprzez zabawę, a także poprzez działanie. Ich słuch w tym okresie jest bardzo wrażliwy, a narządy mowy na tyle elastyczne, ze po odpowiedniej liczbie ćwiczeń dzieci są w stanie rozróżnić i poprawnie wyartykułować wszystkie fonemy (głoski) nowego języka. Z łatwością również przyswajają sobie modele intonacyjne charakterystyczne dla języka angielskiego.
Dzieci w tym wieku są ciekawe świata. Nauka języka angielskiego może zatem stanowić nową pasjonującą przygodę ukazującą piękno nowego języka jak i kultury państw anglojęzycznych.
Rozwój intelektualny i emocjonalny małych dzieci wiąże się już ze zdolnością koncentracji uwagi, oraz lepszego zapamiętywania mechanicznego i logicznego. Dzieci zatem łatwo uczą się na pamięć piosenek, wyliczanek, wierszyków i dialogów. Chętnie uczestniczą w grach i zabawach językowych i wykazują dużą kreatywność.
Dzieci wprowadzone w świat języka angielskiego w nauczaniu przedszkolnym są lepiej przygotowane do nauki tego języka w kolejnym, już obowiązkowym I etapie edukacyjnym w klasach I-III. To powoduje, że łagodniej przechodzą od wychowania przedszkolnego do edukacji prowadzonej w systemie szkolnym i jako późniejsi uczniowie łatwiej odnoszą sukcesy w nauce języka angielskiego.
Dzieci uczą się poprzez działanie. Uwielbiają wykonywać prace plastyczne, odgrywać scenki z podziałem na role, tańczyć, śpiewać, biegać. Wymagają częstej zmiany aktywności, bowiem nie potrafią długo skoncentrować się na jednym zadaniu, stąd proponowane ćwiczenia językowe muszą być zróżnicowane, krótkie, ciekawe i stąd tak bogata proponowana gama metod i technik nauczania młodszych dzieci.
Program nasz uwzględnia konieczność dostosowania sposobu przekazywania wiedzy do naturalnej w tym wieku aktywności dziecka. Umożliwia uczenie się w atmosferze bezpieczeństwa i akceptacji, wspomaga rozwój dziecka zgodnie z jego potencjałem (według podstawy programowej). Dzieci winny uczyć się języka bezstresowo, ale aktywnie przy wykorzystaniu wszystkich zmysłów. Zatem zajęcia najczęściej przybierają formę gier i zabaw słowno-muzycznych i ruchowych.
Proces uczenia się języka u małych dzieci, to przede wszystkim rozwój sprawności takich jak: słuchanie, mówienie i śpiewanie.
Z uwagi na wiek uczenia się języka obcego przez dzieci pięcioletnie i sześcioletnie w pierwszej fazie polega na stopniowym rozwijaniu rozumienia ze słuchu i reagowania na język gestem, słowem. Dziecko, zatem winno rozumieć polecenia nauczyciela, pojmować ogólny sens prostych sytuacji komunikacyjnych i wypowiedzi, rozumieć nazwy wprowadzane na zajęciach (szczegółowo przedstawione w rozdziale Treści nauczania).
Druga faza uczenia się to nabywanie sprawności mówienia. Uczeń powtarza za modelem pojedyncze słowa, potem zwroty, recytuje krótkie rymowanki, śpiewa piosenki, odgrywa scenki sytuacyjne.
Materiał leksykalny:
1. Witamy się i przedstawiamy po angielsku.
- Hello!, Good morning, Hi!, I am……., What’s your name?, How are you?, I’m fine, thank you. Goodbye.
2. Poznajemy nazwy kolorów.
- pink, red, orange, yellow, green, blue, purple, white, black
3. Liczymy od 1 do 10. Liczba mnoga rzeczowników. One-ten
4. Poznajemy nazwy części ciała i proste polecenia.
- ears, fingers, mouths, eyes, mars, head, noses, toes, knees
5. Zabawki.
- doll, balloon, robot, plane, kite, ball, train
6. Ćwiczenia ruchowe TPR- wydawanie poleceń i reagowanie na nie.
- Touch your…… - Open your ….. – jump ……
- Point to……. - Close your …… - Count to …..
- Say……… - Turn ……….
7. Zaimki miejsca: w, na , pod, obok. ( in, on, under, next to)
8. Nazwy zwierząt domowych.
9. Nazwy zwierząt egzotycznych.
10. Nazwy potraw.
11. Nazwy części garderoby.
- shorts, socks, shoes, trousers, dress, sweater
12. Wyrażanie emocji.
- Are you……happy, sad, angry, hungry?
Struktury gramatyczne:
• rzeczownik, liczba mnoga rzeczownika
• zaimki osobowe w funkcji podmiotu
• przymiotniki ( kształt, kolor, wielkość- big small)
• liczebniki główne do 10-ciu
• okoliczniki miejsca
• spójnik: and, but
• czasownik have got
• tryb rozkazujący- polecenia, zakazy
• czas teraźniejszy prosty- wyrażanie upodobań ( I like, I don't like)
Sytuacje i funkcje komunikacyjne
• powitania
• przedstawianie się
• nazywanie części ubrań
• nazywanie części ciała
• wyrażanie upodobań
• nazywanie zwierząt domowych i żyjących w zoo
• nazywanie zabawek
• podawanie nazw kolorów
Metody nauczania
Najbardziej pożądanymi na tym etapie wydają się być metoda TPR(zrozum – wykonaj –powiedz) , elementy metody komunikacyjnej, metoda bezpośrednia, metoda audiolingwalna. One też zostaną użyte w działaniach opartych o niniejszy program.
a) Metoda Bezpośrednia
Metoda ta zaleca używanie języka obcego kosztem zredukowania lub nawet całkowitej eliminacji języka ojczystego. Dzieci nie tylko są ,, otoczone” językiem angielskim, ale mają okazję postrzegać i poznawać świat właśnie w tym języku. Ma to znaczenie dla dalszego procesu nauczania, ponieważ ogranicza chęć tłumaczenia wszystkiego z języka angielskiego na polski i odwrotnie, co może prowadzić do problemów ze swobodnym komunikowaniem się.
b) Metoda Total Physical Response (TPR)
Praca tą metodą odbywa się na drodze– zrozum, wykonaj, powiedz. Dzieci uczą się poprzez słuchanie poleceń w języku angielskim. Obserwacja ich realizacji, a następnie samodzielne naśladowanie pozwala odgadnąć sens wypowiedzi. Kolejnym etapem jest gotowość wymówienia.
c) Metoda Komunikacyjna
Metoda ta wykorzystuje sytuacje zaistniałe na zajęciach do komunikowania się w języku angielskim. Celowość i autentyczność jest najważniejszą jej wartością.
d) Metoda Audiolingwalna
Stymuluje rozwój mowy i poprawnej wymowy w języku obcym. Skupia się na wykorzystaniu drylu językowego, który choć krytykowany przez część dydaktyków, wydaje się być odpowiednim dla dziecka w wieku 5-6 lat sposobem ćwiczenia struktur gramatycznych, wyrażeń i fraz typowych dla danego języka.
Techniki nauczania
Odpowiedni dobór techniki jest gwarancją właściwego przebiegu nauczania. Nauczyciel pracujący w grupie pięciolatków i sześciolatków ma do dyspozycji bardzo szeroki zakres technik i sposobów realizacji celów.
Większość zaplanowanych do realizacji technik jest znana nauczycielom języka jak i nauczycielom wychowania przedszkolnego i może ulegać niemalże nieograniczonym modyfikacjom. Szerzej zostaną omówione jedynie te, które będą wyróżnikiem tego właśnie programu.
a) Gry i zabawy językowe– nauka poprzez zabawę

