Katalog

Magdalena Bartnik, 2016-04-22
Ruda Śląśka

Zajęcia zintegrowane, Scenariusze

Program kółka plastycznego "Magia barw i kształtów"

- n +

SPIS TREŚCI
WSTĘP
I. Charakterystyka programu
II. Cele, zasady, formy pracy
III. Techniki plastyczne
IV. Ewaluacja realizacji programu
V. Sposoby realizacji treści programowych
VI. Literatura
VII. Przykładowe scenariusze zajęć

WSTĘP
„ Dusza dorosłego jest niejako podobna do ogrodów podmiejskich. Są tam utarte ścieżki,
po których chodzi codzienność, drzewa, które już przestały rosnąć i papiery, które ogród
zaśmieciły. Dusza dziecka w porównaniu z tym jest jak ogród na wiosnę. Pełno tam młodych
roślinek, z których każda obiecuje czymś być. Nie ma tam ani śmieci, ani zakurzonych ścieżek, są
tylko małe percie wśród gąszczu zieleni i ślady nóżek świadczące o odkrywczych wędrówkach
dziecka po własnej krainie duszy. Urok takiej jaźni dziecięcej jest potężny i kto umie mu się
poddać ten odczuje sztukę dziecka.
Stanisław Szuman
Zagadnienie twórczości plastycznej dziecka jest od wielu lat przedmiotem badań zarówno
psychologii jak i pedagogiki. Ustawicznie naukowcy starają się pogłębiać tę dziedzinę wiedzy.
W literaturze naukowej pisze się o tym, że twórczość ubogaca procesy poznawcze wychowanka,
budzi jego zainteresowania, dostarcza nowych przeżyć. Podkreśla się fakt, że aktywność plastyczna
oddziałuje na niego całościowo. Wychowanie przez sztukę sprzyja wszechstronnemu rozwojowi
i kształtuje twórcze jednostki. Żyjemy w czasach nieustannych zmian, w których wzrasta
zapotrzebowanie na ludzi otwartych, potrafiących rozwiązywać problemy w niekonwencjonalny
sposób. W zmieniających się warunkach życia odnaleźć się może i sprawnie funkcjonować jedynie
osoba kreatywna. Wbrew tradycyjnemu pojmowaniu twórczości okazuje się, że nie jest to jedynie
domena artystów i uczonych, lecz namiastka twórczości tkwi w każdym człowieku.
Dziecko dysponuje nieograniczonymi możliwościami twórczymi, śpiewa, nuci, maluje nie
z obowiązku, ale w wyniku naturalnej potrzeby wypowiadania się. Taki sposób uzewnętrzniania
swych emocji przynosi dziecku radość i zadowolenie. Mimo tego, że jego wytwory to jedynie
skutek naiwnej szczerości, to są one tak piękne, że tej szczerości mógłby pozazdrościć mu niejeden
artysta.
Najpowszechniejszym zjawiskiem w spontanicznej działalności dziecka jest twórczość
plastyczna. Wytwory dziecięce, to często wyraz tęsknot za tym, by świat był dobry, bezpieczny,
szczęśliwy dla wszystkich. Na kartce papieru dziecko odzwierciedla swoje emocje, marzenia, a my
dorośli powinniśmy stwarzać mu do tego warunki.
Aby jednak plastyka mogła znaleźć właściwe sobie miejsce w wychowaniu estetycznym
musi wyznaczyć cel, którego istotę stanowić będzie zachęcanie dzieci do jej uprawiania.
Osiągnięcie tego stanie się możliwe gdy, zadania i problemy stawiane dzieciom nie będą zbyt
trudne i skomplikowane, a treści dostosowane będą do rozwoju dziecka. Na etapie szkoły
podstawowej, a zwłaszcza nauczania początkowego dla dziecka najważniejsze jest działanie,
któremu towarzyszy radość tworzenia.
I. Charakterystyka programu
„Program nie powinien stwarzać żadnych sztywnych i krępujących ograniczeń
i przegródek, a raczej powinien być dyskretną kanwą, na której powstaje (...) coraz piękniejsza
praca dziecka.”
Władysław Lam
Program „Magia barw i kształtów” adresowany jest dla uczniów klas 1- 3, nie tylko
szczególnie uzdolnionych, ale tych, którzy przejawiają zainteresowania plastyczne. Realizacja
programu odbywa się podczas cotygodniowych 60 minutowych zajęć pozalekcyjnych w grupie
liczącej 10 uczniów. Mała liczebność grupy daje możliwość aktywnego poznania różnorodnych
technik plastycznych, które trudno byłoby zastosować pracując z grupą o dużej liczbie uczestników.
Treści zawarte w programie skupiają się wokół elementów formy plastycznej a zatem
barwy, kształtu, linii, płaszczyzny, faktury i grafiki. Tematyka zajęć dostosowana została do pór
roku, świąt i uroczystości a przede wszystkim do potrzeb dzieci w młodszym wieku szkolnym.
