Katalog

Katarzyna Gmyrek, 2016-06-16
Munina

Uroczystości, Scenariusze

Scenariusz programu artystycznego z okazji Dnia Komisji Edukacji Narodowej

- n +

Wstęp

Narrator 1
14 października przypada Dzień Komisji Edukacji Narodowej, popularnie zwany Dniem Nauczyciela.

Narrator 2
Jest to nasze wspólne święto, dzień, w którym w sposób szczególny, my wychowankowie okazujemy wdzięczność naszym pedagogom.

Narrator 3
Szanowni Goście - Wychowawcy, Pracownicy administracji i obsługi naszej Bursy, dzisiaj jest właściwy moment, by wszystkim Wam podziękować za cierpliwość, serdeczność i wyrozumiałość okazywane nam na co dzień.

Narrator 4
Wam, Drodzy Pedagodzy, dziękujemy za poświęcenie i trud wkładany w nasze wychowanie, za wiarę w nas, nieustannie potrzebujących Waszych rad i wskazówek.

Narrator 5
Naszą wdzięczność pragniemy wyrazić poprzez krótki program artystyczny, do obejrzenia i wysłuchania, którego serdecznie zapraszamy.


Narrator 1
„Różne są drogi wiodące przez życie
I różne ludzkiej dobroci są style.
Jest też i taki: bez pozy, reklamy,
bez pawich piórek i skrzydeł motylich.
Dobroć, co płomień jasnej życzliwości
W czynu realne kształty przyobleka
I całym życiem wiernie, nieprzerwanie
Trwa w służebnictwie drugiego człowieka.”

Narrator 2
„Są Michały Anioły w miasteczkach i wioskach,
Co rzeźbią w cierpkim drzewie lub szorstkim kamieniu.
Czasem rzeźbią w kamieniu wielką polną ciszę
Pierwszą wieczorną gwiazdę wschodzącą powoli,
Co srebrnym przedłużeniem jest strzelistej topoli.
Mogą również wyrzeźbić dziecka duszy drganie
Albo siewcę, co rzuca ziarno w orną ziemię,
Co tak zrasta się z ziemią jak ze zdaniem zdanie.
Czasem po prostu rzeźbią dziewczynę lub chłopca,
Każdy w ich postaci ostry kant kamienia.
A ileż się natrudzą, by z cierpkiego drzewa
Ulepić i umocnić wrażliwą nić sumienia.”

Narrator 3
„Jesteśmy jeszcze młodzi, ale wiemy wszyscy
Mozolą się dla nas, pracują nasi wychowawcy
Ile to razy powtarzają do nas każdego dnia
I ile tych słów nie do uszu, ale gdzieś w przestrzeń leci.
To znów na konferencjach siedzą długie godziny
i myślą, jakie lenistwa i stopni złych są przyczyny.
Ale my dziś ucieszyć chcemy Panów i Panie
Bo z ich nauki na pewno coś w głowach naszych zostanie.”

Narrator 4
KOCHANI! Za to, że nieustannie uczycie nas:
"Być wiernym, temu w co się wierzy.
Być dumnym, z tego co się wie.

Narrator 5
Być pewnym, że wokół jest szczęście, że jeszcze nie jest tak źle.
Być czułym w miłości, dalekim od złości.
Być prawym i szczodrym: człowiekiem po prostu być dobrym".

Piosenka: „Zawsze tam gdzie Wy”



Narrator 1
„1 września – wielkie nieba!
Plany pracy oddać trzeba!
A tu program mam autorski
obszerny i nowatorski!
Trzeba dzieci przysposobić,
co w dorosłym życiu robić!”

Narrator 2
„Ja już siły nie mam wcale
czwarta grupę mam w przydziale!
I od września mam myśl złotą,
jak uporać się z robotą!
Egzaminy muszą zdać!
Mnie rozliczy bursy brać!”

Narrator 3
„A ja skończę to biadanie,
kiedy oddam sprawozdanie.
Staż zaczęty, czas upływa,
a ja jestem ledwo żywa!
Przede mną papierów stos,
tu waży się mój los!
Czy komisja sroga
nie uzna mnie za wroga?
W przepisach ciągle siedzę
i nad tą teczką się biedzę!”

Narrator 4
„Kursy, rady i szkolenia
zmieniają mój punkt widzenia.
A w soboty już od świtu
zaglądam wciąż do zeszytu,
bo na studiach jestem znów - uff!
Awans zrobię, żebym skisła!
To sprawa jest oczywista!
Choć łapała mnie zadyszka,
cieszyć będzie ta podwyżka.
Niestety z tego dochodu
nie kupię samochodu.
Ale starczy do pierwszego!
Długi spłacę mym kolegom...
Kontraktowi i stażyści
Dla was czar ten też się ziści.”

Narrator 5
„Nie będziemy tu biadować!
Trzeba bursę wypromować.
Zaraz będzie rwetes wielki
przyszło pismo z ministerki.
Nowy konkurs się pojawił
i na nogi nas postawił.
Zakaszemy rękawy
i wejdziemy w sedno sprawy.
Lecz czy starczy nam jeszcze siły
panie ministrze miły?...”