• Bingo obrazkowe
Jest to gra z użyciem pionków i plansz, takich samych dla każdego dziecka zawierających 9 ilustracji. Każde dziecko na swojej planszy zaznacza pionkami umówioną ilość obrazków, których nazwy dobrze zna. Nauczyciel odczytuje wyrazy w dowolnej kolejności. Jeśli dziecko postawiło pionek na danym wyrazie, może go zdjąć. W chwili, gdy dziecko zdejmuje ostatni pionek, woła głośno: BINGO!
• Domino obrazkowe
• Zabawy true/false, yes/no
Nauczyciel prawidłowo lub błędnie nazywa wskazywane przedmioty. Dzieci oceniają poprawność wypowiedzi używając słów yes/no, true/false.
• Zapamiętywanie kolejności przedmiotów
• Odgadywanie nazwy ukrytego obrazka
• Pociąg ze słowami
Dzieci powtarzają we właściwej kolejności słowa wypowiedziane przez poprzedników i dodają jedno własne.
• Rozpoznawanie przedmiotów ukrytych w woreczku
• Głuchy telefon
• Zgadnij o czym myślę
Nauczyciel opisuje za pomocą znanych grupie słów oraz gestów wybrany przedmiot, dzieci odgadują, o której rzeczy rzecz mowa
• Kategorie
Nauczyciel podaje kategorię wyrazów, a dzieci wymieniają należące do niej nazwy przedmiotów
• Odd man out
Nauczyciel prezentuje trzy przedmioty lub rysunki, z których dwa należą do tej samej kategorii, a trzeci do innej. Dzieci oceniają, który z nich nie pasuje do reszty.
• Simon says
Nauczyciel wydaje polecenia znane z wcześniejszej nauki. Dzieci wykonują je tylko wtedy, gdy są poprzedzone zwrotem Simon says.
• Zabawa w kolory z użyciem piłki
Nauczyciel ustala z dziećmi, jaki kolor uniemożliwia złapanie piłki. Prowadzący (może być nim także dziecka) wypowiada nazwę koloru, a dziecko łapie piłkę, o ile nie jest to ,, zakazany” kolor i powtarza jego nazwę.
• Zamiana miejsca
Dzieci otrzymują obrazki i siadają w kole. Nauczyciel wypowiada dwa wybrane słowa, a dzieci, którym zostały one przypisane, zamieniają się miejscami.
• Gra w karty
Dzieci otrzymują po kilka kart z wymieszanego zestawu par kart obrazkowych. Jedna karta nie ma pary. Uczestnicy gry starają się zebrać jak najwięcej par, ciągnąc od siebie po kolei po jednej karcie i nie pozostać z kartą bez pary (zasada gry w ,, Piotrusia”). Jeżeli gracz zdobędzie kartę do pary zatrzymuje ją po uprzednim podaniu nazwy przedmiotu przedstawionego na obrazku.

