Katalog

Katarzyna Olejniczak-Wrońska, 2017-06-13
Płock

Ogólne, Scenariusze

Scenariusz Dnia Edukacji Narodowej

- n +

SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI Z OKAZJI DNIA EDUKACJI NARODOWEJ

Agata: Agata Z.
Adam: Adam W.
Sceneria przypomina Telewizyjny Koncert Zyczeń z l.90, na początek również w tle widoczna i słyszna czołówka z programu. Osoby prowdzące ustylizowane na prowdzących z tamtego okresu.
Agata: Witamy Państwa na uroczystości z okazji Dnia Edukacji Narodowej.
Adam: Witamy Dyrekcję …..
Agata: Witamy Prezesa ... Radę Pedagogiczną, wszystkich pracowników naszej szkoły oraz uczniów.
Adam: Polskie święto oświaty i szkolnictwa wyższego zostało ustanowione 27 kwietnia 1972 r. Od 1982, na mocy ustawy – Karty Nauczyciela jest obchodzone jako Dzień Edukacji Narodowej.
Agata: Dzień ten upamiętnia rocznicę powstania Komisji Edukacji Narodowej (KEN), która została utworzona z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego i zalegalizowana przez Sejm Rozbiorowy w dniu 14 października 1773 r.
Adam: KEN stworzyła podwaliny pod nowoczesny system szkolny: sprawną administrację, unowocześnione programy nauczania, wytyczyła jasno cele wychowania, wprowadziła metody kształcenia oparte na doświadczeniu.
Agata: Dzień ten uznaje się za święto wszystkich pracowników oświaty.
Adam: W dzisiejszym koncercie życzeń dziękujemy, życzymy oraz przepraszamy wierszem i piosenką.
Agata: Składamy serdeczne życzenia Dyrekcji ZSCE, Panu Prezesowi CE. Dziękujemy za trud włożony w nadzorowanie nauki i wychowania. Dziękujemy, ze ciągle jesteście na posterunku powinności i praw.
Adam: Życzymy własnych ogrodów, które użyczą Wam chłodu, ogrodów z kroplą pamięci, pełnych bluszczu, poszumu traw, zapachu bzu…
Piosenka dla Dyrekcji w wykonaniu szkolnego zespołu, np.

Agata: Kochani Nauczyciele,
pokazujecie, że bycie zwyczajnym człowiekiem jest wartościowe - bo zwyczajni ludzie tak naprawdę nie są zwyczajni. Każdy z nich potrafi robić coś wyjątkowego. Każdy z nich jest cenny dla tych, których kocha. Lecz, jeśli nie chcemy być zwyczajni, nie musimy.
Adam: Kto wie, czego moglibyśmy dokonać, gdybyśmy podążali za głosem swojego niezwykłego marzenia całym sercem, rozumem, odwagą.
Niech nasze myśli i uczucia wyrażą słowa poezji…

Agata: Pragniemy, aby nie zabrakło Wam
zapału do kształtowania naszych sumień,
abyście uczyli nas pokonywania zła
i kierowania się w życiu tylko dobrem.
Adam: Te życzenia dedykujemy nauczycielom przedmiotów humanistycznych – POLONISTOM, HISTORYKOM, BIBLIOTEKARZOM, NAUCZYCIELOM RELIGII I WOKU.

Staff Leopold Ars poetica

Recytator: Echo z dna serca nieuchwytne,
Woła mi: "Schwyć mnie, nim przepadnę,
Nim zbledną, stanę się błękitne,
Srebrzyste, przezroczyste, żadne!"

Łowię je spiesznie jak motyla,
Nie, abym świat dziwnością zdumiał,
Lecz by się kształtem stała chwila
I abyś, bracie, mnie zrozumiał.

I niech wiersz, co ze strun się toczy,
Będzie, przybrawszy rytm i dźwięki,
Tak jasny jak spojrzenie w oczy
I prosty jak podanie ręki.