Tematy realizowane na zajęciach mają być bliskie dzieciom, by działały na ich wyobraźnię
i wywoływały chęć wyrażania się w sposób plastyczny.
Zajęcia realizowane według programu mają dostarczyć dzieciom relaksu, radości płynącej
z tworzenia i poczucia własnej wartości. Poprzez własną aktywność plastyczną uczniowie
nabywają wiedzy na temat kompozycji, barw, kształtów oraz poznają nowe i ciekawe techniki
plastyczne.
Zajęcia plastyczne stwarzają okazję do eksperymentowania, rozbudzają fantazję dziecka,
wyzwalają jego twórczą aktywność.
Rola nauczyciela polega na inicjowaniu twórczego działania, wspólnego odkrywania
problemów oraz udzielania rad i sugestii.
Działalność plastyczna ucznia podczas zajęć:
Rysowanie, malowanie, rzeźbienie (lepienie i konstruowanie), wycinanie i wydzieranie.
a) Ilustrowanie i wyrażanie:
• przedstawianie i wyrażanie zjawisk i wydarzeń realnych i fantastycznych z uwzględnieniem
postaci ludzi, zwierząt, roślin;
• przedstawianie scen inspirowanych przeżyciami, marzeniami, utworami literackimi,
filmowymi i muzycznymi;
• przedstawienie scen, sytuacji, zjawisk, przedmiotów itp. uwarunkowane uwzględnieniem
kształtów, wielkości, proporcji, sytuacji przestrzennej, barw, faktur i układów.
Przykładowa tematyka: rodzina, środowisko szkolne, postacie literackie i filmowe, zjawiska
przyrodnicze, marzenia i wspomnienia dzieci.
b) Kształtowanie:
• projektowanie i wykonanie płaskich i przestrzennych form użytkowych.
Przykładowa tematyka: kartki okolicznościowe, upominki, dekoracje.
W toku realizacji powyższych działań uczniowie nabędą wiedzy z zakresu sztuk
plastycznych, takich jak: architektura, malarstwo, rzeźbiarstwo, grafika, sztuka użytkowa.
Zdobywając coraz większy zasób wiedzy i doświadczeń uczeń zdobywa większą swobodę twórczą
i łatwość wyrażania siebie.
II. Cele, zasady, formy pracy
Cel główny:
Wszechstronne rozwijanie wrażliwości estetycznej dziecka, jego ekspresji twórczej
i wyobraźni.
Cele szczegółowe:
• poznawanie i stosowanie różnorodnych technik plastycznych (rysunkowych, malarskich,
rzeźbiarskich, graficznych);
• wykorzystywanie różnorodnych materiałów;
• kształtowanie umiejętności planowania, organizowania własnej pracy i ekonomicznego
wykorzystania środków materiałowych;
• kształtowanie umiejętności współdziałania w zespole;
• ćwiczenie sprawności manualnej;
• bezpieczne posługiwanie się narzędziami i przyborami;
• poznanie nowych pojęć oraz nabywanie nowych doświadczeń;
• budzenie wiary we własne możliwości i zdolności;
• zachęcanie do poszukiwania twórczych rozwiązań.
Dla pełnego osiągnięcia celów znaczącą rolę odgrywa przyjęcie określonych metod
nauczania i przestrzeganie zasad.
Zasady (wg T. Marciniaka):
1. Zasada stopniowania trudności.
2. Zasada indywidualizacji.
3. Zasada aktywnych poszukiwań – odnosi się do nauczyciela i ucznia.
4. Zasada integracji – odnosi się do łączenia plastyki z innymi przedmiotami, z życiem
i środowiskiem.
5. Zasada konfrontacji i kontrastów – polega na zestawianiu kiczu z arcydziełem, a piękna
z brzydotą.
Metody wg T. Marciniaka:
1. SŁOWNE
2. OGLĄDOWE
3. PRAKTYCZNE
W działaniu plastycznym mamy do czynienia z każdą z tych metod. Nauczyciel
wykorzystuje metody oparte na słowie pobudzając w ten sposób zainteresowania ucznia i skłaniając
go do przeżyć. Często stosuje się także metody oparte na obserwacji, pokazie przedmiotów
i zjawisk, ale dominującą metodą na zajęciach plastycznych jest działanie praktyczne. Wynika to
z faktu, że zajęcia te mają charakter manualny, dla których podstawą są ćwiczenia. Przy doborze
metod najważniejsze jest aby miały one charakter problemowy, rozwijając w ten sposób
zainteresowania dziecka i przyczyniając się do rozwoju jego kreatywności.
Formy pracy:
1. INDYWIDUALNA
2. GRUPOWA
3. ZBIOROWA
III. Techniki plastyczne
Przykładowe techniki do wykorzystania na zajęciach:
1. Techniki rysunkowe: rysowanie kredkami świecowymi, pastelami olejnymi, pastelami
suchymi, nitką.