• Łańcuszek pytań i odpowiedzi
Dzieci siedzą w kole, w którego środku leży kilka przedmiotów. Po kolei wybierają po jednej rzeczy i podają sąsiadowi pytając o jego nazwę.
• Towarzystwo pacynki
Wybrana przez nauczyciela pacynka towarzyszy dzieciom na wszystkich zajęciach. Uczy się z nimi i bawi. Mówi tylko w języku angielskim.
b) Nauka poprzez piosenkę i rymowankę
Techniki te pomagają doskonalić pamięć mechaniczną i pozwalają na wprowadzenie struktury gramatycznej i słownictwa przewidzianego na daną jednostkę lekcyjną. Wystąpią na każdych zajęciach, ponieważ są przez dzieci bardzo lubiane, a jednocześnie stanowią najlepszy sposób zapamiętywania całych zwrotów, które później posłużą w procesie komunikacji oraz będą bazą do ćwiczeń dramowych. Towarzyszy im zazwyczaj ruch, który ułatwia zrozumienie i zapamiętanie.
c) Nauka poprzez działanie
Na każdych zajęciach dzieci wykonują czynności organizacyjne, prace zaplanowane jako utrwalające i systematyzujące poznany materiał, pracują w grupach. Każda aktywność, taka jak wycinanie, malowanie, klejenie, lepienie czy kolorowanie pod dyktando lub według inwencji dziecka, odgrywanie ról, zabawy kukiełkami i prace projektowe, stwarza idealną sytuację do wprowadzenia i stosowania Social language i Classroom Language. Pojawia się bowiem autentyczna potrzeba i uzasadnienie użycia języka.
Oprócz walorów dydaktycznych opisywana technika ma również aspekt wychowawczy. Wdraża zasady współdziałania, pomagania sobie wzajemnie, wykazywania troski o innych, przez co pomaga w realizacji celów kształcenia ogólnego, jakim jest kształcenie poprawnych kontaktów z rówieśnikami.
X. PLANOWANE EFEKTY.

