Katalog Czesław Firmanty, 2017-06-13 Niemienice Różne, Scenariusze Zajęcia z grupąJak Cię widzą tak Cię piszą – czyli o zasadach savoir vivre i kulturze języka, w naszej Bursie” CELE OPERACYJNE: Uczeń: - potrafi zastosować w życiu określone normy postępowania - umie ocenić poziom kulturalny swoich kolegów - zna zasady dobrych obyczajów - wie, co składa się na dobre wychowanie - rozumie pojęcie savoir- vivre’u - potrafi określić niezbędne zasady zachowania się w bursie - potrafi określić niezbędne zasady zachowania się, miejscach wymagających zastosowania określonych norm METODY I TECHNIKI: - dyskusja - pogadanka - burza mózgów - praca w grupach ŚRODKI DYDAKTYCZNE: - kartki z zadaniami - Słownik wyrazów obcych I ORGANIZACJA CZYNNOŚCI DYDAKTYCZNYCH 1. Zaprowadzenie ładu wewnętrznego i zewnętrznego 2. Wpisanie obecnych na zajęciach na listę obecności. II DOSTRZEŻENIE SFORMUŁOWANIE PROBLEMU 1. Wprowadzenie do tematu lekcji poprzez przedstawienie na tablicy cytatu: „...Grzeczność jest dawaniem na to baczności, aby nasze rozmowy i uczynki sprawiały przyjemność drugim i nam samym. Nie jest ona cnotą, lecz z wielu cnót wypływa, a niekiedy jest jej uzupełnieniem...” GAULTIER 2. Wyjaśnienie terminu: „savoir vivre” Savoir-vivre czyli ogłada, dobre maniery; znajomość obowiązujących zwyczajów, form towarzyskich i reguł grzeczności obowiązujących w danej grupie. Wyrażenie Savoir-vivre pochodzi z języka francuskiego i jest złożeniem dwóch czasowników w formie bezokolicznika. Savoir znaczy wiedzieć, za to vivre znaczy po prostu żyć. Stąd savoir-vivre przetłumaczyć można jako sztuka życia lub: savoir – „wiedzieć”, vivre – istnieć”, co oznacza kwestie związane z tym, co należy wiedzieć, aby istnieć. III SPOSÓB ROZWIĄZANIA PROBLEMU 1. Dyskusja klasowa inicjowana pytaniami nauczyciela (cz.1) - Czym jest dobre wychowanie? - W jakich miejscach obowiązują zasady dobrego zachowania? - Czemu służy znajomość savoir-vivru i jakie korzyści wynikają ze znajomości jego zasad? - Jak są oceniani i postrzegani ludzie dobrze wychowani i ci, co nie respektują tych zasad? - Jak inaczej możemy określić dobre wychowanie? Czy tylko „savoir –vivre” ? 2. Dyskusja (cz.2) Grupa otrzymuje kolejne zadanie: - Jak wygląda przestrzeganie zasad kultury w naszej bursie? Spróbujcie ocenić stan faktyczny, stan oczekiwania i przyczyny złego postępowania. Wyniki dyskusji można ująć na plakatach, które będą sporządzane w trakcie dyskusji przez wybrane osoby z klasy. Mogą one przyjąć np. taką formę: O zachowaniu się… w bursie * uczeń-uczeń ZAKAZY - nie rozmawiamy z nikim na ucho w gronie mniejszym niż siedem osób, - w szkole nie romansujemy; pozostawiając sprawy etyki na boku, pomyślmy o naszych kolegach i koleżankach- może to być dla nich krępujące, - nie używamy wulgarnych słów, - nigdy nie opowiadamy więcej niż dwa dowcipy, - przy rozmowie przesadnie nie gestykulujemy, ani nie wzruszamy ramionami, - nie pokazujemy palcem i wyśmiewamy innych osób, - w towarzystwie nie plujemy na podłogę, NAKAZY - jeśli znajdujemy się w grupie mówimy do wszystkich, a nie tylko do jednej, wybranej osoby, - musimy umieć uważnie słuchać- nie przerywamy i słuchamy tak, aby osoba mówiąca odnosiła wrażenie, że jest się zainteresowany jej wypowiedziami, - w czasie rozmowy nie odwracamy się plecami do rozmówców, - powinniśmy pamiętać o grzecznościowych zwrotach: proszę, dziękuję, przepraszam; - nie powinniśmy witać się codziennie z kolegami przez podanie ręki, - kobieta witając się z mężczyzną podaje pierwsza rękę, - traktujemy wszystkich jednakowo, bez względu na ubiór, klasę społeczną, wiarę; - pierwszeństwo mają osoby wychodzące, niezależnie od płci, - mężczyźni przepuszczają kobiety w drzwiach, jeśli ich zachowanie nie spowoduje niepotrzebnego tłoku, * uczeń-nauczyciel - nie komentujemy na głos zajęć, - nie rozmawiamy przez telefon komórkowy w czasie trwania zajęć, - nie trzaskamy drzwiami wchodząc i wychodząc z pokoju- jest to czynność agresywna i obraźliwa, - nie powinniśmy spóźniać się na zajęcia /naukę własną/, a jeśli nam się to zdarzy przepraszamy i podajemy powód, - w czasie nauki własnej , - nieelegancko jest także ślinić palec przy kartkowaniu, "trzaskać stawami" lub prztykać palcami, - zanim przemówimy nie pociągamy nosem i nie odchrząkujemy się, - nie dozwolone jest siedzenie na brzegu krzesła i bujanie się na jego tylnich nogach, - zupełnie niedopuszczalne jest okłamywanie nauczyciela. Kłamiąc, poniżamy własną godność i tracimy ich zaufanie, - nie spoglądamy na zegarek w czasie lekcji, - niekulturalnie jest w czasie rozmowy z nauczycielem trzymać ręce w kieszeni, - nie zatrzymujemy nauczyciela na ulicy i nie wszczynamy z nim rozmowy, choćby nasza sprawa była nadzwyczaj ważna, - wykonujemy solidnie nasze obowiązki, np. jako dyżurni, - pilnujemy umówionych terminów, - ubieramy się stosownie do sytuacji, - w czasie nauki własnej zachowujemy absolutną ciszę, * nauczyciel-uczeń - nauczyciel nie powinien przesadnie gestykulować gdyż to rozprasza słuchających go uczniów, - zbyt często nie spoglądamy na zegarek, chociaż czasem jest to nawet wskazane, - nauczyciel nie powinien wymagać od uczniów tego, czego sam nie przestrzega np. rozmowy przez telefon kom., jedzenia i picia; - nie należy wywyższać niektórych uczniów, a innych gnębić, - nauczyciele nie powinni wyśmiewać się z innych uczniów, ani im ubliżać, - kulturalny nauczyciel wita się ze swoimi uczniami pierwszy, - powinni ubierać się stosownie do sytuacji, - ważne jest bycie słownym, cierpliwym, tolerancyjnym a w szczególności sprawiedliwym, - nauczyciel powinien wszystkich traktować jednakowo, IV SPRAWDZENIE TRAFNOŚCI ROZWIĄZANIA 1. Podział na trzy grupy. Praca nad zagadnieniami w relacjach uczeń – uczeń; uczeń – nauczyciel; nauczyciel – uczeń; V. EWALUACJA Podsumowanie zajęć poprzez zebranie wszystkich informacji na temat savoir –vivre’u. Nauczyciel wyznacza lub uczniowie sami zgłaszają się do wykonania planszy zbierającej naszą wiedzę o zasadach dobrego zachowania się. Wyświetleń: 0
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |