Scenariusz zajęć „ Anioły”
przeprowadzonych w ramach przedmiotu -
Przygotowanie do pracy – Pracownia Rękodzieła
w dniu 9.XII.2014
Cele:

poznanie motywu i symboliki aniołów w kulturze i sztuce;
usprawnianie manualne
kształtowanie umiejętności wnikliwej analizy sytuacji problemowej,
twórcze poszukiwanie rozwiązania plastycznego tematu,
rozwijanie umiejętności wyrażania własnych odczuć i potrzeb.

Metody pracy: pogadanka, praca praktyczna
Formy pracy: praca zbiorowa, indywidualna

Środki dydaktyczne: drut, narzędzia opowiadanie S. Mrożka „Wina i kara”.

Przebieg zajęć

1. Wstęp:
Kilka słów o aniołach...

Z pewnością dziwi was temat dzisiejszych zajęć. Zastanawiacie się może czy nie jest to temat właściwy dla lekcji religii. Otóż muszę wam powiedzieć, że anioły istnieją przynajmniej tak długo, jak długo istnieje ludzkość. Wśród naskalnych rysunków i malowideł pozostawionych przez pierwotne plemiona, znajdują się obok postaci ludzi i zwierząt skrzydlate istoty.
Religioznawcy odkrywali anioły w wierzeniach wszystkich starożytnych ludów. Wierzyli w nie starożytni Sumerowie, Babilończycy, Asyryjczycy, Grecy, Rzymianie. W różnych językach noszą różne nazwy:
w islamie mówi się o nich „malaika”
wikingowie nazywali je „walkirie”
Grecy - „hora”
w języku łacińskim – „angelus”
Persowie - „peri”
Hindusi – „apsaras” lub „daikiri”
w języku niemieckim anioł to „Engel”
w języku angielskim – angel

O aniołach mówiło się „posłańcy”. Twierdzi się, że Bóg stworzył je, aby były pośrednikami między nim a ludźmi. Te duchowe istoty przewyższają człowieka swą mocą i inteligencją. Podobno każdy człowiek ma swojego anioła, a dzieci widują anioły częściej niż dorośli. Ciekawe czy dlatego, że mają fantazję czy większą wrażliwość?
Mimo ogromnej różnorodności aniołów występujących w różnych kulturach i służących odmiennym bogom, jest coś co je łączy: wszystkie powstały ze światła. Być może są podobne do płomienia, promieni słońca lub poświaty księżyca. Być może astronomowie oglądają je, nic o tym nie wiedząc.
Anioły pojawiają się we wszystkich dziedzinach nauki i kultury.
Są w historii, religioznawstwie, archeologii, etyce, filozofii, literaturze, sztuce. Przedstawiane są na obrazach i rzeźbach, a informacje o nich można znaleźć w internecie. Jest nawet nauka zajmująca się aniołami – angelologia.

2. Zapraszam do wysłuchania groteskowego opowiadania o pewnym nietypowym aniele. Miał on wielki problem. Otóż ...

Stał anioł stróż bezsilny. Oto wyczerpał wszystkie środki dostępne aniołom stróżom. Dobroć, słodycz, łagodne tłumaczenie, odradzanie... Na nic!
Chłopczyk, którego miał pod opieką, przez cały dzień brnął znowu od jednego zła do drugiego. Wyjadał konfitury, garbił się, nie uważał i biegał.
Gorycz wezbrała w aniele. Czyżby nie było żadnego sposobu na niegrzecznego malca? Anioł zastanowił się, oderwał dłoń od czoła, podszedł do łóżeczka chłopca i silnie uderzył go w ucho.
Ten zerwał się przestraszony. Pod wpływem ciosu odmówił pospiesznie paciorek i, mrucząc coś niezrozumiale, położył się i zasnął.
Anioł, drżący i zachwycony, długo, nieruchomo wpatrywał się w noc.
Sen zatarł w chłopczyku wspomnienie wczorajszego wieczora. Podano mu śniadanie. Jak zwykle nie chciał pić mleka. Od mleka robiło mu się niedobrze. Wtem odczuł dotkliwe kopnięcie. Zrozumiał. W milczeniu wypił mleko.
Pożegnawszy się z mamusią, ruszył do szkoły. Grzecznie przechodził przez ulice, nie przystawał, nie rozglądał się. Jednak nie był jeszcze pewny. Gdy znalazł się sam w pustej alei, rozejrzał się i błyskawicznie zgarbił. Silna blacha w czoło natychmiast przywróciła go do porządku. Nie mógł mieć wątpliwości. To bił go anioł stróż.
Dobry duch zasmakował w nowej metodzie. Łatwość, z jaką teraz osiągał to, co dawniej było nieosiągalne, olśniła go. Metoda dawała doskonałe wyniki.
Chłopczyk bardzo się zmienił na lepsze. Nie biegał, nie garbił się, nie hałasował, odmawiał, dojadał. Zmienił się także zewnętrznie. Na skutek dojadania obiadów i gwałtownego picia mleka – bo rodzice, widząc, że wypija teraz całą szklankę, myśleli, że polubił mleko i dolewali mu bez końca – utył bardzo i pobladł. Wyrzekł się wszystkich przestępstw wieku dziecięcego. Rozporządzał teraz dużą ilością wolnego czasu. I nauczył się kierować siły na życie wewnętrzne. Spoważniał. Zaczął obserwować otoczenie. Następnie zainteresował się chemią.
Poczęto uważać, że jest cudownym dzieckiem i bardzo się wszyscy cieszyli. On zaś pracował wytrwale. Tatuś sprawił mu warsztacik chemiczny i dał skromne środki.
Czas mijał. Pewnego razu, w nocy, potężny słup ognia trysnął nad miastem i głośny huk targnął okolicą. To wyleciał w powietrze dom rodzinny małego, wysadzony nad podziw umiejętnie, choć po amatorsku zbudowaną miną z domowego trotylu. Chłopczyk oddalał się polami. Dźwigał uprzednio przygotowany plecak z małym zapasem żywności i pieniędzy oraz kartę okrętową do Ameryki Południowej.
Za nim gnał przez pole anioł stróż, by dać mu bodaj haka.

3. Wykonanie aniołów z drutu, po zapoznaniu się z narzędziami i technologia pracy.

4. Sprzątanie stanowiska pracy.

5. Wystawa prac.

Wyświetleń: 0