2. Techniki malarskie: malowanie akwarelą, malowanie farbami plakatowymi, malowanie
tuszami.
3. Formowanie przestrzenne: papieroplastyka, lepienie z plasteliny, lepienie z masy solnej.
4. Techniki dekoracyjne na płaszczyźnie: mozaika, frotaż, kalkograf, mokre w mokrym,
technika aborygeńska, maskowanie i opryskiwanie, rozdmuchiwanie, batik, collage,
fotomontaż, rysowanie pastelami olejnymi na papierze ściernym, malowanie akwarelą na
podkładzie z gazy, wydzieranka, mozaika.
IV. Ewaluacja realizacji programu
Efektem całorocznej pracy dzieci będzie prezentacja zdobytych umiejętności i wiadomości
w różnych formach:
• systematyczne wystawy prac plastycznych w gablotkach szkolnych,
• ekspozycja rękodzieła podczas kiermaszów świątecznych,
• wykorzystaniu wykonanych prac plastycznych, jako elementów dekoracyjnych w szkole,
• udział w szkolnych, międzyszkolne i miejskich konkursach plastycznych,
• zajęcia otwarte dla nauczycieli stażystów,
• zajęcia pokazowe organizowane z okazji dni otwartych i innych imprez szkolnych.
Do przeprowadzenia ewaluacji zostaną wykorzystane:
• ankieta badająca stopień zadowolenia uczestników i ich rodziców z przeprowadzonych
zajęć, która będzie cenną wskazówką do dalszej działalności, a także pozwolą podnieść jakość
pracy i atrakcyjność zajęć,
• analiza osiągnięć grupy i osiągnięć indywidualnych (teczki z pracami plastycznymi),
• rozmowa reasumująca z grupą pod koniec roku szkolnego.
V. Sposoby realizacji treści programowych
Czas
realizacji Tematyka
Elementy
formy
plastycznej
Sposób realizacji ćwiczeń
Wrzesień
Żegnaj lato na rok –
abstrakcjonizm barwa, kreska
Dzielimy kartkę na kilka płaszczyzn.
W niektórych rysujemy symbole
związane z latem np. słońce, drzewo.
Każdą płaszczyznę dokładnie
wypełniamy pastelami olejnymi.
Co się tam ukryło? kształt, barwa
Na papierze robimy kleksa z czarnego
tuszu. Za pomocą słomki dmuchamy
bardzo mocno w środek kleksa. Tak
dmuchając powodujemy, że kleksy
"rozbiegają się" . Poszukujemy różnych
kształtów np. smoka i wypełniamy je
kredkami.
Idzie do nas jesień -
dekoracje okienne barwa, kształt
Odrysowujemy i wycinamy kształty wg.
szablonu. Łączymy gotowe elementy
i dekorujemy wg własnego pomysłu
z wykorzystaniem bogactwa barw
i faktur.
W lesie
barwa,
kształt,
grafika
Odbijanki z liści. Liście z różnych drzew
malujemy farbami (barwy jesieni).
Przykładamy liście do kartki i odbijamy
kształty. Pnie drzew domalowujemy.
Październik
Naszym nauczycielom barwa,
płaszczyzna
Mozaika. Z papierów o 3 - 4
kontrastowych barwach wycinamy
kwadraciki i wyklejamy nimi kontury
kwiatów. Do wypełnienia tła używamy
kwadratów wyciętych z kolorowych lub
czarno-białych gazet.
Po polu i po lesie
spaceruje jesień faktura, kolor
Frotaż. Przygotowujemy suche liście.
Przykładamy kartkę do nierównej
powierzchni i pocieramy po niej
pastelami. Pozostałe elementy (ławeczki,
postaci) dorysowujemy.
Portret jesieni barwa,
Collage. Na kolorowym kartonie
szkicujemy postać jesieni. Włosy,
sukienkę wyklejamy z liści.
Z kolorowych gazet wycinamy oczy,
usta i przyklejmy je na twarz. Całość
wykańczamy pastelami.
Jesienne bukiety kształt,
grafika
Kalkograf. Suszone liście układamy w
formie bukietu na kartce a4.
Przykładamy pogniecioną kalkę
atramentową a następnie
przeprasowujemy żelazkiem. Gotowe
kształty liści wypełniamy pastelami.
Listopad
Śladami wielkich artystów
płaszczyzna -
kompozycja
zamknięta
Martwa natura. Prezentujemy
reprodukcje obrazów przedstawiających
martwą naturę. Ustawiamy wspólnie
kompozycję z przyniesionych przez
dzieci przedmiotów. Porównujemy ich
wielkość i kształt. Za pomocą pasteli
olejnych na papierze ściernym, rysujemy
utworzoną kompozycję.