Piosenka „Awans ci da” na melodię „Felicita”
z repertuaru Al Bano & Romina Power

Awans ci da
niezliczone papiery, drogę kariery, bo
awans ci da
błyski fleszy, kamery, fotki, foldery i
awans ci da
sławę na całym świecie, pewnie już wiecie,
że awans ci da, awans ci da.
Awans ci da
cały portfel denarów, koniec koszmarów, bo awans ci da
niezmierzone tantiemy, wszyscy to wiemy, że awans ci da
szczęście i dolce vita w progi zawita, bo
awans ci da, awans ci da
Awans ci da
pyszne frutti di mare, nową gitarę, bo
awans ci da
jeszcze uśmiech radosny, ciągły czas wiosny, bo
awans ci da
błogi spokój na duszy, łzy twe wysuszy, bo
awans ci da, awans ci da:

Awans na pewno ci da
wspaniałe momenty szczęścia co dnia.
Szczęścia co wiecznie trwa
Twój awans ci da.

Narrator 1
„Mamy u Ciebie dług, który próbujemy spłacać–
ale nigdy do końca nam się to nie uda.
Bo ty w nas wierzyłeś, miałeś marzenia związane z nami.
otworzyłeś nam szerokie wrota i miałeś nadzieję,
że zdobędziemy się na odwagę, by przez nie przejść.
A gdy spotykamy się w gronie Twoich wychowanków:
dorosłych i odmienionych– rozmawiamy o tobie z poczuciem winy.
Ponieważ większość z nas popłynęła z prądem
na bardzo zwyczajne ścieżki -
bo te, które nam pokazywałeś, wydały się tak niedostępne,
a koniec ich tak odległy.
Lecz gdy udaje nam się cokolwiek,
nieważne jak wielkiego, uśmiechamy się do ciebie.
Może nie jest to tak bajeczny bukiet,
jakim chciałeś nas widzieć
–ale przyjmij te słowa jako wyraz naszej wdzięczności i szacunku”.

Narrator 2
„Wychowawca każdego roku patrzy na inną grupę twarzy
– a one patrzą na niego.
Jak człowiek może wejrzeć w umysły i serca,
Jak może dostrzec ból i zranienia, niepewność i strach,
które te umysły i serca przesłaniają?
Jak nauczyciel może być o krok przed tymi, którzy pragną się uczyć,
i jednocześnie próbować zrozumieć zagubionych,
przynaglać maruderów, radzić sobie z nieposłusznymi,
a innych wyciągać z tarapatów?
Twarze zmieniają się i zmieniają.
Wszystko, co wychowawca może zrobić, to często za mało.
Ale może żyć w nadziei.
Tak jak ty.
I z roku na rok robić więcej,
by przemieniać życie na lepsze bardziej,
niż możemy sobie wyobrazić.”

Narrator 3
„Oto podziękowanie od każdego zwykłego dziecka, które uczyłeś
– choć dla ciebie nikt z nas nie był zwyczajny.
Mówiłeś, że każdy jest wyjątkowy,
że od początku świata nie istniał nikt taki, jak każdy z nas.
Uczyłeś, że każdy człowiek jest niezbędną częścią dzieła stworzenia– grudką złota, błyskiem purpury, łagodnością zieleni.
Przypominałeś, że powinniśmy być dumni z siebie.
I jesteśmy.”

Narrator 4
„Myślisz czasem –
Czy aby ci dla których Twe serce tak mocno i tak czule bije,
Tak będą żyć jak Ty dziś żyjesz?
Czy będą prawi i swą wiedzą będą innym służyć?
Czy będą prosto w oczy patrzeć i nie odwracać się od ludzi?”

Narrator 5
„I masz nadzieję, że tak będzie
I twarz w uśmiechu Ci młodnieje
Jakbyś już teraz dobrze wiedziała,
że się spełniają Twe nadzieje.”

Piosenka: „Nauczmy się żyć obok siebie”


Zakończenie


Narrator 1
Trudno znaleźć słowa, które byłyby dość piękne, aby podziękować Wam drodzy nauczyciele za pracę, poświęcenie, serce i miłość.

Narrator 2
Nasze podziękowanie to wdzięczność, to obietnica, że dzięki Wam wyrośniemy na wartościowych ludzi. Obiecujemy to, bowiem jak pisał pewnie filozof: "Być człowiekiem to już bardzo dużo".

Narrator 3
W każdym młodym człowieku żyje nadzieja, że w swym życiu spotka kogoś, kto natchnie go wiarą w to, że stanie się tym, kim może i pragnie być. Wszyscy, którzy
z nami pracują wkładają wiele starań i wysiłku, by nie ugasić tej iskry, co więcej, by rozniecić płomień ambicji i aspiracji.

Narrator 4
Pragnę wszystkim Wychowawcom i pracownikom naszej placówki złożyć najserdeczniejsze życzenia, abyście byli zdrowi, zadowoleni z pracy, którą wykonujecie, zadowoleni z nas. Nie zaznawajcie kłopotów i trosk, bądźcie pogodni i uśmiechnięci.

Narrator 5
Niech się spełnią Wasze marzenia dotyczące życia osobistego i zawodowego. Zapewniamy Was w Dniu Waszego Święta, że gdziekolwiek będziemy, wspomnienie
o Was będzie z nami. Dziękujemy Wam i z całego serca życzymy sto lat pomyślności!


Opracowała:
Katarzyna Gmyrek
Wyświetleń: 0


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.