Recytator:
Nie tylko przyszłość wieczna jest - nie tylko!...
I przeszłość, owszem, wieczności jest dobą:
Co stało się już, nie odstanie chwilką...
Wróci Ideą, nie powróci sobą.
O! miło jest patrzeć i dumać o świcie,
Gdy rosa po krzewach szeleści taktami,
A powiew okienkiem, jak anioł skrzydłami,
Do chaty wonności nagarnia obficie.




Agata: Trud i pracę nauczycieli przedmiotów matematyczno – przyrodniczych i chemików właściwie oceniamy dopiero po latach, kiedy sami nabierzemy życiowych doświadczeń.
Adam: Zdajemy sobie sprawę, że Wasze wysiłki są duże, zaangażowanie wielkie, a efekty... na nie trzeba będzie poczekać.
I niech nie zdziwi Was krótkie „Dziękuję” usłyszane kiedyś za rogiem.

Recytator
J. Tuwim „Nauka”

Nauczyli mnie mnóstwa mądrości,
logarytmów, wzorów i formułek,
z kwadracików, trójkącików i kółek
nauczyli mnie nieskończoności.

Rozprawiali o „cudach przyrody”,
oglądałem rożne tajemnice:
W jednym szkiełku „życie w kropli wody”,
W innym zaś-„kanały na Księżycu”.

Mam tej wiedzy zapas nieskończony;
2Пr i H SO
Jabłka, lampy, Crookes΄y I Newtony,
Azot, wodór, zmiany atmosfery.

Wiem o kuli napełnionej lodem,
O bursztynie, gdy się go pociera...
Wiem, że ciało zanurzone w wodę,
Traci tyle, ile...et cetera.

Ach, wiem jeszcze, że na drugiej półkuli
Słońce świeci, gdy u nas jest ciemno!
Różne rzeczy do głowy mi wkuli,
Tumanili nauką daremną.

I nic nie wiem, i nic nie rozumiem.
I wciąż wierzę biednymi zmysłami,
Że ci ludzie na drugiej półkuli
Muszą chodzić do góry nogami.


I do dziś mam taką szkolną trwogę:
Bóg mnie wyrwie – a stanę bez słowa!
- Panie Boże! Odpowiadać nie mogę,
Ja... wymawiam się, mnie boli głowa...

Trudna lekcja. Nie mogłem od razu.
Lecz nauczę się... po pewnym czasie...
Proszę! Zostaw mnie na długie życie,
Jak na drugi rok w tej samej klasie.



Adam: Pragniemy przekazać najserdeczniejsze życzenia za wielką cierpliwość, wyrozumiałość
i trud włożony w naukę NAUCZYCIELOM JĘZYKÓW OBCYCH.
Agata: Dziękujemy, ze świat nie ma barier, a nasz słownik słów dotąd nieznanych odkrywa kolejne tajemnice …
Piosenka np. w jez. niem. , ang.

Nikt lepiej od NAUCZYCIELI WYCHOWANIA FIZYCZNEGO nie wie, że sport to nie tylko puchary, medale i dyplomy. Sport pomaga w pokonywaniu własnych słabości, kształtuje charakter, uczy odpowiedzialności, systematyczności i pokory. Sport to zwycięstwa, ale również dzielnie zniesione porażki. Za tą mądrość życiową – dziękujemy.

Recytator:
Kazimierz Wierzyński
Skok o tyczce

Już odbił się, już płynie! Boską równowagą
Rozpina się na drzewcu i wieje jak flagą,
Dolata do poprzeczki i nagłym trzepotem
Przerzuca się, jak gdyby był ptakiem i kotem.

Zatrzymajcie go w locie, niech w górze zastygnie,
Niech w tył odrzuci tyczkę, niepotrzebną dzwignię,
Niech tak trwa, niech tak wisi, owinięty chmurą,
Rozpylony w powietrzu, leciutki jak pióro.

Nie opadnie na siłach, nie osłabnie w pędzie,
Jeszcze wyżej się wzniesie nad wszystkie krawędzie.
Odpowie nam z wysoka, odkrzyknie się echem,
Że leci prosto w niebo, jest naszym oddechem.