Po realizacji programu dziecko będzie potrafiło:
• prawidłowo gospodarować oddechem,
• stosować prawidłowy tor oddechowy,
• wykonywać precyzyjnie wskazane ruchy językiem, ustami, policzkami, żuchwą,
• reagować na bodźce słuchowe, różnicować dźwięki otoczenia, wykazywać wrażliwość słuchową,
• wykazywać poczucie rytmu,
• prezentować właściwą dla wieku sprawność ruchową w zakresie motoryki małej i dużej,
• poprawnie artykułować głoski z zasobu fonologicznego zgodnego z wiekiem,
• nazywać przedmioty, zjawiska i czynności znajdujące się lub dziejące się w najbliższym otoczeniu oraz rozumieć ich znaczenie,
• budować zdania proste i rozwijać je,
• wypowiadać się na bliskie mu tematy,
• rozumieć i pamiętać treści słuchanych opowiadań o kotach,
• recytować z pamięci krótkie wierszyki i rymowanki.

XI. EWALUACJA PRACY LOGOPEDY.

Głównym celem terapii logopedycznej jest wykrywanie i usuwanie oraz zapobieganie powstawaniu zaburzeń mowy. Ważne jest także wdrażanie do wyrabiania poprawnej wymowy oraz rozwijania twórczej aktywności słownej. Osiągnięcie tych celów świadczy o powodzeniu terapii. Miernikiem oceny pracy logopedycznej będzie osiągnięcie przewidzianych efektów wymienionych w poprzednim podrozdziale.
Analiza przebiegu i postępów dziecka będzie dokonywana systematycznie na podstawie obserwacji rozwoju mowy, a także zachowań dziecka w różnych sytuacjach. Pozwoli to na ewentualne zmiany w programie. Obserwacja sprawności językowej, rozwoju mowy, rozwoju emocjonalnego i społecznego dzieci objętych terapią pozwoli ocenić efekty
włączenia tego programu do działań edukacyjnych.
Po zakończonym projekcie rodzice wypełnią ankiety, w których opiszą zmiany w mowie i zachowaniu dziecka. Zostaną również przeprowadzone rozmowy z rodzicami i nauczycielami dzieci.
Spostrzeżenia dotyczące zrealizowanych zadań, osiągniętych sukcesów oraz wnioski przedstawiane będą w formie pisemnego sprawozdania.




XI. EWALUACJA PRACY NAUCZYCIELA JĘZYKA ANGIELSKIEGO

• Widoczne dokonania edukacyjne – osiągnięcia sukcesy i porażki.
• Obserwacja postępów dzieci na zajęciach. Umiejętności skupiania uwagi, zapamiętywania, wykonywania poleceń na określony temat, a także współdziałania w zespołach.
• Analiza prac dziecięcych (kart pracy, prace plastyczne także konkursowe plakaty itp.)
• Aktywny udział dzieci w występach artystycznych, gdzie w scenariuszu zawarte będą treści w/w Programu.
• Wywiad z rodzicami dzieci na temat zdobytej wiedzy.

XII EWALUACJA PROGRAMU

Ewaluacja to słowo pochodzące z języka angielskiego i francuskiego oznaczające oszacowanie, określenie wartości, ocenę. Według Słownika Języka Polskiego PWN, jest to ustalenie wartości i ceny czegoś, ocenianie, oszacowanie. Ewaluacji dokonujemy w celu podniesienia jakości tego co robimy. Proces ewaluacji pozwala uzyskać informację zwrotną, dostosować działania do potrzeb uzyskać informację o realizacji celów. Pozwala nam to na stałe podnoszenie jakości naszych działań. Ewaluacja jest procesem systematycznym. Proces ewaluacji składa się z następujących etapów:

• planowanie,
• projektowanie,
• zbieranie i analiza danych,
• raportowanie,
• wykorzystanie wyników.

