SCENARIUSZ UROCZYSTEGO ZAKOŃCZENIA SZKOŁY PODSTAWOWEJ
– POŻEGNANIE ABSOLWENTÓW

• Wprowadzenie sztandaru – odśpiewanie hymnu.
Marcin
Proszę o powstanie!
Proszę o wprowadzenie sztandaru.
Do hymnu
I. Marcin


Witamy przybyłych na dzisiejszą uroczystość gości, Panią dyrektor szkoły, grono pedagogiczne, pracowników, rodziców oraz uczniów . Dzisiejsze spotkanie jest ostatnią uroczystością wspólnie przeżywaną w murach tej szkoły. Za parę chwil staniemy się absolwentami Szkoły Podstawowej im. Gustawa Morcinka w Dankowicach Drugich i nigdy już nie spotkamy się w tym gronie. Chcielibyśmy więc utrwalić moment naszego pożegnania, by pozostał w pamięci naszej i Waszej Drodzy Nauczyciele, Goście i Rodzice. Najpierw jednak pragniemy przekazać sztandar szkoły, którym przez ostatni rok mieliśmy zaszczyt się opiekować, naszym młodszym kolegom i koleżankom.


Proszę o powstanie.
Proszę o wystąpienie pocztów sztandarowych do przekazania sztandaru szkoły.



Paulina:
Przekazujemy Wam sztandar – symbol Szkoły Podstawowej im. Gustawa Morcinka w Dankowicach Drugich. Opiekujcie się nim i godnie reprezentujcie naszą szkołę.

Poczet z klasy piątej:
Przyjmujemy sztandar szkoły i przyrzekamy uroczyście:
- nosić go dumnie i wysoko
-sumiennie wypełniać swoje obowiązki
- szanować dobre imię naszej szkoły i godnie ją reprezentować.

Marcin
Spocznij.
Proszę o wyprowadzenie sztandaru.
* Pożegnanie klas VI przez kl. V
Piosenka - Czterdziestolatek
Wiktoria
Drogie koleżanki i koledzy! W ten uroczysty nastrój pożegnania pragniemy się również włączyć i my, uczniowie klasy piątej. Życzymy Wam radości i samych sukcesów w odkrywaniu nowych tajemnic, a do wymarzonej przyszłości niech wiodą Was same proste drogi.
Na pożegnanie dedykujemy Wam słowa poety.
Niech myśli i refleksje w nich zawarte staną się drogowskazami, z którymi łatwiej wędrować.

Asia

Nie wiadomo, nie wiadomo wcale,
Co w życiu ciebie czeka.
I ty możesz wyrosnąć na Wielkiego Człowieka.

Mateusz

Może tak się w twoim życiu stanie,
Może z tobą tak się właśnie zdarzy,
Że ty zrobisz to, że ty zdobędziesz to,
O czym tylu ludzi marzy.

Magda

Może twoje serce będzie tak gorące,
Może ty mieć będziesz tyle siły,
że obronisz słabych i skrzywdzonych,
że świat zmienisz na dobry i miły.

Bartosz

Może twojej matce będą błogosławić,
Że dzielnego wychowała syna.
Nie wiadomo, nie wiadomo wcale,
Jak się wielkość w życiu rozpoczyna

Wiktoria:
Drogie Koleżanki i Koledzy, zapamiętajcie:
Magda:- Nie wolno robić fałszywych kroków, a iść trzeba.
Mateusz:- Nie wystarczy iść- trzeba jeszcze iść we właściwym kierunku.
Magda:- Niech sumienie będzie twym przewodnikiem.
Mateusz:- Z dwojga złego nie wybieraj żadnego.

Piosenka- Ogniska już dogasa blask.
Wręczenie upominków
Marcin:
Dziękujemy naszym koleżankom i kolegom z klasy piątej .Wasze życzenia i wskazówki na pewno zabierzemy w swoją dalszą wędrówkę przez życie, a upominki będą dla nas miłym wspomnieniem.



I. Kasia
Już szmat drogi przebytej za nami,
bardzo długi, więc żegnać się trzeba.

II.Rafał
Rusza nas wielu ku swoim celom na własnych nogach.
Wszystkiego nas nie nauczy starszych przestroga.
Nikt nam nie powie wracaj!
Mówią nam - już dorosłeś,
A życie jest trudne, nie proste.

Piosenka, np. „W drogę”.