Zwierzaki cudaki barwa, kształt
Mokre w mokrym. Stosowanie środków
malarskich w przedstawianiu postaci
fantastycznych (załącznik nr 1).
Bajkowe drzewo plama barwna
Przygotowujemy kartkę formatu A5.
Przy pomocy patyczków kosmetycznych
i farb malujemy sylwetę drzewa.
Operujemy czysta plamą. Uważamy by
kolory na siebie nie nachodziły.
Aborygeńskie wzorykropkowany
kolaż plama barwna
Przecinamy tekturowy prostokąt na
mniejsze kawałki. Przy pomocy
patyczków kosmetycznych i farb
kropkujemy każdy kawałek tekturki. Na
drugim kawałku tektury
przygotowujemy podkład
z odrysowanymi elementami układanki.
Przyklejamy elementy puzzli do
podkładu. Powstał nam kolaż – puzzle.
Grudzień
Mikołaj kształt Origami płaskie z koła.
Nasza choinka - ozdoby
choinkowe
kształt, kolor,
faktura
Łączenie różnych materiałów
plastycznych (załącznik nr 2)).
Kartki świąteczne
barwa,
kształt,
faktura
Łączenie różnych materiałów
plastycznych (załącznik nr 3).
Styczeń
Zimowy pejzaż widziany
oczami artysty i moimi
barwa -
barwy zimne
Przedstawianie środkami malarskimi
zmian zachodzących w przyrodzie
(załącznik nr 4).
Zima nocą barwa -
kontrast
Maskowanie i opryskiwanie.
Przygotowujemy szablon miasta.
Przykładamy go do czarnej karki z bloku
technicznego, następnie przy użyciu
szczoteczki do zębów i gęstej farby
opryskujemy kartkę. Zdejmujemy
szablon miasta. Elementy takie jak okna,
drzwi, dachy dorysowujemy pastelami
olejnymi.
Zamki i inne ciekawe
budowle
barwakontrast
Batik. Pastelami olejnymi rysujemy
zamek lub inną budowlę. Bardzo
dokładnie wypełniamy jego
powierzchnię. Następnie świeczką
pokrywamy wszystkie kolory.
Rozcieńczoną farbą zamalowujemy całą
powierzchnię. Nadmiar farby zbieramy
gąbka.
Maski karnawałowe
kształt,
faktura,
barwa
Wycinamy kształt maski wg. szablonu.
Powierzchnię maski malujemy, oklejamy
z wykorzystaniem bogactwa barw
i faktur.
Luty
Zima kreska
Batik. Na kartce rysujemy wzory za
pomocą kleju biurowego (najlepiej gumy
arabskiej). Po wyschnięciu
zamalowujemy cały obrazek czarnym
tuszem. Zanurzamy obrazek w wodzie.
W miejscu, gdzie był klej pozostają białe
wzory.
W mieście
barwa,
kształt,
płaszczyzna
Z czarno-białych gazet wycinamy proste
kształty (prostokąty, kwadraty)
i układamy z nich kompozycję.
Z kolorowego papieru wycinamy dachy,
drzwi itp. Wszystko naklejamy na
ciemne tło. Kontury dodatkowo można
obrysować mazakiem.
Kompozycja rytmiczna
faktura, rytm,
kompozycja
otwarta
Na papierze ściernym rysujemy dowolną
kompozycję rytmiczną pastelami
olejnymi.
Marzec
Najpiękniejsze kobiety faktura,
barwa
Fotomontaż. Wycinanie z czasopism
portretów kobiety oraz elementów
ozdobnych (kapelusz,
biżuteria).Naklejanie na kartkę,
dorysowywanie elementów.
Wiosna barwa,
faktura
Malowanie akwarelą na podkładzie
z gazy. Na kartkę z bloku technicznego
naciągamy gazę , zabezpieczamy ją
taśmą klejącą. Farbami plakatowymi
malujemy krajobraz wiosenny.
Wielkanocny zając kształt
Balon oklejamy kilkoma (3 -4)
warstwami papieru przy użyciu kleju z
mąki. Pozostawiamy na kilka dni do
wyschnięcia. Na balon naklejamy uszy
i pyszczek zająca. Pozostałe elementy
domalowujemy farbami.
Kwiecień Nitką malowane kreska
Składamy kartkę A- 4 na pół. Nitki
zanurzamy w farbach różnego koloru.
Umieszczamy nitki w środku kartki
i przyciskamy książką. Wyciągamy nitki
i otrzymujemy symetryczny obrazek,
w którym staramy się odnaleźć różne
kształty.
Ślimak kształt, barwa
Praca zbiorowa. Z gazet formujemy
wałeczki, które łączymy ze sobą
papierową taśmą. Na dużym formacie
układamy i przyklejamy kształt ślimaka.
Farbami domalowujemy łąkę i malujemy
ślimaka.