Ewaluacja to termin o szerokim znaczeniu i często różnorodnych definicjach. Ewaluacja w szkole polega na zaplanowanym i metodologicznie uściślonym, systematycznym zbieraniu i przetwarzaniu informacji o warunkach, przebiegu i skuteczności działań szkoły.
Jeżeli chodzi o mój projekt najbardziej odpowiednia jest definicja:
ewaluacja to zaplanowane i systematyczne działanie uwidaczniające w jakim stopniu zamierzone cele są rzeczywiście realizowane.
Wynikiem projektu „Nasi ulubieńcy – Kocia rodzinka” będzie zabawa integracyjna z okazji Światowego Dnia Kota, na której dzieci pokarzą swoje prace, zorganizują wystawę książek, albumów i zdjęć, przedstawią inscenizację wierszy o kotach, wyrecytują wiersze i zaśpiewają piosenki oraz wezmą udział w quizie o kotach. Czy cele projektu zostały zrealizowane dowiem się analizując osiągnięcia dzieci. Podczas projektu dzieci zdobędą wiele informacji.





STRUKTURA PROJEKTU EWALUACJI

Przedmiot ewaluacji Kryteria ewaluacji Pytania kluczowe Metody zbierania danych Kto dostarcza danych Narzędzia i organiza- cja zbierania danych
Umiejętność pracy w zespole Przynaj-mniej 60% dzieci włącza się do realizacji powierzo-nego zadania. Czy większość dzieci włącza się w realizację zadań zespoło-wych? -obserwacja dzieci podczas zajęć,

-kontrola zapisu scenariuszy,

-rozmowa z dziećmi i nauczycie-lem prowadzą-cym zajęcia. koordyna-tor proje-ktu,

nauczyciel
wychowa-nia przed-szkolnego -trzeci tydzień projektu – arkusz obserwacyjny,

- na bieżąco zgodnie z planowaną kontrolą – scenariusze,

-czwarty tydzień projektu – ankieta.
Umiejętność wypowiada-nia się Przynaj-mniej 60% dzieci poprawnie wypowiada się na forum grupy. Czy większość dzieci potrafi popraw-nie wypowiadać się na forum grupy? -obserwacja dzieci podczas zajęć,

-rozmowa z nauczycie-lem prowadzą-cym zajęcia. koordyna-tor proje-ktu,

nauczyciel
wychowa-nia przed-szkolnego



- na bieżąco
Umiejętność poprawnego budowania zdań Przynaj-mniej 80% dzieci poprawnie buduje zdania pojedyncze. Czy większość dzieci potrafi popraw-nie zbudować zdanie pojedyn-cze? -obserwacja dzieci podczas zajęć,

-rozmowa z nauczycie-lem prowa-dzącym zajęcia. koordyna-tor proje-ktu,


nauczyciel
wychowa-nia przed-szkolnego


- na bieżąco
Umiejętność poprawnego artykułowa-nia głosek Przynaj-mniej 60% dzieci poprawnie artykułuje głoski zgodnie z normą wiekową. Czy większość dzieci popraw-nie artykułuje głoski? -obserwacja dzieci podczas zajęć,

-rozmowa z nauczycie-lem prowadzą-cym zajęcia. koordyna-tor proje-ktu,


nauczyciel
wychowa-nia przed-szkolnego


- na bieżąco
Umiejętność radzenia sobie w sytuacjach lękowych Przynaj-mniej 60% dzieci prze-łamuje lęk podczas wy-powiedzi. Czy większość dzieci potrafi radzić sobie z lękiem przed wypowie-dzią? -obserwacja dzieci podczas zajęć,

-obserwacja podczas przedsta-wienia koordyna-tor proje-ktu,


nauczyciel
wychowa-nia przed-szkolnego

- na bieżąco,

-podczas przedstawienia,















Umiejętność odgrywania ról i zachowa-nia scenicznego 100% dzieci włącza się do organi-zacji przed-stawienia.