Bartosz Pisarek. Dokąd mnie gna, dokąd ja idę, co mi ten świat w nagrodę da?
Gdzie jest ten płomień, za którym gonię i jaki wiatr mi w uszach gra?
Czy właśnie ja dotrę do gwiazd, czy przyjdzie mi skończyć na dnie.
Dlaczego żyję, dlaczego umrę?
I co jest dobre, a co złe?
Paulina. Słońce wschodzi i zachodzi, drzewa kwitną, liście ronią, my strumień rzeczywistości kształtujemy naszą dłonią.
Jesteśmy w pół drogi, droga pędzi z nami bez wytchnienia. Chciałabym i ja mój ślad na drogach, ocalić od zapomnienia.

Piosenka – hymn.


Justynka. 6 LAT W SZKOLE PODSTAWOWEJ przeszło, przeminęło nie wiadomo kiedy.


Weronika. Ileż radości i smutków widziały te poczciwe mury. Jak często były świadkiem naszych łez – symbolu szkolnych sukcesów i porażek..

Kinga. To tu uczyliśmy się żyć, tu zawiązywały się pierwsze przyjaźnie i sympatie, tu życie dawało nam czasem małego, acz dobrotliwego prztyczka w nos.

Weronika.Popatrzcie – to my w I klasie ( prezentacja fotografii). Uśmiechnięte, pyzate buzie, kucyki na głowie i charakterystyczne braki w uzębieniu.

Bartosz Pamiętasz, z jakim zadowoleniem gnałeś tutaj po wakacjach, niosąc w tornistrze pachnące jeszcze nowością zeszyty?

Rafał. Pamiętasz swoją rozradowaną pierwszą piątką twarz, ale i także skrzywioną w podkówkę buzię z powodu pierwszej dwójki?

Bartosz Pamiętasz swoją pierwszą panią z uśmiechem wprowadzającą cię w tajniki szkolnego życia?


Bartosz Potem rosłem i pojawiali się inni nauczyciele. Często mimo uszu puszczałem ich uwagi o obowiązku ucznia, o tym co wolno, a czego nie, o tym, że warto wybrać „być” niż „mieć”, i że do sukcesu dochodzi się ciężką pracą.
Za tę troskę , uśmiech, serdeczne słowo, a i za słuszny gest zniecierpliwienia dziś dziękujemy Wam, nauczyciele.

Razem:
Cześć nasza szkoło, żegnaj już czas
Gimnazjum teraz zaprasza nas.
Piosenka, np. „To były piękne dni”


Kinga:
Nasi kochani nauczyciele,
Choć słów na usta ciśnie się wiele,
Za trud tak często nie doceniany
Dziś dziękujemy wam.
Tak często gdzieś nam umyka wasze staranie,
Choć przecież ono dotyczy każdego z nas,
Lecz wiedzcie, wdzięczni jesteśmy za wychowanie,
Za wprowadzenie nas w obcy, nieznany świat.
Za wszystkie słowa nam poświęcone,
Za zdarte gardła, oczy zmęczone,
Chwile zwątpienia i załamania
Dziś dziękujemy wam

Wszyscy:
Chcemy dzisiaj podziękować
Za trud wielki, miłość Waszą
Więc przyjmijcie od nas w darze
Najprawdziwszą wdzięczność naszą.

Ballada na pożegnanie.

Wręczenie kwiatów

Kasia. KOCHANI RODZICE! Często nie postępowaliśmy tak, by zasłużyć na wasz uśmiech. Przysparzaliśmy wam czasem wielu trosk i kłopotów. Wy jednak zawsze byliście gotowi ofiarować nam to, co najcenniejsze – dar miłości i wiary w nasze siły.


Justynka:
Rodzice są po to właśnie prawie jak Pan Bóg
żeby od nich odchodzić żeby im przeczyć
żeby wracać jak trwoga odnajdywać za późno
biec poniewczasie mówić na samym końcu

Marta. Za każdą chmurę na czole, troskę w oczach przepraszamy. Bez was nie udałoby się nam zrobić tego pierwszego kroku w dorosłość.

Wszyscy: Dziękujemy Wam, kochani Rodzice.

Wręczenie kwiatów.

Marcin.
A teraz nastąpi najważniejsza dla nas chwila. Otrzymamy świadectwa ukończenia szkoły podstawowej i staniemy się jej absolwentami. Proszę Panią dyrektor o wręczenie świadectw i nagród.
Marcin
Na zakończenie jeszcze raz wszystkim tu zebranym serdecznie dziękujemy. Życzymy ciepłych oraz udanych wakacji obfitujących w ciekawe wydarzenia i wspaniałe przygody. Niech Wam zawsze towarzyszy wewnętrzny pokój i szczery uśmiech, – który jest najprostszą drogą do szczęścia.

Wyświetleń: 0