Wiosenna łąka barwna plama
Z gładkiej bibuły wydzieramy płatki
maków, chabrów i źdźbła trawy
(w różnych odcieniach tego samego
koloru). Przygotowane elementy
naklejamy na kartkę warstwami, nadając
w ten sposób pracy wymiar
przestrzennej.
Maj
Majowe kwiaty barwa
Mozaika. Na kartce rysujemy kształt
majowych kwiatów. Przygotowujemy
drobne kulki z plasteliny, którymi
wypełniamy kontury kwiatów.
Dzień Matki – koszyczek
dla mamy kształt
Do wykonania koszyczka potrzebujemy
2 papierowe talerzyki. Jeden z nich
przecinamy na pół i przyklejamy na
drugi, tak by koszyczek był wypukły.
Z kółek składamy kwiatki (technika
origami) i naklejamy na koszyczek.
Doklejamy zielone łodyżki, których
końce wkładamy do koszyczka.
Jestem wśród burzy
z piorunami - ilustracja
do utworu muzycznego
plama,
barwna
Wyrażanie emocji w formie plastycznej
inspirowane własnymi przeżyciami
i słuchaną muzyka (załącznik nr 5)
Czerwiec
Mój czworonożny
przyjaciel kształt Wykonujemy obrazek kota lub psa
techniką iris folding (załącznik nr 6)
W oceanie barwa, kształt
płaszczyzna,
Praca zbiorowa. Do płyty CD doklejamy
elementy rybki (głowa,ogon). Płytę
ozdabiamy kolorowymi paseczkami
i innymi kształtami. Gotowe rybki
umieszczamy na styropianie wyłożonym
niebieska bibułą. Pracę wzbogacamy
wyciętymi roślinami i innymi
zwierzętami wodnymi.
Piękna nasza Polska cała
- pocztówka z wakacji barwa, linia
Na kartkę naklejamy zdjęcie, pocztówkę
z krajobrazem Polski. Pastelami
olejnymi domalowujemy, to co może
znajdować się poza ilustracją.
LITERATURA
Druki zwarte:
Czajka S.: Nauczyciel a twórczość plastyczna uczniów. WSiP,
Warszawa 1997.
Dymara B. (red.): Dziecko w świecie szkoły. Impuls, Kraków 1988.
Gloton R., Clero C.: Twórcza aktywność dziecka. WSiP, Warszawa 1976.
nauczyciela. PZWS, Warszawa 1961.
Lam W.: Malarstwo dzieci. Nasza Księgarnia, Warszawa 1967.
Lam W.: Sztuka dziecka i jej naturalny rozwój. Nasza Księgarnia,
Warszawa 1960.
Lewicka J., Czajkowski S.: Zajęcia plastyczne z dziećmi klas początkowych. Nasza
Księgarnia, Warszawa 1963.
Lowenfeld V., Brittain W. L.: Twórczość a rozwój umysłowy dziecka. PWN,
Warszawa 1977.
Michejda – Kowalska K. (red.): Czy kolor różowy może być smutny?. WSiP,
Warszawa 1987.
Popek S. (red.): Twórczość artystyczna w wychowaniu dzieci i młodzieży. WSiP,
Warszawa 1985.
Program nauczania początkowego klasy I – III. Fundacja Rozwoju Edukacji
Narodowej, Warszawa 1992.
Szuman S.: O sztuce i wychowaniu estetycznym. Wydanie pierwsze. PZWS,
Warszawa 1962; Wydanie drugie. PZWS, Warszawa 1969.
Szuman S.: Sztuka dziecka. Psychologia twórczości rysunkowej dziecka. WSiP,
Warszawa 1990.
Szuścik U.: Kształcenie percepcji wzrokowej jako stymulator działań plastycznych
dziecka. Uniwersytet Śląski Filia w Cieszynie, Cieszyn 1999.
Szuścik U.: Program autorski z zakresu kształcenia plastycznego dziecka
w młodszym wieku szkolnym (klasy I - III). Wydawnictwo Maria Lorek, Katowice
1999.
Wojnar I.: Teoria wychowania estetycznego. „Żak”, Warszawa 1995.
Artykuły:
Nawroczyński B.: O wychowaniu estetycznym. W: „Kwartalnik Pedagogiczny”
1959, nr 1.
Szuścik U.: Wiedza o sztuce w nauczaniu początkowym. W: „Plastyka
i Wychowanie” 1991, nr 1.
Inne (scenariusze zajęć):
„Plastyka w Szkole” 1988, nr 3.
http://byfema24.blogspot.com/2013/03/i-jak-iris-folding.html
Załącznik nr 1
Scenariusz zajęć plastycznych
Temat: Stosowanie środków malarskich w przedstawianiu postaci fantastycznych –Zwierzaki
cudaki.