Czy wszystkie dzieci biorą udział w przed-stawie-niu?



-obserwacja przedstawienia.

-kontrola scenariusza
przedstawienia.

-ocena rodziców, innych nauczycieli i starszych kolegów (koszyki do których wkładają białe
i czarne koty)








koordyna-tor projektu,

nauczyciel wychowa-nia przed-szkolnego,

widzowie, (nauczy-ciele, uczniowie i rodzice)











-na próbie generalnej,

-podczas przedstawienia,

-po imprezie
100% dzieci zapamiętało swoje role i w odpo-wiednim momencie je wygłasza. Czy dzieci zapamię-tały swoje kwestie
i w odpo-wiednim momen-cie je wy-głaszają?
Przynaj-mniej 60% dzieci zachowuje odpowie-dnią intona-cję i modu- lację głosu. Czy większość dzieci zachowu-je odpo-wiednią intonację i modula-cję głosu?
Przynaj-mniej 60% dzieci wciela się w odgrywa-ną rolę i zwraca uwagę na ruch sceniczny. Czy większość dzieci potrafi wcielić się w po-wierzoną rolę?
Umiejętność prawidłowe-go oddechu Przynaj-mniej 60% dzieci na-uczy się
i utrwali prawidłowy tor odde-chowy. Czy wię-kszość dzieci po-trafi
prawid-łowo od-dychać? -obserwacja dzieci podczas zajęć koordyna-tor proje-ktu,

nauczyciel
wychowa-nia przed-szkolnego


- na bieżąco
Umiejętność różnicowania dźwięku Przynaj-mniej 60% dzieci różnicuje dźwięki otoczenia. Czy większość dzieci potrafi rozróż-niać dźwięki? -obserwacja dzieci podczas zajęć koordyna-tor proje-ktu,

nauczyciel
wychowa-nia przed-szkolnego



- na bieżąco
Umiejętność precyzyjnych ruchów narządów artykulacyj-nych Przynaj-mniej 60% dzieci wykonuje precyzyjne ruchy narządów aparatu artykulacyj-nego. Czy większość dzieci potrafi wykonać precyzyj-nie ruchy narządów artykula-cyjnych

-obserwacja dzieci podczas zajęć koordyna-tor proje-ktu,

nauczyciel
wychowa-nia przed-szkolnego


- na bieżąco
Wzbogace-nie słowni-ctwa Przynaj-mniej 60% dzieci wzbogaci swój słownik czynny i bierny. Czy większość dzieci wzbogaci słowni-ctwo? -obserwacja dzieci podczas zajęć,

-rozmowa
z nauczy-cielem prowadzą-cym zajęcia,

-obserwacja dzieci podczas quizu
o kotach.


koordyna-tor proje-ktu,

nauczyciel
wychowa-nia przed-szkolnego



- na bieżąco,

- podczas quizu

















Załącznik 1.

Harmonogram działań

L.p. Działania Formy realizacji Termin realizacji Osoby odpowiedzialne
1 Przedstawienie programu dyrekcji szkoły w celu uzyskania akceptacji. Spotkanie z dyrekcją szkoły. wrzesień nauczyciel wychowania przedszkolnego
nauczyciel języka angielskiego
2 Zapoznanie nauczycieli, rodziców i dzieci z celami i zadaniami programu Spotkanie z nauczycielami, rodzicami i dziećmi:
- podpisanie przez rodziców zgody na udział ich dzieci w projekcie,
- zawarcie kontraktu z dziećmi- zapoznanie z maskotką –Kimmy. wrzesień nauczyciel wychowania przedszkolnego
nauczyciel języka angielskiego
3 Wykonanie z dziećmi mapy mentalnej „Koty”. Zgromadzenie materiałów potrzebnych do wykonania mapy.
Zajęcia dydaktyczne na których powstanie mapa mentalna w plastycznej formie kolażu. październik rodzice,
nauczyciel wychowania przedszkolnego,

