Katalog Monika Krupicka, 2017-01-20 Białystok Zajęcia przedszkolne, Scenariusze „Wesołe bałwanki” – doskonalenie znajomości pojęć matematycznych: duży, średni, małyScenariusz zajęć Temat: „Wesołe bałwanki” – doskonalenie znajomości pojęć matematycznych: duży, średni, mały. Cel ogólny: • rozwijanie umiejętności matematycznych Cele szczegółowe: • rozwijanie umiejętności szeregowania malejąco i rosnąco • doskonalenie umiejętności liczenia w zakresie 6 • doskonalenie umiejętności uważnego słuchania i wykonywania poleceń • doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowe • rozwijanie poczucia rytmu i umiejętności wokalnych • kształtowanie umiejętności współdziałania w parze i grupie Metody: instrukcja, pokaz, ćwiczebna, działania praktyczne Formy: indywidualna, grupowa, zbiorowa Środki dydaktyczne: płyta CD z utworem „ Mała biała śnieżka”, podkład do zabawy „Taniec bałwanków”, odtwarzacz CD, puzzle „Bałwanek”, dywaniki, bałwanki w trzech wielkościach, zimowa różdżka, cyfry 0-9, talerzyki z bałwankami i guzikami, kostki do gry, szarfy, bałwanek wesoły i smutny. Przebieg zajęć Cześć wstępna: 1. Wprowadzenie do tematu – nauczycielka wita dzieci i informuje, że do naszej śnieżnej krainy zawitali dziś pewni goście, o których dowiemy się za chwilę. 2. „Mała biała śnieżka” – zabawa ruchowa ze śpiewem - dzieci utrwalają treść piosenki, doskonalą umiejętność pracy w parach. 3. „Tajemniczy goście – układanie puzzli – dzieci pracując w grupach 3-4 -osobowych układają puzzle z wizerunkiem bałwanka, doskonalą umiejętność pracy w grupie. (określenie czasu na zegarze daltońskim). Część główna: 1. Dzieci układają dywaniki przed sobą i siadają przodem do tablicy. 2. Nauczycielka na tablicy zawiesza bałwanki w trzech wielkościach, dzieci wspólnie przeliczają bałwanki, a wskazane dziecko zimową różdżką wskazuje odpowiedną cyfrę na tablicy. 3. Nauczycielka zadaje pytanie typu: czym różnią się te bałwanki od siebie? (wielkością). Chętnie dziecko układa na tablicy bałwanki od najmniejszego do największego. Przypomnienie określeń: mały, średni, duży. 4. Nauczycielka rozdaje dzieciom talerzyki z bałwankami i prosi o ułożenie bałwanków w taki sam sposób. 5. Nauczycielka zasłania tablicę (bałwanki wracają na talerzyki) i dzieci samodzielnie na dywanikach układają bałwanki od najmniejszego do największego, zaczynając od lewej strony. Następnie układają bałwanki w sposób malejący. 6. Nauczycielka zadaje pytanie: czego brakuje naszym bałwankom? (guzików) i prosi o umieszczenie: - na dużym bałwanku 3 guzików - na średnim bałwanku 2 guzika - na małym bałwanku 1 guzika Następnie zadaje pytanie: który bałwanek ma najwięcej guzików? Ile guzików ma mały/średni bałwanek? Po czym prosi o policzenie wszystkich guzików – dziecko które policzyło podnosi ręce i na palcach pokazuje ilość guzików. 7. Dzieci siadają w parach i sumują swoje bałwanki – rzucają kostką na zmianę i w szarfie mają za zadanie ułożyć tyle bałwanków ile wskazuję cyfra. Część końcowa: 1. „Taniec bałwanków” – zabawa ruchowa przy muzyce – w czasie, gdy gra muzyka dzieci – bałwanki tańczą w obrębie dywanu, na pauzę zatrzymują się i wykonują czynność zgodnie ze wskazaniem nauczycielki: bałwanek duży – stają na palce, średni – klękają na kolana, mały – „zwijają się w kłębek” 2. „Dwa bałwanki” - Ewaluacja zajęć – dzieci stają przy wybranym bałwanku zgodnie ze swoimi preferencjami: bałwanek wesoły – jeżeli zajęcia się podobały, bałwanek smutny – jeżeli dziecko nie jest zadowolone ze swojego udziału z zajęciach. Wyświetleń: 0
Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. |