Cele:
Uczeń:
• określa cechy charakterystyczne omawianych zwierząt
• wyraża słowem własne odczucia w zetknięciu z obrazem zwierząt przedstawionym na
fotografiach
• uruchamia wyobraźnię aby zaprojektować własnego zwierzaka
• posługuje się narzędziem plastycznym – pędzlem
• poznaje technikę – mokre w mokrym
• dostrzega zmianę natężenia barwy przez nałożenie jej na mokrą kartkę papieru
• staje się wrażliwy na barwę
• wypowiada się na temat pracy własnej i kolegów
Metody:
• oglądowa- pokaz,
• słowna-rozmowa nauczyciela z dziećmi,
• operacyjna- ćwiczenia praktyczne.
Formy pracy: zbiorowa, indywidualna jednolita
Środki dydaktyczne: albumy przedstawiające zwierzęta, farby, pędzel, kartka papieru a4.
Technika: malowanie farbami - mokre w mokrym
Przebieg zajęć:
I. Czynności organizacyjno-porządkowe.
1. Przygotowanie stanowiska pracy
2. Przygotowanie farb i kartek
II. Wprowadzenie do tematu:
1. Wspólne oglądanie zdjęć różnych gatunków zwierząt i wyróżnienie cech
charakterystycznych omawianych: ptaków (skrzydła, pióra, dziób...), ryb (łuski, płetwy...),
ssaków.
2. Zwrócenie uwagi na barwność niektórych ptaków.
3. Podanie właściwego tematu:
Tworzymy własnego zwierzaka cudaka poprzez połączenie cech charakterystycznych ptaków,
ssaków, ryb.
4. Zademonstrowanie dzieciom pracy wykonanej techniką „mokre w mokrym”.
5. Omówienie techniki pracy:
- zanurzenie kartki w wodzie
- malowanie postaci
Zwrócenie dzieciom uwagi na to, ze aby uzyskać prawidłowy efekt należy nanosić farbę
natychmiast na mokrą kartkę.
III. Działalność ucznia.
1. Zainspirowanie do podjęcia działalności twórczej:
- Teraz, proszę zamknijcie na chwilkę oczy i wyobraźcie sobie waszego zwierzaka cudaka. Czy już
go widzicie? Proszę weźcie do rączek pędzle i namalujcie go.
2. Samodzielna praca uczniów.
IV. Zakończenie zajęć.
1. Zaprezentowanie wytworów plastycznych.
2. Sprzątnięcie stanowiska pracy.
3. Analiza wytworów plastycznych pod kątem zgodności tematu z wytworem.
Załącznik nr 2
Scenariusz zajęć plastycznych
Temat: Nasza choinka. Wykonywanie choinkowych ozdób.
Cele:
Uczeń:
• wypowiada się na temat tradycji ubierania choinki
• potrafi samodzielnie wykonać zabawki na choinką
• rozróżnia i poprawnie nazywa różne gatunki papieru
• uruchamia wyobraźnię twórczą
• wykorzystuje różne materiały i narzędzia pracy
• zwraca uwagę na estetykę pracy
• współpracuje w grupie
Metody:
• oglądowa - pokaz
• słowna - rozmowa nauczyciela z dziećmi
• operacyjna - ćwiczenia praktyczne
Formy pracy: zbiorowa, grupowa, indywidualna jednolita
Środki dydaktyczne: szablony- Mikołaja, choinki, bałwanka, aniołka; papier kolorowy, tkaniny,
wata, kredki, włóczka, klej, nożyczki, blok techniczny; choinka wycięta z kartonu.
Technika: kombinowana - wycinanie, wydzieranie, rysowanie, malowanie, ozdabianie
Przebieg zajęć:
I. Czynności organizacyjno-porządkowe.
1. Podział dzieci na grupy4-5 osobowe.
2. Przygotowanie stanowisk pracy.
3. Przygotowanie kartek, papierów, tkanin, nożyczek, kleju.
II. Wprowadzenie do tematu.
1. Rozmowa nauczyciela z dziećmi na temat- Jak twoja rodzina przygotowuje się na
święta Bożego Narodzenia?
2. Odczytanie przez nauczyciela zagadki:
O tym drzewku wiele mówić wam nie będę.
Pod jego gałązkami zaśpiewacie kolędę.
Igieł ma więcej od krawca a nawet od jeża.
Gdy święta nadchodzą zabawki ją zdobią.
Ze sztucznego tworzywa w grudniu zielona jak żywa.
Dzieci udzielają odpowiedzi - choinka.
3. Pokaz różnych zabawek, które poszczególne grupy będą wykonywać.
Zademonstrowanie sposobu ich wykonania.
4. Zachęcenie dzieci do wykonania w grupach części łańcucha na choinkę , aby później
połączyć go w jedną całość.