4 Zapoznanie dzieci z wyglądem, zwyczajami i rasami kotów domowych oraz z rodziną kotów. Zajęcia dydaktyczne:
- oglądanie zdjęć, albumów, filmów o kotach domowych i dzikich,
- rozmowy na temat wyglądu kotów. październik nauczyciel wychowania przedszkolnego
5



6. Organizacja kącika kota.


Wykonanie projektu – The cats. Zgromadzenie zdjęć, maskotek, przyborów do pielęgnacji, karmy dla kotów. październik nauczyciel wychowania przedszkolnego,
rodzice. nauczyciel języka
angielskiego
7. Wycieczka do schroniska, spotkanie z weterynarzem i hodowcą kotów rasowych. 1. Ustalenie terminu.
2. Przygotowanie pytań do wywiadu z weterynarzem i hodowcą.
3. Pogadanka.
4. Karmienie i pomoc przy pielęgnacji kotów w schronisku. listopad
nauczyciel wychowania przedszkolnego,
weterynarz,
hodowca kotów
8. Zajęcia muzyczno-ruchowe - „Aaa były sobie kotki dwa”. 1. Nauka piosenek o kotach.
2. Zabawy ruchowe przy muzyce.
3. Zabawy logorytmiczne. październik
listopad
grudzień nauczyciel wychowania przedszkolnego,

9. Zabawy dydaktyczne - „Gdzie się ukrył kotek”. Zajęcia dydaktyczne z pluszowym kotkiem:
- nauka posługiwania się przyimkami,
- określanie położenia,
- przeliczanie, - posługiwanie się liczebnikami porządkowymi. listopad nauczyciel wychowania przedszkolnego

10. Przybliżanie literatury dziecięcej o kotach - „Opowiem Ci bajkę, jak kot palił fajkę”.
1. Czytanie bajek i opowiadań o kotach („Kot w butach” Braci Grimm, „Bajka o kocie i myszach” A. Galica, „Dlaczego psy nie lubią kotów” - bajka koreańska)
2. Nauka wierszyków o kotach.
3. Układanie z rodzicami rymowanek o kotach.
4. Inscenizacje wierszyków.
5. „Puss in Boots- przedstawienie angielskiej wersji fragmentów opowiadania” październik
listopad
grudzień
styczeń
luty nauczyciel wychowania przedszkolnego,
nauczycie języka angielskiego
rodzice
10 Zajęcia plastyczne - „Malujemy i wyklejamy koty”. 1. Rysunki kotów zgodnie z tekstem wierszyków.
2. Praca plastyczna – origami z koła.
3. Wykonanie maskotek.
4. Wykonanie plakatów, rekwizytów, elementów scenografii i masek potrzebnych do końcowej prezentacji. styczeń
luty nauczyciel wychowania przedszkolnego,
rodzice
11 Doskonalenie sprawności ruchowej oraz sprawności aparatu artykulacyjnego - „Kocia gimnastyka”. 1. Ćwiczenia usprawniające koordynację ruchową.
2. Ćwiczenia logopedyczne, logorytmiczne. wrzesień
październik listopad
grudzień
styczeń
luty nauczyciel wychowania przedszkolnego,

12 Wycieczka do teatru na przedstawienie „Tygrysek Pietrek” lub „Opowieść o piesku i kotce”. 1. Oglądanie spektaklu.
2. Zapoznanie z zasadami zachowania się w teatrze.
3. Poznanie aktorów, zajęcia edukacyjne w teatrze. grudzień nauczyciel wychowania przedszkolnego
13 Impreza integracyjna „Światowy Dzień Kota -Koci bal”.
The cat’s party 1. Wystawa prac plastycznych.
2. Quiz o kotach.
3. Wystawy zgromadzonych książek, albumów, fotografii.
4. Inscenizacja wierszyków.
5. Recytacja wierszyków.
6. Śpiewanie piosenek. 16.02.2018 nauczyciel wychowania przedszkolnego,
nauczyciel języka angielskiego
14 Ewaluacja programu Rozliczenie finansowe i sprawozdanie. marzec nauczyciel wychowania przedszkolnego
nauczyciel języka angielskiego
Wyświetleń: 0


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.