Adam: Niech ta chwila będzie chwilą pamięci tych, którzy odeszli, nie dniem rozpamiętywania. Chwilą zadumy, nie czasem rozdrapywania.
Agata:Wspomnijmy tych, którzy obdarowali nas wiarą, darowali ogrom wiedzy i uczuć i mimo, że ich nie ma, będziemy o nich pamiętać

Recytator:
Ci, co odchodzą,
Wciąż z nami są.
I żyją sobie
Obok nas.

Patrzą z miłością
Na nasze dni I
Czasem się śmieją
Przez łzy.
Co tu jest jawą, co snem,
Kto tu istnieje, kto nie7

A może nas, tu nie ma nas,
A oni są.

Co tu jest prawdą, co nie,
Po której stronie jest sens
Bo jeśli tam, po co jest
Ten nasz świat

Ci, co odchodzą
Wciąż z nami są.
Czujesz ich pomoc,
Gdy jest źle.
Więc gdy z ciemnością
Rozmawiasz, to...

Oni Cię widzą,
Oni są.
Co tu jest jawą, co snem..,





Agata: Szkoła to miejsce, gdzie spędzamy ponad połowę każdego dnia. Na to ,żebyśmy czuli się tu jak u mamy, oprócz nauczycieli, pracuje wiele osób.
Adam: Dziękujemy wszystkim pracownikom oświaty: Pedagogom, Psychologom, Doradcom zawodowym, Paniom w sekretariatach, Paniom z administracji, Państwu z portierni i opiece medycznej.

Recytator:
Swoich łez nie chowaj do kapelusza,
trudno, najwyżej zginą...
Swoich snów nie pakuj gdzieś pod poduszki,
niech tam, niech sobie płyną...

Ale skryj głęboko do szczęścia klucz,
Ale wiedz, że nie masz niczego prócz
tej małej, złotej skrzynki i już, i już...

Swoich spraw nie chowaj przed sąsiadami,
trudno, najwyżej skradną...
Swoich drzwi przed ludźmi wciąż nie zatrzaskuj,
trudno, najwyżej wpadną....

Swoich wad nie chowaj przed kobietami,
trudno, najwyżej zgadną...
buntów swych nie hamuj, nie duś i nie taj,
trudno, masz duszę stadną...

Ale skryj głęboko do szczęścia klucz,
Ale wiedz, że nie masz niczego prócz
tej małej, złotej skrzynki i już, i już...

Agata :Zaczęliśmy nasze dedykacje od Dyrekcji szkoły, Pana Prezesa, wszystkich nauczycieli i pracowników szkoły. Czymże jednak byłaby szkoła bez serca – bez uczniów?

Recytator:
Nie poddaj się, bierz życie jakim jest
I pomyśl, że na drugie nie masz szans

Po co ten stres, myślisz, że nie masz nic
Każdy ma - nawet ty
Czasem trzeba to po prostu znaleźć
Miłość, noc i deszcz, życie też
Dla tego warto starać się
Powiedz, czy naprawdę nic nie jesteś wart
Znajdź to w sobie, tak

Ten kraj jest jak psychodeliczny lot
Czujesz, że nie zmienisz nic
Spróbuj wziąć z tego coś
To przecież twoje życie jest
Popełniaj błędy i naprawiaj je
Gdy dotkniesz dna odbijaj się
Wykorzystaj czas, drugiego już nie będziesz miał

Nie poddaj się, bierz życie jakim jest
I pomyśl, że na drugie nie masz szans

Odetchnij więc, zastanów się, znajdź jego sens
Bierz życie takim jakie jest
I ciągle szarp i zmieniaj je, przed siebie idź
Bierz życie takim jakie jest
I zmieniaj je i ciągle walcz, przed siebie idź.

Piosenka z dedykacją dla młodzieży -

Adam: Dopełnieniem życzeń z okazji DEN niech będą symboliczne kwiaty dla Dyrekcji, nauczycieli i wszystkich pracowników oświaty.

Piosenka z życzeniami
Rozdanie kwiatów

Katarzyna Olejniczak-Wrońska
Wyświetleń: 0


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.