III. Działalność ucznia.
1. Losowanie przez przedstawicieli poszczególnych grup rodzaju wykonywanej zabawki
( Mikołaj, choinka, bałwanek, aniołek)
2. Odrysowanie zabawki od szablonu, wycinanie.
3. Ozdabianie szablonów według własnego pomysłu.
4. Nawlekanie zabawki na sznureczek.
5. Wykonanie części łańcucha na choinkę przez poszczególne grupy.
6. Połączenie odcinków łańcucha w jedną całość.
7. Ubieranie przygotowanej z kartonu choinki wykonanymi przez dzieci zabawkami.
IV. Zakończenie zajęć.
• Sprzątnięcie stanowisk pracy.
• Analiza wytworów plastycznych pod kątem pomysłu twórczego, estetyki pracy.
Załącznik nr 3
Scenariusz zajęć plastycznych
Temat: Kartki świąteczne dla naszych najbliższych.
Cele:
Uczeń:
• dostrzega walory obdarowywania bliskich przedmiotami wykonanymi własnoręcznie
• uruchamia wyobraźnię twórczą
• potrafi samodzielnie zaprojektować, wykonać kartkę świąteczną
• wykorzystuje różne materiały i narzędzia w pracy
• zwraca uwagę na estetykę pracy
Metody:
• oglądowa - pokaz
• słowna - rozmowa nauczyciela z uczniami
• operacyjna - ćwiczenia praktyczne
Formy pracy: zbiorowa, indywidualna jednolita
Środki dydaktyczne: kartki świąteczne, szablon Mikołaja, szablon choinki, papier kolorowy,
tkaniny, wata, kredki, mazaki, klej, nożyczki, kartka z bloku technicznego.
Technika: kombinowana - wycinanie, wydzieranie, rysowanie, malowanie
I. Przebieg zajęć:
1. Czynności organizacyjno - porządkowe.
2. Przygotowanie stanowisk pracy.
3. Przygotowanie kartek, kolorowych papierów, resztek tkanin, kredek.
II. Wprowadzenie do tematu.
1. Rozmowa nauczyciela z dziećmi na temat świątecznego zwyczaju wysyłania kartek.
2. Zademonstrowanie dzieciom różnych kartek robionych własnoręcznie.
3. Zwrócenie uwagi na estetykę kartki, którą mamy podarować bliskim.
III. Działalność ucznia.
1. Przecięcie kartki a4 na pół. Z połowy kartki dzieci wykonują kartkę świąteczną a na
drugiej połowie odrysowują szablon Mikołaja i choinki - wycinają.
2. Zgięcie kartki na połowę , tak aby była otwierana. Nacięcie kartki w czterech miejscach
(według szablonu)
3. Ozdabianie Mikołaja, choinki, kartki według własnego pomysłu.
4. Przyklejenie Mikołaja i choinki do naciętych paseczków w środku kartki – w ten sposób
kartka przybiera charakter przestrzennej.
IV. Zakończenie zajęć.
1. Sprzątniecie stanowisk pracy.
2. Zaprezentowanie prac wszystkich uczniów.
3. Analiza wytworów pod kątem pomysłu twórczego i estetyki pracy.
Załącznik nr 4
Scenariusz zajęć plastycznych
Temat: Pejzaż zimowy widziany oczyma artysty i moimi.
Cele:
Uczeń:
• wypowiada się na temat zmian w przyrodzie zachodzących zimą
• wypowiada się na temat zdjęć i reprodukcji obrazów zimowych
• dostrzega różną barwę bieli w zależności od światła
• uruchamia wyobraźnię aby namalować własny krajobraz zimowy
• posługuje się narzędziem plastycznym - pędzlem
• rozbiela i ściemnia barwę
• staje się wrażliwy na barwę
• dostrzega piękno w przyrodzie i dziełach sztuki
• docenia pracę artysty - malarza
• wypowiada się na temat pracy własnej i kolegów
Metody:
• oglądowa - pokaz
• słowna - rozmowa nauczyciela z dziećmi
• operacyjna - ćwiczenia praktyczne
Formy pracy: zbiorowa, indywidualna jednolita
Środki dydaktyczne: zdjęcia z krajobrazami zimowymi; reprodukcje obrazów- C. Monet: Sroka, J.
Fałat: Śnieg, S. Wyspiański: Motyw zimowy; krzyżówka, farby, pędzle, kartka papieru a4.
Technika: malarska- malowanie farbami
Przebieg zajęć:
I. Czynności organizacyjno - porządkowe.
1. Przygotowanie stanowiska pracy.
2. Przygotowanie kartek, farb, napełnienie kubeczków wodą.
II. Wprowadzenie do tematu.
1. Rozmowa nauczyciela z dziećmi na temat zimy jako pory roku i zmian zachodzących
w przyrodzie.
2. Zaproszenie dzieci do przygotowanej w klasie galeryjki:
N. Zapraszam was do galeryjki. Przyjrzyjcie się znajdującym się tam obrazom i zdjęciom.
Zwróćcie uwagę na kolorystykę.
3. Dzieci dokonują analizy reprodukcji obrazów i fotografii.
4. Jak artyści malarze przedstawili zimę na obrazach?
5. Jak wygląda przyroda?
Dzieci wymieniają barwy śniegu – biały, różowy, niebieski, fioletowy, szary... Dostrzegają, że
zależnie od pogody, światła słonecznego - śnieg przybiera różne barwy.
III. Działalność ucznia.
1. Zainspirowanie do podjęcia działalności plastycznej.
N. Jak już zauważyliście biel śniegu przybiera różne odcienie. Mieliście to okazję
zaobserwować podziwiając dzieła różnych malarzy. Ale wiecie też jak wygląda śnieg z własnego
doświadczenia. Weźcie zatem do rąk pędzle i namalujcie krajobraz zimowy. Pamiętajcie, że śnieg
przybiera różne odcienie.
2. Samodzielna praca uczniów.
IV. Zakończenie zajęć.
1. Sprzątnięcie stanowisk pracy.
2. Zaprezentowanie wytworów plastycznych.
3. Analiza wytworów plastycznych pod kątem zgodności z tematem, właściwym doborze
kolorystyki, oryginalności pomysłu.
Załącznik nr 5
Scenariusz zajęć plastycznych
Temat: Jestem wśród burzy z piorunami – przedstawianie własnych emocji pod wpływem zjawiska
przyrody.
Cele:
Uczeń:
• dokonuje analizy utworu muzycznego pod kątem treści pozamuzycznych
• wypowiada się na temat własnych emocji wywołanych zjawiskiem przyrody
• odbiera wartości wyrazowe zjawisk wizualnych otaczającej go przyrody
• dokonuje słownego opisu przyrody
• dostrzega bogactwo szczegółów towarzyszących burzy
• posługuje się plamą, jako środkiem wyrazu plastycznego dla przedstawienia określonych
treści i przeżyć
• zna technikę wydzierania z papieru potrafi ją praktycznie zastosować
• staję się wrażliwy na barwę
• wypowiada się na temat pracy własnej i kolegów
Metody:
• słowna - rozmowa nauczyciela z uczniami
• oglądowa - obserwacja, opis przyrody
• problemowa - słuchanie muzyki
• operacyjna - ćwiczenia praktyczne
Formy pracy: zbiorowa, indywidualna jednolita.
Środki dydaktyczne: płyta CD z nagraniem Burzy, papier kolorowy, kartka a4, kartoniki
z napisami
Technika: malarska - wydzieranka z papieru
Przebieg zajęć:
I. Czynności organizacyjno - porządkowe.
1. Przygotowanie stanowiska pracy.
2. Przygotowanie papierów kolorowych i kartek.
II. Wprowadzenie do tematu.
1. Wysłuchanie nagrania Burzy.
Na dzisiejsze zajęcia przygotowałam dla was niespodziankę. Zamknijcie, proszę oczy
i zastanówcie się co obrazuje ten utwór muzyczny?
[ dzieci zamykają oczy i w skupieniu wysłuchują nagrania]
2. Rozmowa nauczyciela z dziećmi na temat utworu pod kątem treści pozamuzycznych.
- Co obrazuje wysłuchany utwór? Jak zachowuje się przyroda podczas burzy? Co dzieje się
z drzewami przy silnym wietrze? Jak wyglądają chmury, jakiego są koloru? Co się pojawia na
niebie podczas burzy? Co tworzy się nam pod nogami gdy pada deszcz? Co robią ludzie aby
uchronić się przed deszczem? Jak ty się czujesz kiedy jest burza? Boisz się burzy?
3. Dzieci przyczepiają na tablicy kartoniki z napisami ( połamane drzewa, spadające liście,
ciemne chmury, silny deszcz, błyskawice, kałuże, parasol, strach, lęk ), które pomogą im
w przedstawieniu zjawiska przyrody - burzy.
III. Działalność ucznia.
1. Zainspirowanie dzieci do podjęcia działalności twórczej.
Wyobraź sobie, że właśnie bawisz się na dworze, a tu nagle zaczął padać deszcz, zrobiło się
ciemno, słyszysz zbliżające się grzmoty, nadchodzi burza. Przedstaw tę sytuację plastycznie.
2. Omówienie techniki pracy.
3. Wydzieranie poszczególnych elementów, które chcemy przedstawić z papieru.
4. Naklejanie elementów na kartkę.
5. Zwrócenie uwagi na barwy, jakie towarzyszą przedstawianemu zjawisku przyrody.
6. Samodzielna praca uczniów.
IV. Zakończenie zajęć.
1. Sprzątnięcie stanowiska pracy.
2. Zaprezentowanie wytworów plastycznych.
3. Analiza wytworów pod kątem bogactwa szczegółów związanych z burzą i pod kątem
kolorystyki.
Wyświetleń: 0


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.